σχόλιο Γ.Θ : Ρετζέπ, καλή επιστροφή! Στην Κόκκινη Μηλιά...
Του Κώστα Ράπτη
Εκλογίστικος υπολογισμός με τον νου στραμμένο στα τρέχοντα
ή αναγωγή της “τουρκο-ισλαμικής σύνθεσης” στα (ανησυχητικά) λογικά της όρια;
Γεγονός πάντως είναι ότι ο Τούρκος πρόεδρος Tayyip Erdoğan έχει υιοθετήσει το
τελευταίο διάστημα μια καθαρά ριζοσπαστική έως παρανοειδή ρητορική, ενώ
ταυτόχρονα άνοιξε διαμάχη με την κυβέρνηση του υποδεδειγμένου από τον ίδιο
Ahmet Davutoğlu, προκαλώντας μεγάλη απορία στους εξωτερικούς παρατηρητές των
τουρκικών πραγμάτων.
Λόγου χάρη, σε τελετή που διεξήχθη στις 16 Μαρτίου για την
απονομή παρασήμων σε βετεράνους του στρατού ή οικογένειες πεσόντων στρατιωτών ο
Erdoğan διακήρυξε ότι “η μάχη που άρχισε πριν από 1400 χρόνια” προφανώς με την
εμφάνιση του Ισλάμ “ανάμεσα στην αλήθεια και την πλάνη δεν έχει τελειώσει”.
Επιπλέον υποστήριξε ότι “αυτοί που πριν από 100 χρόνια επιτέθηκαν στα
Δαρδανέλλια και κατόπιν στη Μικρά Ασία, με τους ισχυρότερους στρατούς του
καιρού τους, δεν έχουν ποτέ μετανιώσει”. Και ακόμη, ότι όσοι επιθυμούν να
μετατρέψουν την χώρα του “σε μια νέα Ανδαλουσία, μια νέα Μέση Ανατολή ή
Ανατολική Αφρική, και επιφυλάσσουν για την Τουρκία την τύχη της Ανατολικής
Ευρώπης και των Βαλκανίων, δεν εγκατέλειψαν ποτέ τις επιδιώξεις τους”.
Για τον Erdoğan, φαίνεται, ανάμεσα στους σύγχρονους
γεωπολιτικούς τυχοδιωκτισμούς και την reconquista της Ιβηρικής τον 15ο αιώνα,
οπότε οι Μουσουλμάνοι υποχρεώθηκαν είτε να αποχωρήσουν είτε να αλλαξοπιστήσουν,
οι διαφορές είναι ανύπαρκτες. Άλλωστε, όπως επισήμανε, μόνο στη δική του χώρα
αποτελεί ο όρος “Τούρκος” εθνολογικό προσδιορισμό – στα μάτια των Δυτικών
“Τούρκοι” ήταν επί αιώνες όλοι οι Μουσουλμάνοι με τους οποίους αντιπαρατέθηκαν.
Capital
