Τούρκος αγάς: “Με σάπισε στο ξύλο… ένας νεαρός καβαλάρης” !

Θ.Π.: O Άγιος δεν «βαράει» μόνο αγάδες αλλά «βαράει» και σουλτάνους…. Και όταν «βαράει», «βαράει» άσχημα… προς γνώσιν και συμμόρφωσιν!!!!

Λένε ότι ένας αγάς στο Μαργαρίτι θέλησε να κάμει την Εκκλησία του Αγίου Γεωργίου τζαμί. Το Μαργαρίτι τότε ήταν τουρκοχώρι. Κάλεσε λοιπόν τον παπά, του εξήγησε τον «ιερό σκοπό» του και του είπε αυστηρά:

-Πριν κλείσει μήνας, να μου έχεις παραδώσει την Εκκλησιά!

Τον έπιασε παράπονο τον παπά. Να παραδώσει την Εκκλησία του Χριστού, να γίνει τόπος λατρείας του αντίχριστου; Μα και τί μπορούσε να κάμει; Τελειώνοντας ο μήνας, ο αγάς θα την έπαιρνε με το “έτσι θέλω”!

Άκου σουλτάνε “υπάρχουν ΆΓΙΑ Κομάντο που απελευθερώνουν στρατιωτικούς”

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Όταν δηλώνεις τα παρακάτω αναγορεύεσαι αμέσως σε κοινό εκβιαστή με αντίτιμο την ανθρώπινη ζωή.

Όλη η Ελλάδα γνώριζε από τις πρώτες ώρες της σύλληψης των δυο στρατιωτικών μας στον Έβρο σε τι εξυπηρετούσε η κίνηση αυτή άσχετα αν μας φλόμωσαν στα δήθεν και  μήπως.

Έγινε η απαγωγή των δυο παλληκαριών μας διότι όπως φαίνεται οι τούρκοι απέτυχαν να απαγάγουν τους 8 τούρκους στρατιωτικούς από τις Ελληνικές αρχές το προηγούμενο διάστημα και σκαρφίστηκαν την γνωστή τακτική τους με την ανταλλαγή.

Η Παναγία Μας

Η Ταπείνωση της Παναγίας

Τι ανύψωσε τη Μητέρα του Θεού πάνω από όλα τα δημιουργήματα; Η ταπείνωση.

Ο Θεός «επέβλεψεν επί την ταπείνωσιν της δούλης αυτού» (Λκ. 1, 48), και γι’ αυτή την επιβραβευμένη ταπείνωσή Της την μακαρίζουν όλες οι γενιές.

Καί εσύ περισσότερο από όλα τα άλλα προσπάθησε να αποκτήσεις ταπείνωση. Ο Θεός στους ταπεινούς δίνει τη χάρη, ενώ στους υπερήφανους αντιτάσσεται.

Η παράκληση του Μεγαλομάρτυρος Αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου

Χρόνια Πολλά στις εορτάζουσες και στους εορτάζοντες, και στην αγαπημένη μας Γερόντισσα Γεωργία της Πετρούπολης ευχόμαστε επιπλέον γρήγορη και καλή ανάρρωση για να συνεχίσει το βεβαρημένο και ιεραποστολικό έργο της, που όλα αυτά τα χρόνια δεν την εμπόδισε καθόλου να καθοδηγεί πνευματικά, με τις παραινέσεις της την ιστοσελίδα μας, καθώς επίσης και  να προσεύχεται για τις πολλές αμαρτίες μας....  

Χρόνια πολλά Γερόντισσα !!!   (Θ.Π.)

Ο Άγιος Μεγαλομάρτυς Γεώργιος ο Τροπαιοφόρος

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Ο Άγιος Μεγαλομάρτυς Γεώργιος  ο Τροπαιοφόρος ανήκει στη χορεία των μεγαλομαρτύρων και είναι από τους λαοφιλεστέρους Αγίους της Εκκλησίας μας. Έζησε κατά τα τέλη του 3ου αιώνος μ.Χ. και τας αρχάς του 4ου επί της βασιλείας του Διοκλητιανού.

