☦Ας το πούμε σύμπτωση, ας το πούμε αγαθή συγκυρία. Εμείς στις 8 Ιουνίου 2016 αρθρογραφούμε με τον τίτλο ¨Από την βεβήλωση της ΑΓΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ κατευθείαν στα ΕΞΑΜΙΛΙΑ του ΑΙΓΑΙΟΥ¨ (10-06-2016)

και επισημαίνουμε : ¨και τώρα μια πληροφορία της τελευταίας στιγμής.

Λίγες ώρες μετά το πέρας της τουρκικής τηλεοπτικής εκπομπής μέσα στην ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ αυτή κατακλύστηκε στο περιβάλλοντα χώρο της με άρρητο ευωδία θυμιάματος γιασεμιού σαν αυτό που καίνε στις Ορθόδοξες Εκκλησιές μας.¨

☦Χαίρονται οι Οθωμανοί - πλησιάζει η μέρα που η Αγιά Σοφία θα ανοίξει ως τζαμί- « Από τότε οι τούρκοι μετράνε μέρες στην ιστορία; Δεν θα προλάβουν οι αγαρηνοί να ασβεστώσουν τα ψηφιδωτά, θα τους βρει η ΟΡΓΗ του ΘΕΟΥ»

Πλησίον στις μέρες της μνήμης του ΑΓΙΟΥ ΠΑΙΣΙΟΥ θα γνωρίζουμε τι μέλει γενέσθαι...

«Σύμφωνα με την φιλοκυβερνητική εφημερίδα "Yeni Şsafak”, η πολυαναμενόμενη απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας ενδέχεται να μην ανακοινωθεί την Πέμπτη, όταν και αναμένεται να παρθεί, αλλά μέσα στις επόμενες ημέρες.

☦ Φίλησε το χέρι της Παναγίας, ήταν ένα βελούδο

Ἔξω αὐτὴ ἡ Γερόντισσα, νὰ ποῦμε, δὲν ἀναφέρω τ᾿ ὄνομά της. Καρκίνο, ἐγχειρήσεις, τοῦτο, ἐκεῖνο, αὐτὸ κι ὅμως προσευχομένη εἶδε τὴν Παναγία στὸ θρόνο της. «Περάστε οἱ ὅσιοι», λέει. Ὅλοι οἱ ὅσιοι πέρασαν μπροστὰ σὰν παρέλαση, στὴν Παναγία. «Περάστε οἱ μεγαλομάρτυρες».

Αὐτὴ καθότανε ἐκεῖ, Γερόντισσα ἦταν, Ἡγουμένη. Καὶ στὸ τέλος πῆγε, ἔβαλε μετάνοια φίλησε τὸ χέρι τῆς Παναγίας, ἦταν ἕνα βελοῦδο! Καὶ ἡ Παναγία τῆς εἶπε: «Ὑπομονή, ὑπομονή, ὑπομονή», καὶ ξύπνησε, νὰ ποῦμε. Δηλαδὴ ἂν θέλεις νὰ εἶσαι μαθήτρια καὶ μαθητὴς τοῦ Χριστοῦ, θ᾿ ἀνέβεις κι ἐσὺ ἀπάνω στὸ Σταυρό.

Ὃ,τι καί νά συμβῆ, καί αὐτό τό μαρτύριο, ἂν μᾶς ἐπιφυλάσσεται αὐτή ἡ ὓψιστη τιμή, τόν τελικό λόγο τόν ἒχει ὁ Θεός καί δική του εἶναι ἡ νίκη.

Που είναι ο Θεός; Πατήρ Ευσέβιος Βιττης.

... Ἐμεῖς λοιπόν λέμε΄ ποῦ εἶναι ὁ Θεός; Δέν βλέπει ὁ Θεός τί γίνεται στόν κόσμο; Δέν βλέπει ὁ Θεός τούς τυράννους, τούς κακούργους, τούς ἐγκληματίες, τούς ἐκμεταλλευτές, τούς διαφθορεῖς, τούς ἀνατροπεῖς κάθε ἠθικῆς καί φυσικῆς ἀκόμη τάξεως; Δέν βλέπει τίς ἀδικίες καί τίς ὠμότητες πού διαπράττουν ἂνθρωποι μέ διεστραμμένα ἒνστικτα καί σατανική διάθεση καί πράξη;

☦ “Τότε κτυπούσαν τον Παύλο με πέτρες…”

Πιστέψτε με τώρα είναι μπροστά μας να υποστούμε χειρότερα από όσα έπαθε ο Παύλος. Τότε εκείνοι κτυπούσαν τον Παύλο με πέτρες. Τώρα μας κτυπούν με λόγια οδυνηρότερα και από πέτρες. Τι πρέπει να κάνουμε λοιπόν; Ότι έκανε και κείνος.

Δεν εμίσησε εκείνους που τον ελιθοβόλησαν, αλλά ενώ εκείνον τον έσυραν δια της βίας έξω από την πόλη, αυτός μπήκε πάλι για να ευεργετήσει εκείνους που τόσο τον αδίκησαν. Αν υπομείνεις και συ τον υβριστή, τον βάναυσο, εκείνον που σε αδικεί τόσο πολύ, λιθοβολήθηκες και συ. Μην πεις ότι δεν έφταιξα τίποτε, γιατί σε τι είχε φταίξει ο Παύλος για να λιθοβοληθεί.

☦ “Ἔτσι σέ θέλει ὁ Θεός”

Τὸ ἔκζεμα τὸ ὁποῖο ἔχω, αὐτὴν τὴν πληγὴ ποὺ ἔχω στὸ ποδάρι, τό ῾χω ἀπὸ δεκαπέντε χρονῶν. Δοκίμασα διάφορα φάρμακα, τίποτε. Τώρα ποὺ πέρασε ἡ ἡλικία, τότες περισσότερο ἐπιδεινώθη τὸ πράγμα. Καθήμενος στὸ κρεβάτι, τὸ ὀνομάζω τὸ «κρεβάτι τοῦ πόνου» ἐγώ. Διότι νὰ καθίσω ὅπως καθόσαστε ἐσεῖς, δὲν μπορῶ. Θὰ καθίσω λίγο, δὲν μπορῶ, κατεβαίνουν τὰ αἵματα καὶ πονάει περισσότερο ἡ πληγή, ἐνῶ ἔτσι, τρόπον τινά, ἂν βάλεις κι ἕνα μαξιλάρι καὶ σηκώσεις λιγάκι τὸ ποδάρι πιὸ ψηλά, κατεβαίνουν κάτω τὰ αἵματα καὶ ἐλαφρώνεται ὁ πόνος. Ἔ, τὴ νύχτα προσπαθῶ ἔτσι νὰ ἐλαφρώσω τὸν πόνο.

