Tα πολύ παλιά χρόνια, ζούσε σ’ ένα χωριό ένας καλός άνθρωπος με τη γυναίκα του και το γιο του. Τον έλεγαν Μιχάλη και δούλευε σκληρά για να κερδίζει το ψωμί του. Όμως οι καιροί ήταν δύσκολοι, κι όσο κι αν κοπίαζε, πολύ δύσκολα κατάφερνε να τα βγάζει πέρα. Αποφάσισε λοιπόν μια μέρα να ξενιτευτεί, να πάει στην Πόλη να δουλέψει. Από εκεί θα μπορούσε να στέλνει χρήματα στους δικούς του. Θα νοσταλγούσε βέβαια τη γυναίκα του και το παιδί του, το χωριό του και τους φίλους του. Μα τι να κάνει; Μόνον έτσι θα γλίτωνε απ’ τη φτώχεια. Φίλησε λοιπόν γυναίκα και παιδί, κι έφυγε για την Πόλη.
☦ “Μεῖνον μεθ᾿ ἡμῶν, ὅτι πρός ἑσπέραν ἤδη ἡ ἡμέρα…”
☦ "Ὁ ῎Αγγελος ἐβόα τῇ Κεχαριτωμένῃ·"
Δευτέρα 29 Μαΐου 2023
☦ Μέγα Θαύμα Αγίου Ιωάννη του Ρώσου.
Δύο ώρες περίπου προσευχόταν κλαίγοντας ο κ. Κωνσταντίνος
Πολυχρονίου, ανώτερος κρατικός υπάλληλος μπροστά στη Λάρνακα του Οσίου
Ρώσου....
Φορούσε πιζάμες και ένα ταξί τον περίμενε στην Βορεινή πύλη της Εκκλησίας. Όταν τελείωσε τη μυστική του συνομιλία με τον Όσιο, ξεκίνησε με αργά βήματα, σέρνοντας τις παντόφλες στο δάπεδο και προχωρούσε προς την έξοδο.
☦ ΟΣΙΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ Ο ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟΣ
Ο όσιος πατήρ ημών Ανδρέας ήταν σκλάβος σκυθικής (δηλ. σλαβικής) καταγωγής που ζούσε στην Κωνσταντινούπολη στην υπηρεσία ενός πρωτοσπαθαρίου. Πρόκοψε γρήγορα στα ιερά και θύραθεν γράμματα και προκαλούσε τον θαυμασμό του περίγυρού του με τις γνώσεις του. Μια νύχτα, ενώ προσευχόταν, είδε με τρόμο έναν στρατό Αιθιόπων έτοιμο να αντιμετωπίσει μία ομάδα λευκών ανθρώπων. Ο ίδιος κλήθηκε να μονομαχήσει με το πρωτοπαλίκαρο των βαρβάρων και, αφού τον νίκησε, σε ανταμοιβή έλαβε από έναν άγγελο τρεις «αχράντους στεφάνους», ενώ ο Χριστός, παρουσιαζόμενος με τη μορφή ενός νέου άνδρα, του έλεγε: «Τρέχε τον καλόν αγώνα γυμνός και γίνε σαλός για μένα, ώστε να αξιωθείς τη Βασιλεία των Ουρανών!».
☦ H Αγία Υπομονή
ΒΙΟΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΥΠΟΜΟΝΗΣ
Η μνήμη της Οσίας και Θεοφόρου μητρός ημών Υπομονής,
τελείται τη 13η Μαρτίου και 29η Μαΐου.
Από τις εκδόσεις ‘Ορθόδοξος Κυψέλη', (Πνευματικά Ορθόδοξα
Μηνύματα Σωτηρίου Οικοδομής).
Η Αγία Υπομονή, κατά κόσμον Ελένη Δραγάση, και αργότερα, ως σύζυγος του Μανουήλ Β' Παλαιολόγου, «Ελένη η εν Χριστώ τω Θεώ αυγούστα και αυτοκρατόρισσα των Ρωμαίων η Παλαιολογίνα», ήταν θυγατέρα του Κωνσταντίνου Δραγάση, ενός από τους πολλούς ηγεμόνες - κληρονόμους του μεγάλου Σέρβου κράλη (=βασιλιά) Στεφάνου Δουσάν.
☦ Το ευλογημένο χαστούκι του Αγίου Νικολάου στην Α΄ Σύνοδο της Νίκαιας
O Άγιος Νικόλαος χαστούκισε τον αιρετικό Άρειο…
Aντιβαίνοντας το κατά Ματθαίον, Κεφ Ε΄ «38 Ἠκούσατε ὅτι ἐρρέθη, Ὀφθαλμὸν ἀντὶ
ὀφθαλμοῦ καὶ ὀδόντα ἀντὶ ὀδόντος. 39 ἐγὼ δὲ λέγω ὑμῖν μὴ ἀντιστῆναι τῷ πονηρῷ·
ἀλλ’ ὅστις σε ῥαπίζει εἰς τὴν δεξιὰν σιαγόνα, στρέψον αὐτῷ καὶ τὴν ἄλλην·».
Ό Άρειος πρέσβευε και διαλαλούσε περίτρανα ότι ό Χριστός δεν είναι Θεός… αλλά κτίσμα και ποίημα του Θεού.
☦ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ 318 ΘΕΟΦΟΡΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ
ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ
ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΗΝΑ
«…ἔλαβον, καί ἔγνωσαν ἀληθῶς ὅτι παρά σοῦ ἐξῆλθον, καί ἐπίστευσαν ὅτι σύ μέ ἀπέστειλας». Ἡ θεία αὐτή ἀποκάλυψις, ἡ ἐν ἀληθείᾳ πεποίθησις ὅτι ὁ Χριστός ἐξῆλθε ἀπό τούς κόλπους τοῦ Πατρός καί ἐλήλυθεν εἰς τόν κόσμον, εἶναι ζήτημα αἰωνίου ζωῆς. Ἀντίθετα ἡ ἀπόρριψις τοῦ μυστηρίου τῆς θείας Ἐνανθρωπήσεως, συνεπάγεται αἰώνιον θάνατον. Ἡ ἀπείθεια στόν Υἱόν, ὁδηγεῖ τόν ἀπιστοῦντα, στήν αὐτοκαταστροφή· καί ἐπισύρει τήν ὀργήν τοῦ Θεοῦ πού μένει ἐπ’ αὐτόν.