Η μεγαλύτερη συγκέντρωση από τη μεταπολίτευση

Η μεγαλύτερη συγκέντρωση από τη μεταπολίτευση

«Πάγωσαν» κυβέρνηση, κόμματα και τρόικα

Η πρωτοφανής σε όγκο αλλά και παλμό συγκέντρωση στο Σύνταγμα η οποία ξεπέρασε χθες τις 200.000 αλλά και οι δεκάδες συγκεντρώσεις σ' όλες τις μεγάλες πόλεις, έχουν παγώσει την κυβέρνηση, τα κόμματα αλλά και την... τρόικα. Ο «ιός της Ισπανίας» πέρασε δυναμικά στην Ελλάδα και η ΕΕ παρακολουθεί με μεγάλη ανησυχία φοβούμενη ότι οι μεγάλες ειρηνικές συγκεντρώσεις των πολιτών θα εξαπλωθούν στην Ευρώπη ακόμα και σε χώρες οι οποίες δεν έχουν μεν μνημόνια έχουν όμως πολύ μεγάλα πρόβλημα καθώς οι κοινωνικές κατακτήσεις περικόπτονται συνεχώς. Έκπληξη προκάλεσε το γεγονός ότι .γερμανοί «αγανακτισμένοι» φτάνουν σήμερα στην Αθήνα και θα διαδηλώσουν στην γερμανική πρεσβεία ζητώντας να πληρώσει η χώρα τους τις γερμανικές αποζημιώσεις στην Ελλάδα.

http://www.newsbeast.gr

6/6/1944: D-DAY -- Η ΑΠΟΒΑΣΗ ΣΤΗ ΝΟΡΜΑΝΔΙΑ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΕΚΡΙΝΕ ΤΗΝ ΤΥΧΗ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

Του Γιωργου Α. Καζαμια

Αναπληρωτή καθηγητή στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κύπρου.

Η προετοιμασία για την επιχείρηση Overlord (η τελική κωδική ονομασία της απόβασης στη Νορμανδία) έχει τις ρίζες της σχεδόν στην αρχή του πολέμου. Η δημιουργία καταδρομικών δυνάμεων από τη Βρετανία, με εντολή του Winston Churchill, ήδη από το καλοκαίρι του 1940, είχε στόχο την προετοιμασία της επιστροφής στην ηπειρωτική Ευρώπη, απ’ όπου οι βρετανικές δυνάμεις είχαν εκδιωχθεί. Η επίσημη πολιτική απόφαση έχει τις ρίζες της στη διάσκεψη της Ουάσιγκτον (Δεκ. 1941-Ιαν. 1942), όπου συμφωνήθηκε ότι η πρώτη προτεραιότητα του πολέμου ήταν η ήττα της ναζιστικής Γερμανίας. Μέχρι το τέλος του 1942, είχε γίνει επίσης σαφές ότι οι περιφερειακές επιχειρήσεις (στη Βόρεια Αφρική ή αργότερα στην Ιταλία) δεν θα έφερναν την ήττα της Γερμανίας. Ηταν λοιπόν απαραίτητο το άνοιγμα ενός δεύτερου μετώπου στη δυτική Ευρώπη, κοντά στην καρδιά του γερμανικού Ράιχ.

Ο σχεδιασμός

Η επιλογή αυτή στηριζόταν ένθερμα και από τη Σοβιετική Ενωση, η οποία από τον Ιούνιο του 1941 έφερε το μεγαλύτερο βάρος της χερσαίας πολεμικής προσπάθειας, αντιμετωπίζοντας με δυσκολία τις δυνάμεις του Αξονα στο έδαφός της. Μια και η ΕΣΣΔ δεν μπορούσε μόνη της να αντιμετωπίσει νικηφόρα τις δυνάμεις του Αξονα, το αίτημα για δεύτερο μέτωπο ετίθετο και από εκεί με μεγάλη επιμονή: τον Ιούνιο του 1943 ο Στάλιν έφτασε κοντά στη ρήξη με τους Δυτικούς συμμάχους (απέσυρε τους πρεσβευτές του στην Ουάσιγκτον και το Λονδίνο), όταν πληροφορήθηκε την αναβολή της επιχείρησης (για επιχειρησιακούς λόγους). Η απόφαση που τοποθετούσε την απόβαση τον Μάιο του 1944, λήφθηκε στις 30 Νοεμβρίου 1943, στη διάσκεψη της Τεχεράνης, με αρκετή δυσκολία, μια και οι σύμμαχοι έπρεπε να συμφωνήσουν σε ποιες αμφίβιες επιχειρήσεις θα δώσουν προτεραιότητα (οι επιλογές ήταν η απόβαση στη Νορμανδία, η Ιταλία, ο κόλπος της Βεγγάλης και η απόβαση στα Βαλκάνια, επιχείρηση που επιθυμούσε διακαώς ο Churchill). Συμφωνήθηκε ότι, μετά τον Φεβρουάριο του 1944, προτεραιότητα (και αποβατικά σκάφη) θα δινόταν στην απόβαση στη Νορμανδία. Η γενική διοίκηση δόθηκε στον Αμερικανό στρατηγό Dwight Eisenhower. Επιχειρησιακές δυσκολίες μετέθεσαν την ημερομηνία της απόβασης πρώτα στο τέλος Μαΐου και μετά στην 1η Ιουνίου. Ο καιρός και οι συνθήκες της παλίρροιας οδήγησαν σε νέα αναβολή (νέα ημερομηνία ήταν η 5η Ιουνίου). Ομως, καθώς ο καιρός στην περιοχή ήταν πολύ κακός, η έναρξη της απόβασης (D-Day) αναβλήθηκε για την επομένη.

Η απόβαση

Η επιχείρηση ξεκίνησε τις πρώτες πρωινές ώρες της 6ης Ιουνίου 1944. Πλοία κάθε είδους βρίσκονταν συγκεντρωμένα σε διάφορα σημεία στη νότια Αγγλία. Η τεράστια αρμάδα αποτελείτο από 1.213 πολεμικά πλοία από τη Βρετανία, τις ΗΠΑ, τον Καναδά, και άλλες συμμαχικές χώρες (ανάμεσά τους και την Ελλάδα), 4.000 αποβατικά διαφόρων τύπων και 1.100 αμφίβια σκάφη, τα οποία κινήθηκαν προς τη Νορμανδία. Τις πρώτες πρωινές ώρες, τα πλοία βρίσκονταν στη θέση τους, κοντά στις ακτές της απόβασης.

Τα σχέδια προέβλεπαν απόβαση 156.000 ανδρών, της 1ης Αμερικανικής Στρατιάς, (73.000 περίπου) και της 2ης Βρετανικής Στρατιάς (περίπου 83.000, από τους οποίους 14.000 ήταν Καναδοί) σε πέντε σημεία στην ακτή της Νορμανδίας, με μέτωπο συνολικά περίπου 72 χιλιόμετρα.  Οι αμερικανικές δυνάμεις επιχειρούσαν στο δυτικό μέρος (ακτές Omaha και Utah) και οι βρετανικές στο ανατολικό (ακτές Sword, Juno, Gold). Αερομεταφερόμενες μονάδες προστάτευαν τα πλευρά της απόβασης, αμερικανικές στα δυτικά, βρετανικές στα ανατολικά. Την πρώτη μέρα της απόβασης χρησιμοποιήθηκαν περισσότερα από 5.000 πλοία και 11.000 αεροπλάνα. Αποβιβάστηκαν επίσης 900 τεθωρακισμένα και 600 πυροβόλα. Οι αερομεταφερόμενες μονάδες (αλεξιπτωτιστές και μονάδες φορτωμένες σε συρόμενα ανεμοπλάνα) ενεπλάκησαν στη μάχη τις πρώτες ώρες της 6ης Ιουνίου. Ομως, οι ισχυροί άνεμοι που έπνεαν στην περιοχή τις διασκόρπισαν (ειδικά τις αμερικανικές) σε μεγάλη έκταση, εμποδίζοντας έτσι την πλήρη επίτευξη των στόχων τους. Παρά ταύτα, η ρίψη αλεξιπτωτιστών προκάλεσε σύγχυση στις γερμανικές δυνάμεις: αναφορές για στρατιώτες και πολεμικό υλικό που εμφανιζόταν σε μεγάλη έκταση άρχισαν να φτάνουν στις γερμανικές διοικήσεις που αρχικά δεν μπορούσαν να καταλάβουν τον στόχο της επιχείρησης. Περισσότερη επιτυχία είχαν οι Βρετανοί στο ανατολικό πλευρό του μετώπου.