☦ «επί καρδίαν ανθρώπου ουκ ανέβη»

Κάποτε, επισκεπτόμενος το Άγιον Όρος, βρέθηκα στα Κατουνάκια. Εκεί υπήρχε ένας άνθρωπος, ο οποίος είχε φτάσει σε μεγάλο ύψος αγιότητος. Ομοίαζε περισσότερο με άγγελο…

Το πρόσωπό του έλαμπε από τη Χάρη του Θεού. Στην πορεία μου αυτή για τα Κατουνάκια είχα μαζί μου δύο καθηγητές θεολόγους και ένα φοιτητή του Πολυτεχνείου. Φτάσαμε στο γέροντα μετά από μεγάλη ανάβαση…

☦ Διηγήθηκε άλλη φορά [ο Αγιορείτης Μοναχός, ο π. Χαράλαμπος ο Κομποσχοινάς]

Κατά τον χειμώνα του 1943 [περίοδο γερμανικής κατοχής] στην Αθήνα, όπου διέμενα ως λαϊκός, υπήρχε μεγάλη στέρηση των αναγκαίων και σε συνδυασμό με τον βαρύ χειμώνα πολύς κόσμος πέθαινε.

Εκείνη την εποχή συνήθιζα να επισκέπτωμαι αυτήν την πολύ ευλαβή καλογριά, η οποία είχε στο σπίτι της την παλιά εικόνα της Παναγίας από την Μικρά Ασία.

☦ ΑΠΟΣΤΟΛΕ ΠΑΥΛΕ μας φυλάκισαν άδικα, όπως και εσένα. Αποφυλάκισε μας εν τάχει.

Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ είναι ο  Απόστολος των Εθνών και όχι έμπορος των Εθνών. Τελευταίες πληροφορίες από την πρωτεύουσα των Σκοπίων λένε ότι το μακιγιάζ της ιστορίας δεν μπορεί να μείνει εσαεί, γιατί οι Αλβανοί έχουν σκοπό να κάνουν πράξη την Μεγάλη Αλβανία με τις ευλογίες της τουρκίας και κάποιων δυτικών.

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Συγκλονιστικά πράγματα έγραψε ο Απόστολος Λουκάς στις πράξεις των Αποστόλων ακριβώς γιατί ήταν ο ίδιος μάρτυρας των παραδόξων – θαυμασίων του ΑΓΙΟΥ ΘΕΟΥ.

Βαθύ σκοτάδι και στο πιο καταγώγιο της φυλακής οι Απόστολοι (Παύλος, Λουκάς , Σίλας και Τιμόθεος) ψέλνουν και δοξολογούν τον ΘΕΟ. Δεν τους πτόησε η άδικη φυλάκιση τους γιατί το πρωί το γεγονός ότι απήλλαξαν από το μαντικό πνεύμα την παιδίσκη έκανε τους κυρίους της να χάσουν σίγουρα έσοδα. Αυτό έγινε και η αιτία να συκοφαντηθούν και να καταλήξουν στην φυλακή.

☦ Παύλος: Ο Μέγας Απόστολος των Εθνών

Ο μέγας Απόστολος των Εθνών Παύλος δεν ανήκε στη χορεία των δώδεκα Αποστόλων. Δε γνώρισε τον Κύριο όσο ζούσε στη γη, αλλά αποκαλύφτηκε κατόπιν σε αυτόν και κλήθηκε να γίνει απόστολός Του, όντας αυτός πολέμιος της Εκκλησίας.

Γεννήθηκε γύρω στο 15 μ. Χ. στην Ταρσό της Κιλικίας από Ιουδαίους γονείς. Ονομαζόταν Σαούλ, έχοντας και το ρωμαϊκό όνομα Παύλος. Οι εύποροι γονείς του έδωσαν υψηλή παιδεία. Επίσης το αξιόλογο ελληνιστικό πνευματικό κλίμα της Ταρσού επέδρασαν θετικά στην διαμόρφωση της προσωπικότητάς του. Ανήκε δε στην αίρεση των Φαρισαίων.

☦ Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΕΤΡΟΣ: Ο ΚΟΡΥΦΑΙΟΣ ΜΑΘΗΤΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Ο Απόστολος Πέτρος, ήταν Ιουδαίος και ονομαζόταν Σίμων. Γεννήθηκε στην άσημη κώμη Βηθσαϊδά. Ο Πατέρας του ονομαζόταν Ιωνάς. Έζησε με φτώχεια και στερήσεις, αλλά σε περιβάλλον ευσέβειας. Οι γονείς του ανήκαν στους λιγοστούς πιστούς ευσεβείς Ιουδαίους της εποχής τους, οι οποίοι περίμεναν εναγώνια τον Μεσσία. Γράμματα έμαθε ελάχιστα, προφανώς γνώριζε μόνο γραφή και ανάγνωση. Αδελφός του υπήρξε ο πρωτόκλητος Ανδρέας.

☦ Εγκώμιο στους Αγίους Αποστόλους

Χαίρετε, άγιοι Απόστολοι, βασιλείς του Χριστού· διότι σ’ εσάς εμπιστεύθηκε την επουράνια και την επίγεια βασιλεία. Σας έδωσε την εξουσία να κυβερνάτε και να φροντίζετε και τους δυο θρόνους, θέλοντας από τη μια να αποκατασταθεί η κληρονομιά της επίγειας βασιλείας, από την άλλη να αστράψει η δόξα, να πλεονάσει η ομορφιά, να φανερωθεί το φως, να γίνουν γνωστά τα μυστήρια, να κηρυχθεί η δύναμη της επουράνιας βασιλείας.

☦ Ο ΜΕΓΑΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ

Ο μέγας Απόστολος των Εθνών Παύλος δεν ανήκε στη χορεία των δώδεκα Αποστόλων. Δε γνώρισε τον Κύριο όσο ζούσε στη γη, αλλά αποκαλύφτηκε κατόπιν σε αυτόν και κλήθηκε να γίνει απόστολός Του, όντας αυτός πολέμιος της Εκκλησίας.

Γεννήθηκε γύρω στο 15 μ. Χ. στην Ταρσό της Κιλικίας από Ιουδαίους γονείς. Ονομαζόταν Σαούλ, έχοντας και το ρωμαϊκό όνομα Παύλος. Οι εύποροι γονείς του έδωσαν υψηλή παιδεία. Επίσης το αξιόλογο ελληνιστικό πνευματικό κλίμα της Ταρσού επέδρασαν θετικά στην διαμόρφωση της προσωπικότητάς του. Ανήκε δε στην αίρεση των Φαρισαίων.

