Η ΕΥΣΕΒΕΙΑ ΚΑΙ Τ' ΑΓΑΘΑ ΤΟΥ ΙΩΒ
Ο Ιώβ δοκιμαζόμενος
Το όμορφο και διδακτικό αυτό βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης
διηγείται την ιστορία του δίκαιου Ιώβ και προσπαθεί να απαντήσει σ' ένα ερώτημα
που απασχολούσε πάντοτε τους ανθρώπους. Γιατί οι καλοί πολλές φορές υποφέρουν,
ενώ οι άδικοι ευημερούν;
Ο δίκαιος και θεοσεβής Ιώβ ζούσε στην Αυσίτιδα, που
βρισκόταν μεταξύ της Ιδουμαίας και της Αραβίας. Είχε αποκτήσει 7 γιους και 3
θυγατέρες. Είχε αμέτρητα πλούτη και χιλιάδες ζώα στην ιδιοκτησία του, καθώς και
πολλούς υπηρέτες. Ο Ιώβ επειδή ήταν καλός και πλούσιος είχε κάνει πολλά και
μεγάλα έργα στη χώρα του. Γι' αυτό και ήταν ένας από τους πιο σημαντικούς και
διακεκριμένους ανθρώπους στην Αυσίτιδα.
ΟΙ ΔΟΚΙΜΑΣΙΕΣ ΤΟΥ ΙΩΒ
Κατά παραχώρηση Θεού, για να τον δοκιμάσει, πειράχθηκε από
τον σατανά και έχασε την περιουσία του και κάθε αγαπημένο του πρόσωπο.
Επιδρομές άγριων φυλών, ληστές, θεομηνίες κατέστρεψαν ό,τι είχε αποκτήσει.
Έχασε τους δούλους και τα παιδιά του και ο ίδιος αρρώστησε, καθώς προσβλήθηκε
από βαρύτατη μορφή λέπρας. Φτωχός πια και άρρωστος, κάθησε πάνω σ' ένα σωρό
αποξηραμένης κοπριάς έξω από την πόλη, προσευχόμενος και ξύνοντας τις πληγές
του για ανακούφιση. Εκεί υπέμενε καρτερικά τις δοκιμασίες του. Η γυναίκα του
τον προέτρεπε να βλασφημήσει τον Θεό και να περιμένει το θάνατο.
Ο ΙΩΒ ΚΑΙ ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ
Ο Ιώβ και οι 3 φίλοι του
Οι τρεις φίλοι του που τον επισκέφτηκαν, κάθησαν κοντά του
και τον συντρόφευαν για επτά ημέρες. Στη συνέχεια τον επέπληξαν που θεωρούσε
τον εαυτό του άμεμπτο και δίκαιο και τον κατηγόρησαν για ασέβεια. Του είπαν ότι
οι δοκιμασίες του είναι τιμωρία από το Θεό για τις αμαρτίες που είχε κάνει.
Έπειτα του τόνισαν ότι οι ευσεβείς και δίκαιοι θα δικαιωθούν από τον Θεό, ενώ
οι ασεβείς θα χαθούν και θα τιμωρηθούν.
Ο Ιώβ διακηρύσσει συνεχώς την καθαρότητά του. Τους
περιέγραψε με δριμύτητα τις θλίψεις του. Ο Ιώβ αναγνώρισε και διακήρυξε την
παντοδυναμία, την δικαιοσύνη και τη σοφία του Θεού. Ακόμη διαμαρτύρεται στους
φίλους του, γιατί αδυνατούν να καταλάβουν ότι ο Κύριος είναι η αιτία των δεινών
του κι όχι οι αμαρτίες του, τις οποίες υπομένει με καρτερικότητα. Έπειτα
αναρωτήθηκε γιατί ο Θεός του έστειλε αυτές τις θλίψεις και τις δοκιμασίες.
Αναγνώρισε τον Κύριο ως δημιουργό του και τον παρακάλεσε να δώσει τέλος στα
βάσανά του και να τον πάρει από τη ζωή.
Ένας τέταρτος όμως φίλος του Ιώβ, ο Ελιούς, αναίρεσε τα
επιχειρήματα του Ιώβ και τον κατηγόρησε για ασέβεια. Του είπε ότι ο Κύριος με
όνειρα καθοδηγεί τον άνθρωπο και με τις θλίψεις τον παιδαγωγεί. Του είπε ακόμη,
ότι οι αμαρτίες του είναι η βαθύτερη αιτία και ο σκοπός των θλίψεων του, και
ότι ο Κύριος ανταποδίδει στον καθένα ανάλογα με τα έργα του. Του είπε ότι τα
παθήματα στους ανθρώπους επιβάλλονται από το Θεό είτε ως τιμωρία για κάποιες
κακές πράξεις, είτε για να παιδευτούν και να διορθώσουν τις αδυναμίες τους,
όπως συνέβη με τον Ιώβ. Του είπε ακόμη ότι ο Θεός είναι θεατής και αυτόπτης
μάρτυρας αυτών που διαπράττουν αδικίες και γι' αυτό δεν εκδηλώνει την οργή του
απέναντί τους. Αυτή λοιπόν είναι και η αιτία που ο Θεός δεν δίνει σημασία στα
λόγια του Ιώβ, τα οποία αποδεικνύονται μάταια.
