Η «συμμαχία με το διάβολο» δεν σας ευνόησε κ. Τσίπρα!

Στο τελευταίο άρθρο μου, την Κυριακή 12-7-2015, με τίτλο, «αν έχεις Τσίπ(ρ)α επάνω σου παραιτήσου Κα(η)μένε», προκαλούσα μετ’ επιτάσεως, τον ένα εκ των δύο εταίρων της συγκυβέρνησης, τον κ. Καμένο, να παραιτηθεί … χθες αν εξαπατήθηκε από τον πρωθυπουργό!

Δεν το έπραξε αν και αρχικά υποκρίθηκε το παλληκάρι (της …φακής), δηλώνοντας …παραίτηση! Κρίμα! Δεν το τόλμησε ο Κα(η)μένος. Μάλλον τον πρόδωσαν οι αισθήσεις του που …κάηκαν μονομιάς! Δεν είδε το διαρκές δούλεμα του κ. Τσίπρα, ακόμη και προς κάποιους συναγωνιστές του, που μάταια προσπαθούν να τον μεταπείσουν. Δεν οσφράνθηκε το …καμένο πλέον μέλλον του! 

Δεν ένιωσε την καυτή ανάσα του κόσμου ούτε άκουσε το βουητό του! Ενός κόσμου που δεν ακούς μόνο αν δεν θες να τον ακούσεις. Που σε ποσοστό 61,3%, βροντοφώναξε ΟΧΙ στα πέρατα της οικουμένης, όπως επέβαλλε η ιστορία των προγόνων του. Έκλεισε τ’ αυτιά του και σε όσους τον καλούν, να αποχωρήσει λεβέντικα πριν τον εκδιώξουν ως στυμμένη λεμονόκουπα! Όπως τον κ. Κουβέλη και τον κ. Καρατζαφέρη. Κι άντε ο τελευταίος έχει δικό του κανάλι, να λέει τον πόνο του! Αυτός; Μέρες μετράει (άντε εβδομάδες) ο κ. Καμένος αν δεν το κατάλαβε. Κι επειδή μάλλον έχασε ξαφνικά κάθε επαφή με την πραγματικότητα, αξίζει να του επισημανθεί πως αν κάποια στιγμή αισθανθεί δροσιά, δεν θα’ ναι η …βροχή αλλά το «φτύσιμο», όσων τον εμπιστεύτηκαν.

Επειδή πάντως συνένοχο δεν τον κάνω με τίποτε, συμπέρασμά μου είναι πως μάλλον γλυκάθηκε με την εξουσία ενώ βαυκαλίζεται ακόμη πως είναι συγκυβερνήτης είτε πείθοντας τον εαυτό του πως είναι ακόμη χρήσιμος είτε γαντζωμένος στην υπουργική καρέκλα, για όσο ακόμη το επιτρέψουν οι «τοκογλύφοι δανειστές» (κατά τη δική του έκφραση). Δεν καταλαβαίνει όμως πως τα αξιώματα σε περιόδους ξένης κατοχής, όχι απλά δεν περιποιούν τιμή στον κατέχοντα αλλά συνιστούν ντροπή απέναντι σε όσους έχυσαν το αίμα τους για να μπορεί σήμερα, να στέκεται ο ίδιος … όρθιος και όχι «στα τέσσερα»! Δική του δυστυχώς κι αυτή η προφητική αυτοκριτική!

Εύχομαι ολόψυχα στον κ. Καμένο, στον οποίο αναγνωρίζω καλές προθέσεις ακόμη, να καταλάβει έγκαιρα πως όσο παραμένει υπουργός και στηρίζει αυτή τη δοσίλογη κυβέρνηση, «στα τέσσερα» το κάνει! Βολεύει πολύ το παραμύθι, πως «σε περιόδους πολέμου συνθηκολογείς προσωρινά, οργανώνεσαι και αντεπιτίθεσαι». Όχι αγαπητέ! Ο πραγματικός Έλληνας αγωνιστής μετά την όποια μάχη είτε βγαίνει όρθιος κι ελεύθερος είτε ξαπλωμένος νεκρός. Κι αν δειλιάσει ανθρωπίνως από τυχόν απειλές που δεν κατάφερε να αντέξει, τότε παραιτείται! Πάντως δεν καταντάει Υπουργός ή Πρωθυπουργός (στα τέσσερα) «πάση θυσία»! Αν είναι έτσι, οι Έλληνες συνεργάτες των Γερμανών, στην κατοχή του 1940, καλά έκαναν υπηρετώντας τους και περιμένοντας την κατάλληλη στιγμή ν’ …αντισταθούν!

