Το Ευαγγέλιο της Κυριακής 4 Νοεμβρίου 2018 († Ε΄ ΛΟΥΚΑ)

ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ ΙΣΤ´ 19-31

Εἶπεν ὁ Κύριος· ἄνθρωπός τις ἦν πλούσιος, καὶ ἐνεδιδύσκετο πορφύραν καὶ βύσσον εὐφραινόμενος καθ᾿ ἡμέραν λαμπρῶς. Πτωχὸς δέ τις ἦν ὀνόματι Λάζαρος, ὃς ἐβέβλητο πρὸς τὸν πυλῶνα αὐτοῦ ἡλκωμένος καὶ ἐπιθυμῶν χορτασθῆναι ἀπὸ τῶν ψιχίων τῶν πιπτόντων ἀπὸ τῆς τραπέζης τοῦ πλουσίου· ἀλλὰ καὶ οἱ κύνες ἐρχόμενοι ἀπέλειχον τὰ ἕλκη αὐτοῦ. ἐγένετο δὲ ἀποθανεῖν τὸν πτωχὸν καὶ ἀπενεχθῆναι αὐτὸν ὑπὸ τῶν ἀγγέλων εἰς τὸν κόλπον ᾿Αβραάμ· ἀπέθανε δὲ καὶ ὁ πλούσιος καὶ ἐτάφη.

«ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ εις την επαναλειτουργία της Αγίας Σοφίας»

Είναι να μην αποτρελαθούν οι κλειδοκράτορες , έκλεισαν την Ελλάδα σήμερα σε μνήμα και αυτή τολμάει να γράφει: «ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΥΣ εις την επαναλειτουργία της Αγίας Σοφίας»  Μην φοβάστε τους « παλαβούς» για ΧΡΙΣΤΟ.

Οι «παλαβοί»  θα σώσουν, αυτοί θα δώσουν ευώδες  άρωμα στο  υγρό τάφο που μας έβαλαν. Το βλέπουμε, προσπαθούν να φτιάξουν ειδήσεις με τις αμαρτωλές πομπές τους για να αποτρέψουν τον κόσμο να παρακολουθήσει την ειδησεογραφία του Ουρανού.

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Όλα ξεκινούν με Βόρεια Ήπειρο, μετά Κωνσταντινούπολη, τέλος  με Μικρά Ασία- Κύπρο; Όλος ο πλανήτης βρίσκεται σε πυρηνική κουφόβραση. Αυτά που συμβαίνουν  στις μέρες  μας δεν δόθηκαν πότε σαν ευκρινή σημεία  επερχόμενων δεινών μέσω της τεχνολογίας σε άλλη ιστορική περίοδο.

Άγιοι Ακίνδυνος, Αφθόνιος, Πηγάσιος, Ελπιδηφόρος και Ανεμπόδιστος (2 Νοεμβρίου)

Ήταν όλοι αξιωματούχοι του Πέρση βασιλιά Σαπώρ του Β'. Το 330 μ.Χ., επειδή, ομολόγησαν ότι, είναι χριστιανοί, συνελήφθησαν και μαστιγώθηκαν σκληρά. Έπειτα, τους έριξαν στις φλόγες μιας μεγάλης φωτιάς. Αλλά οι θερμές δεήσεις τους προς το Θεό προκάλεσαν φοβερή θύελλα με βροχή, που έσβησε τη φωτιά. Αυτό προκάλεσε φόβο στους Πέρσες , και τον ίδιο το Σαπώρ, με αποτέλεσμα να αναβάλει, το θάνατο των γενναίων χριστιανών. Αλλά μετά μερικές μέρες, τους έφερε και πάλι στο κριτήριο. Αφού είδε ότι δεν μπορούσε να αλλάξει το χριστιανικό τους φρόνημα, αποκεφάλισε πρώτο τον Αφθόνιο. Έπειτα, απευθυνόμενος στον Ελπιδηφόρο, του είπε να φανεί λογικός, σαν εγγράμματος που ήταν και μπορούσε να διακρίνει το ψέμα από την αλήθεια.

Ο Θεός δεν επιβάλλει την παρουσία του, την προσφέρει

π. Γεώργιος Δημητρόπουλος

Ζούμε σ’ ένα κόσμο πραγμάτων που αποσπούν την προσοχή μας και μας επιβάλλονται. Δεν είναι ανάγκη εμείς να τα προσέξουμε. Εκείνα από μόνα τους στέκονται μπροστά μας! Τα μη ορατά (θεία) όμως δεν επιβάλλονται μόνα τους, πρέπει εμείς να τα αναζητήσουμε και να τα ανακαλύψουμε. Ο γύρω κόσμος απαιτεί την προσοχή μας, ο Θεός όμως, μας προσκαλεί διακριτικά. Αβίαστα και ελεύθερα!

Την Ελλάδα θα την σώσουν ΠΕΝΤΕ Αξιωματικοί

Δεν πρόκειται να γίνει πραξικόπημα. Πάει αυτή η εποχή που γινόταν ανατροπές και επαναστάσεις και μετά απαριθμούσαμε τραγωδίες.

«Θα γίνει κάτι άλλο», αυτό μας διαμήνυσαν δίχως να μας το προσδιορίσουν Πατέρες. Εμείς προσδιορίζουμε κάτι πολύ δυνατό – πνευματικό που θα μας ταρακουνήσει όλους.

Γράφει ο Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Η καθημερινότητα μας έγινε άκρως ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ, χάθηκε η ΠΗΓΗ  του χαμόγελου από τον μέσο  πολίτη, στον οποίο όσα  μύρια  ΕΜΠΟΔΙΑ ορθώνονται έμπροσθεν του και τον αναγκάζουν να  ψάχνει να βρει ΕΛΠΙΔΑ εναγωνίως, κάτι  που παλαιά την εύρισκε ΑΦΘΟΝΑ.

ΟΙ ΑΛΗΘΙΝΟΙ ΗΡΩΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΑΚΙΑ

Οι κατέχοντες θέσεις εξουσίας ενοχλούνται από τις πράξεις θυσίας γιατί τονίζουν την ανεπάρκεια και τη δειλία τους

Από τον Γιάννη Χ. Κουριαννίδη

Ο Κωνσταντίνος Κατσίφας ανήκει πια στη χορεία των ηρώων του Ελληνισμού, που ανυψώθηκαν πιστοί στο καθήκον της υπεράσπισης των αξιών τους. Βάδισε στον δρόμο του χρέους και της βαριάς κληρονομιάς της ελευθερίας και της τιμής. Και πέταξε ψηλά με τη λαχτάρα της νίκης να ταράζει τα βαλτόνερα της σήψης μας.

Την ώρα που έδινε τη μάχη του περικυκλωμένος από τους εκατοντάδες εκτελεστές της νιότης του, αποζητώντας προστασία στις βίγλες των βουνοπλαγιών του χωριού του, στις Βουλιαράτες της Βορείου Ηπείρου, λίγες εκατοντάδες μέτρα πιο χαμηλά, στο στρατιωτικό κοιμητήριο του χωριού, εκεί όπου αναπαύονται οι εκατοντάδες Έλληνες ήρωες του έπους του 1940, τελούνταν το μνημόσυνο για την ανάπαυση των ψυχών τους.

Γίνονται θαύματα στην εποχή μας; Η απάντηση, μέσα από μια συγκλονιστική φωτογραφία!

Είχα την μεγάλη ευλογία να βρεθώ σήμερα σε έναν αγιασμένο χώρο, ένα Μοναστήρι με μεγάλη ιστορία και πνευματική λάμψη: Την Ιερά Μονή Οσίου Δαβίδ του Γέροντος, στις καταπράσινες πλαγιές της βόρειας Εύβοιας. Μπαίνοντας στο Καθολικό για να προσκυνήσω, αμέσως τράβηξε την προσοχή μου η ολόσωμη εικόνα του Αγίου, στα αριστερά του Ιερού Ναού.

Τι μου έκανε εντύπωση;

Τα αφιερώματα (τάματα) των πιστών!

Δεν επρόκειτο για τα συνήθη χρυσά, αργυρά και άλλα κοσμήματα, που βάζουν στις εικόνες: Αλλά για πολλά ζευγάρια πατερίτσες και άλλα βοηθήματα ανθρώπων αρρώστων, αναπήρων!!!

Οι Άγιοι Κοσμάς και Δαμιανός οι Ανάργυροι και θαυματουργοί

Οι Άγιοι αυτοί κατάγονταν από την Ασία. Οι γονείς τους ήταν άριστο πρότυπο χριστιανών συζύγων. Όταν η μητέρα τους Θεοδότη έμεινε χήρα, αφιέρωσε κάθε προσπάθειά της στη χριστιανική ανατροφή των δύο παιδιών της, Κοσμά και Δαμιανού.

Τους δύο αδελφούς διέκρινε μεγάλη ευφυΐα και επιμέλεια, γι’ αυτό και σπούδασαν πολλές επιστήμες. Ιδιαίτερα, όμως, επιδόθηκαν στην ιατρική επιστήμη, την οποία εξασκούσαν σαν διακονία φιλανθρωπίας προς τον πλησίον. Θεράπευαν τις ασθένειες των ανθρώπων, και ιδιαίτερα των φτωχών, χωρίς να παίρνουν χρήματα, γι’ αυτό και ονομάστηκαν Ανάργυροι.