H γερμανική αντίδραση

Η γερμανική αντίδραση ήταν μάλλον αργή. Ο κακός καιρός πριν από την απόβαση είχε κάνει τους διοικητές να θεωρήσουν απίθανη την εκδήλωση αποβατικής επιχείρησης τις ημέρες εκείνες. Ο Rommel, διοικητής της περιοχής αυτής από το τέλος του 1943, είχε φύγει για να επισκεφθεί την οικογένειά του, ενώ άλλοι διοικητές βρίσκονταν με άδεια. Οι εσωτερικές αντιζηλίες στον γερμανικό στρατό μεταφράζονταν σε περιορισμούς στη χρήση κάποιων μεγάλων μονάδων.  Ο Rommel είχε στη διάθεσή του κάποιες ενισχύσεις, άλλες όμως μονάδες μπορούσαν να κινηθούν μόνο με έγκριση ή εντολή του Γενικού Επιτελείου ή και του ίδιου του Χίτλερ. Οταν εκδηλώθηκε η επίθεση και ζητήθηκε άδεια χρήσης των ενισχύσεων, αυτή δεν δόθηκε, πρώτα γιατί ο Χίτλερ κοιμόταν και οι επιτελείς του δεν τόλμησαν να τον ξυπνήσουν και έπειτα γιατί ο Γερμανός δικτάτορας επέμενε να πιστεύει ότι η απόβαση ήταν μια δευτερεύουσα επιχείρηση με στόχο να απομακρυνθούν οι γερμανικές δυνάμεις από την περιοχή του Calais, όπου (όπως πίστευε) θα εκδηλωνόταν η κύρια επίθεση. Η συμμαχική επιχείρηση παραπληροφόρησης (με στόχο να πείσει ότι η «πραγματική» απόβαση θα γινόταν αλλού) ήταν τόσο επιτυχής που χρειάστηκε αρκετός χρόνος για να δοθεί η εντολή χρήσης των γερμανικών εφεδρειών κατά του προγεφυρώματος. Η αντίσταση που αντιμετώπισαν οι αποβατικές δυνάμεις ήταν σε γενικές γραμμές μάλλον αδύναμη, πράγμα που επέτρεψε την επίτευξη αρκετών από τους στόχους της πρώτης ημέρας. Εξαίρεση αποτέλεσε η ακτή Omaha, όπου οι αμερικανικές δυνάμεις συνάντησαν λυσσώδη και αποτελεσματική αντίσταση και υπέστησαν μεγάλες απώλειες (περίπου το ένα τρίτο των απωλειών της πρώτης ημέρας). Μια σειρά κακοτυχίες καθήλωσαν τα αμερικανικά στρατεύματα στην ακτή, μέχρι το απόγευμα, οπότε μετά σφοδρό βομβαρδισμό από το πολεμικό ναυτικό η αντίσταση κάμφθηκε και η αποβατική δύναμη μπόρεσε να προχωρήσει προς το εσωτερικό. Οι συνολικές απώλειες της πρώτης ημέρας ήταν περίπου 10.000 (από τους οποίους πάνω από 4.000 νεκροί). Οι γερμανικές απώλειες δεν είναι γνωστές.

Οι βάσεις της επιτυχίας

Πλην της προετοιμασίας και της μαχητικής ικανότητας των συμμαχικών δυνάμεων, αποφασιστικής σημασίας για την επιτυχία της απόβασης και την επιβίωση του προγεφυρώματος, τις πρώτες ειδικά μέρες, ήταν η υποστήριξη από τα πυροβόλα του πολεμικού ναυτικού και η πλήρης κυριαρχία στον αέρα της συμμαχικής πολεμικής αεροπορίας. Στην επιτυχία συντέλεσε και η πολύ σημαντική προσπάθεια σε επίπεδο σχεδιασμού, παραγωγής και συγκέντρωσης πολεμικού υλικού, αλλά και έρευνα και εφαρμογή μεγάλου αριθμού τεχνικών καινοτομιών που τελικά υποστήριξαν την επιχείρηση. Σχεδιάστηκαν και κατασκευάστηκαν σε μεγάλους αριθμούς αποβατικά σκάφη για τη μεταφορά προσωπικού, εφοδίων και αρμάτων μάχης. Κατασκευάστηκαν επίσης τεχνητά λιμάνια (Mulberry harbours) από προκατασκευασμένα τσιμεντένια μέρη και παλαιά πλοία που ρυμουλκήθηκαν και ποντίστηκαν αμέσως μετά την απόβαση σε προεπιλεγμένα σημεία, δημιουργώντας αποβάθρες όπου μπορούσαν να εκφορτωθούν προμήθειες και πολεμικό υλικό. Ακόμη, αναπτύχθηκαν ή διαμορφώθηκαν νέοι τύποι αρμάτων: αμφίβια άρματα μάχης, φλογοβόλα άρματα (Crocodiles), άρματα εκκαθάρισης ναρκοπεδίων (Crabs), οχήματα μηχανικού εξοπλισμένα για καταστροφή οχυρώσεων (AVRE), οχήματα για γεφυροποιία κ.λπ.

