Επιβεβαιώνεται 28 Οκτωβρίου 2018 ο Άγιος Παΐσιος με αίμα ήρωα :“Μαζί με τα Σκόπια ανοίγει & το Βορειοηπειρωτικό” (αρχές του 90)

Δυστυχώς επιβεβαιώνεται με μια Εθνική δολοφονία. Το χώμα της Βορείου Ηπείρου ξαναποτίστηκε με αίμα ήρωα. Το όνομα αυτού Κωνσταντίνος Κατσίφας. ΑΙΩΝΙΑ η μνήμη αυτού, συγκαταλέγεται με τους ήρωες του 40. Κλαίω και γράφω, όλη η Ελλάδα κλαίει και γρηγορεί .

Ο Ουρανός κτύπησε ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΝΑΓΕΡΜΟ. Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΙΣΙΟΣ από την πατρίδα του στην Κόνιτσα είναι μαζί με άλλες «επίλεκτες ουράνιες δυνάμεις»  μέσα στην Βόρειο Ήπειρο στο προσκέφαλο του νέου εθνομάρτυρα.

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Εισερχόμαστε σε έκρυθμη κατάσταση , ας ακούσουμε τον ΑΓΙΟ «όλοι οι Έλληνες ενωμένοι»

 Ξυπνήστε, τα σκυλιά γαυγίζουν γύρω μας, θέλουν να μας κατασπαράξουν, στο χέρι μας είναι να αποφύγουμε τον θανάσιμο κίνδυνο που έρχεται καταπάνω μας.

ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΣ ΤΗΣ ΕΠΕΤΕΙΟΥ ΤΟΥ ΟΧΙ ΤΗΣ 28ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940, ΠΟΥ ΕΚΦΩΝΗΘΗΚΕ, ΣΗΜΕΡΑ 28 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2018, ΣΤΗΝ ΧΩΡΟΥΔΑ ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ ΛΑΓΚΑΔΑ

Σεβαστέ μας πάτερ Φώτιε,

ἀγαπητοί μου συμπατριῶτες καί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί.

Ἡ 28η Ὀκτωβρίου τοῦ 1940 ὑπῆρξε μιά μοναδική ἱστορική στιγμή ὅχι μονάχα γιά ἐμᾶς τούς Ἔλληνες, ἀλλά καί γιά ὁλόκληρη τήν ἀνθρωπότητα!

Τό ΟΧΙ τοῦ Μεταξᾶ, τό ἔβαλαν οἱ παπποῦδες μας βαθειά μέσα στίς καρδιές τους καί τό μετέτρεψαν πάνω στά κακοτράχαλα βουνά τῆς Ἠπείρου σέ Νίκη!

Τό πῆραν τά χείλη τῆς Βέμπο καί τό ἔκαναν τραγούδι.

Η ΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΟΜΑΡΤΥΣ ΕΥΝΙΚΗ

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΤΕΡΕΝΤΙΟΣ και ΝΕΟΝΙΛΛΗ οι σύζυγοι και τα παιδιά τους ΣΑΡΒΗΛΟΣ, ΝΙΤΑΣ, ΙΕΡΑΞ, ΘΕΟΔΟΥΛΟΣ, ΦΩΤΙΟΣ, ΒΗΛΗ και ΕΥΝΙΚΗ

Ηταν μια πραγματική "κατ' οίκον εκκλησία" (Α' προς Κορινθίους ιστ' 191). Οικογένεια αληθινά χριστιανική, με μια ψυχή, με μια καρδιά και το ίδιο φρόνημα. Οταν άρχισε ό διωγμός κατά των χριστιανών, ειδοποίησαν τους δύο συζύγους ότι κινδυνεύουν να συλληφθούν. Τότε ό Τερέντιος και ή Νεονίλλη σκέφθηκαν να φύγουν μακριά, προκειμένου να προστατέψουν τα παιδιά τους, ή να μείνουν και να περιμένουν με γενναιότητα οποιοδήποτε μαρτύριο; Οι πέντε γιοι και οι δύο θυγατέρες τους έδωσαν αποφασιστική απάντηση. Γιατί να φύγουν; Ό διωγμός είχε εξαπλωθεί παντού. Έπειτα, ή αναχώρηση τους θα ενέσπειρε τον πανικό στους εκεί χριστιανούς. Και το σπουδαιότερο, ή Εκκλησία δεν ενισχύεται από φυγάδες, αλλά από μάρτυρες και αθλητές. Ετσι, όλη ή οικογένεια αποφάσισε να μείνει σταθερή στην απόφαση της. Και όλοι μαζί, αφού ομολόγησαν το Χριστό, πέθαναν με αποκεφαλισμό.

Έντεκα άνθρωποι μέσα σε ένα δωμάτιο! (Oσίου Παϊσίου)

Μία φορά βρέθηκα σε ένα σπίτι που ήταν όλο πολυτέλεια καί, καθώς συζητούσαμε, μου είπαν: «Ζούμε στον Παράδεισο, ενώ άλλοι άνθρωποι στερούνται».

«Ζήτε στην κόλαση, τους λέω. «Άφρον, ταύτη τη νυκτί» , είπε ο Θεός στον πλούσιο. Αν ο Χριστός με ρωτούσε: «Που θέλεις να σε βάλουμε, σε μία φυλακή η σε ένα σπίτι σαν αυτό;», θα έλεγα: «Σε μία σκοτεινή φυλακή». Γιατί η φυλακή θα με βοηθούσε. Θα μου θύμιζε τον Χριστό, θα μου θύμιζε τους αγίους Μάρτυρες, θα μου θύμιζε τους ασκητές που ήταν στις οπές της γής, θα μου θύμιζε καλογερική. Η φυλακή θα εμοίαζε και λίγο με το κελλί μου και θα χαιρόμουν. Αυτό το δικό σας τί θα μου θύμιζε και σε τί θα με βοηθούσε; Γι αυτό οι φυλακές με αναπαύουν καλύτερα όχι μόνον από ένα σαλόνι κοσμικό αλλά και απ'ένα ωραίο κελλί μοναχού. Χίλιες φορές στην φυλακή παρά σε ένα τέτοιο σπίτι».

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΑΣ Η ΙΣΤΟΡΙΑ;

Τι είναι για μας η Ιστορία; Κάθε εθνική επέτειος θέτει αυτό το ερώτημα. Μας προκαλούν  παραθέματα από απαντήσεις εφήβων, οι οποίοι συγχέουν τον πόλεμο του ’40 με την Επανάσταση του ’21, αντιπαραθέσεις μεταξύ εκπροσώπων σχολών με διαφορετική προσέγγιση ως προς την φιλοσοφία και την διδασκαλία της Ιστορίας, «απειλές» μεταρρυθμίσεων από το Υπουργείο Παιδείας, το οποίο, μετά την σύγχυση στο μάθημα των Θρησκευτικών, ετοιμάζει καινούργιες περιπέτειες για την Ιστορία, στον βωμό τού να είναι το μάθημα ελκυστικό στα παιδιά, δηλαδή χωρίς αποστήθιση, χωρίς κόπο μνήμης, χωρίς επίγνωση των γεγονότων, αλλά με ενασχόληση με την λαογραφία του χτες, για να είναι η Ιστορία πιο «ανθρώπινη» κι όχι αυτό που είναι, δηλαδή επίγνωση του ποιοι είμαστε μέσα από το παρελθόν μας. Η Ιστορία είναι η πηγή της ταυτότητάς μας, αλλά εμείς τη βλέπουμε μόνο ως ένα μάθημα.

Κυριακή Ζ΄ Λουκά – «Και παραχρήμα έστη η ρύσις του αίματος»

(Λουκ. η΄ 41-56) (Β΄ Κορ. θ΄ 6-11)

Η πίστη ως τόλμη

«Και παραχρήμα έστη η ρύσις του αίματος»

Πολλοί ήταν οι άνθρωποι που έτρεχαν κοντά στον Χριστό για να τον δουν, να τον ακούσουν και να δεχθούν κάποια ευεργετική δωρεά Του. Αρκετοί πίστευαν ότι και με ένα άγγιγμα στα ενδύματά Του, θα γίνονταν δέκτες της ευλογίας Του.

Και πραγματικά «όσοι αν ήπτοντο αυτού εσώζοντο». Το βλέπουμε και στην αιμορροούσα γυναίκα του σημερινού Ευαγγελίου. Η δυστυχισμένη εκείνη ύπαρξη υπέφερε δώδεκα ολόκληρα χρόνια και η επιστήμη ακόμα ύψωνε τα χέρια. Οι γιατροί δεν μπορούσαν να την θεραπεύσουν. Μόνο μια ελπίδα απέμενε. Ο παντοδύναμος Ιησούς για τον οποίο τόσα πολλά ακούγονταν, ότι δηλαδή θαυματουργούσε και πρόσφερε ζωή στους ανθρώπους.

Οἱ Ἱεροκοινοτικοί (Ἁγιορείτες) δέν διαφέρουν ἀπό τούς Φαναριῶτες (Οἰκουμενιστές).

ὑπό Δημ. Κ. Ἀναγνώστου, Θεολόγου

Συναντήθηκαν οἱ Ἱεροκοινοτικοί, ὅπως πληροφορούμαστε ἀπό τή σημερινή εἰδησεογραφία, στό Μέγαρο Μαξίμου μέ τόν Ἕλληνα Πρωθυπουργό καί συζήτησαν τά περί τῆς ἐπισκέψεως τοῦ τελευταίου στό Ἅγιον Ὄρος, ἡ ὁποία θά πραγματοποιηθεῖ ὁσονούπω. 
Θυμόμαστε ὅλοι μία πρό καιροῦ ματαιωθεῖσα προγραμματισμένη ἐπίσκεψη τοῦ Προέδρου τῆς Ἑλληνικῆς Κυβερνήσεως κ. Ἀλέξη Τσίπρα στό Ἄγιον Ὄρος. Τότε, εἶχε προβάλλει βέτο ἤ μᾶλλον εἶχε ὑψώσει τό ἀνάστημά του, ὁ μόλις πρό ὀλίγων ἡμερῶν κοιμηθείς θαρραλέος καί "ἀθυρόστομος" ἀείμνηστος Καθηγούμενος τῆς Μονῆς Δοχειαρίου Γέροντας Γρηγόριος (+). Εἶχε μάλιστα ὑψώσει στό Μοναστήρι του μαύρη σημαία καί πανό ἀποδοκιμασίας γιά τό ἐνδεχόμενο ἐπισκέψεως καί ὑποδοχῆς ἑνός δεδηλωμένου ἀθέου πολιτικοῦ καί μάλιστα δεινῶς ἐναντιουμένου, μέ τά ὑπ' αὐτοῦ εἰσαγόμενα καί ψηφιζόμενα ὑπό τοῦ κόμματός του νομοθετήματα, στήν Εὐαγγελική διδασκαλία.

Φωνάξτε ΟΧΙ στα κλεφτρόνια της Ιστορίας μας

Έρχεται Νέο ΟΧΙ . Όχι σαν αυτό που έφτιαξε ήρωες το έπος του 40. Όχι σαν αυτό που καταγράφηκε στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου του 2015 και ερμηνεύτηκε σαν ΝΑΙ στην  νέα σκλαβιά στους διαχρονικούς τοκογλύφους – εμπόρους των εθνών.

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Πάμε σε αυτά δραματικά που συμβαίνουν στις ώρες μας.

Τον τούρκο (και πίσω από αυτόν τον Ρώσο)  δεν τον τσάντισε τόσο η κατά λάθος ανακοίνωση της πρόθεσης με διατάγματα της επέκτασης της αιγιαλίτιδος από το ΥΠΕΞ, όσο αυτό το παρακάτω  γεγονός:

Η ΑΓΙΑ ΣΚΕΠΗ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Γιορτάζουμε κάθε χρόνο στις 28 Οκτωβρίου την εορτή της αγίας Σκέπης. Και για την γιορτή αυτή συμβαίνει αυτό που λέγει ο άγιος Χρυσόστομος για τις μεγάλες γιορτές της Εκκλησίας μας, ότι πολλοί γιορτάζουν τις μεγάλες γιορτές, ξέρουν το όνομά τους, δεν ξέρουν όμως το βαθύτερο νόημά τους, ούτε το μήνυμα που θέλει να εξαγγείλει η Εκκλησία μας μέσω των εορτών αυτών. Και αυτό γιατί οι περισσότεροι, λέγει ο ιερός πατήρ, έρχονται στην Εκκλησία από συνήθεια και όχι από ευσέβεια. Γι’ αυτό ας ασχοληθούμε σήμερα με την υπόθεση της γιορτής καθώς και για το μήνυμά της προς το λαό του Θεού.

