Η στιγμή που περιμένουν οι μοναχοί κάθε χρόνο, έφθασε...

Όλη τους η ζωή, όλες τους οι προσευχές, όλες τους οι σκέψεις, οι πράξεις, έχουν σαν απώτερο σκοπό την Ανάσταση. Την Ανάσταση του Κυρίου μας, αλλά και την προσωπική του καθενός. Η Ορθόδοξη πίστη μας είναι στηριγμένη πάνω σε αυτό το γεγονός.

‘’ Ἐν ἀρεταῖς ἐκλάμποντες καί πίστει ὀρθῇ’’

(Ὄρθρος τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τρίτης)

Γράφει ὁ Φώτης Μιχαήλ, ἰατρός

‘’Τόν Νυμφίον ἀδελφοί ἀγαπήσωμεν, τάς λαμπάδας ἑαυτῶν εὐτρεπίσωμεν, ἐν ἀρεταῖς ἐκλάμποντες καί πίστει όρθῇ, ἵνα ὡς αἱ φρὀνιμοι, τοῦ Κυρίου παρθένοι, ἕτοιμοι εἰσέλθωμεν, σύν αὐτῷ εἰς τούς γάμους’’.

Τό ἀναλόγιο εἶναι τό μέγα διδασκαλεῖο τῆς Πίστεώς μας. Οἱ ὑμνογράφοι -ὅσων τά ἔργα δοκιμάστηκαν στόν χρόνο καί καταξιώθηκαν στήν ἐκκλησιολογική καί δογματική συνείδηση τοῦ Ὀρθοδόξου πληρώματος- ἦσαν ἄνθρωποι θεοφώτιστοι, ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ.