“Μεῖνον μεθ᾿ ἡμῶν, ὅτι πρός ἑσπέραν ἤδη ἡ ἡμέρα…”

☦ "Ὁ ῎Αγγελος ἐβόα τῇ Κεχαριτωμένῃ·"

Σάββατο 8 Ιουλίου 2017

Στο Βόρειο Αιγαίο θα μας προκαλέσουν άσχημα. Θα μιλήσουμε για τα 12 ναυτικά μίλια;

Φώτο από την τιμητική παρουσία της Αεροπορίας Στρατού στο Λιμάνι του Αποστόλου Παύλου.
Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
Θα τα αντέξουμε όλα  «ΤΟ ΑΙΓΑΙΟ ΕΙΝΑΙ ΦΤΙΑΓΜΕΝΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΦΤΙΑΓΜΕΝΟΙ ΓΙΑ ΤΟ ΑΙΓΑΙΟ»
Μετά την μεθοδευμένη από τους τούρκους αποτυχία των συζητήσεων για το Κυπριακό …έρχεται η ΠΡΟΚΛΗΣΗ

Ο ΗΛΙΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ

π. Δημητρίου Μπόκου
Πώς θα ήταν ο κόσμος αύριο, αν σταματούσε σήμερα να ανατέλλει ο ήλιος; Δεν θα γινόταν μόνο σκοτεινός, αλλά θα έχανε σιγά-σιγά και κάθε ζωή. Φυτά και ζώα θα γίνονταν αναιμικά, θα ζούσαν για λίγο μια σκιώδη ζωή, φάντασμα της προηγούμενης ζωντάνιας τους και τελικά θα έσβηναν στην παγωνιά ενός ανήλιαγου κόσμου. Αν πάλι κάποιος ζούσε διαρκώς όχι στο φως και στον αέρα, αλλά στο σκοτεινό κελλί μιας φυλακής, για ποιά ποιότητα ζωής θα μπορούσε να καυχηθεί; Πηγή ζωής είναι το φως, η ζωογόνα ζεστασιά του ήλιου.

Ἅγιος Προκόπιος ὁ Μεγαλομάρτυρας (8 Ιουλίου)

Ἅγιος Προκόπιος, ἔζησε καί μεγάλωσε τά χρόνια πού αὐτοκράτορας τῶν Ρωμαίων ἦταν ὁ Διοκλητιανός. Ὁ πατέρας του, ὁ Χριστοφόρος, ἦταν εὐσεβής ἄνθρωπος, σέ ἀντίθεση μέ τήν μητέρα του πού πίστευε στά εἴδωλα. Μετά τόν θάνατο τοῦ πατέρα του, ἡ μητέρα του τόν πῆγε στόν αὐτοκράτορα, ὁ ὁποῖος τόν ἔκανε ἡγεμόνα τῆς πόλης τῶν Ἀλεξανδρέων καί τοῦ ἔδωσε ἐντολή νά καταδιώκει καί νά βασανίζει τούς χριστιανούς. Ἔτσι ὁ Προκόπιος ξεκίνησε γιά τήν Ἀλεξάνδρεια. Κατά τήν πορεία του ὅμως, ξαφνικά ἄρχισαν νά πέφτουν ἀστραπές καί βροντές καί ταυτόχρονα ἄκουσε φωνή νά τόν καλεῖ μέ τό ὄνομά του, πού τόν ἀπειλοῦσε μέ θάνατο ἐπειδή θά κατεδίωκε τούς χριστιανούς καί ταυτόχρονα καί τόν Ἀληθινό Θεό.

Ο διάβολος δεν πλησιάζει στο καθαρό πλάσμα του Θεού (Άγιος Παΐσιος)

-Γέροντα, πώς γίνεται και κυριεύομαι από τα πάθη; 
-Ο άνθρωπος, αν δώση δικαιώματα στον πειρασμό, κυριεύεται από τα πάθη. Αυτό που θέλει ο Θεός, που είναι και συμφέρον σου, είναι να πετάξης στα μούτρα του διαβόλου όλα τα πάθη. Δηλαδή να στρέψης εναντίον του τον θυμό, το πείσμα κ.λπ. Η καλύτερα, πούλησε τα πάθη στο ταγκαλάκι και, με όσα χρήματα πάρης, αγόρασε πέτρες, να έχης και να το πετροβολάς, για να μη σε πλησιάζη! 
Συνήθως εμείς οι άνθρωποι με τις αφορμές που δίνουμε, είτε με απροσεξίες είτε με υπερήφανους λογισμούς, επιτρέπουμε στον εχθρό να μας κάνη κακό. Ακόμη και έναν λογισμό ή έναν λόγο μπορεί να τα εκμεταλλευθή το ταγκαλάκι.

Αυτοί που διακονούν αρρώστους (Άγιος Παΐσιος)

Χθες βράδυ, την ώρα που πήγαινα στον ναό για την αγρυπνία, είδα σε μια άκρη έναν πατέρα με ένα παιδάκι σε αναπηρικό καροτσάκι. Πλησίασα, αγκάλιασα τον μικρό και τον φίλησα. «Είσαι ένας άγγελος, του είπα, το ξέρεις;». Και στον πατέρα του είπα: «Μεγάλη τιμή για σένα να υπηρετείς έναν άγγελο. Να χαίρεστε, γιατί θα πάτε και οι δύο στον Παράδεισο». Έλαμψαν από χαρά τα πρόσωπά τους, γιατί ένιωσαν την θεϊκή παρηγοριά.
Αυτοί που διακονούν αρρώστους, αναπήρους κ.λπ. με αγάπη και υπομονή, αν έχουν αμαρτίες, σβήνουν τις αμαρτίες τους με την θυσία που κάνουν· αν δεν έχουν αμαρτίες, αγιάζονται. Κάποτε μια γυναίκα μου διηγήθηκε μερικά γεγονότα από την ζωή της πολύ θαυμαστά. Απόρησα, γιατί ήταν καταστάσεις που συναντούμε στους βίους των Αγίων και αυτή ήταν μια απλή γυναίκα. Όταν μου είπε πως είχε περάσει τα περισσότερα χρόνια της ζωής της, είδα ότι όλη η ζωή της ήταν μια θυσία.