«Νυνί δέ Χριστός ἐγήγερται ἐκ νεκρῶν, ἀπαρχή τῶν κεκοιμημένων ἐγένετο».[1]Ἡ
Μία, Ἁγία, Καθολική, καί Ἀποστολική Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, τουτέστιν, ἡ Ὀρθόδοξη,
διά τῆς Ἀναστάσεως ἀνακεφαλαιώνει τά πάντα ἐν Χριστῷ (ἰδού καινά ποιῶ τά
πάντα) καί τά πλημμυρίζει φῶς καί χαρά ἀποσπώντας τα ἀπό τή φρίκη, τή δυσωδία,
καί τά σκοτάδια τοῦ Ἅδου. Ἡ ὀρθόδοξη ἐκκλησία εἶναι Μία καί μοναδική, διότι
κεφαλή της εἶναι ὁ ἕνας καί μοναδικός Σωτήρας, ὁ Θεάνθρωπος Ἰησοῦς Χριστός, ὁ
Μεσσίας.
Στήν ἐκκλησία, χάριτι Θεοῦ, ὅλοι οἱ ἄνθρωποι γίνονται ὡς μία φύση, ὡς
μία βούληση, συνενούμενοι μέ τόν Τριαδικό Θεό καί μεταξύ τους σέ αἰώνια
κοινωνία εἰρήνης καί δικαιοσύνης.Ἐπίσης ἡ ὀρθόδοξη ἐκκλησία εἶναι Ἁγία καθότι
φανερώνει τό θεανθρώπινο Σῶμα τοῦ ἀναστάντος Χριστοῦ τοῦ ὁποίου κεφαλή εἶναι ὁ Ἴδιος
ὁ Πλάστης, γενόμενος Ἐκκλησία διά τῆς ἐνσαρκώσεως, ἀλλά καί ἐξαγιάζοντας τά
μέλη τοῦ Σώματος τῆς Ἐκκλησίας ὡς Σῶμα, μέ τό Πάθος, τόν Σταυρό τόν Τίμιο, τήν Ἀνάσταση,
τήν Ἀνάληψη, τήν διδασκαλία, τά μυστήρια καί ἐν ὀλίγοις, μέ τόν καθόλου θεανθρώπινο
βίο Του.
