Είναι αλήθεια!!!!!
Έχεις πληγωθεί κι εσύ; Κι εγώ έχω πληγωθεί στη ζωή μου και ποιος δεν έχει
άλλωστε. Με έχουν προδώσει, με έχουν ποδοπατήσει, με έχουν πονέσει!
Επιλέγω όμως να
συγχωρώ... Και συγχωρώ σημαίνει: ΑΡΝΟΥΜΑΙ ΝΑ ΖΗΣΩ ΤΗΝ ΥΠΟΛΟΙΠΗ ΖΩΗ ΜΟΥ ΜΕ ΒΑΡΙΑ
ΚΑΡΔΙΑ, ΜΕ ΜΙΣΟΣ, ΜΕ ΚΑΚΙΑ, ΜΕ ΕΚΔΙΚΗΤΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ…
Η συγχώρεση λυτρώνει τις καρδιές μας, τις καθαρίζει!
Άλλωστε κανείς δεν
είναι τέλειος. Όλοι είμαστε άνθρωποι, ικανοί να κάνουμε λάθη και να αδικήσουμε
κι εμείς πρώτοι τους ανθρώπους δίπλα μας!
Σε καταλαβαίνω όταν
λες πως οι πληγές κάποιες φορές είναι πραγματικά ανεπούλωτες, κι οι αναμνήσεις
ακόμα μπορεί να πονούν. Όταν όμως δεν συγχωρείς, το ζεις ξανά και ξανά! Δεν
ξεχνάς!!! Δεν προχωράς παρακάτω! Δεν επιτρέπεις στον εαυτό σου να χαρεί και να
ζήσει!
Η συγχώρεση είναι μια
πράξη θέλησης....
Δεν είναι μια εύκολη
διαδικασία.
Απαιτεί μεγάλο ψυχικό
υπόβαθρο, κουράγιο και τσαγανό!
Δεν μπορούμε να
αποφύγουμε τον πόνο που μας προκάλεσαν κάποιοι στη ζωή μας . Μπορούμε όμως να
τον αντιμετωπίσουμε!
Μπορεί να μας πόνεσαν
πολύ. Μπορεί να μας έκλεψαν μια μέρα ή ακόμα και τη μισή ζωή μας. Ας μην τους
δώσουμε όμως και την υπόλοιπη απλόχερα!!!!!
Ο Τάσος Λειβαδίτης
είπε κάποτε: ''Τὸ βράδυ ἔχω βρεῖ ἕναν ὡραῖο τρόπο νὰ κοιμᾶμαι. Τοὺς συγχωρῶ ἕναν-ἕναν,
ὅλους.''
Ας μην ξεχνάμε πως η
συγχώρεση είναι προτροπή του ίδιου του Θεού μέσα στη Γραφή:
«Η δύση του ηλίου να
μη σας προφθάνει οργισμένους», λέει ο Απόστολος (Εφεσ. δ΄ 26).
«…ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα
ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν…» (Ματθ. στ΄ 12) μας δίδαξε να
λέμε στην προσευχή μας ο ίδιος ο Κύριος.
Και μας το εξηγεί ο
άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: Βλέπεις; Ο Θεός εσένα τον ίδιο έβαλε κριτή της
συγχωρήσεως των αμαρτημάτων σου. Αν συγχωρήσεις λίγα, λίγα θα σου συγχωρεθούν.
Αν συγχωρήσεις πολλά, θα σου συγχωρηθούν πολλά. Αν τα συγχωρήσεις με
ειλικρίνεια και με όλη σου την καρδιά, με τον ίδιο τρόπο θα συγχωρήσει και τα δικά
σου λάθη ο Θεός.