☦Πότε τα βρήκε ο Ελληνικός Λαός με την Τουρκία για να τα ξαναβρεί και τώρα, την στιγμή που απειλεί και χλευάζει;

φώτο: οι Άγιοι Νεομάρτυρες κατὰ τὴν περίοδο τῆς Τουρκοκρατίας

Δεν εννοούμε στο όλο σκεπτικό μας την μεταπολίτευση που θεατρινίστηκε με τις πολιτικές εκείνες περί  ελληνοτουρκικής φιλίας, την στιγμή που ο τούρκος βήμα- βήμα δομούσε τις άτιμες διεκδικήσεις του εις βάρος των ιερών και των οσίων μας.

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Δεν είμεθα πολεμοχαρείς και φυσικά όχι μειωμένου νοητικού επιπέδου. Φτάνει η πλύση των εγκεφάλων τόσες δεκαετίες. Έχουμε ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ και η πλεονεξία του αγαρηνού γείτονα μας τα υποδεικνύει.

☦Ἡ ἀγάπη εἶναι πάνω απ’ ὅλα

Ἡ ἀγάπη πρὸς τὸν Χριστὸ δὲν ἔχει ὅρια, τὸ ἴδιο καὶ ἡ ἀγάπη πρὸς τὸν πλησίον. Νὰ ἐκτείνεται παντοῦ, στὰ πέρατα τῆς γῆς. Παντοῦ, σὲ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους.

Ἐγὼ ἤθελα νὰ πάω νὰ ζήσω, μαζὶ μὲ τοὺς χίπηδες στα Μάταλα χωρίς, βέβαια, ἁμαρτίες, γιὰ νὰ τοὺς δείξω τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ, πόσο εἶναι μεγάλη καὶ πῶς μπορεῖ νὰ τοὺς ἀλλάξει, νὰ τοὺς μεταμορφώσει.

Ἡ ἀγάπη εἶναι πάνω ἀπ’ ὅλα. Θὰ σᾶς τὸ πῶ μ’ ἕνα παράδειγμα.

☦Το πάθος του μοναχού

Η καμπάνα μόλις είχε σημάνει για το κάλεσμα των μοναχών στην εωθινή ακολουθία. Ο μοναχός Ησύχιος για ακόμη μία φορά έμπαινε με αρκετή δυσκολία στο καθολικό του ναού σέρνοντας, όπως συνήθιζε άθελά του τα τελευταία χρόνια, τα λεπτοκαμωμένα γερασμένα πόδια του προκαλώντας έτσι την αναστάτωση των περισσοτέρων μοναχών.

Ορισμένοι τον κοίταξαν περιφρονητικά. Άλλοι δεν καταδέχτηκαν ούτε το βλέμμα τους να του ρίξουν, αρκούμενοι στο να μουρμουρίζουν κάτι μέσα από τα δόντια τους. Δεν ήταν αυτή όμως η κύρια αιτία αναστάτωσης. Εκείνο που προκαλούσε περισσότερο τους άλλους μοναχούς ήταν η έντονη μυρωδιά του τσιγάρου που αναδυόταν από τα βρωμισμένα ράσα του και από τη λευκοκιτρινισμένη γενειάδα του.

☦ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟΣ «για αυτά που θα γίνουν θα είμαι η ΑΡΧΙΣΤΡΑΤΗΓΟΣ του ΑΙΓΑΙΟΥ»

Σχόλιο Θ.Π.: Η ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΑΡΧΙΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΑΛΛΑ ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΓΓΕΛΙΚΟΥ, ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΑΡΤΥΡΟΥΝ ΤΑ ΤΡΙΑ ΟΚΤΑΚΤΙΝΑ ΑΣΤΕΡΙΑ ΠΟΥ ΈΧΕΙ ΣΤΟ ΩΜΟΦΟΡΙΟ ΤΗΣ ΤΑ ΛΕΓΟΜΕΝΑ ΠΑΡΘΕΝΟΣΗΜΑ, ΑΠΟ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΤΟ ΕΝΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΚΕΦΑΛΗ ΤΗΣ ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ ΣΤΟΥΣ ΩΜΟΥΣ ΤΗΣ.

ΚΑΙ ΤΑ ΤΡΙΑ ΜΑΖΙ ΠΑΡΑΠΕΜΠΟΥΝ ΣΤΟ ΑΙΕΠΑΡΘΕΝΟ ΤΗΣ ΕΠΙΓΕΙΑΣ ΖΩΗΣ ΤΗΣ, ΚΑΘΩΣ ΥΠΗΡΞΕ ΠΑΡΘΕΝΟΣ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΣΥΛΛΗΨΗ ΤΟΥ ΥΙΟΥ ΤΗΣ, ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΟΥ ΤΟΚΕΤΟΥ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΟΝ. ΑΡΑ ΔΙΚΑΙΩΣ ΚΑΤΕΧΕΙ ΤΟΝ ΤΙΤΛΟ ΤΗΣ ΑΡΧΙΣΤΡΑΤΗΓΟΥ ΚΑΙ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΓΓΕΛΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΨΗΛΑ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ΚΑΙ ΚΑΤΩ ΣΤΗ ΓΗ. Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΓΕΦΥΡΑ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΓΗ. ΕΙΝΑΙ Η ΜΗΤΕΡΑ ΜΑΣ. ΑΜΗΝ. 

Η Ιστορία κλείνει τον κύκλο της. Η ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟΣ για τα έσχατα που έρχονται δίνει σημείον. Η ΠΑΝΑΓΙΑ μας ολοζώντανη επί των επάλξεων του Ελληνικού  Έθνους των Ορθοδόξων Χριστιανών, ως ΑΡΧΙΣΤΡΑΤΗΓΟΣ   Τα κόλλυβα τα έχουν στο ζωνάρι τους οι τούρκοι.

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Στις 19 Ιανουαρίου του 2019 ο Υποπτέραρχος Θεόδωρος Λίγκρης δίνει την κάτωθι συγκλονιστική μαρτυρία: 

Αφού αναφέρετε στις συγκλονιστικές στιγμές της διάσωσης της αρχιλοχίας της Αεροπορίας Στρατού κ. Βασιλικής Πλεξίδας με την πτώση του ελικοπτέρου ΧΪΟΥΙ στο Σαραντάπορο της Ελασσόνας, την Τετάρτη της Λαμπροβδομάδας του 2017, στις 17 Απριλίου, στο 18:01  χρονικό σημείο του παρακάτω βίντεο συμπληρώνει :

☦Εἴμαστε χριστιανοί, πραγματικοί χριστιανοί, ναί ἤ ὄχι;

☦«Χριστῷ συνεσταύρωμαι· ζῶ δὲ οὐκέτι ἐγώ, ζῇ δὲ ἐν ἐμοὶ Χριστός·»

