Όταν αναγνωρίστηκε Άγιος, ο Άγιος Νεκτάριος το 1961, σε
μια μονή του Αγίου Όρους, δημιουργήθηκαν 2 παρατάξεις μοναχών. Οι μεν
παραδέχονταν την Αγιότητα του, οι δε, την αμφισβητούσαν.
Ο ηγούμενος της μονής, βλέποντας την κατάσταση που δημιουργήθηκε στο μοναστήρι, κάλεσε μια μέρα τους μοναχούς και τους είπε:
-Δεν θα γίνει το θέμα της αγιοσύνης του Νεκταρίου, αιτία
να χάσουμε τις ψυχές μας, αντιμαχώντας μεταξύ μας. Κηρύττω τριήμερη νηστεία και
με την προσευχή μας, να ζητήσουμε από το Θεό να μας αποκαλύψει, αν ο γέροντας
Νεκτάριος είναι Άγιος ή όχι.
Πράγματι αυτό και έκαναν...
Την τρίτη ημέρα και ενώ ετοιμαζόταν ο ηγούμενος να κατέβει
στην Εκκλησία, χτυπάει διακριτικά η πόρτα του κελλιού του και μπαίνει μέσα ο
Άγιος Νεκτάριος!!!...
Όταν μπήκε μέσα, ο ηγούμενος αμέσως τον αναγνώρισε και
έπεσε να τον προσκυνήσει.
Του λέει τότε ο Άγιος Νεκτάριος:
-Αδερφέ Αθανάσιε (έτσι έλεγαν τον ηγούμενο), πήγαινε και
πες τους Πατέρες να μην κουράζονται. Ο Κύριος με Αγίασε και είμαι Άγιος,
θαυματουργός και μυροβλύτης. Γνώρισε δε, ότι ο Κύριος δεν με αγίασε για κανένα
άλλο λόγο, παρά μόνο επειδή συγχωρούσα!...
Ορθόδοξος Κυψέλη
