☦ “Μεῖνον μεθ᾿ ἡμῶν, ὅτι πρός ἑσπέραν ἤδη ἡ ἡμέρα…”
☦ "Ὁ ῎Αγγελος ἐβόα τῇ Κεχαριτωμένῃ·"
Παρασκευή 1 Δεκεμβρίου 2017
Ο Άγιος Γέροντας Πορφύριος μάς έλεγε…
Οι προσευχές μας δεν
εισακούονται διότι δεν είμαστε άξιοι. Πρέπει να γίνεις άξιος, για να προσευχηθείς.
Όταν τακτοποιήσεις όλες τις εκκρεμότητες και ετοιμασθείς, τότε πάς και
προσφέρεις το δώρο σου.
Άξιοι
γίνονται όσοι επιθυμούν και λαχταρούν να γίνουν του Χριστού, όσοι δίνονται στο
θέλημα του Θεού. Να μην έχεις κανένα θέλημα, αυτό έχει μεγάλη αξία, είναι το
παν. Ο σκλάβος δεν έχει θέλημα. Το να μην έχομε κανένα θέλημα μπορεί να γίνει
μ’ έναν τρόπο απαλό· με την αγάπη στον Χριστό και την τήρηση των εντολών Του. Μόνον ο Χριστός μπορεί να μας βγάλει απ’ τον κλοιό της
ερημιάς. Προσευχή και μετάνοια και ελεημοσύνη. Δώστε έστω κι ένα ποτήρι νερό,
αν δεν έχετε χρήματα. Και να ξέρετε ότι όσο αγιάζεσθε, τόσο εισακούονται οι
προσευχές σας.
Άγιος Πορφύριος: "Μην με ξαναπάρεις τηλέφωνο διότι έχω αποθάνει".
Ένας πολύ μορφωμένος άνθρωπος εδώ στην Αθήνα,
πνευματικό τέκνο του Γέροντος Πορφυρίου, που για χρόνια, όποιο πρόβλημα κι αν
είχε, πήγαινε στο Γέροντα ή του τηλεφωνούσε για να τον συμβουλευτεί, τις ημέρες
που εκοιμήθη ο Γέρων Πορφύριος, έλειπε στο εξωτερικό κι έτσι δεν πληροφορήθηκε
την κοίμησή του.
Όταν λοιπόν επέστρεψε στην Αθήνα, αντιμετώπισε ένα
οικογενειακό πρόβλημα και θέλησε να συμβουλευτεί, όπως πάντα, το Γέροντα.
Σήκωσε το τηλέφωνο, σχημάτισε τον αριθμό του τηλεφώνου, που ήταν στο δωμάτιο
του Γέροντος, και ακούει να του απαντά ο ίδιος ο Γέρων Πορφύριος.
Πέμπτη 30 Νοεμβρίου 2017
Ο Turk stream για τον Ερντογάν κατεβάζει μόνο μπελάδες και για την Ευρώπη μόνο Σιβηρικό ψύχος.
Μόλις ανακοινώθηκε η επικείμενη επίσκεψη
του κ. Ερντογάν στην Ελλάδα για εκβάθυνση των Ελληνοτουρκικών σχέσεων όπως
διατείνονται κάποιοι, αμέσως επισημάναμε δια επανειλημμένης αρθρογραφίας μας
ότι η επίσκεψη αυτή έχει ΕΙΔΙΚΟ ΣΚΟΠΟ σε σχέση με την διέλευση του Turk stream από την Δυτ. Θράκη – Μακεδονία.
Άγιος Ανδρέας ο Απόστολος, ο Πρωτόκλητος
Ἀντίστροφον
σταύρωσιν Ἀνδρέας φέρει,
Φανεὶς ἀληθῶς οὐ
σκιώδης ἀντίπους.
Σταυρὸν κακκεφαλῆς
τριακοστῇ Ἀνδρέας ἔτλη.
Βιογραφία
Ο Ανδρέας, ψαράς στο
επάγγελμα και αδελφός του Αποστόλου Πέτρου, ήταν από τη Βηθσαϊδά της Γαλιλαίας
και τον πατέρα του τον έλεγαν Ιωνά. Επειδή κλήθηκε από τον Κύριο πρώτος στην
ομάδα των μαθητών, ονομάστηκε πρωτόκλητος.
