«Παρακαλώ σε Παρθένε βοήθησόν μοι εν τάχει»

Γράφει ο Μοναχός Μωυσής Αγιορείτης

στη ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ  17 Αυγούστου 2008

Η Παναγία, κατά τον άγιο Ιωάννη τον Δαμασκηνό, τον μεγαλύτερο δογματικό πατέρα της Εκκλησίας μας, "κατέχει τα δευτερεία της Αγίας Τριάδος".

Δηλαδή εμείς οι ορθόδοξοι χριστιανοί μετά την Αγία Τριάδα τιμάμε την Παναγία. Μεγάλη όντως τιμή. Στο πρόσωπο της Παναγίας τιμάται το γυναικείο φύλο. Ο πιστός ελληνικός λαός τιμά ιδιαίτερα κι ευλαβείται πολύ την Παναγία.

Αυτό φαίνεται και στο ότι από τις 30.000 εκκλησίες, παρεκκλήσια κι εξωκλήσια όλης της Ελλάδος οι 6.000 είναι αφιερωμένες σε εορτές της Παναγίας και οι περισσότερες στην Κοίμηση της Θεοτόκου. Μάλιστα από τα 1.000 μοναστήρια της Ελλάδος τα 300 τιμώνται σ' εορτές της Παναγίας· Γέννηση, Ευαγγελισμός, Ζωοδόχος Πηγή, Τιμία Ζώνη, Κοίμηση. Τα στοιχεία αυτά λαμβάνουμε από τα επίσημα Δίπτυχα της Εκκλησίας της Ελλάδος του 2008.

Η Κυρά της ΡΩ γιατί να κουράζεται με αγιάζι και με καύσωνες να ανεβοκατεβάζει την ΣΗΜΑΙΑ και δεν την άφηνε μόνιμα εκεί επάνω;

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Ήταν θεοπάλαβή από θυσιαστική αγάπη για την Πατρίδα της η Κυρά της ΡΩ και δεν λογάριαζε με αγιάζι και καύσωνες να ανεβοκατεβάζει την ΣΗΜΑΙΑ με τον ΣΤΑΥΡΟ ώστε με την κίνηση αυτή να αγιάζει την ημέρα και την νύκτα της Ελληνικής Ιστορίας για αυτό και δεν την άφηνε μόνιμα εκεί επάνω Της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος

Περί τῆς ἀνεκφράστου ὡραιότητος τῆς Ἀειπαρθένου

Τοῦ Μοναχοῦ Ἀγαπίου τοῦ Κρητός

Εἰς τὸ Παρίσιον ἦτον ἕνας ἐνάρετος κληρικὸς σοφὸς ἄνθρωπος, ὅστις μὲ τὴν καλλιγραφίαν ἐπορεύετο. Οὗτος οὖν ὁ ἁγιώτατος ἄνθρωπος εἶχε πολλὴν εὐλάβειαν εἰς τὴν Παναγίαν, καὶ ἐπεθύμα νὰ ἰδῇ εἰς τοῦτον τὸν κόσμον τὴν ἔνδοξον αὐτῆς ὡραιότητα. Ἔχοντας οὖν τὸν πόθον αὐτὸν ἱκανὸν καιρόν, καὶ πολλάκις περὶ τούτου τῷ Θεῷ προσευξάμενος, ἐπήκουσεν αὐτοῦ ὁ τὸ θέλημα τῶν φοβουμένων αὐτὸν ποιῶν Κύριος, καὶ ἦλθεν Ἄγγελος οὐρανόθεν, καὶ λέγει του.

ΛΟΓΟΣ ΣΤΗ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ

Ἀρχιμ. Σωφρονίου Σαχάρωφ

ΤΟ ΘΑΒΩΡΙΟ ΦΩΣ

«Ἰδοὺ νεφέλη φωτεινὴ ἐπεσκίασεν αὐτούς, καὶ ἰδοὺ φωνὴ ἐκ τῆς νεφέλης λέγουσα· οὗτός ἐστιν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν ᾧ εὐδόκησα· αὐτοῦ ἀκούετε» (Ματθ. ιζ’ 5, Μάρκ. θ’ 7, Λουκ. θ’ 35).

Σήμερα, μὲ τὴν εὐκαιρία τῆς μεγάλης πανηγύρεως τῆς Ἐκκλησίας, πανηγύρεως ἡ ὁποία ἀνάλογα μὲ τὸν βαθμὸ τῆς προσέγγισής μας ὅσο πλησιάζουμε τὸ τέλος τῆς ἐπίγειας ζωῆς μας ὄχι μόνο δὲν ἐλαττώνεται, ἀλλ’ ἀκατάπαυστα αὐξάνει σὲ δύναμη καὶ σπουδαιότητα μέσα μας, ξεχνώντας κατὰ κάποιον τρόπο τὴν ἀδυναμία μας, τολμοῦμε νὰ ὁμιλήσουμε γιὰ τὸ ἀπρόσιτο καὶ ἀνέσπερο Φῶς πού ἐξέλαμψε στὸ Θαβώρ.

Ερμηνεία της εικόνας της Μεταμόρφωσης του Κυρίου

Η εικόνα της Μεταμόρφωσης αποτελεί το κλειδί της ορθόδοξης θεολογίας για τη θέα του Θεού. 

Το φανερωμένο στους αποστόλους φως ήταν η εκδήλωση της θείας λαμπρότητας, άχρονης και άκτιστης δόξας, μια αναγνώριση των δύο φύσεων του Χριστού, της θεϊκής και της ανθρώπινης. Ταυτόχρονα ήταν μια «προτύπωσις», μια εικόνα της μεταμορφωμένης ανθρώπινης φύσης και θέωσης που χαρίζει το απολυτρωτικό έργο του Χριστού. Η Μεταμόρφωση του Χριστού στο όρος Θαβώρ είναι το αντίστοιχο της Καινής Διαθήκης στην Παλαιά, όπου ο Θεός αποκαλύπτεται στο Μωυσή στο όρος Χωρήβ.

To Εὐαγγέλιον της Κυριακῆς 6 Αὐγούστου 2017, τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος

Ἡ δόξα τοῦ Θεοῦ, δόξα καὶ τοῦ ἀνθρώπου

(Ματθ. ιζ΄ 1-9)

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ παραλαμ­βάνει ὁ Ἰησοῦς τὸν Πέτρον καὶ Ἰάκωβον καὶ Ἰωάννην τὸν ἀ­δελφὸν αὐτοῦ καὶ ἀναφέρει αὐτοὺς εἰς ὄρος ὑψηλὸν κατ᾿ ἰδίαν· καὶ μετεμορφώθη ἔμπροσθεν αὐτῶν, καὶ ἔλαμψε τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ὡς ὁ ἥλιος, τὰ δὲ ἱμάτια αὐτοῦ ἐγένετο λευκὰ ὡς τὸ φῶς. καὶ ἰδοὺ ὤφθησαν αὐτοῖς Μωσῆς καὶ Ἠλίας μετ᾿ αὐτοῦ συλλαλοῦντες. ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Πέτρος εἶπε τῷ Ἰησοῦ· Κύριε, καλόν ἐστιν ἡμᾶς ὧδε εἶναι· εἰ θέλεις, ποιήσωμεν ὧδε τρεῖς σκηνάς, σοὶ μίαν καὶ Μωσεῖ μίαν καὶ μίαν Ἠλίᾳ. ἔτι αὐτοῦ λαλοῦντος ἰδοὺ νεφέλη φωτεινὴ ἐπεσκίασεν αὐτούς, καὶ ἰδοὺ φωνὴ ἐκ τῆς νεφέλης λέγουσα· οὗτός ἐστιν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν ᾧ εὐδόκησα· αὐτοῦ ἀκούετε.

Τῆς πατρίδας μου ή σημαία...