Η πρό(σ)κληση για παραίτηση, απευθύνεται σκόπιμα μόνο προς τον κ. Καμένο και όχι προς το πρόσωπο του πρωθυπουργού όχι επειδή αμφισβητώ την καλή του πρόθεση αλλά επειδή είμαι σίγουρος πλέον ότι δεν υφίσταται! Αποδείχτηκε περίτρανα τη βραδιά του δημοψηφίσματος, όταν «συμμάχησε και με τον διάβολο» όπως μας είχε διαβεβαιώσει σε ανύποπτο χρόνο «για το καλό της πατρίδας». Όταν απέσυρε τον κ. Βαρουφάκη, που πρότεινε το plan B και το δημοψήφισμα που ήταν αναπόσπαστο τμήμα του. Μα την ώρα που τον απέσυρε, η συγκεκριμένη επιλογή είχε συντριπτικά δικαιωθεί αν ο κ. Τσίπρας επιδίωκε πράγματι το όχι. Αν όμως θεωρούσε λάθος τη στρατηγική αυτή, γιατί την ακολούθησε μέχρι το δημοψήφισμα;

Μήπως δεν του βγήκε το αποτέλεσμα; Ρητορικό το ερώτημα πλέον. Ήταν σίγουρος για το ναι μετά την άθλια προπαγάνδα δέκα ημερών, που θα έλυνε τα χέρια του και τον εξέπληξε δυσάρεστα το ΟΧΙ. Ερμήνευσε λοιπόν το συντριπτικό ΟΧΙ, σε «σαφή απαίτηση (!) του Ελληνικού λαού, να παραμείνει στο ευρώ πάση θυσία»! Λες και τρόμαξε ο καημένος μην του τραβήξουν το αυτί. Λες και αιφνιδιάστηκε από τη λεβεντιά του Ελληνικού λαού. Κι αμέσως κλάταρε το …«παλληκάρι»! Συγκάλεσε άμεσα το συμβούλιο αρχηγών (πολιτικών πτωμάτων εκείνη την ώρα), για να επιτευχθεί η «μέγιστη δυνατή …συναίνεση». Συναίνεση με ποιους; Με αυτούς που επί πέντε χρόνια υπέγραφαν ακόμη και το …χαρτί υγείας; Που απειλούσε με έρευνα των ποινικών ευθυνών τους, για τα δυσβάστακτα μνημόνια που θα έσκιζε με ένα μόνο άρθρο;

Αλήθεια γιατί το έπραξε αυτό ο κ. Τσίπρας; Για να του θέσουν όρο οι υπόλοιποι πολιτικοί αρχηγοί, «μην τυχόν και γυρίσει χωρίς οποιαδήποτε συμφωνία» από τις Βρυξέλλες; Για να αναλάβουν μαζί την επιτήρηση, της υποδούλωσης του Ελληνικού λαού και της παραχώρησης της περιουσίας του σαν τους παλιούς επιστάτες στις φυτείες; Ή μήπως για να εγκλωβίσει όσους τον εμπιστεύτηκαν, ώστε να εδραιωθεί η πεποίθηση στον κόσμο πως «όλοι είναι ίδιοι» ώστε αύριο να ικετεύει, να τον σώσουν οι «ανεξάρτητοι φωστήρες» τεχνοκράτες;