Όσιος Δαβίδ ο Γέρων, ο εν Εύβοια

Αγιορείτης Άγιος. Μνήμη 1 Νοεμβρίου

Καταγόταν από το χωριό Γαρδινίτσα Λοκρίδος και ήταν υιός ιερέως. Τρίχρονος ακόμη της του Τιμίου Προδρόμου «επισκοπής και εμφανείας έτυχε, παραδόξως αυτώ οφθέντι και οδηγήσαντι τούτον εν τω ιδίω ιερώ σήκω». Από τότε «ανήγετο εν φόβω Κυρίου, ταίς θείαις μελέταις τρεφόμενος». Μόλις δεκαπέντε ετών φορά το μοναχικό σχήμα, από τον μετέπειτα μητροπολίτη Ναυπάκτου Ακάκιο.

Κατόπιν ήλθε «εις τον λιμένα της αρετής», το Άγιον Όρος, στη μονή της Μεγίστης Λαύρας, όπου «πάν είδος ταμιευσάμενος ενάρετου επιδόσεως», επέστρεψε στη μονή πού ρασοφόρεσε. Συνέχισε τον αγώνα του «αδιακρίτω υπακοή και πλούτω βαθείας φρονήσεως, ή παιδιόθεν συνήκμασεν, εξού και το επώνυμον του Γέροντος είληφε».

Άγιος Παίσιος : «Πρέπει να πέσουν μερικοί, για να σωθεί η κατάσταση» 28 Οκτωβρίου 2018 «πέφτει» ο Κωνσταντίνος Κατσιφάς

Τουλάχιστον ανατριχιαστικό να επαληθεύεται ο ΑΓΙΟΣ  με την δραματική επικαιρότητα των ημερών μας.

« Ένας που δεν έχει παλαβή φλέβα δεν μπορεί να γίνη ούτε άγιος ούτε ήρωας. Γι᾿ αυτό χρειάζεται να πάρη μπρός μέσα μας η μηχανή, να δουλέψη η καρδιά, η παλληκαριά. Η καρδιά πρέπει να παλαβώση.»  ΑΓΙΟΣ ΠΑΙΣΙΟΣ

Να γιατί φοβήθηκε ο αλβανός πρωθυπουργός Ράμα και λίγη ώρα μετά την αποτρόπαια δολοφονία του ομογενή μας τον αποκάλεσε τρελό και τα υπόλοιπα.   Ας αφήσουμε τα γεγονότα να τρέξουν διότι από εδώ και πέρα θα δούμε και την άλλη παλαβωμάρα.

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Ο Άγιος Παίσιος αγαπούσε  και συμπονούσε ιδιαίτερα την Βόρειο Ήπειρο. Μικρό παιδάκι ανέπνεε το μυρωδάτο  αέρα της που ερχόταν από τις βουνοκορφές της στην Κόνιτσα , όπου και μεγάλωσε.

Αντί για γεώτρηση , έβγαλαν το γεωτρύπανο για «ψάρωμα» του Ελληνικού Λαού. Κάτι άλλο ετοιμάζουν οι τουρκαλάδες.

www.sigmalive.com

Μαζί με τον Πορθητή και το Barbaros έχουν στην δούλεψη τους διεθνή γραφεία διαμόρφωσης και διαχείρισης  της κοινής γνώμης, τόσο προς το εσωτερικό της τουρκίας ,όσο και προς το εξωτερικό.

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Αυτό δεν είναι γεώτρηση αλλά δελφινάριο, μάλλον κωμωδία.

«Ακινητοποιημένος βρίσκεται ακόμη ο Πορθητής έξω από το Λιμάνι της Αττάλειας, σύμφωνα και με το βίντεο που ανέβασε το τουρκικό κανάλι IHA.

Η ταπείνωση είναι όπλο ισχυρό

Μακάριοι είναι εκείνοι οι άνθρωποι που κατόρθωσαν να μιμηθούν την ταπεινή γη, η οποία, ενώ πατιέται από όλους, όμως όλους τους σηκώνει με την αγάπη της και τους τρέφει με στοργή σαν καλή μάννα, η οποία έδωσε και το υλικό για την σάρκα μας στην πλάση.

Δέχεται επίσης με χαρά και ο,τι της πετάμε, από καλούς καρπούς μέχρι ακάθαρτα σκουπίδια, τα οποία επεξεργάζεται αθόρυβα σε βιταμίνες και τις προσφέρει πλουσιοπάροχα με τους καρπούς της αδιακρίτως σε καλούς και κακούς ανθρώπους.

Ο ταπεινός άνθρωπος, όπως φαίνεται, είναι ο δυνατότερος του κόσμου, διότι και νικάει, αλλά και σηκώνει πολλά ξένα βάρη με ελαφριά την συνείδησή του.