Δημήτρης Νατσιός, δάσκαλος-Κιλκίς

Πριν από 5 περίπου χρόνια έγραψα κάτι για τις παρελάσεις και την σημαία. Τώρα που τούτοι οι καντιποτένιοι αλλάζουν το σύστημα επιλογής σημαιοφόρων στο Δημοτικό, προφανώς για να παραδώσουν την σημαία σε μωαμεθανούς και να ρίξουν την χαριστική βολή στο τελευταίο υγιές κίνητρο για μελέτη, κάποτε μιλούσαμε για ευγενή άμιλλα των μαθητών, αποσπώ κάποιες παραγράφους από εκείνο το άρθρο:

Στην κορυφή του Άθω για την αγρυπνία της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος

Όσο πιο κοντά στο Θεό τόσο πιο ταπεινός

Ένιωσε την ανάγκη να προσπέσει και να φιλήσει όχι τα πόδια, αλλά τα παππούτσια της γερόντισσας που καθόταν απέναντί του στο εξομολογητάρι. Συγκρατήθηκε όμως. Όχι γιατί είχε ο ίδιος κάνενα πρόβλημα – θεώρησε ότι μια τέτοια κίνηση θα εξύψωνε τον ίδιο -, αλλά γιατί η γερασμένη γυναίκα θα στεναχωριόταν και θα αντιδρούσε.

«Κύριε, τί ψυχές έχεις στον κόσμο τούτο τον απατεώνα; Τί διαμάντι είναι αυτή η γυναίκα; Πώς μπορεί και κρύβεται τέτοια αγιότητα μέσα σ’ ένα τέτοιο ραγισμένο και ετοιμόρροπο σώμα, κυρτωμένο από τα χρόνια, χαμένο μάλιστα μέσα σ’ ένα δρομάκι μιας μικρής συνοικίας;»

Όση ΠΕΙΝΑ τόση ΜΕΤΑΝΟΙΑ - Η Ελλάδα σαν τον ΑΓΙΟ ΟΝΟΥΦΡΙΟ

«Πάτερ Θεόφρον Ὀνούφριε, τοῦ Ἠλιοῦ μιμητής χρηματίσας ἐν πνεύματι μετανάστης γέγονας, τῆς τοῦ κόσμου συγχύσεως, σαρκός ὀρέξεις ἀπαρνησάμενος καί ἐν ἐρήμῳ συναυλιζόμενος, χαίρων μακάριε, τήν ψυχήν ἐπτέρωσας πρός οὐρανόν, ἔνθα τό πολίτευμα, σαφῶς ἐκέκτησο»

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Χρειάζεται να πούμε ότι η Ελλάδα δεν πεινάει; Αφού πεινάει και τι άλλο έρχεται; Καλά όλοι αυτοί που είπαν τα παρακάτω στους χρόνους των «παχέων αγελάδων»  της μεταπολίτευσης  ήταν μουρλοί; Είναι  ΑΓΙΟΙ και τα έλεγαν σε εμάς τους αμαρτωλούς.

Μακαρία η υπακοή

του Μακαριστού Δημητρίου Παναγόπουλου

Τέσσαρες Μοναχοί από μίαν Σκήτην, επήγαν κάποτε και ευρήκαν ένα μεγάλο Ασκητή. Και οι τέσσαρες ήσαν ενδεδυμένοι αντί ρούχα με δέρματα. Και άρχισε ένας-ένας να λέγη διά τας αρετάς του άλλου.

Ο πρώτος είπεν ότι ενήστευε πολύ. Ο δεύτερος ότι δεν κατείχε τίποτε άλλο εις τον κόσμον αυτόν εκτός από την προβιά που εφόρει. Ο τρίτος έκρυβεν μεγάλην αγάπην διά τον Κύριον εις την καρδιά του. Ο δε τέταρτος είπεν ότι επί είκοσι δύο χρόνια εζούσε κοντά εις τον Γέροντα του με τελείαν υπακοήν.

Αν εμείς θέλουμε το ΠΟΘΟΥΜΕΝΟ μια φορά ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΣ το θέλει εκατό.

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Και το θέλει ΕΚΑΤΟ φορές ο ΑΓΙΟΣ  ΘΕΟΣ για να φύγει η βρωμιά μέσα από την ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ.

Δεν είναι μόνο δυσώδεις οι πράξεις τους αλλά και βρώμικο το  επικοινωνιακό μυαλό αυτών που τους υποκινεί σε τέτοιες ενέργειες για να ΕΞΆΨΟΥΝ τον φανατισμό του τουρκικού όχλου και να στείλουν μήνυμα στην άλλη πλευρά του ΑΙΓΑΙΟΥ.