Σκοτεινός και άθλιος λοιπόν ο ρόλος του κ. Τσίπρα. Έδρασε μετά το δημοψήφισμα, ακριβώς όπως θα ενεργούσε αν το αποτέλεσμα ήταν ναι! Αυτό ήταν το μοναδικό του σχέδιο, σε απόλυτη αρμονία με την επιθυμία, των πιο κυνικών από τους δανειστές που το απαιτούσαν από το 2011 κατά δήλωσή τους (Σόιμπλε). Οι όψιμοι αλλά προσωρινοί (μέχρι την υπογραφή της συνθηκολόγησης) υποστηρικτές του κ. Τσίπρα, θαυμάζουν πλέον την …υπευθυνότητά του! Είναι κατάντια που όλα τα δημοσιογραφικά φερέφωνα, που εξόργισαν την πλειοψηφία του Ελληνικού λαού, την κατάμαυρη εβδομάδα του δημοψηφίσματος που κατά τη γνώμη του «νίκησε η δημοκρατία», έχουν ένα καλό λόγο, να πουν γι αυτόν. Προσπάθησαν αρχικά (έμπειροι γαρ) να τον γελοιοποιήσουν, δικαιολογώντας τον εμμέσως ως …βλάκα αφού δεν αντιλήφθηκε τόσο καιρό πως ο Υπουργός των Οικονομικών, ετοίμαζε κρυφά σχέδιο εξόδου από το ευρώ μυστικά απ’ αυτόν! Τελικά ο κ. Τσίπρας, μετά από αρκετές μέρες, κατάλαβε την παγίδα (βρε μπας και είναι και βλάξ;) και δήλωσε ευθαρσώς πως είναι …συνένοχος αφού όλα έγιναν εν γνώσει του!

Σίγουρα λοιπόν δεν εξαπατήθηκε ο πρωθυπουργός! Αποδείχτηκε δυστυχώς, όνειδος της Ελληνικής ιστορίας είτε εν γνώσει (συνένοχος) είτε εν αγνοία του (βλάξ)!

Στην προσπάθεια δε της «απολογίας» του (για την κωλοτούμπα) προς τον Ελληνικό λαό, δήλωσε πως μετά από 14 ώρες «δραματικής διαπραγμάτευσης» (βομβαρδισμού – εξευτελισμού), σηκώθηκε (λέει) να φύγει επειδή η έδρα, της εταιρίας εκποίησης, της Ελληνικής δημόσιας περιουσίας, προτάθηκε, να βρίσκεται στο …Λουξεμβούργο και τέτοια ταπείνωση δεν την …άντεχε! Τι μας λέει ο κύριος … Κολοκοτρώνης; Επειδή τώρα αυτή θα πουληθεί εντός Ελλάδας, πιστεύει πως ύψωσε το ανάστημά του; Όταν αποδέχτηκε, να πάρει πίσω όλες τις …μονομερείς ενέργειες που έκανε ως τώρα εκτός αυτής για την ανθρωπιστική κρίση (αχ τι πονόψυχοι οι «τοκογλύφοι»), τον διεπέρασαν ρίγη εθνικής υπερηφάνειας; Αν οι πρώην … καταργημένοι τροϊκανοί, αναβαθμισμένοι πλέον σε τετράδα, εισέρχονται για έλεγχο στα υπουργεία, θα τους υποδέχονται με ζεϊμπέκικο; Ευτυχώς όμως γι αυτούς μάλλον δεν θα συμβεί. Πάντως όχι συνέχεια. Κορόιδα είναι οι …(θ)εσμοί, να τρέχουν στα υπουργεία αν μπορούν, να σέρνουν τους Υπουργούς στα πολυτελή ξενοδοχεία τους;

Αγαπητέ «σύντροφε» Τσε Γκεβάρα, εσείς που θα αλλάζατε την Ευρώπη, που θα παίζατε τα νταούλια και θα χορεύανε οι δανειστές, που θα πετούσατε έξω τους υπαλλήλους της τρόικας, που θα σκίζατε το μνημόνιο μ’ ένα μόνο νόμο, δεν ήταν ταπείνωση που παραχωρήσατε «γη και ύδωρ»; Κύριε Πρωθυπουργέ, δεν το λέω με χαρά, ήθελα πολύ να πετύχετε αλλά το άσπρο γίνεται μαύρο, μόνο με εργαλείο την …αχρωματοψία των Μέσων Μαζικής Εξαπάτησης.