Η εποχή του υπήρξε εποχή σκληρών διωγμών και εξοντωτικών κατά της Χριστιανικής Πίστεως. Ο Γεώργιος είχε μεγάλο αξίωμα. Ήτο κόμης και διακρινόταν σ' όλες τις στρατιωτικές επιχειρήσεις για την γενναιότητά του και την ανδρεία του. Παρ' όλη τη δόξα όμως και τις τιμές δεν αρνήθηκε να θυσιάση τα πάντα και να ομολογήση με παρρησία ενώπιον του αυτοκράτορος και πολλών αρχόντων την χριστιανική του πίστιν. Υπέμεινε βασανιστήρια πολλά και φρικτά που στο τέλος τον ανέδειξαν Μεγαλομάρτυρα.

Η ζωή μας: Δρόμος πτώσεων και αναστάσεων

Φώτο: Οι νεοσσοί της φωτογραφίας είναι από κάποιο παράθυρο της ΙΜ Ιβήρων το 2015 και είναι χαρακτηριστική η αγωνία τους λίγο πριν την πρώτη δοκιμασία τους με το πρώτο πέταγμα τους…..

ΟΙ ΔΟΚΙΜΑΣΙΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ

του Αρχιμ.Παύλου Παπαδόπουλου

Όλοι οι άνθρωποι, άλλοι λιγότερο και άλλοι περισσότερο, διακατεχόμαστε από πάθη

Μερικά πάθη είναι φανερά και άλλα κρυφά. Συνήθως κατακρίνονται πολύ αυστηρά οι άνθρωποι που πέφτουν σε κάποιο φανερό πάθος ενώ μπορεί το κρυφό πάθος των κατηγόρων τους να είναι μεγαλύτερο. Γι’ αυτό «μη κρίνουμε κατ’ όψιν», μην κρίνουμε δηλαδή τους άλλους απ’ αυτό που φαίνονται.

ΚΥΡΙΑΚΗ των ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ εορτάζει το καλύτερο αντιαεροπορικό σύστημα που υπάρχει στον κόσμο.

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Αν ο Ελληνικός Λαός που έχει Προστάτη και Οδηγό του τον ΑΡΧΑΓΓΕΛΟ ΜΙΧΑΗΛ «τα έχει πάρει»  με τους τούρκους, σκεφτείτε ο ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ του «πως έχει φορτώσει»  για τους θρασύδειλους γείτονες.

Στις 9 Νοεμβρίου του 2017 αναφέραμε το παρακάτω γεγονός δίχως να γνωρίζουμε τότε τι θα μεσολαβούσε με τους μπαμπέσηδες δίπλα μας.

Κυριακή των Μυροφόρων: Λόγος εις τας Μυροφόρους και εις την θεόσωμον ταφήν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, και εις τον Ιωσήφ τον από Αριμαθαίας, και εις την τριήμερον Ανάστασιν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού

"Χαρᾶς τὰ πάντα πεπλήρωται, τῆς Ἀναστάσεως τὴν πεῖραν εἰληφότα. Μαρία γὰρ ἡ Μαγδαληνή, ἐπὶ τὸ μνῆμα ἦλθεν, εὗρεν Ἄγγελον ἐπὶ τὸν λίθον καθήμενον, τοῖς ἱματίοις ἐξαστράπτοντα καὶ λέγοντα. Τὶ ζητεῖτε τὸν ζῶντα μετὰ τῶν νεκρῶν, οὐκ ἐστιν ὧδε, ἀλλ΄ ἐγήγερται, καθὼς εἶπε, προάγων ἐν τῇ Γαλιλαίᾳ."

Γρηγορίου Πατριάρχου Αντιοχείας

Η Ευαγγελική περικοπή της Θείας Λειτουργίας.

Κατά Μάρκον Ευαγγέλιον: Ιε.43 – ιστ.8.

"Τω καιρώ εκείνω, ελθών Ιωσήφ ο από Αριμαθαίας, ευσχήμων βουλευτής, ός και αυτός ήν προσδεχόμενος την βασιλείαν του Θεού, τολμήσας εισήλθε προς Πιλάτον, και ητήσατο το σώμα του Ιησού. Ο δέ Πιλάτος εθαύμασεν ει ήδη τέθνηκε” και προσκαλεσάμενος τον κεντυρίωνα επηρώτησεν αυτόν, ει πάλαι απέθανε. Και γνούς από του κεντυρίωνος εδωρήσατο το σώμα τω Ιωσήφ. Και αγοράσας σινδόνα και καθελών Αυτόν, ενείλησε τη σινδόνι, και κατέθηκεν Αυτόν εν μνημείω, ο ήν λελατομημένον εκ πέτρας. Και προσεκύλισε λίθον επί την θύραν του μνημείου. Η δέ Μαρία η Μαγδαληνή και Μαρία Ιωσή εθεώρουν πού τίθεται.

