Μνήμη θανάτου

Είναι σημαντικό για όλους μας, οποτεδήποτε αντιμετωπίζουμε αυτή την απώλεια που πλησιάζει σταδιακά, να την αντιμετωπίζουμε απ' αρχής με εκείνον τον όμορφο και ισορροπημένο τρόπο, με τον οποίο μπορούμε όσο το αγαπημένο μας πρόσωπο βρίσκεται ακόμη εν ζωή και ανάμεσά μας.

Απέναντι στη σκέψη του επερχόμενου θανάτου υπάρχει η πραγματικότητα μιας ζωντανής παρουσίας.

Μπορούμε κάθε στιγμή να ακουμπάμε στην ασφάλεια αυτής της παρουσίας ενώ όλο και περισσότερο θα συνειδητοποιούμε την περιπλοκότητα της επερχόμενης απώλειας.

Αυτή η ισορροπία ανάμεσα στη δύναμη της πραγματικότητας και στην αστάθεια της σκέψης είναι που μας δίνει τη δυνατότητα να προετοιμαστούμε για το θάνατο πολύτιμων για μας ανθρώπων.

Κυριακή Γ’ Ματθαίου: Ομιλία εις το «Ουδείς δύναται δυσί κυρίοις δουλεύειν»

(Αγ. Ιωάννης Χρυσόστομος)

Πολλοί από τους πιστούς δεν είναι λιγότερο από τους απίστους προσκολλημένοι στην κακία. Μερικοί μάλιστα πολύ περισσότερο από αυτούς. Γι’ αυτό και σε εκείνους είναι αναγκαίο να ειπούμε: «Έγειρε ο καθεύδων και ανάστα εκ των νεκρών, και επιφαύσει σοι (θα σε φωτίσει δηλαδή) ο Χριστός». Προς αυτούς αρμόζει να ειπούμε και τούτο: «Ο Θεός ουκ έστι νεκρών, αλλά ζώντων». Εφ’ όσον λοιπόν δεν είναι Θεός νεκρών, ας ζήσουμε.

Ωστόσο μερικοί λέγουν ότι είναι υπερβολή αυτό που λέγει ο Απόστολος, ότι ο πλεονέκτης είναι ειδωλολάτρης. Δεν είναι όμως υπερβολικός ο λόγος, αλλά αληθινός. Γιατί και με ποιο τρόπο;

Το όνομα της ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ δεν το δίνει ο ΑΓΙΟΣ ΡΑΦΑΗΛ «τελεία και παύλα»

Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα για τους σκοπιανούς και τους σπόνσορες τους αλλά και για όλους που  σιγοντάρουν πάνω σε αυτό το έκτρωμα που λέγεται συμφωνία. «Ο ΑΓΙΟΣ ΡΑΦΑΗΛ κλωτσάει  και παίζει δυνατά για την Μακεδονία»

Γράφει ο Δρ. Κωνστνατίνος Βαρδάκας

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2015:  η Μακεδονία στο επίκεντρο του προσφυγικού κύματος με το ανθρώπινο μποτιλιάρισμα των ψυχών στα Ελληνο σκοπιανά σύνορα βλ. Ειδομένη ελάχιστο χρονικό διάστημα μετά το περήφανο δημοψήφισμα του ΟΧΙ σε ΝΑΙ της 5ης Ιουλίου.