Η τελευταία ΜΚΟ που θα έρθει στο ΑΙΓΑΙΟ θα λέγεται Ερντογάν;

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

«Οι προδότες πότε δεν θα γίνουν Πατριώτες» μονολογούσε δίπλα μου ένας εξαχρειωμένος συνταξιούχος και πιο δίπλα μια νέα κοπέλα έκανε την δική της ανάλυση…

«καλά, πως ξέφυγε το τουρκικό πλοίο από το ΝΑΤΟ που είναι ο ¨ηλεκτρονικός οφθαλμός –φύλακας¨   του ΑΙΓΑΙΟΥ και κόλλησε στην ξέρα 100 μέτρα από την ακτογραμμή της ΚΩ;»

Για την ταπείνωση, που αποκτάται μέσω των πειρασμών

Διονύσιος Ιερομόναχος (+)

Από αυτά που έχω να πω, άγιοι Πατέρες, παρακινούμενος από την αδελφική αγάπη, και από την εντολή του Θεού, αν και δεν είμαι ικανός, και έχω ανάγκη από τις ευχές σας, όμως κάθε ένας έχει από τον ευεργέτη μας Θεό χάρισμα, άλλος ένα, και άλλος άλλο, όπως ο Κύριος θέλει. Όσα είναι σύμφωνα και δεκτά στην Ορθόδοξη και Ανατολική Εκκλησία, είναι του Πανάγαθου Θεού, εάν δε υπάρχει κανένα νόθο, οφείλεται στην αγνωσία και αμάθειά μου και παρακαλώ την αγάπη σας, να με διορθώσετε με τη συμβουλή σας. Παρακαλώ δε ακόμη την αγάπη σας, να με θυμάστε στις προσευχές σας, και να παρακαλείτε τον Κύριο να ανοίξει τα μάτια της ψυχής μου και να φωτίσει το σκότος μου.

Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης - Μνήμη θανάτου

Αγιορείτης μοναχός δοκιμάζει τον τάφο του (ΠΗΓΗ)

-Γέροντα, τι πρέπει να σκέφτεται κανείς την ημέρα που γεννήθηκε;

-Να σκέφτεται την ημέρα που θα πεθάνη και να ετοιμάζεται για το μεγάλο ταξίδι.

- Γέροντα, όταν κατά την εκταφή βρεθή άλειωτο το σώμα του νεκρού, αυτό οφείλεται σε κάποια αμαρτία για την οποία δεν μετάνοιωσε ο άνθρωπος;

- Όχι, δεν είναι πάντα αιτία κάποια αμαρτία. Μπορεί να οφείλεται και σε φάρμακα που έπαιρνε ή στο χώμα του νεκροταφείου. Όπως και νάναι όμως, όταν κάποιος βγη άλειωτος, εξιλεώνεται κάπως με το ρεζίλεμα που παθαίνει μετά τον θάνατό του.

Τίς αἱρέσεις πάντα τίς ἀκολουθοῦν διωγμοί

           
    Πόσα δεινά ἔχουν ἔλθει στόν κόσμο; Οἰκονομική κρίση, φτώχεια καί πεῖνα, μετανάστευση λαῶν, τρομοκρατικές ἐνέργειες, πόλεμοι σφαγές  καί ἐγκλήματα, νόμοι ἀντίχριστοι ἀσεβεῖς καί ἀνήθικοι, ἐξάπλωση τῆς διαστροφῆς  τῶν ἀνθρώπων, ἀγωνιώδης προσμονή παγκόσμιου πυρηνικοῦ πολέμου, ἐξαγγελίες κυβερνητῶν, προετοιμασίες ἐθνῶν, μετακινήσεις στρατῶν, χρεοκοπίες κρατῶν, καταστροφή τῆς χώρας μας ἀπό ἀντεθνικές κυβερνήσεις, ἐξαθλίωση τοῦ λαοῦ μας μέ ἐντολές ἐξωτερικῶν δυνάμεων, εἰσροή φανατικῶν μωαμεθανῶν στήν ὀρθόδοξη πατρίδα μας, ἀπειλές γειτονικῶν κρατῶν γιά τήν ἐδαφική μας ἀκεραιότητα κ.ἄ.π. πού ξαφνικά ἐμφανίζονται καί δέν ξέρουμε πού θά ὁδηγήσουν τήν ζωή μας.

Μεγάλο το κόστος για τον Ερντογάν

Γράφει ο Κωνσταντίνος Φίλης* 

Η δολοφονία του Ρώσου πρεσβευτή στην Άγκυρα έχει προεκτάσεις αλλά και εξηγήσεις. Ο Ερντογάν πληρώνει τα επίχειρα στρατηγικών αντιφάσεων, τακτικιστικών ακροβασιών και προσεταιρισμού ακραίων στοιχείων για την επίτευξη εθνικών ή και προσωπικών στόχων. Πλέον η χώρα του έχει εισέλθει σε (μακρά;) περίοδο έντονης αβεβαιότητας, αναταράξεων και οικονομικών δυσχερειών. Εφόσον πρωταρχικός στόχος του παραμένει η συνταγματική αναθεώρηση προκειμένου να μακροημερεύσει στην εξουσία, παίζει με τον χρόνο – χρειάζεται άλλωστε την προστασία της ασυλίας εξαιτίας της ανάμειξης του ιδίου και της οικογένειάς του σε υποθέσεις υπό διερεύνηση.