Ο Ταξιάρχης του Μανταμάδου

Η εξωτερική ολόσωμη εικόνα του Αρχαγγέλου Μιχαήλ η οποία εξαφανίστηκε το 1964

Ή ανέλπιστη σωτηρία

Στα 1963, το πρωινό εκείνο της επιθέσεως των Τουρκοκυπρίων στη μαρτυρική Κύπρο, όταν μπήκε ο νεωκόρος στο ιερό προσκύνημα του Μανταμάδου για ν' ανάψει το καντήλι του Ταξιάρχη, είδε κατάπληκτος πώς η ολόσωμη εικόνα του έλειπε! Αύτη ή απροσδόκητη εξαφάνιση προκάλεσε σύγχυση στον ευσεβή λαό και κράτησε μια βδομάδα. Ξαφνικά, η εικόνα βρέθηκε πάλι στη θέση της, όπως είχε εξαφανιστεί.

Μια ιστορία σαν παραμύθι μα είναι αληθινή

Η εικόνα του Αρχαγγέλου στον Ι.Ναό των Παμμεγίστων Ταξιαρχών

Της Γιώτας Παμπάλου

Όσες φορές κι αν πέρασα την Πύλη του Ναού των Παμμεγίστων Ταξιαρχών στο Μανταμάδο στα Βόρεια της Λέσβου, όσες φορές κι αν Τον αποχαιρέτησα τον Ταξιάρχη,τον Αρχάγγελο ,πάντα σιγοψιθύριζα: Αξίωσε με στον δρόμο σου να ΄μαι, Αξίωσε με  να ΄ρθω να σε ματαδώ! και θαρρώ πια πως στην πορεία των χρόνων, πως με ακούει, και  με αξιώνει η επιθυμία μου να γίνεται αληθινή. Ταξίδεψα ψηλά στα  σύννεφα, πετώντας μέσα σε  "σιδερένιο πουλί" επτά φορές  και με την χαρμολύπη στην καρδιά να σκύβω και να ασπάζομαι την μορφή του στην σμιλεμένη εικόνα από τα χέρια του Μοναχού Γαβριήλ...του μόνου επιζώντος από τα χέρια των Σαρακηνών πειρατών.

Η εξομολόγηση ενός μοναχού…

«Από την αρχή της μοναχικής μου ζωής ζούσα μια ήσυχη, καλή ζωή.

Οι ακολουθίες στο Μοναστήρι και η Μυστηριακή ζωή με θέρμαιναν, με ανέπαυαν. Αυτό μέχρι την ώρα που γεννήθηκε μέσα μου κάτι άλλο, μέχρι την ώρα που αναπτύχθηκε η εσωτερική ζωή. Ξαφνικά αισθάνθηκα ένα κάψιμο εσωτερικό, ένα κάψιμο θείας αγάπης.

Η φυσική και καλή ζωή που ζούσα μέχρι τότε, φαινόταν τώρα πολύ σκοτεινή, χωρίς νόημα και περιεχόμενο. Άρχισα να βρίσκω τον χώρο της καρδιάς, το κέντρο της υπάρξεως, τον ευλογημένο εκείνο χώρο που ανακαλύπτεται με την εν Χάριτι άσκηση και μέσα στον οποίο αποκαλύπτεται ο Ίδιος ο Θεός.

Ο άγιος Παΐσιος και οι νέοι

Ο Γέροντας είχε ιδιαίτερη πνευματική σχέση με τους νέους. Τους αγαπούσε πραγματικά σαν παιδιά του, ενδιαφερόταν να βρουν τον δρόμο τους και προσευχόταν γι’ αυτούς. Τους βοηθούσε να υπερβούν τις δυσκολίες και τα προβλήματά τους. Συνέπασχε και συμπονούσε μαζί τους. Αυτοί διαισθανόμενοι την μεγάλη του αγάπη, του είχαν απεριόριστη εμπιστοσύνη, του έκαναν υπακοή, και κυριολεκτικά τον λάτρευαν.