Ο Ανδρέας (μαζί με τον Ιωάννη τον ευαγγελιστή) υπήρξαν
στην αρχή μαθητές του Ιωάννου του Προδρόμου. Κάποια μέρα μάλιστα, που
βρισκόντουσαν στις όχθες του Ιορδάνη κι ο Πρόδρομος τους έδειξε τον Ιησού και
τους είπε «ἴδε ὁ ἀμνὸς τοῦ Θεοῦ ὁ αἴρων τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου», οι δύο
απλοϊκοί εκείνοι ψαράδες συγκινήθηκαν τόσο πολύ, που χωρίς κανένα δισταγμό κι
επιφύλαξη αφήκαν αμέσως τον δάσκαλο τους κι ακολούθησαν τον Ιησού.
Η Ελλάδα «ΠΡΩΤΟΚΛΗΤΗ» στα βάσανα και τις δόξες σαν τον Απόστολο Ανδρέα.
Μοιραίος
ο Απόστολος Ανδρέας για το Ελληνικό Έθνος.
Αυτός με τον έτερο Απόστολο Φίλιππο «
σύστησαν» το Έθνος μας στον Θεάνθρωπο Κύριον ημών Ιησού Χριστό λίγο πριν το εκούσιο ΠΑΘΟΣ και
έτσι το Ευαγγέλιο του Ιωάννου, αποκαλύπτει πως η ιστορική πορεία του Χριστιανισμού
ήταν δεμένη με τον Ελληνισμό.
Τρίτη 28 Νοεμβρίου 2017
Βίος Αγίου Φιλουμένου (1913-1979), τιμάται 29 Νοεμβρίου
Χαίροις, τῆς
Ὀρούντης σεπτὲ βλαστέ, Φρέατος λευΐτα τοῦ σεμνείου τοῦ Ἰακώβ, καὶ Σιὼν
κοσμῆτορ, Φιλούμενε θέοφρον, πελέκει ὁ ἀπίστων χύσας τὸ αἷμά σου.
Ο Άγιος Φιλούμενος, κατά κόσμον Σοφοκλής Ορουντιώτης, ήταν
γέννημα και θρέμμα της αγιοτόκου νήσου Κύπρου. Γεννήθηκε στις 15 του Οκτώβρη
του έτους 1913 στην ενορία του Αγίου Σάββα στη Λευκωσία. Η καταγωγή του όμως
ήταν από το χωριό της επισκοπής Μόρφου, Ορούντα. Γόνος ευλαβών γονέων –του
Γεωργίου και της Μαγδαληνής Χασάπη- και «υποτακτικός» της ευλογημένης γιαγιάς
του Αλεξάνδρας, ο Άγιος Φιλούμενος μυήθηκε από πολύ νωρίς σ’ ένα μοναχικό
τυπικό ζωής.
Οι Τρεις Άγιοι του Πόνου και της Ελπίδας
Θ.Π.: Αυτή είναι η Άγία και Ουράνια τριας των
σύγχρονων Οσίων Πατέρων την οποία κάποια γερόντισσα ονόμασε «Ουράνια Παρέα»
Μία εικόνα σαν κι αυτή
δόθηκε «υπέρ υγείας», ακριβώς πριν από 12 χρόνια από κάποιους προσκυνητές σε
ένα μικρό καλυβάκι κοντά στις Καρυές του Αγίου Όρους. Το
γεροντάκι που έμενε στην καλύβι μόλις πήρε στα χέρια του την εικόνα χαμογέλασε
περίεργα αλλά τόσο γλυκά, έπειτα την σήκωσε στον αέρα λες και ήθελε να
δει μέσα της. Ύστερα την κατέβασε, την πήρε μέσα στα χέρια του και την φίλησε
με πολλή στοργή. Τους γνώριζε όλους αλλά δεν το είπε…
Ίσως του φαινόταν
περίεργο που έβλεπε τους συνασκητές του σε εικόνα. Την πήρε με μεγάλη ευλάβεια
και την έβαλε στο ατημέλητο αλλά συνάμα γεμάτο εικόνες κρεβάτι του.
Καμιά φορά την παίρνει
στα χέρια του και την φυλάει με πολλή στοργή. Στη συνέχεια την γυρίζει από πίσω
και διαβάζει…. «ΜΝΉΣΘΗΤΙ ΚΎΡΙΕ ΤΟΥ ΔΟΥΛΟΥ ΣΟΥ……»
Είναι βαθειά πεποίθηση της Ορθόδοξης Εκκλησίας ότι κάθε
εποχή έχει τους δικούς της Αγίους και ότι δεν υπάρχει εποχή χωρίς Αγίους. Ο
Άγιος της κάθε εποχής είναι η ζωντανή απόδειξη και κατάδειξη της Χάριτος του
Χριστού, της αγάπης του Πατρός και της κοινωνίας του Αγίου Πνεύματος εν τόπω
και χρόνω, ανάμεσά μας. Όταν ένας Άγιος φεύγει από τον κόσμο αυτό για την
ουράνια κατοικία του, αφήνει στην γενιά που τον γνώρισε το προνόμιο του Ιωάννου
του Ευαγγευλιστού. Να μπορεί η γενιά αυτή να αναφωνεί το «όν ακηκόαμεν, όν
έωρακαμεν τοις οφθαλμοίς ημών, ον εθεασάμεθα, και αι χείρες ημών εψηλάφησαν»
(Α΄Ιω. 1,2).