«Ἔχω σταυρωθῆ μαζὶ μὲ τὸν Χριστόν. Δὲν ζῶ πλέον ἐγώ, ἀλλὰ ζῆ μέσα μου ὁ Χριστός» (Γαλ. β' 20} ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ

Ὁ Μέγας καί κορυφαῖος Ἀπόστολος Παῦλος ὑποβάλλει σέ ὅλους μας μία ἐρώτηση, τήν ὁποία σᾶς μεταέρω: Εἴμαστε χριστιανοί, πραγματικοί χριστιανοί, ναί ἤ ὄχι; Ἐάν ἰσχυρισθοῦμε, ὅτι εἴμαστε καλοί χριστιανοί, δέν σημαίνει, ὅτι πράγματι εἴμαστε. Ὁ Εὐαγγελιστής Ἰωάννης μᾶς λέει, νά μή ἀγαποῦμε τόν Θεό μέ τήν γλώσσα, μέ λόγια μόνο, ἀλλά μέ ἔργα, νά ἔχουμε ἁπτές ἀποδείξεις καί μαρτυρίες.

Ομιλία στην εορτή των κορυφαίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου (Αγ. Γρηγόριος Παλαμάς)

Περίληψη 28ης Ομιλίας, στην περικοπή Ματθ. 16,13-19.

Οι δύο απόστολοι είναι λαμπροί φωστήρες, λαμπρύνοντας την Εκκλησία με τη συνάντησή τους κατά την εορτή της 29ης Ιουνίου, η οποία δεν προκαλεί έκλειψη, αλλά έκλαμψη. Υπενθυμίζοντας τις πράξεις τους τίποτε δεν προσθέτομε στα αγαθά τους, αλλ’ αυξάνομε αντίθετα τα δικά μας αγαθά. Κεντρικό σημείο της ομιλίας είναι η περιγραφή της αντιθετικής κινήσεως του πειρασμού και της μετάνοιας.

☦ «Ὅσοι μέ τρῶνε θά πεινάσουν κι' ἄλλο, καί ὅσοι μέ πίνουν θά διψάσουν κι' ἄλλο»

Οἱ ψυχὲς ποὺ ἀγαποῦν τὸν Θεὸ καὶ τὴν ἀλήθεια, δὲν ὑποφέρουν οὔτε τὴν παραμικρὴ ἐλάττωση τοῦ ἔρωτά τους πρὸς τὸν Κύριο. Ἀλλὰ καρφωμένες ὁλοκληρωτικὰ στὸ σταυρό Του αἰσθάνονται μέσα τους τὴν Πνευματικὴ προκοπή.

Πληγωμένες λοιπὸν ἀπὸ τὸν πόθο Του, κι ἄν ἀκόμη ἀξιωθοῦν Θεία μυστήρια καὶ μετάσχουν εὐφροσύνης καὶ Χάριτος, δὲν ἔχουν πεποίθηση στὸν ἑαυτό τους, οὔτε νομίζουν ὅτι εἶναι τίποτε. Ἀλλὰ ὅσο ἀξιώνονται πνευματικὰ χαρίσματα τόσο ἐπιζητοῦν τὰ οὐράνια. Καὶ ὅσο περισσότερη προκοπὴ αἰσθάνονται, τόσο πιὸ λαίμαργες γίνονται γιὰ τὰ θεῖα.

☦ Παναγία Γοργοεπήκοος: H Παναγία που ακούει και ελεεί γρήγορα όσους την επικαλούνται

Παναγία Γοργοεπήκοος: Ένα από τα πολλά ονόματα που προσδίδουμε στην Παναγία μας είναι Γοργοεπήκοος και η ομώνυμη θαυματουργή εικόνα της βρίσκεται στην Ιερά Μονή Δοχειαρίου Αγίου Όρους από το 1646.

Εκεί, όπως αναφέρεται στο ιστορικό της Μονής, «λάμπει ως πολύφωτος σελήνη, σαν άριστος κυβερνήτης και σοφός οικονόμος το διακυβερνά», φυλάσσοντας από κάθε προσβολή και επήρρεια τους ασκομένους σε αυτό οσίους πατέρες, αλλά και όσους προστρέχουν σ εκείνη με πίστη, ζητώντας την βοήθεια της.

«Ἀλλήλων τά βάρη βαστάζετε, καί οὕτως ἀναπληρώσατε τόν νόμον τοῦ Χριστοῦ»

Ὁ ἀπόστολος Παῦλος στὴν πρὸς Γαλάτας ἐπιστολή του μᾶς παρακινεῖ νὰ ὑπομένουμε ὁ ἕνας τὶς ἐνοχλήσεις τοῦ ἄλλου ποὺ ὀφείλονται στὰ ἐλαττώματα καὶ τὶς ἐλλείψεις του· κι ἔτσι μὲ τὴν ὑπομονετικὴ αὐτὴ ἀνο­χὴ νὰ ἐκπληρώνουμε ­τελείως τὸν νό­­μο τοῦ Χρι­στοῦ, δηλαδὴ τὴν ἐντολὴ τῆς ἀγάπης. «Ἀλλήλων τὰ βάρη ­βαστάζετε, καὶ οὕτως ἀναπληρώσατε τὸν νόμον τοῦ Χριστοῦ», γράφει (Γαλ. ς΄ 2).

«Η ΧΑΡΙΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΜΟΥ ΕΔΕΙΞΕ ΤΟΝ ΑΔΗΝ, ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΙ ΨΥΧΑΙ ΤΩΝ ΚΟΛΑΣΜΕΝΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ, ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΠΟΥ ΒΑΣΙΛΕΥΕΙ Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ»

ΑΓΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ

Κατὰ τὴν δεκαετίαν τοῦ 1970 εἶχον τὸ προνόμιον καὶ τὴν εὐλογίαν νὰ μονάζω ὑπὸ τὴν σεπτὴν Ἡγουμενίαν τοῦ Ἀρχιμανδρίτου Βασιλείου καὶ νῦν προηγουμένου τῆς Ἱ. Μ. Ἰβήρων εἰς τὴν Ἱ.Μ. Σταυρονικήτα.

Ὁ ἀείμνηστος πατὴρ Παΐσιος, ἀσκητεύων τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, εἰς τὴν Καλύβην τοῦ Τιμίου Σταυροῦ τῆς εἰρημένης Ἱ. Μονῆς, μὲ προσεκάλει πολλάκις, διὰ νὰ τελέσω τὴν Θείαν Λειτουργίαν εἰς τὸ ναΰδριον τῆς Καλύβης του.