Την επομένη της απόβασης το προγεφύρωμα στα πέντε σημεία είχε βάθος περίπου 10 χιλιόμετρα. Τέσσερις μέρες μετά (στις 10 Ιουνίου), τα πέντε προγεφυρώματα ενώθηκαν μεταξύ τους, δημιουργώντας ένα ευρύ μέτωπο περίπου 100 χιλιομέτρων με βάθος που ποίκιλλε από 12 ως 18 χιλιόμετρα. Η απελευθέρωση της Γαλλίας είχε ξεκινήσει, το προγεφύρωμα είχε σταθεροποιηθεί και ενισχύσεις σε άνδρες και πολεμικό υλικό συνέχιζαν να φθάνουν με ταχύτατους ρυθμούς, που οι Γερμανοί δεν μπορούσαν να ακολουθήσουν: στις 12 Ιουνίου, 326.000 άνδρες είχαν αποβιβαστεί στη Γαλλία. Η αισιοδοξία που προκάλεσε η απόβαση στη συμμαχική κοινή γνώμη έκανε κάποιους να πιστεύουν ότι ο πόλεμος ίσως να τελείωνε μέχρι το τέλος του 1944. Διαψεύστηκαν: θα χρειαζόταν περισσότεροι από δέκα μήνες πολέμου πριν από την οριστική συνθηκολόγηση του Τρίτου Ράιχ.

http://radar-gr.blogspot.com

Και ξαφνικά: Στρατιωτική άσκηση εσωτερικής καταστολής με ΗΠΑ!

Ξαφνική άσκηση καταστολής ταραχών σε κατοικημένες περιοχές ελληνικών και αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων ξεκινά από αύριο και ολοκληρώνεται στις 9 Ιουνίου στο Δροσάτο του Κιλκίς . Τυπικά σκοπός της εκπαίδευσης είναι η εξοικείωση των τμημάτων με απαιτήσεις που συνδέονται με στρατιωτικές αποστολές στο εξωτερικό και πιο συγκεκριμένα με τη συμμετοχή στις επιχειρήσεις υποστήριξης ειρήνης και παροχής ανθρωπιστικής βοήθειας.  Πηγές του υπουργείου αναφέρουν "Οι αμερικανοί επέμειναν ότι πρέπει να είναι έτοιμες στρατιωτικές δυνάμεις για να αναλάβουν αποστολές εσωτερικής ασφάλειας. Όχι για την Ελλάδα, διεθνώς. Έτσι μας είπαν". Η δικαιολογία ότι είναι για την KFOR, δηλαδή για το Κόσοβο, απλά δεν αντέχει σε κριτική γιατί απλά στο Κόσοβο η κατάσταση έχει εκτονωθεί και σε καμία περίπτωση δεν δικαιολογεί ξαφνικές ασκήσεις. Είναι ιδιαίτερα μεγάλη η σύμπτωση της διοργνάνωσης μιας τέτοιας άσκησης την ώρα που που ξένοι προβλέπουν ταραχές και όπως έχει αποκαλύψει το defencenet.gr, υπάρχει το απαιραίτητο θεσμικό πλαίσιο για την συμμετοχή των Ενόπλων Δυνάμεων σε τέτοιου είδους αποστολές. Τις οποίες έτσι ή αλλιώς έχουν εκτελέσει κατά την διάρκεια των Ολιμπιακών Αγώνων. Σύμφωνα με καταρτισθέν σχετικό επιτελικό σχέδιο με τη συνεργασία εμπειρογνωμόνων ξένων χωρών, το οποίο έλαβε την έγκριση επίσημης κυβερνητικής σύσκεψης, η ασφάλεια των Ολυμπιακών Αγώνων 2004 δεν είναι στενά Αστυνομικό πρόβλημα μόνο. Απαιτούνται ενιαίες και συγκλίνουσες δράσεις όλων των τομέων του ευρύτερου κρατικού μηχανισμού, συμπεριλαμβανομένων και των Ε.Δ. της χώρας. Αυτό άλλωστε επιβάλλει η έκταση και το εγκατεσπαρμένο των Ολυμπιακών εγκαταστάσεων και στόχων (ολόκληρη η Αττική και οι πόλεις Θεσσαλονίκη και Βόλος, Πάτρα και Ηράκλειο Κρήτης), για την αποτελεσματική ασφάλεια των οποίων μόνη η ΕΛ.ΑΣ κρίνεται ανεπαρκής. Στα πλαίσια της Νέας Στρατηγικής Αναθεώρησης, στην αποστολή των Ενόπλων Δυνάμεων έχει συμπεριληφθεί και η αντιμετώπιση των ασύμμετρων απειλών, αλλά μέσα σε όρια και κανόνες.  Έτσι, με γνώμονα το νέο ρόλο των Ενόπλων Δυνάμεων στο πλαίσιο του νέου σφαιρικού Δόγματος Ασφαλείας, αναφορικά με τη συμμετοχή και την συμβολή αυτών στην κάλυψη των αναγκών Ασφαλείας των Ολυμπιακών Αγώνων 2004, ομόφωνα είχαν αποφασιστεί τα εξής: Το υπουργείο Εθνικής Αμύνης να διαθέσει ειδικές δυνάμεις, οι οποίες,  ανέλαβαν τη φύλαξη σημαντικών υποδομών και εγκαταστάσεων και την Αστυνόμευση χώρων. Οι ειδικές αυτές δυνάμεις λειτούργησαν μεν συμπληρωματικά προς τις αστυνομικές δυνάμεις, αλλά η συμμετοχή τους ήταν κρίσιμη. Η παρουσία των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας σε αποστολές εσωτερικής αστυνόμευσης προβλέπεται ήδη και νομικά κατά βάση από το άρθρο 5 του Ν.2833/2000 και το Π.Δ. 63/2001, με έγκαιρο προσδιορισμό του έργου τους, είτε ως αυτοτελώς ενεργουσών (ανάθεση διακριτών – αυτοτελών αποστολών), είτε με ανάθεση αποστολών, οι οποίες επιβάλλουν διάθεση προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων και συγκεκριμένων μέσω υπό πλήρη Διοίκηση των Αρχών των Σωμάτων Ασφαλείας (απαιτείται νομοθετική ρύθμιση περαιτέρω).