Η ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ Η ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΙΩΒ
Στη συζήτηση όμως παρεμβαίνει ο Θεός, ο οποίος εμφανίστηκε
μέσα από τα σύννεφα και επέπληξε τους τέσσερις φίλους του Ιώβ για τη στάση τους
απέναντί του. Χαρακτήρισε τα λόγια τους αστήρικτα και τους έθεσε πολλά
ερωτήματα γύρω από τη δημιουργία του κόσμου, γύρω από τα φυσικά φαινόμενα της
γης και τ' ουρανού και γύρω από τα θαυμαστά των ζώων και των φυτών.
Έπειτα απευθύνθηκε στον Ιώβ και του είπε εάν είναι ικανός
να ελέγξει το Θεό και του έθεσε ερωτήματα για τα έργα της δημιουργίας και για
τα ζώα. Στη συνέχεια ο Ιώβ με ταπεινότητα αναγνώρισε την παντοδυναμία του Θεού
και δοξολόγησε τον Κύριο.
Αμέσως μετά ο Κύριος επέπληξε αυστηρά τους τρεις φίλους
του, γιατί αμάρτησαν και δεν μίλησαν αληθινά για τον Ίδιο και το θέλημά Του,
όπως μίλησε ο Ιώβ. Τους συνέστησε να να πάνε μαζί με τον Ιώβ και να κάνουν
θυσία, όπου ο ίδιος ο Ιώβ θα κάνει τη θυσία και θα προσευχηθεί γι' αυτούς και
τότε μόνο θα γίνει δεκτή η θυσία τους και θα συγχωρηθεί το αμάρτημά τους. Γιατί
εάν δεν ήταν ο Ιώβ, οπωσδήποτε θα τους τιμωρούσε αυστηρά. Οι τρεις φίλοι του
Ιώβ έπραξαν όπως έδωσε εντολή ο Κύριος κι έτσι συγχώρησε την αμαρτία τους προς
χάριν του Ιώβ, ο οποίος προσευχήθηκε για τους φίλους του.
Στο τέλος ο Κύριος ευλόγησε τον Ιώβ και τον έκανε
πλουσιότερο από πριν. Του έδωσε τα διπλάσια απ' όσα είχε προηγουμένως. Εκτός
από ζώα, ο Ιώβ απέκτησε άλλους 7 γιους και 3 κόρες. Ο Ιώβ έζησε, μετά τη
δοκιμασία του, άλλα 170 έτη και είδε τα παιδιά των παιδιών του μέχρι τέταρτη
γενιά. Κοιμήθηκε σε ηλικία 240 ετών με ειρήνη αποτελώντας υπόδειγμα πίστης, υπομονής
και καρτερίας.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΙΩΒ
Η ιστορία του Ιώβ μας φαίνεται παράλογη, όπως το ίδιο
παράλογη μας φαίνεται η ευημερία των ασεβών και άδικων ανθρώπων. Χρειάζεται
όμως να σκεφτούμε ότι αυτό που σχεδιάζει ο Θεός για μας είναι πολύ πιο πέρα από
τον τρόπο με τον οποίο εμείς σκεφτόμαστε. Κάτι που για μας είναι παράλογο, ίσως
για το Θεό είναι λογικό κι έχει λόγο ύπαρξης. Παράλογο π.χ. φαίνεται για τον
άνθρωπο ότι ο Θεός έγινε άνθρωπος και σταυρώθηκε για χάρη όλων των ανθρώπων.
Όμως αυτό έγινε η αιτία της δικής μας σωτηρίας.
Με τη διδακτική ιστορία του Ιώβ συμπεραίνουμε ότι για να
γίνει κάτι καλό και σωστό στη ζωή μας χρειάζεται κόπος, στέρηση πολλές φορές
των ανέσεων μας, υπομονή και δοκιμασία της υπομονής μας. Όποιος καταφέρνει να
κατανικήσει την ανυπομονησία, την προχειρότητα, τη σκέψη ότι όλα γύρω μας είναι
άδικα, τότε έχει ήδη αρχίσει τον αγώνα για να κατακτήσει την αλήθεια.
