Λέμε ότι ζούμε σε χριστιανική κοινωνία, αλλά αυτό δεν ισχύει. Ζούμε σε μια κοινωνία πιο ειδωλολατρική και πιο εχθρική προς το Χριστό, από εκείνη στην οποία ο ίδιος γεννήθηκε…
Πέμπτη 4 Μαρτίου 2021
☦ Η Παναγία και οι Αγιορείτες στη Δευτέρα παρουσία
Σχόλιο Θ.Π.: η παρακάτω διήγηση του π. Μάρκελλου αποτελεί για μας
όλα αυτά τα χρόνια που γράφουμε μια από τις πιο συγκλονιστικές αναρτήσεις και
κάθε φορά τέτοια ημέρα που την δημοσιεύουμε αισθανόμαστε πόση ματαιότητα έχει
ετούτη η ζωή όταν τόσο συγκλονιστικά πράγματα πρόκειται να συμβούν.
Η Αγιορείτικη παράδοση λέει ότι όταν θα πλησιάζει ο καιρός της ελεύσεως του Δεσπότη Χριστού πρώτα θα αναχωρήσει η πανσεβάσμια Πορταϊτισσα από το Όρος και έπειτα θα αναχωρήσουν για τον κόσμο οι Αγιορείτες Πατέρες για να υποταχθούν στους επισκόπους. Η δε τελευταία Θεία λειτουργία σ αυτόν τον κόσμο θα πραγματοποιηθεί στο μικρό εκκλησάκι της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στην κορυφή του Άθωνα από τους τελευταίους αόρατους ερημίτες.
☦ Θα αναγνωρίζουμε συγγενείς και φίλους στον Παράδεισο;
Στόν Παράδεισο θά γνωρίζουμε τούς πρίν άγιους όπως στή Μεταμόρφωσι
γνώρισαν τό Μωυσή καί τόν Ήλία (Μθ I 7, 3). «Στόν ούρανό δέν θά είμαστε άσφαλώς
σάν περιπλανώμενα ιερογλυφικά, άλλά ό ένας θά άναγνωρίζη τόν άλλο»
Ο Νικηφόρος Θεοτόκης γράφει: «Βλέπουν καί γνωρίζουν τούς δικαίους όχι μόνο τούς γνωστούς, ‘άλλα και τούς αγνώστους· βλέπουν δε και αύτούς πού αδικήθηκαν άπό αύτούς, άλλά από μακρυά, διότι απέχουν πολύ από τήν άπόλαυσι της αιώνιας βασιλείας και δόξας.
☦ “ΦΕΡΟΜΕΝ ΕΔΩ ΤΑ ΟΣΤΑ ΤΩΝ, ΔΙΑ ΝΑ ΑΝΑΣΤΗΘΟΥΝ ΕΔΩ ΕΝ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ”
“Καθώς βλέπεις εις το Κοιμητήριον οι Πατέρες ημών είχον ένα
δωμάτιον, όπου ησύχαζεν εις παπά Ματθαίος προσευχόμενος συνεχώς.
Μίαν ημέραν ήκουσεν ο παπά Ματθαίος θόρυβον. Ανοίγει την θύραν του Κοιμητηρίου και βλέπει πολλούς ωραίους νέους, εκ των οποίων άλλοι μεν έφερον οστά και τα ετοποθέτουν εκεί, άλλοι δε λαμβάνοντες οστά ανεχώρουν. Έμεινεν εκστατικός ο παπά Ματθαίος. Τότε εις από τους λαμπρούς νέους είπε προς αυτόν:
☦ "σας βλέπω για πρώτη φορά εδώ κυρία Προισταμένη" - "παιδί μου είμαι η ΠΑΝΑΓΙΑ"
Δὲν εἶχε κλείσει ἕνα χρόνο ἀπὸ τὸν γάμο της ἡ Ἑρμίνα, ὅταν τὴν ἐπισκέφθηκε
ἡ ἐπάρατη ἀσθένεια. Γιατρὸς ἡ ἴδια, ἀριστοῦχος καὶ μὲ καριέρα, ἤξερε πολὺ καλὰ
τί σημαίνει καρκίνος.
Ὁ πόνος, μικρὸς στὴν ἀρχή, διαρκῶς μεγάλωνε, ὥσπου τὴν ἔριξε στὸ
στρῶμα. Ὁ σύζυγος τῆς Ἐρρίκος ἀντὶ νὰ τὴν παρηγορεῖ βαρυγκωμοῦσε.
- Νὰ πάρ᾿ ἡ ὀργή! Κακὸ ποὺ μὲ βρῆκε!
- Ἔχε ὑπομονὴ κι ἐλπίδα, γιέ μου, τὸν νουθετοῦσε ἡ γιαγιὰ τῆς Ἑρμίνας. Ὁ Θεὸς εἶναι μεγάλος.
☦ «Η τέχνη πρέπει να είναι ελεύθερη»- το ίδιο και ο «El Diablo» για να "οργώνει";
ΦΏΤΟ ( τα δάκρυα του ΑΓΙΟΥ ΠΑΙΣΙΟΥ)
ΠΟΙΟΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΓΙΟΣ είπε :" τώρα οργώνει ο πονηρός αλλά στο
τέλος θα σπείρει ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΣ;"
Αυτό ειπώθηκε από τον ΑΓΙΟ ΠΑΣΙΟ και σήμερα από εκπρόσωπο της κυπριακής κυβέρνησης ακούσαμε:
"Για το θέμα πήρε θέση και η κυβέρνηση μετά από κάλεσμα της Εκκλησίας της Κύπρου, με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο να αναφέρει πως το θέμα «δεν είναι πολιτικό».
