☦ Κεριά πίστης, ευγνωμοσύνης και τιμής που θεριεύουν την ελπίδα, στον τόπο που έζησε ο Αϊ-Γιάννης ο Ρώσος

" Εμπρός κυττάζω τ' αναμένα μου κεριά." Κ. Καβάφης

Η Ρωμιοσύνη εμπρός κοιτάζει και προχωρά. Κεριά πίστης, ευγνωμοσύνης και τιμής που θεριεύουν την ελπίδα, στον τόπο που έζησε σαν ασκητής και παρέδωσε την αγιασμένη του ψυχή στον Θεό, ο Όσιος και Ομολογητής Ιωάννης ο Ρώσος στο ευλογημένο Προκόπι της Αγιοτόκου Καππαδοκίας. Της δικής μας Καππαδοκίας .

Τιμόθεος Ηλιάκης

☦ Μεγαλυνάρια από τον Παρακλητικό Κανόνα του Οσίου Ιωάννου του Ρώσου

-Τους συναθροισθέντας τω σω ναώ, αοράτων πάντας, ορατών τε επιβουλής, ημάς τυραννούντων, δεόμεθα ρυσθήναι, υπό την σην αιγίδα, θερμώς προσφεύγοντας.

-Τα πεπυρωμένα βέλη εχθρού, βροτοκτόνου, πάτερ, απομάκρυνον αφ΄ημών, ταις προς την Τριάδα, θερμαίς σου ικεσίαις, όπως ρυσθέντες τούτων, σε μεγαλύνωμεν.

- Τον αστέρα πάντες τον φαεινόν, τον εκ Προκοπίου, απαστράψαντα νοητώς, οσίων το κλέος, και Καππαδόκων δόξαν, τον θείον Ιωάννην, ύμνοις τιμήσωμεν.

☦ "ΜΟΝΑΧΟΣ ΜΕΜΨΙΜΟΙΡΟΣ, ΘΥΜΩΔΗΣ ΚΙ ΕΚΔΙΚΗΤΙΚΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΥΠΑΡΧΗ, ΕΛΕΓΕ Ο ΑΒΒΑΣ ΠΟΙΜΗΝ. ΟΣΟΙ ΔΗΛΑΔΗ ΕΧΟΥΝ ΑΥΤΑ ΤΑ ΕΛΑΤΤΩΜΑΤΑ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΜΟΝΑΧΟΙ, ΕΣΤΩ ΚΙ ΑΝ ΦΟΡΟΥΝ ΤΟ ΣΧΗΜΑ" ΓΕΡΟΝΤΙΚΟΝ