Ἡ Ἁγία Σκέπη

π. Δημητρίου Μπόκου

Ὁ προκεχωρημένος λόχος εἶχε στρατοπεδεύσει σὲ μιὰ ψηλὴ ἀπόμερη πλαγιά. Ὁ π. Ἀλέξιος, στρατιωτικὸς ἱερέας, θέλησε νὰ συμπαρασταθεῖ στοὺς στρατιῶτες καὶ νὰ τοὺς προετοιμάσει. Τὸ χιόνι ἔπεφτε πυκνό. Στὰ δυὸ μέτρα δὲν ξεχώριζες ἄνθρωπο.

- Ποῦ θὰ πᾶς, παπούλη; Θὰ χαθεῖς μὲς στὰ χιόνια, εἶπε ὁ συνταγματάρχης.

- Ἔχω τὴν Παναγιὰ μαζί μου, ἀπάντησε ὁ ἱερέας καὶ ἔβγαλε ἀπὸ τὴν τσέπη του μιὰ εἰκόνα τῆς Παναγίας. Αὔριο τὰ παιδιὰ θὰ ριχτοῦν στὴ μάχη. Πρέπει νὰ πάω.

Μέσα ἀπὸ δύσβατα μονοπάτια κατάφερε κάποτε νὰ φτάσει. Οἱ στρατιῶτες καὶ ὁ λοχαγὸς ἐνθουσιάστηκαν μὲ τὴν ἄφιξή του καὶ θαύμασαν τὴν πίστη του. Στὴν ἀπορία τους πῶς τὰ κατάφερε, τοὺς εἶπε:

-  Ἡ Παναγία μὲ προστάτευσε.

Το ΟΧΙ της ελευθερίας

Του Γιώργου Ν. Παπαθαασόπουλου

Οι ξένοι παραξενεύονται, που οι Έλληνες εορτάζομε την αρχή του πολέμου με τους Ιταλούς και όχι την απελευθέρωσή μας από τον ναζιστή βάρβαρο κατακτητή. Εμείς νιώθουμε υπερήφανοι και μνημονεύουμε το ΟΧΙ υπέρ της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας, το ΟΧΙ στη βία, στην αδικία, στην επιχείρηση επιβολής του δικαίου του ισχυροτέρου. Το μήνυμα του ΟΧΙ της 28ης Οκτωβρίου 1940 είναι μήνυμα αγώνα για πολιτική και εθνική ελευθερία και έχει να κάνει με την πρέπουσα προσωπική στάση του κάθε Έλληνα.

“Ἡ πίστη τοῦ Χριστοῦ δέν εἶναι ἰδιοκτησία μας νά τήν κάνουμε ὅ,τι θέλουμε”

«Ὅλοι θέλουμε νὰ δώσει ὁ Θεὸς ἑνότητα πίστεως στὸν κόσμο. Μὰ ἐσεῖς τὰ μπερδεύετε τὰ πράγματα. Ἄλλο ἡ συμφιλίωση τῶν ἀνθρώπων καὶ ἄλλο ἡ συμφιλίωση τῶν θρησκειῶν. Ὁ Χριστιανισμὸς ἐπιβάλλει ν᾽ ἀγαπᾶμε μὲ ὅλη μας τὴν καρδιὰ τοὺς πάντες, ὅποια πίστη καὶ ἂν ἔχουν! Συγχρόνως ὅμως μᾶς διατάζει νὰ κρατᾶμε ἀλώβητη τὴν πίστη μας καὶ τὰ δόγματά της. Σὰν χριστιανοὶ πρέπει νὰ ἐλεεῖτε ὅλο τὸν κόσμο, ὅλους τοὺς ἀνθρώπους! Ἀκόμη καὶ τὴ ζωή σας νὰ δώσετε γι᾽ αὐτούς.