Πρέπει να ξέρης
παιδί μου, ότι πάνω από τους ανθρώπους που βρίσκονται στην Εκκλησία,
αναρίθμητοι άγγελοι συμψάλλουν αοράτως μαζί τους.
Όταν όμως αρχίση κανείς απ’ τους πιστούς να αστειεύεται,
να συζητή για τα βιοτικά ή να σχολιάζη τους άλλους, οι άγγελοι που τον βλέπουν
αφήνουν τον ύμνο και θρηνούν πικρά για το κατάντημα του λέγοντας.
Ω, σε ποια βαριά
αιχμαλωσία έπεσε η ψυχή του ανθρώπου αυτού. Πόσο βέβηλα στέκεται μέσα στο ναό,
χωρίς φόβο Θεού και χωρίς ντροπή. Γι ’ αυτόν έγειρε ο Θεός το αυτί του, να
του το γεμίσει με ταπεινή και αφοσιωμένη προσευχή, κι αυτός το γεμίζει με γέλια
και κατακρίσεις.
xristianos.gr
