☦ Έχουμε αντίπαλο, που είναι τεχνίτης ισχυρός, που από φως έγινε σκότος και όλα τα γνωρίζει

Και γι’ αυτό πρώτα απ’ όλα χρειάζεται το «γνώθι σαυτόν». Δηλαδή να γνωρίσεις τον εαυτό σου, ποιος είσαι. Ποιός είσαι στ’ αλήθεια, όχι ποιός νομίζεις εσύ ότι είσαι. Με τη γνώση αυτή γίνεσαι ο σοφότερος των ανθρώπων.

Με τέτοια επίγνωση έρχεσαι σε ταπείνωση και παίρνεις χάρη από τον Κύριο. Διαφορετικά αν δεν αποκτήσεις αυτογνωσία, αλλ’ υπολογίζεις μόνο τον κόπο σου, γνώριζε ότι πάντοτε θα βρίσκεσαι μακριά από το δρόμο. Διότι δεν λέει ο Προφήτης· «ίδε, Κύριε, τον κόπον μου», αλλά «ίδε, λέγει, την ταπείνωσίν μου και τον κόπον μου». Ο κόπος είναι για το σώμα, η ταπείνωση για τη ψυχή και πάλι τα δύο μαζί, κόπος και ταπείνωση, για όλον τον άνθρωπο.

☦ Η δύναμις του Σταυρού

Όταν ο Μέγας Κωνσταντίνος ξεκίνησε τον πόλεμον έξω από την Ρώμη κοντά στον Τίβερη ποταμό κατά του Μαξεντίου, βλέποντας τον στρατό των εχθρών του περισσότερο από το δικό του, ευρίσκετο σε απορία και φόβο. Ξαφνικά προς το μεσημέρι βλέποντας προς τον ουρανό είδε να σχηματίζεται ο Τύπος του Σταυρού με αστέρια. Γύρω δε από αυτόν τον Σταυρό φάνηκαν γράμματα και αυτά με αστέρια με ρωμαϊκά (Λατινικά) γράμματα, που έλεγαν: «Εν Τούτω Νίκα».

☦ Ο Σταυρός και ο Εσταυρωμένος Κύριος

(†Μητροπολίτου Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως Ιερεμία)

Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΙ Ο ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΣ ΚΥΡΙΟΣ

1. Ἡ Ὀρθόδοξη πίστη μας, ἀγαπητοί μου, λέγεται «συμβολική». Καί λέγεται ἔτσι, γιατί ἐκφράζεται μέ σύμβολα. Ἐκφράζεται δηλαδή μέ ἁπλᾶ σημεῖα, τά ὁποῖα ὅμως ἔχουν βαθειά ἔννοια καί σημασία.

Ἕνα ἀπό αὐτά τά σημεῖα, τό πιό σημαντικό καί τό πιό ἱερό, εἶναι ὁ ΣΤΑΥΡΟΣ. Τόν Σταυρό μή τόν βλέπουμε ἁπλᾶ σάν δύο ξύλα καρφωμένα, ἕνα κατακόρυφο καί ἕνα ὁριζόντιο ξύλο, ἀλλά νά σκεπτόμαστε αὐτό πού ἔγινε πάνω σ᾽ αὐτό τό σχῆμα. Καί πάνω σ᾽ αὐτό τό σχῆμα, χριστιανοί μου, ὅπως ὅλοι τό ξέρετε καλά, ὁ σαρκωθείς Υἱός τοῦ Θεοῦ, μία ἡμέρα, Παρασκευή ἡμέρα, πάνω σέ ἕνα λόφο, τοῦ Γολγοθᾶ τόν λόφο, καρφώθηκε ἀπό τούς ἄνομους Ἰουδαίους καί ὑπέφερε ὀδυνηρό σταυρικό θάνατο. Αὐτός ὅμως ὁ θάνατος τοῦ Χριστοῦ εἶναι λυτρωτικός θάνατος. Θάνατος πού, γι᾽ αὐτόν πού τό πιστεύει, σώζεται ἀπό τίς ἁμαρτίες του.

☦ Εορτή της Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας

Τη μνήμη της Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας τιμά σήμερα, 1 Απριλίου, η Εκκλησία μας.

Τον βίο της Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας συνέγραψε ο Άγιος Σωφρόνιος Πατριάρχης Ιεροσολύμων, ο οποίος συνέγραψε διάφορα ασκητικά και υμνογραφικά κείμενα που διαποτίζονται από το πνεύμα της Ορθοδόξου θεολογίας και της ασκητικής παραδόσεως.

Η Οσία Μαρία γεννήθηκε στην Αίγυπτο και έζησε κατά τους χρόνους του αυτοκράτορα Ιουστινιανού (527 - 565 μ.Χ.). Από τα δώδεκα χρόνια της πέρασε στην Αίγυπτο μια ζωή ασωτίας, αφού από την μικρή αυτή ηλικία διέφθειρε την παρθενία της και είχε ασυγκράτητο και αχόρταγο το πάθος της σαρκικής μείξεως.

☦ Η μνησικακία (Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος)

Μνησικακία σημαίνει κατάληξη του θυμού, φύλακας των αμαρτημάτων, μίσος της δικαιοσύνης, απώλεια των αρετών, δηλητήριο της ψυχής, σαράκι του νου, ντροπή της προσευχής, εκκοπή της δεήσεως, αποξένωση της αγάπης, καρφί μπηγμένο στην ψυχή, αίσθηση δυσάρεστη που αγαπιέται μέσα στη γλυκύτητα της πικρίας της, συνεχής αμαρτία, ανύστακτη παρανομία, διαρκής κακία.