Διηγείται ο Μητροπολίτης Λεμεσού Αθανάσιος :"Μία φορά, ὅταν ἤμαστε στή Νέα Σκήτη, κόβαμε βάτα καί θάμνους μέ τό τσεκούρι γιά τόν φοῦρνο.
Ἕνας νεαρός, τότε,
μοναχός λίγο ἀπρόσεκτος, ἔκοβε μέ τό τσεκούρι τούς μικρούς θάμνους, πού εἴχαμε
ἐκεῖ στήν περιοχή, στή Σκήτη, ἀλλά δέν εἶδε ὅτι ἐκεῖ ἦταν ἕνας γκρεμός μεγάλος,
περίπου πενήντα μέτρα, κατακόρυφος. Ἔκοψε τή δάφνη, γλίστρησε κι ἔπεσε ἀπό τόν
γκρεμό κάτω.
Λέω, θά έχει
σκοτωθεῖ αὐτός.
Ἦταν βράχια, δέν ἦταν χῶμα. Θά διαλυθεῖ. Αὐτός
πέφτοντας φώναξε:
- «Παναγία μου!».