“Μεῖνον μεθ᾿ ἡμῶν, ὅτι πρός ἑσπέραν ἤδη ἡ ἡμέρα…”

☦ "Ὁ ῎Αγγελος ἐβόα τῇ Κεχαριτωμένῃ·"

Δευτέρα 7 Σεπτεμβρίου 2020

☦Αν το παλέψεις, όπου και να πας θα ναι παράδεισος

(Αληθινή ιστορία από το Άγιον Όρος)
Χειμώνας βαρύς. Σαρακοστή στον Άθω. Ο Θανασός είχε ξεμείνει στο κελλί του γέρο Κοσμά αφού το χιόνι είχε αποκλείσει τα μονοπάτια.
Κλειστός ο δρόμος για τα μοναστήρια και η θάλασσα κάτω δεν ησύχαζε. Τα μοναστήρια άλλωστε ήτανε και μακριά και δεν είχε τρόπο να φύγει.
-Μη χολοσκάς. Θα μείνεις στο κελλί, του είπε ο γέροντας Κοσμάς όλο αρχοντιά. Κουκιά έχουμε, ξύλα για το τζάκι έχουμε, νάναι καλά ο γέρο Τιμόθεος που μας οικονόμησε νωρίς κούτσουρα. Και είναι ελιά που καίει όμορφα.

☦Το Γενέσιο της Θεοτόκου – Ερμηνεία της εικόνας

Λίγες ημέρες μετα την έναρξη του εκκλησιαστικού έτους, την 8η Σεπτεμβρίου, η Εκκλησία μας πανηγυρίζει «το Γενέθλιον της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας».
Διά το γεγονός αυτό τα Ευαγγέλια σιγούν. Η ίδια άλλωστε σιγή απλώνεται γύρω από το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της Θεοτόκου. Ελάχιστοι είναι και οι λόγοι της, που διεσώθησαν. Αρκεί νά σημειωθεί, ότι η προτροπή πρός τους υπηρέτες κατα το θαύμα εν Κανά της Γαλιλαίας «ό,τι άν λέγῃ (ο Χριστός) ὑμῖν, ποιήσατε» (Ιω. 2, 5) είναι οι τελευταίοι της λόγοι, που αναφέρουν τα Ευαγγέλια. Από τότε (το θαύμα έγινε στις αρχές του πρώτου έτους της δημοσίας δράσεως του Κυρίου) και στο εξής η Θεοτόκος παρακολούθησε με σιωπή την δράσι του Υιού της και σιωπηλή έπνιξε τον πόνο της κάτω από τον Σταυρό Του.

☦Στή Γέννηση τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου

Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ
Ἐλᾶτε ὅλα τὰ ἔθνη, κάθε ἀνθρώπινη γενιά, καὶ κάθε γλώσσα, καὶ κάθε ἡλικία, καὶ κάθε ἀξίωμα, νὰ γιορτάσουμε μὲ ἀγαλλίαση τὴ γέννηση τῆς παγκόσμιας χαρᾶς. Γιατὶ ἂν οἱ εἰδωλολάτρες, μὲ ψεύτικα δαιμονικὰ παραμύθια ποὺ ξεγελοῦν τὸ μυαλὸ καὶ σκοτεινιάζουν τὴν ἀλήθεια, κι᾿ ἂν ἀκόμα προσφέροντας ὅ,τι εἶχαν καὶ δὲν εἶχαν τιμοῦσαν γενέθλια βασιλιάδων, ποὺ τοὺς τυραννοῦσαν σ᾿ ὅλη τους τὴ ζωή, πόσο περισσότερο πρέπει ἐμεῖς νὰ τιμοῦμε τὴ γέννηση τῆς Θεοτόκου, ποὺ ἀνώρθωσε ὁλόκληρο τὸ ἀνθρώπινο γένος, ποὺ ἄλλαξε τὴ λύπη τῆς πρώτης μας μητέρας, τῆς Εὔας, σὲ χαρά; Ἐκείνη ἄκουσε τὴν ἀπόφαση τοῦ Θεοῦ: «Μὲ πόνους νὰ γεννᾷς τὰ παιδιά σου». Αὐτή: «Χαῖρε, Κεχαριτωμένη». Ἐκείνη: «Στὸν ἄνδρα σου ἡ ὑποταγή σου». Αὐτή: «Ὁ Κύριος εἶναι μαζί σου».

☦Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΣΗΛΥΒΡΙΑΝΗΣ

Φυλάσσεται στον ιερό Μητροπολιτικό ναό του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου, στην Καβάλα.
Είναι η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας που μπροστά της προσευχόταν ο Αγιος Νεκτάριος, μικρός, στην Σηλυβρία!.

