Την εποχή εκείνη εις την Μικράν Αγίαν Άννα, όταν
λειτουργούσα, εις το κελλί του Γέροντα Ιωσήφ [του Ησυχαστή (1898-1959)], ζούσα
μεγάλες καταστάσεις Χάριτος. Έβλεπα να πλημυρίζει Χάριν όλη η Εκκλησία() γέμιζε από
Χάριν! Βλέπει κανείς μυστήρια τότε. Αλησμόνητες θα μείνουν εκείνες οι καταστάσεις Χάριτος!
Ο Γέροντας Ιωσήφ έβλεπε Χάριν ορατή, τρόπον τινά,
ψηλαφητή! Γέμιζε από Χάριν αισθητή, ψηλαφητή η εκκλησία. Κατά τη θεία
Λειτουργία, έβλεπε ο Γέροντας Ιωσήφ την Χάριν να γεμίζει την εκκλησία. «Οράται η Χάρις; Ναι, οράται, όπως με
βλέπεις και σε βλέπω». Τώρα, έχοντας πείρα σ’ αυτό καταλαβαίνεις αυτό που
έλεγε ο Γέροντας.
Την Χάριν που έβλεπα εις τον Τίμιον Πρόδρόμον την
αισθητήν, την ψηλαφητήν, την είδα και στην Σιμωνόπετρα. Την στγμήν εκείνη,
βρισκόμουνα σε κατάστασιν πλημμύρας δακρύων και ανεκφράστου ειρήνης και
μακαριότητος!
Σε μία από τις τελευταίες Λειτουργίες, προσευχόμενος έλεγα
μέσα μου: «Χριστέ μου, στερήθηκα τόσον
καιρόν την Χάριν σου». Παρακαλούσα τον Κύριον να με ελεήσει, οπότε ξαφνικά,
πλημμύρα Χάριτος! Είδα τον Θεόν εις τα τίμια δώρα. Είδα όλη την Θεότητα εις τα
τίμια δώρα! Με τα μάτια της ψυχής. Δεν μπορώ να το περιγράψω. Ευρέθην την
στιγμήν εκείνην εις κατάστασιν αρρήτου μακαριότητος, ειρήνης, αγάπης, θείου
έρωτος, δακρύων.
Τέτοιαν Χάριν ελάμβανα, όταν είμασταν με τον Γέροντα
Ιωσήφ, εις τα καλύβια της Αγίας Άννης. Ζωντανός ο Θεός εις το δισκοπότηρον! Πώς
λοιπόν να τολμήσεις το άγιον ποτήριον;
Από το βιβλίο του Γεωργίου Κρουσταλάκη
«Γέρων Εφραίμ
Κατουνακιώτης, Ο θεολόγος και παιδαγωγός της ερήμου» των εκδόσεων Εν πλω.
https://www.pemptousia.gr
