“Διψᾶ ἡ ψυχή μου τόν Κύριο…”

Διψᾶ ἡ ψυχή μου τὸν Κύριο καὶ μὲ δάκρυα Τὸν ζητῶ. Πῶς νὰ μὴ Σὲ ζητῶ; Σὺ μὲ ζήτησες πρῶτος καὶ μοῦ ἔδωσες νὰ γευθῶ τὴν γλυκύτητα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, καὶ ἡ ψυχή μου Σὲ ἀγάπησε ἕως τέλους.

Βλέπεις, Κύριε, τὴ λύπη καὶ τὰ δάκρυά μου... Ἂν δὲν μὲ προσείλκυες μὲ τὴν ἀγάπη Σου, δὲν θὰ Σὲ ζητοῦσα ὅπως Σὲ ζητῶ. Ἀλλὰ τὸ Πνεῦμα Σου τὸ Ἅγιο μοῦ ἔδωσε τὸ χάρισμα νὰ Σὲ γνωρίσω καὶ χαίρεται ἡ ψυχή μου, γιατὶ Σὺ εἶσαι ὁ Θεός μου καὶ ὁ Κύριός μου καὶ Σὲ διψῶ μέχρι δακρύων.

* * *

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟ ΦΩΤΙΟ ΛΑΥΡΙΩΤΗ (05/03/2010)

https://agioritikoslogos.blogspot.com

Κυριακή της Τυροφάγου: Λόγος περί μετανοίας και περί εξορίας του Αδάμ και ότι εάν μετανοούσε δεν θα εξωρίζετο από τον Παράδεισον

(Αγ. Συμεών ο Νέος Θεολόγος)

Η Ευαγγελική περικοπή της Θείας Λειτουργίας.
Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον: στ’ 14 – 21.

Είπεν ο Κϋριος: Εάν αφήτε τοις ανθρώποις τα παραπτώματα αυτών, αφήσει και υμίν ο Πατήρ υμών ο ουράνιος” Εάν δέ μή αφήτε τοις ανθρώποις τα παραπτώματα αυτών, ουδέ ο Πατήρ υμών αφήσει τα παραπτώματα υμών. Όταν δέ νηστεύητε, μή γίνεσθε ώσπερ οι υποκριταί σκυθρωποί’ αφανίζουσι γάρ τα πρόσωπα αυτών, όπως φανώσι τοις ανθρώποις νηστεύοντες. Αμήν λέγω υμίν, ότι απέχουσι τον μισθόν αυτών. Σύ δέ νηστεύων, άλειψαί σου την κεφαλήν και το πρόσωπόν σου νίψαι, όπως μή φανής τοις ανθρώποις νηστεύων, αλλά τω Πατρί σου τω εν τω κρυπτώ. Και ο Πατήρ σου ο βλέπων εν τω κρυπτώ, αποδώσει σοι εν τω φανερώ. Μή θησαυρίζετε υμίν θησαυρούς επι της γής, όπου σής και βρώσις αφανίζει, και όπου κλέπται διαρύσσουσι και κλέπτουσι. Θησαυρίζετε δέ υμίν θησαυρούς εν ουρανώ, όπου ούτε σής ούτε βρώσις αφανίζει, και όπου κλέπται ου διορύσσουσιν ουδέ κλέπτουσιν’ όπου γάρ εστιν ο θησαυρός υμών, εκεί έσται και η καρδία υμών.

Όσο σφίγγουν τα γάλατα δηλ. οι δυσκολίες , τόσο περισσότεροι συνάνθρωποι μας θα αναζητούν τα περί του ΠΟΘΟΥΜΕΝΟΥ.

Επειδή προσεγγίσαμε στις κόκκινες γραμμές της  ιστορίας και των γεωπολιτικών εξελίξεων, σεβόμενοι τους αναγνώστες μας δικαιούμεθα να ομιλήσουμε περί του ΠΟΘΟΥΜΕΝΟΥ. Επειδή το ΠΟΘΟΥΜΕΝΟ σχετίζεται άμεσα με τον θρύλο του Μαρμαρωμένου Βασιλιά, κάποιοι θεωρούν ότι και αυτό είναι ΘΡΥΛΟΣ. Αλλά δεν είναι, διότι είναι μόνο  ΘΡΗΝΟΣ για τους αιώνιους εχθρούς του Ελληνοχριστιανικού ιδεώδους …

Προσέξτε αυτό που μας μεταφέρθηκε από  ΑΓΙΟ άνθρωπο

«όταν η κρύα μαρμαρωμένη από την αμαρτία υπόσταση του Έλληνα ζεσταθεί από τις δυσκολίες και τον ΦΙΛΟ του ΘΕΟΥ θα δούμε και η ΠΟΛΗ θα μας παραδοθεί»  

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

ΑΝΑΤΟΜΙΑ της έννοιας του ΠΟΘΟΥΜΕΝΟΥ.

Τι δεν είναι το ΠΟΘΟΥΜΕΝΟ;

Δεν είναι κερδοφόρος κύκλος εργασιών στα ΜΜΕ για να βγάζουν κάποιοι χρήματα.

Δεν είναι μέσο προβολής κάποιων.

Δεν είναι ψυχοθεραπευτική μέθοδος για να καλυφτούν ή να μετατοπιστούν άλλα προβλήματα.