☦"δι ἧς ο Θεός καταβάς αμεταβάτως, μάλλον δε συγκαταβάς, επί της γης ώφθη και τοις ανθρώποις συνανεστράφη". Αγίου Ιωάννου του Δαμασκηνού

Φώτο η ΠΑΝΑΓΙΑ η ΣΥΛΗΒΡΙΑΝΗ από την Σηλυβρία της Θράκης ενώπιον της οποίας παιδάκι προσευχόταν ο ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ Επίσκοπος Πενταπόλεως. Ιερός Ναός του ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ (Ι. Μ Φιλίππων, Νεαπόλεως και Θάσου) εορτάζει το ΓΕΝΕΘΛΙΟΝ της Υπεραγίας Θεοτόκου
«πάντα υπέρ έννοιαν πάντα  υπερένδοξα τα σα ΘΕΟΤΟΚΕ Μυστήρια».

☦Αντίδραση του Προέδρου της Γαλλίας Ε. Μακρόν" όλοι θα ψάχνουν να βρουν που πέφτει η Τουρκία"

Της Κύρας Αδάμ
Σε κατακόρυφη κρίση οδηγούνται οι σχέσεις Γαλλίας- Tουρκίας μετά τις παραληρηματικές δηλώσεις του  Μεσούτ Χακκί Τζασίν, συμβούλου του Τ. Ερντογάν , ότι θα ..βυθίσει το γαλλικό αεροπλανοφόρο Σαρλ Ντε Γκωλ  αν το πλoίο έρθει στην περιοχή. (Το γαλλικό αεροπλανοφόρο βρίσκεται στη Μασσαλία και αναμένεται να πλεύσει σε περιοχή που περικλείεται από Λιβύη- Συρία- Κάρπαθο).

☦ Λίγο πριν κοιμηθείς σκέψου…

Σκέψου ποιος είσαι, τι κάνεις, πώς πορεύεσαι στη ζωή σου. Σκέψου το πώς κύλησε η μέρα και πώς εσύ αντέδρασες σε κάθε γεγονός.
Σκέψου πως ο Κύριος σε άφησε να ζήσεις και αυτή τη μέρα… Σου έδωσε άλλη μια ευκαιρία να Τον πλησιάσεις…
Μετά βγες απ’ τον εαυτό σου και σκέψου λίγο τους άλλους. Εσύ έχεις το σπίτι σου, το κρεβάτι σου… Όμως, κάποια παιδιά δεν έχουν να φάνε.
Σκέψου πόσοι άνθρωποι περιφέρονται απελπισμένοι στους δρόμους. Αυτή την στιγμή. Άστεγοι, φτωχοί, πεινασμένοι, παιδιά μπλεγμένα στα ναρκωτικά, στο περιθώριο… Τόσος κόσμος υποφέρει.

☦ Η πορεία της Εκκλησίας μας ήταν πάντα αγωνιστική

Η πορεία της Εκκλησίας μας ήταν πάντα αγωνιστική, μαρτυρική, πολεμική. Είτε πάνω σε ικριώματα, είτε σε κατακόμβες, είτε με πολεμικά λάβαρα κατά βαρβάρων, είτε πολεμώντας τον βαρβαρισμό της ειδωλολατρίας και του μυστικισμού με την απολογητική γραφίδα σε κάποιο ταπεινό κελί, είτε μαρτυρώντας τον Ιησού τον Εσταυρωμένο σε έναν απνευμάτιστο και αλλόκοτο κόσμο. Πάντα πόλεμο είχαμε και θα έχουμε. Ο ίδιος ο Χριστός έγινε κατάρα για να αλώσει τον Άδη και τον θάνατο και σε αυτό το σημείο δεν υπάρχει τίποτα συμβολικό.

☦Ένας ξυπόλυτος ασκητής στο δικαστήριο...

Εχω διαβάσει στο Λαυσαϊκόν του Παλλαδίουτα εξής περί του αββά Ωρ: «Ούτος εν τη ερήμω διάγων, ήσθιεν μεν βοτάνας και ρίζας γλυκείας, έπινεν δε και ύδωρ ότε ηύρισκεν, εν ευχαίς και ύμνοις διατελών πάντα τον χρόνον». Νομίζω αποδίδουν άριστα τα της ασκητικοτάτης βιοτής του πατρός Φιλαρέτου.
Ηταν ενα από τα εύοσμα άνθη που φυτρώνουν στα βράχια των Καρουλίων! Φίλος  της αρετής όντως. Πάντα κυκλοφορούσε ξυπόλυτος.
Μια μέρα ο Γέροντάς μας, ο π. Γερόντιος, θέλοντας να τον δοκιμάσει αν είναι από τον Θεόν η τόση αγάπη και απλότητά του ή από εγωισμό, του είπε:
«Πάτερ Φιλάρετε...»
«Ευλογείτε, Γέροντα».