ΑΝΑΔΡΟΜΕΣ - “ΣΤΟΥΣ ΑΪ-’ΠΟΣΤΟΛΟΥΣ"

π. Δημητρίου Μπόκου

[Στους όπου γης συγχωριανούς μου, αγάπης ένεκεν]

Κάθε χρόνο η μικρή μας συνοδεία ανέβαινε με κόπο πρωί-πρωί το φιδωτό μονοπάτι. Προορισμός μας τα Ταμπούρια, συνοικία του χωριού Τετρακώμου Άρτας, όπου γινόταν το πανηγύρι των Αγίων Αποστόλων (29-30 Ιουνίου).

Στα 1000 μ. υψόμετρο, συντροφιά με τα πανύψηλα έλατα, στο σβήσιμο της δασωμένης κορυφογραμμής της Κρανούλας, ύψωνε το ταπεινό του ανάστημα το εκκλησάκι των Αγίων Αποστόλων, που έδινε και το όνομά του στην τοποθεσία. «Στους Άι-’Ποστόλους» λέγαμε. Το ιερό του αγνάντευε τις γυμνές γρανιτένιες κορφές των θεσσαλικών βουνών, φυσική προς τα νοτιοανατολικά συνέχεια της οροσειράς των Τζουμέρκων, με τον Ασπροπόταμο (Αχελώο) να φιδοσέρνεται ανάμεσά τους. Στα δυτικά, απέραντες λοφοσειρές, καταπράσινες, έφταναν ως εκεί που έσβηνε ο ορίζοντας. Πανοραμική απόλαυση, όπου κι αν έστρεφες το βλέμμα!

Όσιος Διονύσιος ο Μικροαθωνίτης, κτήτορας της Ι. Μ. Αγ. Διονυσίου (†1388)

Γεννήθηκε το 1316 στην Κορησό της Καστοριάς. Από μικρός πόθησε το μοναχικό σχήμα και μόλις «εφύη το γένειόν του» αναχώρησε για τον Άθωνα και υποτάχθηκε στον κατά σάρκα αδελφό του, τον άγιο Θεοδόσιο, που ήταν ηγούμενος στη μονή Φιλόθεου. Εκεί χειροτονήθηκε διάκονος και ιερεύς, συμπλήρωσε τις γραμματικές του γνώσεις και έλαμπε σε όλη την αδελφότητα για τις αρετές του.

Ο πόθος της ησυχίας τον απομακρύνει από τη μονή του και τον φέρνει σε ένα σπήλαιο της νότιας πλευράς του Όρους, που λέγεται Μικρός Άθωνας. Εκεί έζησε ο τρισόλβιος με υπερθαύμαστη άσκηση δίχως να γευθεί τίποτε το μαγειρευμένο επί μία τριετία (1347-1350). Η φήμη της ισάγγελης βιοτής του έφερε πολλούς φιλάρετους πλησίον του. Σε όλους έγινε υπόδειγμα και παράδειγμα, πηγή ωφελείας. Η διάκριση του βοήθησε και πολλούς κοσμικούς που έρχονταν προς εξομολόγηση.

Το φρικτό Μαρτύριο της Αγίας Φεβρωνίας

Κατά τους χρόνους του μεγάλου διωγμού που είχε εξαπολύσει ο Διοκλητιανός κατά των Χριστιανών, ζούσε στην Ρώμη ένας νεανίας ονόματι Λυσίμαχος, ο οποίος προοριζόταν για έπαρχος μετά τον θάνατο του πατέρα του. Όμως, επειδή ο Διοκλητιανός είχε ακούσει ότι αυτός ο νεαρός σεβόταν τον Χριστό, απεφάσισε να τον στείλει στην Ανατολή, μαζί με τον κακότροπο θείο του, τον Σελήνο και πλήθος στρατιωτών, για να διώξουν τους Χριστιανούς. Πράγματι κατέφθασαν σε μια χώρα της Μεσοποταμίας, την Παλμύρα, και ο άσπλαχνος Σελήνος θανάτωνε πολλούς Χριστιανούς. Ο Λυσίμαχος λυπόταν πικρά για όλα αυτά, διότι η μητέρα του ήταν Χριστιανή και του είχε διδάξει να πιστεύει στον Χριστό.

☦Ο Χριστός κουράζει ή ξεκουράζει;

Είναι παρατηρημένο ότι ο σημερινός άνθρωπος είναι κουρασμένος και ταλαιπωρημένος, από τις συνθήκες ζωής του, τα ποικίλα προβλήματα, ακόμα και από τον ίδιο τον εαυτό του.

Ο Χριστός, ως Σωτήρας του κόσμου εις αιώνας, δεν μπορεί να δώσει και στο σημερινό άνθρωπο δύναμη, ανάπαυση, όντως ξεκούραση, χαρά και νέα ζωή;

☦Κάποιος πήγε να επισκεφθή το Γέροντα Παΐσιο

Κάποιος πήγε να επισκεφθή το Γέροντα Παΐσιο.

Χτυπούσε το καμπανάκι, αλλά δεν του άνοιγε. Αυτός, τότε, πήδησε το συρμάτινο φράχτη, μπήκε μέσα στο χώρο του κελλιού και είδε το Γέροντα προσευχόμενο μέσα σε φλόγα (άκτιστο φως).

Ο Γέροντας σταμάτησε και του είπε:

– Αδελφέ, τι μου έκανες; Βοηθούσα κάποιον και με σταμάτησες. Εγώ θα ξαναρχίσω, αλλά εσένα θα σου βάλω ένα μικρό κανόνα, για να μη σου βάλω μεγάλο. Δε θα έλθεις στο Κελλί μου για τρία χρόνια.

☦Μακάριοι οι ειρηνοποιοί ότι αυτοί υιοί Θεού κληθήσονται

«Μακάριοι οι ειρηνοποιοί ότι αυτοί υιοί Θεού κληθήσονται» δηλαδή άγιοι είναι αυτοί που φέρνουν την ειρήνη στον κόσμο γιατί εκείνοι θα ονομαστούν παιδιά του Θεού.

Αμέσως μετά τους καθαρούς στην καρδιά, μακαρίζονται οι ειρηνοποιοί. Αυτοί φέρουν μέσα τους την ειρήνη του Θεού και την προσφέρουν απλόχερα στους γύρω τους και το περιβάλλον τους.

☦ ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΝΥΜΦΟΔΩΡΑ – ΤΙΜΙΟΣ ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ Κορακίων Χανίων «θα γίνουν αερομαχίες πάνω από την Κρήτη, θα πιάσουμε και τούρκους πιλότους αιχμαλώτους»

28 Ιουλίου 2016 «Εκοιμήθη εν Κυρίω η πολυσέβαστη και πολυαγαπημένη  γερόντισσα Νυμφοδώρα Λαγουδάκη, μοναχή της Μονής Τιμίου Προδρόμου Κορακιών, σε ηλικία 90 ετών.» http://hania.news/2016/07/29

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Περί της σεβάσμιας αυτής γερόντισσας μάθαμε πολλά από αγαπητή της πνευματική κόρη, η οποία κάθε φορά που μιλούσε για την γερόντισσα αυτή αισθανόταν δίπλα την παρουσία της.