ΤΡΕΜΟΥΝ ΤΟ ΣΤΟΛΙΔΙ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

Φόβος μέχρι παράνοιας των Τούρκων για την Αγία Σοφία: «Έχει δαιμονικές δυνάμεις»

του Θεόφραστου Ανδρεόπουλου

Φόβο μέχρι παράνοιας έχουν οι Τούρκοι για το Σύμβολο της Ορθοδοξίας, την Αγία Σοφία και προσπαθούν με εκτενές δημοσίευμα της Yeni Şafak, της οποίας διευθυντής είναι ο Ιμπραχήμ Καραγκιούλ προσωπικός φίλος και σύμβουλος εξ'απορρήτων του Τούρκου προέδρου Ρ.Τ.Ερντογάν να την παρουσιάσουν ως έργο σκοτεινών τεκτονικών «Στοών».

Περιμένοντας τον Τράμπ να αναλάβει, ακονίζονται μαχαίρια

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Το νέο έτος απ ότι φαίνεται αισίως ξεκινά στις 20 Ιανουαρίου  και ο παλαιός χρόνος φεύγει μαυρισμένος και γέρος στις 19 Ιανουαρίου.

Το χρονικό διάστημα μέχρι την ανάληψη των επίσημων καθηκόντων από τον νέο πρόεδρο των ΗΠΑ θα είναι ηλεκτροφορεμένο με γεωπολιτικά βραχυκυκλώματα.

Ο Κύριος χάρισε τον Παράδεισο σ’ αυτόν που Του χάρισε τη ζωή, όταν ήταν Παιδί!

του Αγ. Νικολάου Βελιμίροβιτς

Ένα περιστατικό από τη ζωή του Χριστού ως θείου Βρέφους: όταν η αγία οικογένεια διέφυγε από το ξίφος του Ηρώδη και πορευόταν στην Αίγυπτο, εμφανίστηκαν καθ’ οδόν κάποιοι ληστές, με πρόθεση να κατακλέψουν τους οδοιπόρους.

Θαυμαστή και ωφέλιμη διήγηση για την απλότητα της καρδιάς

Διηγήθηκε ένας από τους Αγίους Πατέρες την ακόλουθη ιστορία που άκουσε στην έρημο της Θηβαϊδας. Συνέβηκε κάποτε και πέρασε από την έρημο ένας μεγάλος πνευματικός και στην αρετήπεριβόητος. Τότε πολλοί από τους Πατέρες έτρεχαν και εξομολογούντο σ’αυτόν, μεταξύ τους δε πήγε και ένας απλός και άκακος άνθρωπος βοσκός στο επάγγελμα, που δεν ήξερε τι θα πει αμαρτία μόνη του δε επιθυμία ήταν πως να κερδίσει το παράδεισο.

Εἴμαστε ἔνοικοι σέ προσωρινές καλύβες!

Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

Σώσόν με από πηλού, ίνα μη εμπαγώ» (Ψαλ. 68,15)
Αδελφοί, οι ψυχές μας είναι ντυμένες με πηλό· και τα πήλινα, χοϊκά. σώματά μας έχουν δοθεί για την υπηρεσία της ψυχής μας.

Είθε οι ψυχές μας να μη βουλιάξουν μέσα στο χώμα! Είθε οι ψυχές μας να μη σκλαβωθούν στο πήλινο σαρκίο! Είθε η ζωντανή φλόγα να μη σβηστεί μέσα στο χοϊκό τάφο! Είναι απέραντη και αχανής η χοϊκή γη που μας έλκει προς τον εαυτό της, αλλά απείρως πλατύτερο είναι το απροσμέτρητο βασίλειο του Πνεύματος που καλεί την ψυχή μας, ως δικιά του.

Κάλαντα Χριστουγέννων - Παιδική χορωδία Δ Τυπάλδου

Όσα ακούσει κανείς τα Χριστούγεννα στην εκκλησιά του φτάνει να ζήσει μια ολόκληρη χρονιά..!

…πρέπει να προσέχουμε αυτά τα οποία περιέχονται στα βιβλία της Εκκλησίας και τα οποία είτε αναγινώσκονται είτε ψάλλονται στους ναούς και ιδιαίτερα τώρα τις μεγάλες γιορτές.

Τίποτε άλλο δεν θέλει ένας χριστιανός, τίποτε άλλο, παρά να πάει στην εκκλησία τα Χριστούγεννα, και απ’ όσα θα γίνουν εκείνη την ημέρα στο ναό -σ’ όποιο ναό κι αν πάει- απ’ όσα θα ακούσει, πολύ λίγα να πιάσει, πολύ λίγα να κρατήσει, πολύ λίγα να φθάσουν στην ψυχή του. Αυτά του φθάνουν να ζήσει μια ολόκληρη χρονιά, του φθάνουν για όλη του τη ζωή, του φθάνουν, αν θέλετε, για την αιωνιότητα. Μόνο το απολυτίκιο, ας πούμε, των Χριστουγέννων να προσέξει κανείς λέξη προς λέξη και με τον φωτισμό του Θεού να εμβαθύνει στο νόημά του, του φθάνει.