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ: Βόμβα με ΑΟΖ - Γίνεται νόμος του κράτους με προτροπή ΗΠΑ!

Ένα ολόκληρο γεωστρατηγικό-οικονομικό παίγνιο στο οποίο είναι σαφές ότι οι ΗΠΑ έχουν παίξει καθοριστικό ρόλο – θετικό αυτή την φορά για την Ελλάδα – κρύβεται πίσω από το νέο νομοσχέδιο που προβλέπει την σύσταση του κρατικού φορέα υδρογονανθράκων και την αναμόρφωση του θεσμικού πλαισίου για τις έρευνες πετρελαίου και φυσικού αερίου, με το οποία θεσμοθετείται πλέον επίσημα η έννοια της ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης! Όπως αναφέρουν ασφαλείς πηγές του defencenet.gr, ενώ η κυβέρνηση, τόσο δια του πρωθυπουργού, Γ.Παπανδρέου, όσο και του υπουργείου Εξωτερικών μεταθέτουν αόριστα στο μέλλον την οριοθέτηση Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ), στο νομοσχέδιο που πρόκειται να αντικαταστήσει (όταν ως νόμος ψηφιστεί από την Βουλή) το νόμο 2289/1995, η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη είναι μία πραγματικότητα! Μάλιστα η ισχύς της αναφέρεται σαφώς σε συγκεκριμένα άρθρα και αντικαθιστά την αναφερόμενη στο σημερινό νόμο «θαλάσσια οικονομική ζώνη» μια αόριστη έννοια. Ολόκληρο το καθεστώς αδειοδότησης του νέου νόμου θα βασίζεται στην έννοια του καθορισμού της ΑΟΖ, η οποία πλέον για πρώτη φορά θα αποκτήσει τα χαρακτηριστικά νόμου για το ελληνικό κράτος. Εδώ βέβαια υπάρχει μια σειρά ερωτηματικών, όπως ποια είναι τα όρια της ελληνικής ΑΟΖ μέσα στα οποία θα δίνονται οι άδειες για την έρευνα και αξιοποίηση των κοιτασμάτων. Φαίνεται ότι στο σημείο αυτό θα παιχθεί το παιχνίδι, αφού βάσει των όσων διεθνώς ισχύουν η ελληνική ΑΟΖ με την ύπαρξη της Μεγίστης συναντά την ΑΟΖ της Κύπρου. Γι’αυτό δεν υπάρχει καμία αμφιβολία, πλην των αντιρρήσεων βεβαίως της Άγκυρας. Στη νέα ΑΜΥΝΤΙΚΗ ΒΙΒΛΟ 2011-2012 που κυκλοφορεί την ερχόμενη εβδομάδα σε όλη την Ελλάδα θα βρείτε μια σπάνια ανάλυση-έρευνα για τον αγώνα κυριαρχίας Ελλάδος και Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο με έπαθλο ακριβώς αυτά τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων. Αλλά εδώ υπάρχουν κάποιοι παράμετροι που όσο περνάει ο καιρός γίνονται πιο ευδιάκριτοι: Απόλυτα έγκυρες πηγές αναφέρουν στο defencenet.gr, ότι καθοριστικό ρόλο στην κατάρτιση του νομοσχεδίου, ας πούμε έδωσαν το know-how, έπαιξαν στελέχη αμερικανικών εταιρειών του είδους που επέμειναν να υπάρχει ο όρος Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη προκειμένου να υπάρχει η νομιμοποίηση εκείνη που θα επιτρέψει στις αμερικανικές εταιρείες να προχωρήσουν στην απρόσκοπτη έρευνα και εν συνεχεία στον εντοπισμό των κοιτασμάτων. Τυπική διαδικασία, ήδη γνωρίζουν που ακριβώς υπάρχουν και με προσέγγιση 70% την ποσότητα που περιέχουν τα κοιτάσματα αυτά. Ουσιαστικά τα επόμενα δύο χρόνια θα δούμε στην Ανατολική Μεσόγειο εντός της ελληνικής ΑΟΖ αυτό που βλέπουμε τώρα με την κυπριακή: Αμερικανικές εταιρείες να παίρνουν άδειες ερευνών και εκμετάλλευσης, να εντοπίζουν κοιτάσματα φυσικού αερίου ή και πετρελαίου, την Άγκυρα να απειλεί με πόλεμο, όπως απειλεί και την Κύπρο και να «βρίσκεται απέναντι από τις ΗΠΑ» για άλλη μια φορά τα τελευταία χρόνια μετά το 2003. Μπορεί το θέμα της εισαγωγής του όρου της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης να είναι το πλέον σημαντικό από πολιτικής άποψης, αλλά «ο διάβολος κρύβεται στα ψιλά γράμματα».