Κύριε Τσίπρα, η πικρή για την Ελλάδα αλήθεια, είναι πως πράγματι διχάσατε την Ευρώπη κατά τη διάρκεια του εφιαλτικού εκείνου 17ώρου. Οι μισοί Ευρωπαίοι ηγέτες σας περιέπαιζαν και σας εξευτέλιζαν υπό το χαιρέκακο βλέμμα, των προηγούμενων Ελλήνων «σωτήρων» ενώ άλλοι μισοί πάλευαν για να σας σώσουν από το ιδιότυπο αυτό πολιτικό «bulling»! Θα μπορούσαν δε, να συνεχίζουν μέχρι σήμερα να σας «φτύνουν» αλλά τους τέλειωσε το …σάλιο! Σταμάτησαν τις «σφαλιάρες» πρώτον γιατί τους πόνεσε το …χέρι και δεύτερον επειδή φοβήθηκαν τον ακαριαίο, πολιτικό σας θάνατο που θα τους στερούσε τη χαρά, να σας δουν να υποφέρετε, εξευτελιζόμενος και από τους πρώην υπηρέτες τους που τώρα σας κουνάνε δικαιολογημένα το δάχτυλο.

Ως πολίτης αυτής της ένδοξης χώρας, θλίβομαι ειλικρινά από το θέαμα, άλλοι να λυπούνται, άλλοι να ειρωνεύονται κι άλλοι να χλευάζουν τον Πρωθυπουργό της. Ντρέπομαι ακόμη που ένας νέος, τόσο συμπαθής άνθρωπος σαν εσάς χωρίς βρώμικο πολιτικό παρελθόν, καταδέχτηκε να παίξει το ρόλο, του σκιάχτρου της δημοκρατίας. Που το όχι κάνει ναι! Που προετοίμασε κι έχει την απόλυτη ευθύνη, του χειρότερου μνημονίου με σκοπό να επιφέρει το τέλος (δυστυχώς για τους εχθρούς της αποκλείεται αν δεν το επιτρέψει ο Θεός) της Ελλάδας! Που αύριο θα το ψηφίσει παρέα όχι με τους συντρόφους του αλλά με τις πολιτικές μούμιες του παρελθόντος, τις οποίες ο Ελληνικός λαός σιχάθηκε αλλά θα βαρεθεί να ξαναβλέπει, να του κουνούν το δάκτυλο, αγκαλιά με τα παπαγαλάκια της «ενημέρωσης» που τον εξόργισαν τόσο την εβδομάδα του δημοψηφίσματος.

Είναι τραγική η πορεία ενός σύγχρονου «Εφιάλτη» (μακάρι να κάνω λάθος) που σε τόσο λίγο χρονικό διάστημα, «πούλησε» τις ελπίδες ενός ολόκληρου λαού κι εδώ δεν κάνω λάθος. Ενός λαού που βασανίστηκε τόσο σκληρά εν καιρώ ειρήνης και εναπέθεσε τις (κοσμικές) ελπίδες του σ’ αυτόν. Που όταν έλεγε πως δεν είναι πρωθυπουργός «παντός καιρού», δεν διευκρίνισε πως εξαιρούσε την …βροχή! Αφού έτσι εξέλαβε το «φτύσιμο», των ξένων πρωθυπουργών και των (θ)εσμών αλλά κυρίως των Ελλήνων πολιτών μετά την άθλια στροφή που επέλεξε!

Να ξέρατε πόσο θα χαρώ αν αποδειχτεί πως κάνω λάθος. Πόσο θα χαρεί μαζί μου κι ένας μεγάλος αριθμός συμπολιτών, που δεν είναι αναίσθητοι. Φοβούνται κι αυτοί την αβεβαιότητα, αγαπούν και χαίρονται τη ζωή αλλά τη θέλουν ολόκληρη, ελεύθερη και αντάξια των προγόνων τους. Που αντί να ανεχτούν ζυγό, προτιμούν να πεθάνουν. Που αδιαφορούν αν τους αποκαλέσουν γραφικούς, συντηρητικούς ή οπισθοδρομικούς επειδή στην ιεραρχία της ζωής τους, τοποθετούν ψηλότερα αξίες όπως Θρησκεία, Πατρίδα, Ηθική, Δικαιοσύνη και Δημοκρατία κι όχι άψυχα χαρτονομίσματα κι εφήμερες απολαύσεις! Παρόλο που ξέρουν, να τις χαίρονται εξίσου όμορφα κι αυτές, ευχαριστώντας τον Θεό που τους τις χάρισε! Που δεν ανέχονται, να τους κυβερνούν ψυχοπαθή, διεστραμμένα, παγκοσμιοποιημένα τέρατα που η όψη τους και μόνο αποδεικνύει τη διαταραγμένη τους προσωπικότητα.