☦ «Όταν θα εμφανίζονται ΑΓΙΟΙ μακάρι να τους βλέπει ο κόσμος για να παίρνει κουράγιο στους δύσκολους καιρούς » μας είπε - Γέροντα Αμβροσίου Λάζαρη (1912-2006) 2006 ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ

-Κατάληψις της Ελλάδος από ξένο κράτος δεν θα γίνει ποτέ! Τόση δύναμη δίνει στην Ελλάδα ο Κύριος τον καιρό του πολέμου, που δεν λέγεται. Δεν θα έρθουν αυτοί μέσα. Το σώμα της Ελλάδος δεν μπορεί να το πάρει κανένα κράτος και να το πάει όπου θέλει. Είναι από πάνω γραμμένα αυτά, δεν είναι από ανθρώπους.

«κατάληψη της Ελλάδος δεν θα γίνει ποτέ, την έχει ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΣ σπίτι του»

ΓΕΡΩΝ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ ΛΑΖΑΡΗΣ:

-Το 1990 είχε πει ότι σύντομα ο Θεός, επειδή θέλει να στηρίξει τους ανθρώπους, θα αποκαλύπτει τους Αγίους Του οφθαλμοφανώς. Επειδή οι πειρασμοί θα είναι μεγάλοι και τα βάσανα δυσβάσταχτα, θα παραχωρήσει ο Κύριος να εμφανίζονται Άγιοι, και μάλιστα μεγάλοι,όπως ο Άγιος Δημήτριος ή ο Άγιος Γεώργιος. Θα ακούν οι άνθρωποι ότι τη μία εβδομάδα παρουσιάστηκε ο τάδε Άγιος στην Κρήτη, την άλλη ο τάδε στη Μακεδονία, άλλος εδώ,άλλος εκεί.

☦ “Ευθύς ως άρχισα, είδα το καντήλι του οσίου να κινείται ρυθμικά μέχρι το τέλος της αγρυπνίας”

Ή οσιότατη Γερόντισσα Παρθενία Άνδρομανάκου κατέθετε την πνευματική της παρηγοριά: Όταν μόναζα στη Μονή του Χριστού ένα μεγάλο πρόβλημα με απασχολούσε. Δεν ήθελα να προχωρήσω, χωρίς να λάβω πληροφορία. Πήγα στον τάφο του οσίου Αρσενίου• άφησα την καρδιά μου να ξεχειλίσει και τα μάτια μου να λούσουνε την πλάκα του τάφου του. Στο τέλος της δέησης μου πρόσθεσα, όπως πάντοτε: «Δι' ευχών του οσίου πατρός ημών Αρσενίου». Ευθύς άκουσα φωνή από τον τάφο: «-Αμήν, Παρθενία μου».

☦…Όταν λοιπόν λέμε «ελέησον», δεν ζητάμε μόνο από το Θεό να αποστρέψει από μας την οργή Του, αλλά Του ζητάμε να μας χαρίσει την αγάπη Του.

Αν γυρίσουμε πάλι στις λέξεις της προσευχής του Ιησού «Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησέ με τον αμαρτωλό», θα δούμε ότι οι πρώτες εκφράζουν με ακρίβεια και πληρότητα την πίστη στο Χριστό, όπως την διδάσκουν τα Ευαγγέλια και ακόμα την ιστορική ενσάρκωση του Θεού Λόγου. Το τέλος δε της προσευχής εκφράζει την πλούσια και πολύπλευρη σχέση της αγάπης του Θεού με τα δημιουργήματά του.

☦Από το Συναξάρι – Το Γενέσιον του τιμίου ενδόξου Προφήτου Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου

Μόλις ο αρχάγγελος Γαβριήλ άφησε την Παναγία, αφού Της ανήγγειλε το χαρμόσυνο μήνυμα του ασπόρου τόκου Της, η Μαρία εκλαμβάνοντας ως απόδειξη των λεγομένων του το γεγονός ότι η εξαδέλφη Της Ελισάβετ είχε συλλάβει, έσπευσε στην Ιουδαία, στο χωριό όπου κατοικούσαν ο Ζαχαρίας και η Ελισάβετ. Χαιρέτησε την εξαδέλφη Της και αμέσως το βρέφος των έξι μηνών που ήταν στα σπλάχνα τής Ελισάβετ σκίρτησε από χαρά, γινόμενο πρόδρομος του Σωτήρος πριν ακόμα να γεννηθεί.

☦-Γιατί τόσο μίσος εναντίον των χριστιανών; ρώτησε ο μοναχός τους δαίμονες… -Γιατί θέλετε να μας πάρετε την θέση! Απάντησε ο δαίμονας.

Κάποτε με είχε επισκεφθεί ένας μεγαλόσχημος μοναχός από το Άγιον Όρος. Ήταν 7 το απόγευμα. Έδειχνε άνθρωπο τρομοκρατημένο. Λες και είχε ιδεί φάντασμα. Πράγματι, δεν είχα πέσει και πολύ έξω.

Όπως προχωρούσε ή συζήτηση, ίσχυρίζετο πώς οι δαίμονες έχουν την ικανότητα να παρουσιάζονται στους ανθρώπους ακόμη και αισθητά

– Και τούς έχετε δει; Τον ρώτησα.

– Ναι. Ναι. Τούς είδα με τα ίδια μου τα μάτια, όπως βλέπω τώρα εσένα. Μετά την θεία λειτουργία γύρισα στον κελί μου. Είπα να ξαπλώσω για λίγο, μέχρι να σημάνει ή ώρα για φαγητό. Ή πόρτα του κελιού μου ήταν κλειστή και κλειδωμένη. Και, να σου, ξαφνικά, βλέπω δύο μαύρες φιγούρες να στέκονται μέσα στον κελί μου. Από πού τάχα μπήκαν; σκέφτηκα. Και άκουσα τον ένα να λέγει στον άλλο:

“Αρχαίο κακό, καινούργιο καλό δεν γίνεται”

Από το Γεροντικό

Η ακόλουθη διήγησις που προέρχεται μάλλον από κάποια λιγότερο γνωστή παραλλαγή της συστηματικής συλλογής του Γεροντικού σκοπό έχει να διδάξη πόσο μεγάλη είναι η φιλανθρωπία του Θεού και ότι κανένας αμαρτωλός δεν πρέπει να απελπίζεται, ακόμη κι αν νομίζη ότι έχει γίνει όμοιος στην αμαρτία με τον διάβολο.