Έτσι στο νέο νόμο: Οι θαλάσσιες εκτάσεις  που θα παραχωρηθούν ισοδυναμούν με το 1/6 περίπου της έκτασης της Ελλάδας και φτάνουν σε πρώτη φάση τα 20.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα (αντί 1.500 τ.χλμ.), ενώ οι χερσαίες διπλασιάζονται από τα 750 τ.χλμ. στα 1.500 τ.χλμ (στο 1,1% της χερσαίας έκτασης της Ελλάδας! Τα όρια αυτά δεν ισχύουν για την περίπτωση εκτέλεσης σεισμικών ή άλλων γεωφυσικών και γεωλογικών μεθόδων ερευνών μη αποκλειστικής χρήσης που είναι πολύ μεγαλύτερα. Αυξάνεται επίσης κατά ένα χρόνο η περίοδος των ερευνών, που θα φτάνει πλέον μέχρι τα 7 χρόνια για τις έρευνες σε χερσαίες περιοχές και τα 8 χρόνια στις θαλάσσιες. Η άδεια αναζήτησης έχει ισχύ έως 18 μήνες, αλλά μπορεί να επεκταθεί. Στο στάδιο της εκμετάλλευσης, που ορίζεται σε 25 έτη, προβλέπεται η δυνατότητα παράτασης έως και δύο πενταετίες ώστε να επιτυγχάνεται η μέγιστη δυνατή αξιοποίηση των εναπομεινάντων αποθεμάτων υδρογονανθράκων. Δηλαδή μέχρι 35 χρόνια οι ξένες εταιρείες θα έχουν το δικαίωμα να αντλούν τα ελληνικά αποθέματα φυσικού αερίου και πετρελαίου! Η φορολογική επιβάρυνση επί των καθαρών κερδών για τον ανάδοχο που θα επιλεγεί μειώνεται στο μισό (στο 20% από 40%), ενώ προβλέπεται και φόρος 5%, ο οποίος θα καταβάλλεται υπέρ της τοπικής αυτοδιοίκηση. Θα ισχύσει το σύστημα της «ανοιχτής πόρτας» (open door). Οι περιοχές που εντάσσονται στο σύστημα «ανοιχτής πόρτας» είναι διαθέσιμες σε μόνιμη βάση και μπορούν, ανά πάσα στιγμή, να αποτελέσουν αντικείμενο διαπραγμάτευσης και χορήγησης άδειας για έρευνα και εκμετάλλευση. Υιοθετείται για πρώτη φορά η μέθοδος των «σεισμικών ερευνών μη αποκλειστικών δεδομένων» (non-exclusive seismic surveys). Εταιρείες ερευνών αναλαμβάνουν να κάνουν έρευνες σε συγκεκριμένες περιοχές, ενώ τα δεδομένα που προκύπτουν πωλούνται ως πακέτα πληροφοριών. Το Δημόσιο συμμετέχει στα κέρδη από τα έσοδα διανομής των ερευνητικών δεδομένων από τον αδειούχο. Εδώ υπάρχει ζήτημα: Ποιος θα ελέγξει την διακίνηση αυτών των πληροφοριών; Την αρμοδιότητα για την παραχώρηση των δικαιωμάτων έρευνας και εκμετάλλευσης για λογαριασμό του Δημοσίου έχει ο νέος φορέας Ελληνική Διαχειριστική Εταιρεία Υδρογονανθράκων-ΕΔΕΥ. Στο νέο φορέα περιέρχονται όλα τα νέα αλλά και τα παλαιά αρχεία και τα στοιχεία που αποκτήθηκαν στο παρελθόν για λογαριασμό του Δημοσίου. Τα στοιχεία αυτά είναι εμπιστευτικά και επιτρέπεται η δημοσιοποίησή τους σε ειδικές περιπτώσεις. Ο νέος φορέας (ΕΔΕΥ Α.Ε.) «παραχωρεί για λογαριασμό του Δημοσίου το δικαίωμα έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων είτε έπειτα από διακήρυξη είτε έπειτα από αίτηση ενδιαφερομένου για περιοχή η οποία δεν περιλαμβάνεται στη διακήρυξη, είτε με ανοιχτή πρόσκληση (open door) για εκδήλωση ενδιαφέροντος, όταν η περιοχή για την οποία ζητείται η παραχώρηση είναι διαθέσιμη σε μόνιμη βάση.