Τολμώ όμως να ισχυριστώ πως η παραπάνω πιθανότητα δεν αγγίζει ούτε κατά διάνοια το στατιστικό λάθος, μιας επιστημονικής έρευνας. Αντίθετα, το επόμενο έγκλημα που ο κ. Τσίπρας, με μαθηματική ακρίβεια θα διαπράξει, μόλις αυτό ολοκληρωθεί, με την υπογραφή της εξευτελιστικής αυτής συνθηκολόγησης, είναι να προκηρύξει εκλογές ώστε να μιλήσει ο …κυρίαρχος λαός αφού ο σεβασμός στη Δημοκρατία είναι uber alles όπως άλλωστε …απέδειξε το πρόσφατο δημοψήφισμα!

Εκτός κι αν οι εκλογές δεν συμφέρουν στα ανθρωπόμορφα τέρατα (κατ’ ευφημισμό εταίρους) της Ευρώπης οπότε θα τις απαγορεύσουν ρητά! Σε τέτοια περίπτωση, ο …λεβέντης πρωθυπουργός θ’ …αναγκαστεί, να υποκύψει «για το συμφέρον του τόπου» και «για να μην οδηγηθεί η χώρα στα βράχια» αφού «κάθε άλλη επιλογή θα ήταν καταστροφή», ανοίγοντας τον δρόμο σε κυβέρνηση ειδικού σκοπού (εκτελεστικό απόσπασμα) χωρίς την συμμετοχή του αφού «η εξουσία δεν υπήρξε γι αυτόν ποτέ μονόδρομος»!

Από κει και πέρα, θα έχει όλη τη ζωή μπροστά του, ν’ αποφασίσει με τι θέλει ν’ ασχοληθεί όταν …μεγαλώσει! Θέλει να ταξιδεύει όπως ο περιπλανώμενος, ακτιβιστής πρώην πρωθυπουργός, διδάσκοντας ανά τον κόσμο πώς επιλύονται οι κρίσεις, παραθέτοντας μεθόδους φορολόγησης του … άνθρακα και καταθέτοντας προτάσεις για τους στόχους της …χιλιετίας; Ή μήπως να μιμηθεί το παλληκάρι της Ραφήνας που μόλις απειλήθηκε η ζωή του, αποσύρθηκε, σιώπησε και το’ ριξε στο Play station, τα τσίπουρα, τα ξενύχτια και τις εκδρομές, παραμένοντας «εθνικό κεφάλαιο» για τον τόπο, έτοιμο να προσφέρει τις υπηρεσίες του ανά πάσα στιγμή;

Μπορεί βεβαίως ν’ ακολουθήσει τον δικό του δρόμο συγγράφοντας πρόωρα την αυτοβιογραφία του –πορεία προς τον εξευτελισμό, καταγγέλλοντας την Ιστορία που τον …εξαπάτησε αφού δεν του έδειξε το πραγματικό της μπόι, για να συγκριθεί μαζί της και αναλύοντας πώς τα κατάφερε, να αυτοεξευτελιστεί τόσο γρήγορα! Προσωπικά, επειδή ως άνθρωπος μου είναι ακόμη συμπαθής (αγνοώ το γιατί), θα του πρότεινα, να αναλογιστεί έγκαιρα μήπως ο πνευματικός σύμμαχος (του τίτλου του άρθρου) που επέλεξε όχι απλά δεν τον ωφέλησε αλλά τον κατέστρεψε ενώ όλα έδειχναν υπέρ του. Συνεπώς ας συμμαχήσει επιτέλους με τον Θεό αξιοποιώντας την υπόλοιπη ζωή του με μετάνοια και πολλή προσευχή, για να σώσει τουλάχιστον την ψυχή του.

Δημήτρης

www.pentapostagma.gr