-Πρόλαβα στη μονή Κόνεβιτς ένα γέροντα που μπήκε στο
μοναστήρι εντελώς αγράμματος. Από τότε παρακαλούσε νύχτα μέρα την Κυρία Θεοτόκο
να τον βοηθήσει για να μάθει γράμματα, δίνοντάς της την υπόσχεση ότι κάθε μέρα,
ως το τέλος της ζωής του, θα της έλεγε τους Χαιρετισμούς.
Πραγματικά η φιλεύσπλαχνη Παναγία μας εκπλήρωσε την
επιθυμία του. Κι εκείνος κάθε μέρα διάβαζε τον Ακάθιστο Ύμνο της, ζητώντας της
συνάμα και μια δεύτερη χάρη: «Δέσποινα του κόσμου, Μητέρα του Θεού, με αξίωσες να μάθω
γράμματα και να σε υμνώ. Δώσε μου όμως άλλη μια παρηγοριά: Να πεθάνω την ημέρα
της δικής σου Κοιμήσεως».