☦ "Ηνοίχθησαν οι ουρανοί και κατέβη φοβερός νεανίας κρατών σπάθην μεγάλην εις την δεξιάν"

Δεν θέλω, αγαπητέ μοι, να σας υστερήσω οπτασίαν φοβεράν, ην είδον εις τας αρχάς του Βαλκανικού πολέμου. 
Νύκτα τινά, μοι εφάνη ότι εσκοτίσθη ο ορίζων. εσείετο η γη, έφευγον οι άνθρωποι να κρυφθώσιν εις οπάς και εις σπήλαια. Έτρεμον δε και έπιπτον εις την γην ως φύλλα και απέθνησκον πολλοί εκ της φοβεράς εκείνης οργής. Ιστάμενος καγώ εις τι μέρος και φεύγων από προσώπου της οργής Κυρίου, είδον αίφνης τείχος πολύ υψηλόν από την γην και επί του τείχους εξέδραν. Είτα ηνοίχθησαν οι ουρανοί και κατέβη φοβερός νεανίας κρατών σπάθην μεγάλην εις την δεξιάν (ως εικάζω ο Άρχων Μιχαήλ θα ήτο ή έτερος Άγγελος). Κατήρχετο δε με απειλήν και θυμόν. Εις την θέαν του νεανίου έπεσον πρηνής και παρ΄ ολίγον να εκπνεύσω εκ του φόβου και τρόμου. 

☦ «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με»

Προσπάθησε πάντα η ευχή του Ιησού Χριστού να επενδύει όλα τα έργα σου∙ κάθε πνοή και κάθε νόημα . Ω, τότε πόσο θα ευφραίνεται η καρδιά σου! Πόσο θα χαίρεται, διότι θα ανεβαίνει ο νους στα ουράνια. Γι’ αυτό μην αμελείς να λες: «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με».

☦ «η ΜΗΤΕΡΑ μας που έχει ΓΕΝΕΘΛΙΑ θα μας σώσει» φώναζε ένας με ένα παλιόρασο (8-9-2019)

Φώτο από Facebook   Ιερός Ναός Παναγούδας – Γοργοϋπήκοος
Τους έκανε εντύπωση το γεγονός , τους συγκλόνισε για αυτό και μας το μετέφεραν. Ένα 24ωρο πριν την επίσημε τελετή της έναρξης της ΔΕΘ και λίγα μέτρα από το Βελλίδειο παράπλευρα της Εγνατίας οδού, ανάμεσα στις πυκνοκατοικημένες πολυκατοικίες της Θεσσαλονίκης βίωσαν τούτο.
Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
Είναι πολύ προβληματισμένος ο κοσμάκης παντού με όλα αυτά που γίνονται και οι Ιεροί  Ναοί γεμίζουν με δυσκολεμένες ψυχούλες όλων των ηλικιών που προστρέχουν στο ΘΕΙΟ ΕΛΕΟΣ.
Το απόγευμα της Παρασκευής που η εκκλησία μας εόρτασε τα Προεόρτια της Γεννήσεως της Θεοτόκου γνωστοί μας πήγαν για να προσκυνήσουν την γνωστή σε όλους τους Θεσσαλονικείς , εκκλησία της  ΠΑΝΑΓΟΥΔΑΣ της Γοργουπηκόου στην συμβολή των οδών Εγνατίας και Παλαιών Πατρών Γερμανού, αφιερωμένης στο ΓΕΝΕΘΛΙΟΝ της ΘΕΟΤΟΚΟΥ.

☦ΑΓΙΕ ΣΩΖΩΝ ΣΩΖΕ ΕΛΛΑΔΑ και ΕΛΛΗΝΕΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ- Ο Άγιος αυτός στέκει απέναντι από τα ΣΤΕΝΑ και είναι προστάτης της ΛΗΜΝΟΥ

"Σώζων Λήμνον έσωσε"
ΨΗΓΜΑΤΑ ΙΣΤΟΡΙΑΣ και ΠΑΡΑΔΟΔΗΣ , σήμερα και ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗΣ
(ένα ταξίδι με την πένα της κ. Βαγγελίτσας Βασιλείου, ας ταξιδέψουμε)
Ο Άγιος Σώζων έζησε τον 3ο αιώνα και πριν γίνει Χριστιανός ονομαζόταν Ταράσιος. Καταγόταν από τη Λυκαονία της Μικρασίας αλλά ζούσε στην Κιλικία και ήταν βοσκός. Κάποτε βρέθηκε στην Πομπηιούπολη της Κιλικίας. Εκεί, είδε ένα χρυσό άγαλμα της θεάς Άρτεμης. Τότε απέκοψε το χέρι του αγάλματος και μοίρασε το χρυσάφι σε φτωχούς χριστιανούς. Όμως έγινε αντιληπτός, συνελήφθη και πέθανε με μαρτυρικό θάνατο.