Όσιος Αλέξιος ο άνθρωπος του Θεού

Ἄνθρωπος ἐν γῇ τοῦ Θεοῦ κληθεὶς μόνος,

Ἕξεις τὶ καινὸν κἄν πόλῳ, Πάτερ μόνος.

Ἑβδομάτῃ δεκάτῃ, Ἀλέξιε, πότμον ἀνέτλης.

Βιογραφία

Ο Όσιος Αλέξιος γεννήθηκε στη Ρώμη κατά τους χρόνους των αυτοκρατόρων Αρκαδίου (395 - 408 μ.Χ.) και Ονωρίου (395 - 423 μ.Χ.) από ευσεβείς και εύπορους γονείς. Ο πατέρας του Ευφημιανός ήταν συγκλητικός, φιλόπτωχος και συμπαθής, ώστε καθημερινά παρέθετε τρεις τράπεζες στο σπίτι του για τα ορφανά, τις χήρες και τους ξένους που ήταν πτωχοί. Η γυναίκα του ονομαζόταν Αγλαΐς και ήταν άτεκνη. Στη δέησή της να αποκτήσει παιδί, ο Θεός την εισάκουσε. Και τους χάρισε υιό. Αφού το παιδί μεγάλωσε κι έλαβε την κατάλληλη παιδεία, έγινε σοφότατος και θεοδίδακτος.

Το δια κολλύβων θαύμα του Αγ. Θεοδώρου του Τήρωνος

Κατά το Α’ Σάββατο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, η Εκκλησία μας εορτάζει ένα γεγονός που έλαβε χώρα γύρω στα μέσα του 4ου αιώνος, τον καιρό της βασιλείας του Ιουλιανού, ανιψιού του Μεγάλου Κωνσταντίνου.

Ο Ιουλιανός, ο επιλεγόμενος και παραβάτης ή αποστάτης, αν και ήταν χειροθετημένος αναγνώστης, μόλις ανέβηκε στο θρόνο των Ρωμαίων,  αρνήθηκε το άγιο βάπτισμα. Άρχισε διωγμό κατά της Εκκλησίας, κρυφό αλλά και φανερό και προσπάθησε να επαναφέρει σε ισχύ την ειδωλολατρική θρησκεία. Γνωρίζοντας ότι οι χριστιανοί άρχιζαν τη νηστεία της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, θέλησε να τους μολύνει. Διέταξε λοιπόν, κρυφά, όλες οι τροφές στην αγορά να ραντισθούν με αίματα ειδωλολατρικών θυσιών.

Η θεολογία της Εικόνος

Η Εικόνα της Παναγίας  Πορταΐτισσας στην Ι.Μ. Κορνοφωλιάς Σουφλίου, μετόχι της Ι. Μ. Ιβήρων Αγίου Όρους

ΘΕΟΛΟΓΙΚΕΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΙΣ ΤΗΣ ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ

Η Εκκλησία, έχοντας συνείδηση της πνευματικής αξίας και σημαντικότητος των αγίων εικόνων, ως μέσου αγιασμού και κοινωνίας των πιστών μετά των ιστορουμένων αρχετύπων, τις είχε ανέκαθεν σε μεγάλη εκτίμηση, ευλάβεια και σεβασμό. Θεωρούνται και είναι ένα σημαντικότατο εποπτικό μέσο διδασκαλίας, μια εικαστική γλώσσα της Εκκλησίας, όπως ο Μέγας Βασίλειος αποφαίνεται: «α γαρ ο λόγος της ιστορίας δι' ακοής παρίστησι, ταύτα γραφική σιωπώσα δια μιμήσεως δείκνυσι».

ΕΙΚΟΝΟΜΑΧΙΑ: παλαιά έκαιγαν τις ΕΙΚΟΝΕΣ, σήμερα καίνε τους νεκρούς;

(1η δημοσίευση 05-03-2017)

Φώτο από athosweblog.com

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Οι εικονομάχοι χρησιμοποιούσαν αποτεφρωτήρια για το κάψιμο των ΑΓΙΩΝ ΕΙΚΟΝΩΝ, σήμερα για λόγους υγιεινής και οικονομίας χώρου επιθυμούμε να χρησιμοποιήσουμε αποτεφρωτήρια για το κάψιμο  εν δυνάμει ΑΓΙΩΝ ΠΡΟΣΩΠΩΝ.