☦ Παπά - Φώτης ο Λαυριώτης«η ανθρωπότητα θα φορέσει μελιντζανιά ρούχα (πένθιμα), μεγάλοι σεισμοί και πόλεμοι παντού για τις αμαρτίες της»
Φώτο : Ιανουάριος
του 2003 ο Παπά- Φώτης ο Λαυριώτης με τον αρθρογράφο Δρ. Κωνσταντίνο Βαρδάκα
Μετά τον δείπνο σε
οικία πνευματικών του παιδιών ζήτησε να βγούμε μαζί φωτογραφία. Όλοι οι
παριστάμενοι εξεπλάγησαν γιατί ο Παπά Φώτης δεν έβγαινε συχνά φωτογραφίες εκτός
και αν ήταν παιδιά.
Κάποιος τον ρώτησε
..παππούλη να βγούμε και μαζί
φωτογραφία;
Και του απάντησε:
-Βρε με αυτόν βγαίνω φωτογραφία για να την βλέπει, όταν οι άνθρωποι θα χλευάζουν τα ιερά και τα όσια μας και να θυμάται εμένα. Φυσικά κάτι ήξερε γιατί όταν μιλάς για ΧΡΙΣΤΟ και Ελλάδα αυτό υφίστασαι (είπε και άλλα που δεν είναι επί του παρόντος).
Τετάρτη 3 Μαρτίου 2021
☦ "Όπου ΘΕΟΣ βούλεται νικάται φύσεως τάξις"
~ Το θαύμα της Παναγίας με την κινούμενη καντήλα πάνω από την ωραία πύλη του καθολικού της Ι. Μ. Ιβήρων
☦ Ο Όσιος Γεράσιμος ο Ιορδανίτης εορτάζει στις 4 Μαρτίου
Βίος Οσίου Γεράσιμου του Ιορδανίτη
Όσιος Γεράσιμος υπήρξε ένας από τους σπουδαιότερους αναχωρητές και διέλαμψε στην Παλαιστίνη κατά τον 5ο αιώνα. Γεννήθηκε στη Λυκία, άγνωστο ακριβώς ποιο έτος. Πολύ νέος οδήγησε τα βήματα του σε μοναστήρι της περιοχής, όπου διδάχτηκε τα εγκύκλια γράμματα. Ενώ εκεί εκάρη μοναχός δεν εγκαταβίωσε, αλλά επέλεξε τον αναχωρητικό τρόπο ζωής, ασκούμενος σε έρημο τόπο, κοντά στο μοναστήρι, για πολλά χρόνια.
☦ Μοναχισμός και Μαρτύριο: Ένα σύγχρονο μήνυμα
Αγαπητοί πατέρες και αδελφοί, ο μοναχός έχει μία σημαντική
αποστολή σε αυτόν τον κόσμο: να διδάξει μια από τις μεγαλύτερες αρετές, αυτήν
της ταπεινοφροσύνης.
Είναι σημαντική και δύσκολη η αποστολή αυτή, γιατί πρώτα πρέπει να ζήσει σύμφωνα με αυτήν, και δεύτερον πρέπει να μαρτυρήσει γι’ αυτήν. Δεν τονίζω ότι πρέπει στην πορεία αυτή να είμαστε φανατισμένοι, κάθε άλλο! Διότι ο φανατισμός σε κλείνει στον εαυτό σου, σε κάνει να μην αγαπάς. Πολλές φορές νομίζει ο μοναχός ότι είναι ταπεινότερος ή καλύτερος από τους άλλους και αρχίζει να τους διδάσκει με λόγια αντί με έργα.
☦ ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΤΗΡΙΓΜΑ ΣΟΥ;
Ο έμπορος Κουσμιτσώφ με τον μικρό του ανεψιό Γεγκόρ και τον φίλο του παπα-Χριστόφορο, ταξιδεύοντας κάποτε μέσα στην απέραντη ρωσική στέπα, σταμάτησαν στο πανδοχείο του Εβραίου Μωυσή Μωυσέγιτς. Ο Μωυσής είχε για βοηθό έναν παράξενο αδελφό του, τον Σολομώντα. Όταν ο Σολομών μπήκε με ένα μεγάλο δίσκο για να σερβίρει το τσάι στους επισκέπτες, τους κοιτούσε ειρωνικά και χαμογελούσε παράξενα. Το χαμόγελο αυτό ήταν πολύ περίπλοκο. Εξέφραζε πολλά συναισθήματα, εκείνο όμως που υπερίσχυε ήταν η περιφρόνηση. Σαν να περίμενε την κατάλληλη στιγμή για να τους περιγελάσει και να σκάσει στα γέλια.
☦ Μνημονεύοντας ψυχές σε ένα ταπεινό αγιορείτικο κελάκι…
Πριν από πολλά χρόνια, βρέθηκα στο Άγιον Όρος παρακολουθώντας μια
αξέχαστη Θεία Λειτουργία σε ένα ταπεινό κελλάκι, με λειτουργό, ευλαβή
Ιερομόναχο, αγιασμένη ψυχή που πλέον αυλίζεται εις τόπους, ένθα των δικαίων τα
πνεύματα αναπαύονται…
Νέος παπάς ο γράφων, άγευστος ακόμα της μεταμορφωτικής εμπειρίας του πολιού και σεβασμίου λειτουργού, που κρυμμένος σχεδόν μέσα στο μισοσκόταδο, στέκονταν ευθυτενής παρά το βάρος του χρόνου που αγόγγυστα στους ώμους του κουβαλούσε και τον έβλεπα να μνημονεύει ψυχές... με ένα χαμόγελο να διαγράφεται στα χείλη του που έτρεμαν προφέροντας σχεδόν μυστικά τα ονόματα των ανθρώπων…
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)