“Μεῖνον μεθ᾿ ἡμῶν, ὅτι πρός ἑσπέραν ἤδη ἡ ἡμέρα…”

☦ Ἀπολυτίκιον Ἀναστάσιμον, Ἦχος πλ. α’“Τὸν συνάναρχον Λόγον”

Σάββατο 5 Αυγούστου 2017

To Εὐαγγέλιον της Κυριακῆς 6 Αὐγούστου 2017, τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος

Ἡ δόξα τοῦ Θεοῦ, δόξα καὶ τοῦ ἀνθρώπου
(Ματθ. ιζ΄ 1-9)
Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ παραλαμ­βάνει ὁ Ἰησοῦς τὸν Πέτρον καὶ Ἰάκωβον καὶ Ἰωάννην τὸν ἀ­δελφὸν αὐτοῦ καὶ ἀναφέρει αὐτοὺς εἰς ὄρος ὑψηλὸν κατ᾿ ἰδίαν· καὶ μετεμορφώθη ἔμπροσθεν αὐτῶν, καὶ ἔλαμψε τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ὡς ὁ ἥλιος, τὰ δὲ ἱμάτια αὐτοῦ ἐγένετο λευκὰ ὡς τὸ φῶς. καὶ ἰδοὺ ὤφθησαν αὐτοῖς Μωσῆς καὶ Ἠλίας μετ᾿ αὐτοῦ συλλαλοῦντες. ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Πέτρος εἶπε τῷ Ἰησοῦ· Κύριε, καλόν ἐστιν ἡμᾶς ὧδε εἶναι· εἰ θέλεις, ποιήσωμεν ὧδε τρεῖς σκηνάς, σοὶ μίαν καὶ Μωσεῖ μίαν καὶ μίαν Ἠλίᾳ. ἔτι αὐτοῦ λαλοῦντος ἰδοὺ νεφέλη φωτεινὴ ἐπεσκίασεν αὐτούς, καὶ ἰδοὺ φωνὴ ἐκ τῆς νεφέλης λέγουσα· οὗτός ἐστιν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν ᾧ εὐδόκησα· αὐτοῦ ἀκούετε.

Τῆς πατρίδας μου ή σημαία...

Δημήτρης Νατσιός, δάσκαλος-Κιλκίς
Πριν από 5 περίπου χρόνια έγραψα κάτι για τις παρελάσεις και την σημαία. Τώρα που τούτοι οι καντιποτένιοι αλλάζουν το σύστημα επιλογής σημαιοφόρων στο Δημοτικό, προφανώς για να παραδώσουν την σημαία σε μωαμεθανούς και να ρίξουν την χαριστική βολή στο τελευταίο υγιές κίνητρο για μελέτη, κάποτε μιλούσαμε για ευγενή άμιλλα των μαθητών, αποσπώ κάποιες παραγράφους από εκείνο το άρθρο:

Στην κορυφή του Άθω για την αγρυπνία της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος

Όσο πιο κοντά στο Θεό τόσο πιο ταπεινός

Ένιωσε την ανάγκη να προσπέσει και να φιλήσει όχι τα πόδια, αλλά τα παππούτσια της γερόντισσας που καθόταν απέναντί του στο εξομολογητάρι. Συγκρατήθηκε όμως. Όχι γιατί είχε ο ίδιος κάνενα πρόβλημα – θεώρησε ότι μια τέτοια κίνηση θα εξύψωνε τον ίδιο -, αλλά γιατί η γερασμένη γυναίκα θα στεναχωριόταν και θα αντιδρούσε.
«Κύριε, τί ψυχές έχεις στον κόσμο τούτο τον απατεώνα; Τί διαμάντι είναι αυτή η γυναίκα; Πώς μπορεί και κρύβεται τέτοια αγιότητα μέσα σ’ ένα τέτοιο ραγισμένο και ετοιμόρροπο σώμα, κυρτωμένο από τα χρόνια, χαμένο μάλιστα μέσα σ’ ένα δρομάκι μιας μικρής συνοικίας;»

Όση ΠΕΙΝΑ τόση ΜΕΤΑΝΟΙΑ - Η Ελλάδα σαν τον ΑΓΙΟ ΟΝΟΥΦΡΙΟ

«Πάτερ Θεόφρον Ὀνούφριε, τοῦ Ἠλιοῦ μιμητής χρηματίσας ἐν πνεύματι μετανάστης γέγονας, τῆς τοῦ κόσμου συγχύσεως, σαρκός ὀρέξεις ἀπαρνησάμενος καί ἐν ἐρήμῳ συναυλιζόμενος, χαίρων μακάριε, τήν ψυχήν ἐπτέρωσας πρός οὐρανόν, ἔνθα τό πολίτευμα, σαφῶς ἐκέκτησο»

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
Χρειάζεται να πούμε ότι η Ελλάδα δεν πεινάει; Αφού πεινάει και τι άλλο έρχεται; Καλά όλοι αυτοί που είπαν τα παρακάτω στους χρόνους των «παχέων αγελάδων»  της μεταπολίτευσης  ήταν μουρλοί; Είναι  ΑΓΙΟΙ και τα έλεγαν σε εμάς τους αμαρτωλούς.