Στην φώτο η ΠΑΝΑΓΙΑ η ΠΟΡΤΑΙΤΙΣΣΑ της Ιεράς Μονής των Ιβήρων όπως διασώθηκε από την μανία των εικονομάχων.

Όπως λευτερώθηκαν οι δύο στρατιώτες μας στον Έβρο, έτσι και η Ειρήνη στην Κίνα, σύντομα και η ΕΛΛΑΔΑ.

Χαίρε κυοφορούσα οδηγόν πλανωμένοις,

χαίρε απογεννώσα λυτρωτήν αιχμαλώτοις

Φώτο από epanastasilae.blogspot.com

Η ΠΑΝΑΓΙΑ θα ξαναφέρει πάλι την άνοιξη στην Πατρίδα μας , θα ξαναφέρει τον γλυκασμό της Λευτεριάς  στις ψυχές μας. «Σημάδια να θες» έλεγε ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΙΣΙΟΣ και παρότρυνε τους προσκυνητές να βλέπουν μέσα στα γεγονότα και όχι στην επιφάνεια αυτών.

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Δεν θα πούμε πολλά γιατί εσείς θα καταλάβετε περισσότερα. Μπορεί οι δυο παρακάτω υποθέσεις να μην έχουν κοινό υπόβαθρο αλλά μας έδωσαν ίδιες εικόνες και ταυτόχρονα αφορούσαν νέους μας που αδικήθηκαν λόγω αβλεψίας.

Το Ευαγγέλιο και ο Απόστολος της Κυριακῆς 17 Μαρτίου 2019: ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 17 Μαρτίου 2019, Α΄ Νηστειῶν-τῆς Ὀρθοδοξίας (Ἰωάν. α΄ 44-52)

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἠθέλησεν ὁ ᾿Ιη­­­σοῦς ἐξελθεῖν εἰς τὴν Γαλιλαί­αν· καὶ εὑρίσκει Φίλιππον καὶ λέγει αὐτῷ· ἀκολούθει μοι. ἦν δὲ ὁ Φίλιππος ἀπὸ Βηθσαϊδά, ἐκ τῆς ­πόλεως Ἀνδρέου καὶ Πέτρου. εὑρίσκει Φίλιππος τὸν Ναθαναὴλ καὶ λέγει αὐ­­­τῷ· ὃν ἔγραψε ­Μωϋσῆς ἐν τῷ νόμῳ καὶ οἱ προφῆται, ­εὑρή­καμεν, ᾿Ιησοῦν τὸν υἱὸν τοῦ ᾿Ιωσὴφ τὸν ἀπὸ Ναζαρέτ. καὶ εἶπεν αὐτῷ Ναθανα­ήλ· ἐκ Ναζαρὲτ δύναταί τι ἀγαθὸν εἶναι;

Α΄ Κυριακή των Νηστειών: Η νίκη της Ορθοδοξίας, η αναστήλωση της Εικόνας!

Hμέρα χαρμόσυνος και ευφροσύνης ανάπλεως πεφανέρωται σήμερον... 

Ας είναι ευλογητός ο Θεός , αγαπητοί μου αδελφοί, ο Οποίος μας αξίωσε να βιώσουμε και πάλι τις λαμπρές και πενθοχαρμόσυνες αυτές ημέρες της Εκκλησίας μας. Την προπασχάλια αναστάσιμη χαρά της ορθόδοξης τεσσαρακοστής!

Από την κοιλάδα του κλαυθμώνος της Αγίας και μεγάλης Τεσσαρακοστής αυτομάτως η αγία Εκκλησία μας μεταφέρει  σε πελώρια ύψη θεολογίας, στο θαβώρειο όρος της δόξης. Θρηνήσαμε και κλάψαμε στο πρώτο αυτό σταθμό του σταδίου, είδαμε την πίστη των προφητών, είδαμε την νικη και τα οφέλη της νηστείας,αναψυχτήκαμε με τους λαμπρούς Χαιρετισμούς στην Υπεραγία Θεοτόκο, ευγνωμονήσαμε τον Μεγαλομάρτυρα Θεόδωρο πανηγυρίζοντες, τώρα ας συστήσουμε εορτή για τον θρίαμβο και την πανήγυρη της Ορθοδοξίας.

