Για την καλύτερη
προσέγγιση του φαινομένου του αποκρυφισμού, τη θεολογική και ψυχοπαιδαγωγική
θεώρησή του, είναι αναγκαίο να προηγηθεί μελέτη της ιστορικής εξέλιξης και
επικράτησης του αποκρυφισμού στον ελλαδικό χώρο κατά τον εικοστό αιώνα.
Στις αρχές του αιώνα
μας η Ελλάδα, κατά το ήμισυ περίπου, βρισκόταν κάτω από Τουρκική κυριαρχία. Το
πυκνό σκοτάδι της δουλείας ευνόησε και υπέθαλψε αρκετές δεισιδαιμονίες και
προλήψεις. Έξαρση παρουσίασε η μαγεία και η μαντεία, αφού είχε αναγκάσει τον
Νικόδημο τον Αγιορείτη (1749-1809 μ.Χ.), δύο αιώνες πριν, να ασχοληθεί με το
θέμα αυτό και να συντάξει εκτενή λόγο περί μαγείας. Σκοπός του ήταν η
περιφρούρηση των χριστιανών από εκδηλώσεις σατανικές και δαιμονιώδεις, όπως η
γοητεία, η γητειά, η επαοιδία, η φαρμακεία, η οιωνοσκοπία, η νεφοδιωκτική, η
αστρολογία, τα φυλακτάρια και τα αναστενάρια.