☦ ΕΊΠΕ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΗΣ:

«Όταν το τελευταίο δέντρο καεί, ο τελευταίος ποταμός μολυνθεί και πεθάνει το τελευταίο ψάρι, τότε οι ζάπλουτοι χρηματοδότες Πρωθυπουργών, θα διαπιστώσουν πως δεν μπορούν να τραφούν με χρήματα» !!!   apantaortodoxias

☦ Οι Άθλιοι.

Κάποτε ο Βίκτωρ Ουγκώ ξετυλίξε ένα μυθιστόρημα θρύλο της λογοτεχνίας γύρω από μια αθώα, δικαιολογημένη, τρόπον τινά ένθεη κλοπή ενός ψωμιού από τον εμβληματικό χαρακτήρα του Γιάννη Αγιάννη. Μόνο και μόνο αυτό. Από ένα ένστικτο επιβίωσης που τον έκανε αμέτοχο της αμαρτίας.

☦ «Τί γάρ ὠφελήσει ἄνθρωπον ἐάν κερδήσῃ τόν κόσμον ὅλον, καί ζημιωθῇ τήν ψυχήν αὐτοῦ;»

☦ "Άγιος Δημήτριος Βύρωνας Αττικής. Από σήμερα το πρωί άρχισε η Παναγία ξανά να κλαίει...

Εστάλη από τον π. Παύλο "Βοήθα Παναγιά μου, τα παιδιά Σου!! apantaortodoxias

☦ Οἱ δωρεές τῆς Παναγίας. (Ἀπό τήν Μικρή Παράκληση)

«᾽Απολαύοντες, πάναγνε, τῶν σῶν δωρημάτων εὐχαριστήριον ἀναμέλπομεν ἐφύμνιον,οἱ γινώσκοντές σε Θεομήτορα»

(᾽Απολαμβάνουμε, πάναγνη Παναγία, αὐτά πού μᾶς δίνεις ὡς δωρεές, γι᾽ αὐτό καί σοῦ ἀναπέμπουμε εὐχαριστήριο ὕμνο, ἐμεῖς πού σέ γνωρίζουμε ὡς Μητέρα τοῦ Θεοῦ).

Ὁ ἐκκλησιαστικός ποιητής τοῦ μικροῦ παρακλητικοῦ κανόνα, εἴτε εἶναι κατά τήν παράδοση τῆς ᾽Εκκλησίας μας ὁ μοναχός Θεοστήρικτος εἴτε ὁ ἅγιος Θεοφάνης, δίνει τό στίγμα τῆς ταυτότητας τοῦ ἀνθρώπου πού στέκεται παρακλητικά ἔναντι τῆς Θεοτόκου: πρόκειται γιά τόν ὀρθόδοξο πιστό, ὁ ὁποῖος εἶναι μέλος τῆς ἁγίας ᾽Εκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, συνεπῶς ἀποδέχεται τίς ἀποφάσεις τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων της καί εὑρίσκεται ἔτσι σέ εὐθεῖα σχέση πρός τούς Πατέρες αὐτῆς καί τούς ἁγίους ᾽Αποστόλους.

☦ Έρχονται και μερικοί επειδή κάποιοι τους έστειλαν σε μένα για εξομολόγηση.

Τους βλέπω πως δεν έχουν πνευματική ζωή , τι να τους πω; θα με καταλάβουν ; κι έτσι απλά τους ζητώ να ξεκινήσουν τακτική προσευχή .

Εκείνοι φυσικά φεύγουν απογοητευμένοι γιατί δεν έδωσα λύση στο θέμα που τους απασχολεί ...

☦ "Που είναι ο Θεός σε όλα αυτά που συμβαίνουν;

"Πού είναι ο Θεός σε όλα αυτά που συμβαίνουν; Εκεί που τον αφήσαμε... Στην άκρη!"  (Μακαριστού Παύλου Σιατίστης)

proskynitis

☦ Ο σύγχρονος άνθρωπος δεν χρειάζεται να φοβάται το θάνατο γιατί είναι ήδη νεκρός!