Η Κυριακή της Ορθοδοξίας († Μοναχός Θεόκλητος Διονυσιάτης)

ΟΠΩΣ ἠμπορεῖ ὁ Ὀρθόδοξος νὰ εἴπῃ: «ἐμνήσθην τοῦ Θεοῦ καὶ ηὐφράνθην», «ἐμνήσθην τῆς Θεοτόκου καὶ ἐσώθη ἡ ψυχή μου», ἔτσι δύναται νὰ εἴπῃ «ἐμνήσθην τῆς Κυριακῆς της Ὀρθοδοξίας καὶ ἠγαλλιάσατο τὸ πνεῦμα μου»… Διότι ἡ μνήμη της εἶναι γλυκεῖα, πάμφωτος, ζωογόνος, θεία… Καὶ μᾶς στερεώνει εἰς τὴν πίστιν καὶ μᾶς ἁγιάζει τὴν καρδίαν, καὶ μᾶς ὑψώνει τοὺς διαλογισμοὺς καὶ μᾶς ἀνανεώνει «ὡς ἀετοῦ τὴν νεότητα» τῆς ψυχῆς μας… Καὶ «βεβαιώνει ἐν χάριτι τὰς καρδίας»… Τί εἶναι ἡ «Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας»; Ἑορτασμὸς εἶναι καὶ θρίαμβος τῆς ἀληθείας. Μία ἑορτή, τὰ ἐπινίκια τῆς Ἐκκλησίας, κατὰ τὰ ὁποῖα ἀνακεφαλαιώνει, ἐν ἀναμνήσει, τοὺς ἀγῶνας, τοὺς κατὰ τοῦ σατᾶν καὶ κατὰ τῶν «κεκαυτηριασμένων τὴν συνείδησιν». Ἀκτινοβολία εἶναι ὑπερκοσμίου κάλλους, ἀκτίστου φωτός, θείων ἀληθειῶν… Παρεμβολὴ Κυρίου Παντοκράτορος…

ΑΦΟΥ ΤΗΝ ΧΑΙΡΕΤΙΖΕΙΣ ΤΗΝ ΘΕΟΤΟΚΟ, ΝΑ ΣΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΣ ΟΤΙ ΘΑ ΣΕ ΧΑΙΡΕΤΙΣΕΙ ΚΙ ΑΥΤΗ!

Στα Κατουνάκια, σε μια ευλογημένη Συνοδεία, εγκαταβιώνει ένας ενάρετος ιερομόναχος.

Δεν είναι ο ίδιος ο Γέροντας, αλλά βρίσκεται στην μακαρία υπακοή ενός εξίσου ενάρετου Γέροντα. Ο Κύριος τον έχει χαριτώσει με τόσα χαρίσματα που αν κανείς επικεντρωθεί στο διορατικό και προορατικό του, φρονώ ότι τον αδικεί.

Γέροντας Γαβριήλ: "Μόνο η μετάνοια θα σώσει την Ελλαδίτσα μας.."

Η γιαγιά με τους Χαιρετισμούς…

Ήτανε Μεγάλη Σαρακοστή. Μα δε θυμάμαι του πότε… Τρίτοι Χαιρετισμοί. Στο μοναστήρι τους κάναμε αργά τους Χαιρετισμούς. Οι Παρασκευές της Σαρακοστής όπως και να το κάνεις είναι οι πιο χαρούμενες μέρες.

Στη μέση του ναού η εικόνα της Παναγιάς με τα κεριά της και τις κεντημένες ποδιές. Και το ᾽χαμε τυπικό κάθε φορά να βγάζουμε κι άλλη Παναγιά στο προσκυνητάρι να ακούσει τους Χαιρετισμούς. Τη μια το «‘Αξιον εστί» και μετά την Γλυκοφιλούσα και την Παναγία του Πάθους, εκείνη την εβδομάδα της Σταυροπροσκύνησης. Τούτες οι μικρές αλλαγές ομόρφαιναν τη ζωή.

H Α΄ στάσις τῶν Χαιρετισμῶν τῆς Παναγίας μας

Αγιογραφία από το Καθολικό της Ι.Μ. ΙΒΗΡΩΝ Αγίου Όρους

Σήμερα τὸ ἀπόγευμα, ὅπως καὶ τὶς ἑπόμενες τέσσερις Παρασκευὲς, θὰ τελεσθεῖ στοὺς Ἱεροὺς Ναοὺς ὁ Ἀκάθιστος Ὕμνος τῆς Θεοτόκου. Κάθε Παρασκευὴ διαβάζεται μία Στάσις τῶν Χαιρετισμῶν καὶ τὴν τελευταία Παρασκευή, διαβάζονται ὅλες μαζί.