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

TΙ ΒΛΕΠΟΥΝ ΟΙ ΞΕΝΟΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΓΙΑ ΚΡΙΣΗ, ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ, ΑΝΑΤΡΟΠΕΣ

Δύο ξένες πρεσβείες στην Αθήνα παρακολουθούν  με ειδικές ομάδες αναλυτών  την πορεία της ελληνικής κρίσης, ετοιμάζουν σχέδια εκκένωσης σε περίπτωση ανάγκης, θεωρούν ότι η κατάσταση μέχρι στιγμής είναι ελέγξιμη, αλλά εκτιμούν ως «μεσαία μέχρι μεσαία-υψηλή» την πιθανότητα  να απωλεστεί ο έλεγχος και να υπάρξει κίνδυνος που δεν μπορεί ακόμα να προσδιοριστεί η έκτασή του. Είναι εντυπωσιακό ότι αν και οι δύο πρεσβείες έχουν αντικρουόμενα συμφέροντα στην Ελλάδα, παρά το γεγονός ότι διεθνώς είναι μεταξύ του συμμαχικές  χώρες, καταλήγουν περίπου στα ίδια συμπεράσματα:

-Η κρίση κλιμακώνεται και βαθαίνει κυρίως στο λεκανοπέδιο της Αττικής, όπου αρχίζει να σχηματίζεται ΈΝΑ ΕΚΡΗΚΤΙΚΟ ΜΙΓΜΑ όπως θα δούμε στην συνέχεια.

-Εκτός Αττικής, η κατάσταση είναι ελέγξιμη.

-Η εφαρμογή (σ.σ.: και όχι η ψήφιση) του Μεσοπρόθεσμου προγράμματος θα λειτουργήσει ως καταλύτης  σε μία αντίδραση η οποία αυτή την στιγμή έχει όλα εκείνα τα συστατικά που απαιτούνται.

-Η συμπίεση μέχρι εξαφάνισης της μεσαίας τάξης στέλνει κοινωνικά την Ελλάδα στις δεκαετίας του ’40 και του ’50. Αυτό εκτιμούν ότι σημαίνει πως παύει να υπάρχει το «μαξιλάρι» που απορροφούσε τις μέχρι σήμερα κοινωνικές εντάσεις.

-Το τέλος της κρίσης εκτιμάται διαφορετικά από τις δύο πρεσβείες: Η μία θεωρεί  ότι η χώρα θα μπορέσει να ανακάμψει σταδιακά μέχρι το 2015 αν δεν υπάρξει κάτι που δημιουργήσει συνθήκες λιμνάζουσας κρίσης.

Τι σημαίνουν όλα αυτά: Από τον Σεπτέμβριο του 2011 μέχρι τον Μάϊο του 2012 η χώρα θα βιώσει την χειρότερη εσωτερική κρίση στης ιστορίας της, μετά τον εμφύλιο του 1949 προβλέπουν οι ξένοι. Διαφοροποιούνται τα συμπεράσματά τους μόνο ως προς το αποτέλεσμα τυχόν εκλογών. Και οι δύο ομάδες αναλυτών θεωρούν ότι η νυν κυβέρνηση είναι πρακτικά αδύνατον να επιβιώσει, αλλά η μεν μία θεωρεί ότι μία μετεκλογική συνεργασία δύο ή περισσότερων κομμάτων θα μπορέσει να δώσει σχετική πολιτική ασφάλεια η δεύτερη θεωρεί ότι «απλά θα καούν» - ας το πούμε περιφραστικά - όσοι συμμετάσχουν σε μια διευρυμένη συγκυβέρνηση.  Όλα αυτά χωρίς να σημαίνει ότι ο Μάϊος του 2012 θα είναι αναγκαστικά η κορύφωση του δράματος. Γιατί ο Μάϊος: Το ελληνικό καλοκαίρι σημαίνει ζεστό χρήμα από τον βασικό άδηλο πόρο, τον τουρισμό και καλύτερες ψυχολογικές συνθήκες. Αλλά το αν δούμε την κορύφωση του δράματος θα εξαρτηθεί κατά πόσον στο εννεάμηνο αυτό θα επιτευχθεί η μέγιστη  δυνατή εμβάθυνση της κρίσης. Μία κρίση φτάνει στην λεγόμενη κορύφωση ότι έχει ποσοστιαία έχει επεκταθεί στο μεγαλύτερο δυνατό επίπεδο οριζόντια το οποίο οι αναλυτές ξένων πρεσβειών στην Αθήνα το τοποθετούν στο 80% του πληθυσμού (δηλαδή αυτό το ποσοστό θα πρέπει να αντιμετωπίσει μέσο ή μεγάλο πρόβλημα από την κρίση), αλλά ταυτοχρόνως να έχει επιτύχει την μέγιστη δυνατή εμβάθυνση σε ότι αφορά τα αποτελέσματα, δηλαδή οι συνέπειες, κάθετα, να είναι το μεγαλύτερο δυνατόν οδυνηρές και μη αναστρέψιμες για το ποσοστό αυτό. Εκεί βρίσκεται η κορύφωση, ας πούμε η σύντηξη του πυρήνα που θα απειλήσει να σαρώσει οτιδήποτε είναι σήμερα δεδομένο στη χώρα.