Κάποιος άγιος γέροντας, μεγάλος και διορατικός, έχοντας νικήσει και ξεπεράσει όλους τους πειρασμούς των δαιμόνων, είχε λάβει το χάρισμα να βλέπη οφθαλμοφανώς το πώς επιδρούν στην ζωή των ανθρώπων οι άγγελοι και οι δαίμονες· πώς δηλ. ο καθένας από την πλευρά του αγωνίζονται για την ψυχές των ανθρώπων.

☦Λέω στό Δηµητράκη νά κατέβει στό ἄνοιγµα. Τόν πιάνω ἀπό τό πουκάµισο καί τόν κατεβάζω. – Τί βλέπεις µέσα, παιδί µου; – Κάτι κοκαλέλια. 23 ΙΟΥΝΙΟΥ 1959, ημέρα ευρέσεως του Τάφου και των ιερών Λειψάνων του Αγίου Ραφαήλ

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, τήν ἀνάμνησιν ἐπιτελοῦμέν τε καί ἑορτάζομεν τῆς εὑρέσεως τοῦ ἱεροῦ λειψάνου τοῦ ἁγίου ἐνδόξου θεοφανοῦς τε καί νεοφανοῦς Ἱερομάρτυρος ΡΑΦΑΗΛ τοῦ θαυματουργοῦ, ἐν τῷ γηλόφῳ Καρυῶν τῆς Θερμῆς γενομένης, τήν 23ην τοῦ μηνός Ἰουνίου, ἐν ᾗ καί συνέπεσεν ἡ Τρίτη ἀπό τῆς Πεντηκοστῆς, ἔτους χιλιοστοῦ ἐνακοσιοστοῦ πεντηκοστοῦ ἐνάτου (1959).

Στίχοι εἰς τόν ἅγιον νεοφανῆ Ἱερομάρτυρα καί τήν ἀνεύρεσιν τοῦ ἱ. αὐτοῦ λειψάνου

Ζωῇ συγκέκρυψαι Χριστῷ μέν πάλαι* λαμπρῶς ὅς σήμερον σ᾿ ἀποκαλύπτει.

Λειψάνων θαύμασι ἀποκειμένην* ἀγήρω εὔκλειαν Θεός προφαίνει.

῾Ραφαήλ σου τοὔνομα “Θεός ἰᾶται”* ἐνσημαῖνον, Ἅγιε, τρανῶς λαλεῖται.

Άγιος Γέρων Παΐσιος: “Κάποτε, ἐνῶ ἔλεγα τήν εὐχή τή νύχτα, ἤρθε μέσα μου μιά χαρά μεγάλη…”

Ο πατήρ Παΐσιος, ο ασκητής της Παναγούδας, αναφέρει τα εξής για το «φως του Θεού»:

Κάποτε, ενώ έλεγα την ευχή τη νύχτα, ήρθε μέσα μου μια χαρά μεγάλη.

Συνέχισα να λέω την ευχή και ξαφνικά το κελλί μου πλημμύρισε από φώς.

Ήταν λευκό με μια μικρή απόχρωση προς το γαλάζιο.

Η καρδιά μου χτυπούσε γλυκά.

Συνέχισα να κάνω κομποσχοίνι, μέχρι πού βγήκε ο ήλιος.

Το φώς ήταν τόσο δυνατό!

Πιο δυνατό από το φώς τον ηλίου.

Μνήμη θανάτου

Είναι σημαντικό για όλους μας, οποτεδήποτε αντιμετωπίζουμε αυτή την απώλεια που πλησιάζει σταδιακά, να την αντιμετωπίζουμε απ' αρχής με εκείνον τον όμορφο και ισορροπημένο τρόπο, με τον οποίο μπορούμε όσο το αγαπημένο μας πρόσωπο βρίσκεται ακόμη εν ζωή και ανάμεσά μας. Απέναντι στη σκέψη του επερχόμενου θανάτου υπάρχει η πραγματικότητα μιας ζωντανής παρουσίας.

Μπορούμε κάθε στιγμή να ακουμπάμε στην ασφάλεια αυτής της παρουσίας ενώ όλο και περισσότερο θα συνειδητοποιούμε την περιπλοκότητα της επερχόμενης απώλειας.

Αυτή η ισορροπία ανάμεσα στη δύναμη της πραγματικότητας και στην αστάθεια της σκέψης είναι που μας δίνει τη δυνατότητα να προετοιμαστούμε για το θάνατο πολύτιμων για μας ανθρώπων.

«Εὐχαριστήσωμεν τῷ Κυρίῳ»

Τὸ πιὸ ἱερὸ σημεῖο τῆς θείας Λειτουργίας εἶναι ἡ ὥρα τῆς ­Ἁγίας Ἀναφορᾶς. Ἡ στιγμὴ κατὰ τὴν ὁποία αὐτὴ ἡ Θυσία ἀναφέρεται στὸ Θεό. Τὸ ἐπίγειο θυσιαστήριο ἑνώνεται μὲ τὸ οὐράνιο. Ἐκεῖ ὅπου παραστέκουν ἀοράτως «χιλιάδες ἀρχαγγέλων καὶ μυριάδες ἀγγέλων». Γι᾿ αὐτὸ κι ὁ ἱερέας μᾶς προτρέπει νὰ σταθοῦμε «καλῶς», δηλαδὴ μὲ εὐλάβεια καὶ φόβο Θεοῦ.

Όσιος Νικήτας ο εκ Θηβών (23 ΙΟΥΝΙΟΥ)

† Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρός μῶν Νικήτα, τοῦ ἐκ Θηβῶν.

῾Ο βίος τοῦ ῾Οσίου Νικήτα καταγράφεται στό χειρόγραφο 552 τῆς μονῆς ῾Αγίου Παντελεήμονος τοῦ ῾Αγίου ῎Ορους295.

῾Ο ῞Οσιος Νικήτας ἐγεννήθηκε στήν πόλη τῶν Θηβῶν πιθανόν κατά τίς ἀρχές τοῦ 11ου αἰῶνος μ.Χ. Οἱ γονεῖς του, ᾿Ανδρέας καί Θεοδώρα, ἦσαν εὐπάτριδες καί εὐσεβεῖς. ῾Ο βιογράφος του ἀναφέρει ὅτι, ὅταν ὁ ῞Οσιος ἐβαπτιζόταν «ἄνωθεν τοῦ ῾Αγίου Πνεύματος χάρις ἐν εἴδει περιστερᾶς εἰς αὐτόν ἐπεφοίτησεν». ῞Οταν ἔγινε πέντε ἐτῶν, οἱ γονεῖς του τόν παρέδωσαν στό διδασκαλεῖο τῆς ἐποχῆς, γιά νά διδαχθεῖ τά θεῖα καί ἱερά γράμματα καί νά προκόψει στήν ἀρετή καί τή μάθηση.

