Δήλωση-γρίφος ΥΠΕΞ: Πλησιάζει η ώρα για την ΑΟΖ;

Με μία έκφραση-έκπληξη απάντησε ο Δημήτρης Αβραμόπουλος σε απάντηση δημοσιογράφου αναφορικά με το πότε η Ελληνική κυβέρνηση πρόκειται να ανακηρύξει Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) Πριν προσπαθήσουμε να… αποκρυπτογραφήσουμε τα λεγόμενα του υπουργού Εξωτερικών μεταφέρουμε την ερώτηση και την απάντηση αυτούσια: Η ερώτηση έγινε στο πλαίσιο των δηλώσεων του Έλληνα υπουργού μετά τη συνάντηση που είχε με τον πρόεδρο της Κύπρου Δημήτρη Χριστόφια στη Λευκωσία και έχει ως εξής: «Πότε η Ελλάδα μελετά να προχωρήσει στην οριοθέτηση της δικής της ΑΟΖ, δεδομένων των αντιδράσεων που υπάρχουν;» Η απάντηση του Δ. Αβραμόπουλου επί λέξει ήταν: «Η Ελλάδα μπορεί να ασκήσει το αναφαίρετο δικαίωμά της, ανά πάσα στιγμή. Όλες της οι κινήσεις εντάσσονται σε έναν κεντρικό στρατηγικό σχεδιασμό και, όταν έρθει η ώρα, θα γίνουν ανακοινώσεις.»

Εάν μιλάμε σωστά Ελληνικά και εάν αντιλαμβανόμαστε βασικά νοήματα στη γλώσσα, και εάν θεωρήσουμε ως δεδομένο την ικανότητα ενός έμπειρου διπλωμάτη αλλά και πολιτικού να εκφράσει σωστά αυτό που θέλει να πει, αλλά και να υπονοήσει, η απάντηση είναι… διαφορετική με το παρελθόν.

Με λίγα λόγια ο Δ. Αβραμόπουλος με τον τρόπο εκφοράς του λόγου του κάνει αντιληπτό στον κάθε έναν που γνωρίζει Ελληνικά πως κάτι «μαγειρεύεται», ενώ «ανά πάσα στιγμή» (προσοχή δεν μιλάει για το απώτερο μέλλον) «θα γίνουν ανακοινώσεις», όταν «έρθει η ώρα», δηλαδή όταν υλοποιηθεί ο «κεντρικός στρατηγικός σχεδιασμός».

Είναι προφανές πως η απάντηση του υπουργού Εξωτερικών διαφέρει σε σχέση με αυτές που μας έχει συνηθίσει το ΥΠΕΞ τα τελευταία… δεκαπέντε χρόνια αναφορικά με την επέκταση των χωρικών υδάτων, του τύπου πως η «η Ελλάδα έχει τη διακριτική ευχέρεια να εξασκήσει το δικαίωμα που της δίνει το διεθνές δίκαιο όποτε αυτή το θελήσει».

Η απάντηση Αβραμόπουλου στο συγκεκριμένο ερώτημα δίνει την εντύπωση πως κάτι το πολύ συγκεκριμένο συμβαίνει, και κυρίως πως το χρονοδιάγραμμα είναι ίσως και καθορισμένο, ενώ μένει μία τελική πινελιά για να «γίνουν ανακοινώσεις»… Είναι σαφές πως η συγκεκριμένη απάντηση δένει με την επισήμανση του υπουργού πως τα «ενεργειακά ζητήματα που αποτελούν προτεραιότητα των δύο χωρών» τέθηκαν στο επίκεντρο των συζητήσεων των δύο ανδρών.

Εάν δε θεωρήσουμε πως οι ερωτήσεις των δημοσιογράφων, πολλές φορές είναι… καθορισμένες έτσι ώστε να επιτραπεί στους πολιτικούς να περάσουν ένα συγκεκριμένο μήνυμα, τότε η όλη υπόθεση αποκτά νέο ενδιαφέρον. Εκτός κι αν πια η διαφοροποίηση της δήλωσης σε σχέση με το παρελθόν οφείλεται στην καλύτερη χρήση της διπλωματικής γλώσσας από τον νέο υπουργό Εξωτερικών…

Δεν έχουμε πάντως λόγο να αμφισβητήσουμε ούτε τις προθέσεις, ούτε το γνήσιο πάθος του Αβραμόπουλου να αφήσει έργο σε ένα υπουργείο όπου ωρίμασε επαγγελματικά και θεωρεί, δικαίως, ως φυσικό του χώρο. Εδώ καλείται πλέον να κάνει τη διαφορά. Όσο κι αν τον έχουμε χτυπήσει στο παρελθόν για ατυχεία, κατά την υποκειμενική μας άποψη, χειρισμούς ως υπουργός Εθνικής Άμυνας, είναι αυτονόητο ότι θα σταθούμε στο πλευρό του εάν διαπιστώσουμε ότι κάτι πάει να γίνει…

Από τη πλευρά μας απλά να ευχηθούμε όντως ο Ελληνισμός να έχει κατανοήσει το τι ακριβώς διακυβεύεται στη περιοχή, και μέσω της εθνικής ενότητας και αποφασιστικότητας, των τοπικών αλλά και των… διηπειρωτικών συμμαχιών, τόσο προς Δυσμάς όσο και προς Βορρά, να προχωρήσει σε ένα βήμα το οποίο από μόνου το θα «απελευθερώσει» όλες αυτές τις οικονομικές αλλά και εθνικές δυνάμεις που θα φέρουν την Ελλάδα, μαζί με την Κύπρο μας, στη θέση που τους αρμόζει…

defence-point