Ο σύγχρονος άνθρωπος έχει αποτινάξει όλες τις δεσμεύσεις. Έχει αποτινάξει τη δέσμευση προς την πατρίδα, τη δέσμευση προς την οικογένεια, τη δέσμευση της συζυγίας, τη δέσμευση της πατρότητας, τη δέσμευση της μητρότητας, τη δέσμευση της φιλίας, τη δέσμευση της γειτονίας.

Ο σύγχρονος άνθρωπος είναι αδέσμευτος και ασύνδετος. Δεν έχει πατρίδα, δεν έχει οικογένεια, δεν έχει φίλους, δεν έχει γείτονες. Ο σύγχρονος άνθρωπος είναι … ελεύθερος.

☦ Στης Μεγαλόχαρης την αποσκιάδα (2 παιδιά στην Τήνο παραμονή της Παναγίας)

Μόνο το δάκρυ μπορεί να περιγράψει κάπως αυτό που η καρδιά αισθάνεται σαν βρίσκεσαι στην Τήνο. Ένας μαγνήτης που διαρκώς την τραβά νύχτα και μέρα είναι η Μεγαλόχαρη Μάνα. Ένας ύμνος που δεν σταματά ούτε ελάχιστα να σε συγκλονίζει, καθώς ανεβαίνεις τον ανήφορό της : Ευαγγελίζου γη χαράν μεγάλην . Αινείτε ουρανοί Θεού την δόξαν !

Στα δεξιά σου ο στενός διάδρομος , αναμένει τα γόνατα της ψυχής σου να συρθούν πάνω του . Αμέτρητα μάτια  σε κοιτούν κι όμως δεν θα νοιώσεις ποτέ πιο μόνος σου με την Μεσίτρια του κόσμου . Σαν φτάσεις μπροστά της και κλίνεις την κεφαλήν σου , καρτεράς το πιο γλυκό , μητρικό της χάδι και ένα δροσερό φύσημα ανακουφιστικό από τα πάνσεμνα χείλη της . Και μόλις απομακρυνθείς , αμέσως αρχίζεις να συλλογάσαι το πότε θα σε ξαναξιώσει και να βιώνεις τόσο μοναδικά και ανεπανάληπτα το παύλειο εκείνο ρήμα :

☦ Μέσα από τις στάχτες που σκορπούν σήμερα οι αντίχριστοι πάντα θα ξεπροβάλει ο ΣΤΑΥΡΟΣ για να δείχνει το τέλος της θλίψης.

Από τις στάχτες…                                

(Η σημειολογία μιας εικόνας)

Ευχαριστούμε την φίλη που με τα επίκαιρα και στοχευμένα άρθρα της , όπως το παρακάτω μας συνεγείρει εν μέσω κρίσιμων στιγμών για όλους μας.

Τραγική εικόνα- με αρκετή δόση πικρής ειρωνείας και σημειολογική γλώσσα που συγκλονίζει- του ιερότερου εθνικού μας συμβόλου, όπως ορθώνεται κυματίζοντας, με φόντο το ολοκαύτωμα της ντροπής και της προδοσίας.

☦ Η ζωή είναι πολύ παράξενη.... Χρειάζεται θλίψη για να ξέρεις τι είναι ευτυχία, θόρυβος για να εκτιμήσεις τη σιωπή και απουσία για να εκτιμηθεί η παρουσία!

☦ Παναγία, η μάνα των Αγιορειτών

Η ΕΥΛΑΒΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ

Ήταν ένα γεροντάκι που μόλις άκουγε τ’ όνομα της Παναγίας έκλαιγε σαν μικρό παιδί.

Ήταν ένας Καυσοκαλυβίτης που όποτε γύριζε πλευρό τη νύχτα έψελνε το «Άξιον εστί».

Ήταν ένας Γρηγοριάτης ηγούμενος πού ΄χε «φάει» την εικόνα Της από τους πολλούς ασπασμούς.

Ήταν ένας Νεοσκητιώτης που παρακαλούσε όποιον έβλεπε να μιλήσει, να γράψει, να εκδώσει, ό,τι υπήρχε για την Παναγία.

Ήταν ένας μακαρίτης Ιβηρίτης που έπασχε από αγάπη προς την Πορταΐτισσα.

Ένας Φιλοθεΐτης έλεγε: «Έχομεν βεβαίας τας ελπίδας εις την Γλυκοφιλούσαν»