Εγκώμιον εις το Γενέσιον του Αγίου Προφήτου Προδρόμου (Όσιος Θεόδωρος ο Στουδίτης)

Στην μαρτυρία του Κυρίου και η φωνή του δούλου

Ακόμα κι αν ο λόγος μας έμοιαζε με ανοιξιάτικο ύμνο καλλικέλαδου αηδονιού, πολύ φτωχά θα πετύχαινε να υμνήσει την μεγάλη φωνή της αληθείας, που γεννιέται σήμερα. Αλλά πάλι, αυτός εδώ ο λόγος, έτσι ασθενικός, ξερός και κακόηχος, πως θα υμνήσει την μεγάλη προφητική δόξα; Πως θα αινέσει το εξαίρετο αποστολικό αξίωμα; Πως θα δοξάσει το παράξενο θάμβος των μαρτύρων;

☦Ήρθε η ώρα «η μεγαλύτερη πρόκληση της νεότερης Ελληνικής ιστορίας στα επόμενα ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ - η ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ βράζει, σε λίγο θα καούν και τα ΣΤΕΝΑ»

Η Μεσόγειος  κοχλάζει από συμφέροντα που βράζουν στο ζουμί τους. Είναι το προοίμιο όλων των γεγονότων και των πολεμικών ενεργειών που σύντομα θα συγκλίνουν στα στρατηγικά ΣΤΕΝΑ του Βοσπόρου και στην ΠΟΛΗ. Αίφνης εμφανίστηκαν όλοι και απαιτούν την μερίδα του λέοντος στις οριοχαράξεις των ενεργειακών πεδίων της Αν. Μεσογείου , του Κρητικού πελάγους, του ΑΙΓΑΙΟΥ αλλά και στο Ιόνιο.

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Εχθές η Άγκυρά διαμήνυσε τους φίλους της Αλβανούς «δεν θα συμφωνήσετε τίποτε με την Ελλάδα αν δεν μας ρωτήσετε πρώτα». Εχθές το Καίρο έφερε, όπως φαίνεται  ενστάσεις για την επήρεια του Καστελόριζου, της Καρπάθου και της Ρόδου, Σήμερα ήρθε η σειρά της Παλαιστίνης.

☦Η ταπείνωσις είναι η πιο χαριτωμένη αρετή

«Οι άγγελοι εις τον Ουρανόν μέσα εις την δόξαν και τους ύμνους. Οι άνθρωποι εις τας χαράς των και εις τα παλάτια των.

Ο δε Θεός και δημιουργός μέσα εις εν σπήλαιον και επάνω εις την φάτνην των ζώων, ωσάν τον τελευταίον πτωχόν άνθρωπον! Τι ταπείνωσις του Ιησού μας! Αυτήν την ταπείνωσιν να αποκτήσετε, παιδιά μου. Η ταπείνωσις είναι η πιο χαριτωμένη αρετή, χρυσοϋφαντος στολή, μακάριος όποιος την ενδυθή, θα αποκτήση μίαν ανέκφραστον πνευματικήν ομορφιάν. Αντιθέτως, το πιο βρώμικον πάθος είναι η υπερηφάνεια και ο εγωϊσμός.» Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης

pemptousia

☦Το ΦΡΙΚΤΟΝ ΨΕΜΑ για την ΠΑΝΑΓΙΑ ΒΑΡΝΑΚΟΒΑ

Το ΦΡΙΚΤΟΝ ΨΕΜΑ για την ΠΑΝΑΓΙΑ ΒΑΡΝΑΚΟΒΑ ότι η αιτία για την καταστροφή της ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ ΤΗΣ ήταν το πνευματικό αποτέλεσμα  της επίσκεψης Ουκρανών επισκόπων  σε αυτήν συγκεκριμένα, δεν εξωραΐζεται με λογύδρια, και αναλύσεις επί αναλύσεων. Μάλιστα την στιγμή που υπάρχουν και έχουν καταγραφεί μαρτυρίες ότι αυτή πότε ΔΕΝ  πραγματοποιήθηκε εκεί. Ενώ πραγματοποιήθηκε σε γειτονικές μόνες.

☦ "Στην σειρά για το εμβόλιο της Ζωής"

Ναι, είναι οξυγόνο η Θεία Μεταλαβιά ! Χωρίς οξυγόνο επέρχεται ασφυξία και νέκρωση.

Ιδού οι νεκροζώντανοι που περιέγραψε ο Χριστός μας στο Ευαγγέλιό Του. Όταν το οξυγόνο του Ζωντανού Θεού αφαιρείται απ την ψυχή μας, τότε όπως λέει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος σε μια από τις ευχές της Θείας Μεταλήψεως , θα γίνουμε βορρά στα δόντια του νοητού λύκου, δηλαδή του διαβόλου, όταν απέχουμε πολύ καιρό από την Θεία Κοινωνία …καὶ ἵνα μή, ἐπὶ πολὺ ἀφιστάμενος τῆς κοινωνίας σου, θηριάλωτος ὑπὸ τοῦ νοητοῦ λύκου γένωμαι. Έλεγε ο Άγιος Αμβρόσιος Μεδιολάνων αυτός ο μεγάλος και ανυποχώρητος Πατέρας της Ορθοδοξίας ότι η Θείας Κοινωνία δωρήθηκε από τον Θεό στον άνθρωπο για καθημερινή συμμετοχή και κατήντησε ενιαύσιος…

☦ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ

Σχετικώς με το γεγονός που ζήσαμε στο Κελλί του Προφήτου Δανιήλ, παραθέτουμε παρακάτω την καταγραφή αυτού του γεγονότος, πιστεύοντας πως αξίζει να γνωστοποιηθεί και σε άλλους.

‘Εξ αρχής θέλουμε να διευκρινίσουμε ότι έχουμε την βεβαιότητα ότι δεν λέμε κάτι πρωτάκουστο η ότι τα παρακάτω αποτελούν μία αξεπέραστη πνευματική εμπειρία στο «Περιβόλι της Παναγίας». Αντιθέτως, γνωρίζουμε ότι είναι μία μαρτυρία από τις πολλές, η οποία αν ίσως και δεν έχει την ισχύ να επιβεβαιώσει ακράδαντα την παράδοση για τους ερημίτες και αόρατους ασκητές του Αγίου Όρους, είναι όμως μία επιπλέον επανάληψη αυτής της παραδόσεως, και το βασικότερο, ότι εξ άπαντος αποτελεί μία βέβαιη μαρτυρία της ζωής των Αγιορειτών πατέρων, που συνεχίζει την ασκητική παράδοση της Ορθόδοξης Εκκλησίας.