-Σε ένα χρόνο οι καταθέσεις θα έχουν μειωθεί κατά 20-25% περίπου, δηλαδή 40-50 δις ευρώ θα τραβηχτούν ακόμα από τις τράπεζες αδυνατίζοντας ακόμα περισσότερο την βάση του τραπεζικού συστήματος. Η ανεργία θα έχει ξεπεράσει το 20% και κρίσιμοι δείκτες, όπως το ΑΕΠ, αντίθετα απ’ ότι υποστηρίζεται δημοσίως θα έχει πέσει και πάλι σε ένα ποσοστό 3-5%.

-Αυτά τα βασικά στοιχεία θα προκαλέσουν:

-Κρίση ύπαρξης στο τραπεζικό σύστημα που πιέζεται αφόρητα και σήμερα

-Κοινωνική κρίση που θα τροφοδοτεί την οικονομική  κρίση (φτάνουμε δηλαδή σε αντιστροφή των βασικών αρχών αφού συνήθως η οικονομική κρίση τροφοδοτεί κοινωνική κρίση) χαρακτηριστικό γνώρισμα των καταστάσεων που έχουν εν συνεχεία προκαλέσει επαναστατικά κινήματα και

-Εν  τέλει περαιτέρω πτώση του ΑΕΠ, κάτι που σε αυτές τις συνθήκες μπορεί να φαντάζει απλά ένας αριθμός, αλλά είναι ο δείκτης  που δείχνει το οικονομικό αποτέλεσμα των παραπάνω και χωρίς το θετικό πρόσημό του, δεν μπορεί να υπάρξει αναστροφή της κρίσης, αρχικά σε οικονομικό και εν συνεχεία σε κοινωνικό επίπεδο.

Σε μία ώρα περίπου ξεκινά μια κρίσιμη άτυπη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου. Τα εκλεγμένα μέλη της κυβέρνησης αισθάνονται ήδη  την ασφυκτική πίεση των Αγανακτισμένων πολιτών, αλλά και των βουλευτών  που απειλούν να παραιτηθούν ή  να καταψηφίσουν το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα. Αύριο  θα συνεδριάσει ο ΚΤΕ Οικονομίας, ο οποίος ουσιαστικά θα είναι συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής ομάδας, χωρίς τη συμμετοχή του  πρωθυπουργού και την παρουσία δημοσιογράφων. Την Τετάρτη θα συνεδριάσει κανονικά το υπουργικό συμβούλιο στη Βουλή  όπου θα εγκριθεί, εκτός απροόπτου, το τελικό σχέδιο του Μεσοπρόθεσμου. Υπολογίζεται ότι  γύρω στις 15 με 17 θα έχει ψηφιστεί ούτως ώστε στη Σύνοδο Κορυφής στις Βρυξέλλες  στις 25 Ιουνίου να χρησιμοποιηθεί ως «όπλο» για τη διαπραγμάτευση ευνοϊκότερων όρων του δανείου των 110 δισ. του επιπλέον δανεισμού. Και μετά εν μέσω θέρους αρχίζει ο μακρύς  «χειμώνας»  της Ελλάδας…

Τμήμα ειδήσεων defencenetr.gr

Σχόλιο: Εδώ και κάμποσο καιρό κάποιος  που πουλάει βιβλία από την τηλεόραση φωνάζει και λέει ότι "το εκρηκτικό μείγμα είναι έτοιμο, ο μπουρλοτιέρης λείπει..." 

Τυχαίο ; δεν νομίζω ! ! !