Διάλογος Ὀρθοδόξων καί Ρωμαιοκαθολικῶν
Μητροπολίτου
Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου Ἱεροθέου
Κατ' ἀρχήν πρέπει νά δηλώσω ὅτι δέν εἶμαι ἐναντίον τοῦ
διαλόγου μέ τούς Ρωμαιοκαθολικούς καί τούς ἄλλους ἑτεροδόξους, εἶμαι ὑπέρ τοῦ
διαλόγου, ὁ ὁποῖος ὅμως πρέπει νά γίνεται μέ ὁρισμένες θεολογικές καί
ἐκκλησιολογικές προϋποθέσεις. Τίποτε δέν πρέπει νά γίνεται ἀπροϋπόθετα.
Συμφωνῶ ἀπόλυτα μέ τίς παρατηρήσεις τοῦ π. Ἰωάννου
Ρωμανίδη, ὁ ὁποῖος γιά πολλά χρόνια ἦταν ἐκπρόσωπος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος
σέ Διαλόγους μέ τούς ἑτεροδόξους. Σέ παλαιότερο βιβλίο μου κατέγραψα τίς
ἀπόψεις του γιά τόν Διάλογο μέ τούς ἑτεροδόξους, ὅπως τίς ἐξέφρασε σέ κείμενό
του μέ τίτλο «Ὁ θεολόγος στήν ὑπηρεσία τῆς Ἐκκλησίας κατά τόν Οἰκουμενικό
Διάλογο».
Ναυπάκτου κ. Ἱερόθεος: Ὁ Διάλογος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μέ τούς Ἑτεροδόξους, κατά τόν π. Ἰωάννη Ρωμανίδη
Τό ὅλο θεολογικό ἔργο τοῦ π. Ἰωάννου Ρωμανίδη δέν ἦταν ἰδεολογικό
καί ἐθνικιστικό, ἀλλά, κυρίως, θεολογικό, πνευματικό, ἐκκλησιαστικό καί ἑνοποιητικό
στούς τέσσερες τομεῖς, ἤτοι στήν ἑνότητα μεταξύ Παλαιᾶς καί Καινῆς Διαθήκης, μεταξύ
ἑβραϊκῆς καί ἑλληνικῆς σκέψεως, μεταξύ ἑλληνοφώνων καί λατινοφώνων Ρωμαίων Πατέρων,
καί μεταξύ Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καί ἄλλων Ὁμολογιῶν. Συνέδεε τήν θεολογία τῶν Προφητῶν,
τῶν Ἀποστόλων καί τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας καί μέσα ἀπό τήν δική τους ἐμπειρία
καί διδασκαλία κατήρτισε τά βασικά στοιχεῖα τῆς ἑνότητας τῆς Ἐκκλησίας. Μέ τήν
εὐφυΐα του καί τά πολλά διανοητικά του χαρίσματα, ὅπως καί μέ τήν συνάντησή του
μέ μεγάλους ἡσυχαστές, διαμόρφωσε ὅλη αὐτήν τήν θεολογία σέ μιά σημαντική
προοπτική ἑνότητας.
Άγιος Παΐσιος: «Το παν είναι η Χάρις του Θεού»
«Αυτοί που δεν είναι καλά πνευματικά, είναι μερικοί
ιερωμένοι που σπουδάζουν ψυχολογία, για να βοηθήσουν τις ψυχές (με ανθρώπινες
τέχνες). Και το παράξενο είναι που οι δάσκαλοί τους οι ψυχολόγοι δεν πιστεύουν
στον Θεό και δεν παραδέχονται ούτε ψυχή, ή την παραδέχονται με ένα δικό τους
τρόπο (σχεδόν όλοι). Από αυτήν την πράξη τους οι κληρικοί αυτοί φανερώνουν ότι
πνευματικά είναι άρρωστοι και έχουν ανάγκη από Αγιοπατερικές εξετάσεις, και,
αφού θεραπευθούν, τότε θα διακρίνουν και μόνοι τους το άρρωστο αυτό πνεύμα και
θα γνωρίσουν παράλληλα και τη θεία Χάρη, για να χρησιμοποιούν στο εξής τις
ψυχές που πάσχουν την θεία ενέργεια και όχι τις ανθρώπινες τέχνες.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)