☦ Ο ΜΕΓAΣ AΡΣΕΝΙΟΣ, έλεγαν οι συνασκητές του, είχε στο στήθος ένα παλιό κομμάτι πανί για να σκουπίζει τα δάκρυα που διαρκώς έτρεχαν από τα μάτια του, ενώ ήταν σκυμμένος στο εργόχειρό του.

Ο Όσιος Ποιμήν, που τον είδε κάποτε να χύνει τόσα δάκρυα, του είπε με θαυμασμό:

-Τρισευτυχισμένος είσαι, Αρσένιε, γιατί πένθησες τόσο πολύ σ’ αυτό τον κόσμο, ώστε θα βρεις παντοτινή χαρά στον άλλο.

Λένε ακόμη πώς κι ο Αλεξανδρείας Θεόφιλος, πεθαίνοντας, ψιθύρισε:

-Μακάριε Αρσένιε, ποτέ δεν λησμόνησες την κρίσιμη τούτη στιγμή της ανθρώπινης ζωής, πενθώντας και κλαίγοντας ακατάπαυστα.

Γεροντικό, Σταλαγματιές από την Πατερική Σοφία, Θεοδώρας Χαμπάκη.

☦ ΕΝΑΣ Γέροντας έδωσε αυτή την συμβουλή σε καποιο νέο, που τον παρακαλούσε να του πει πώς να σωθεί:

- Βίασε τον εαυτό σου, παιδί μου, να κάνει ό,τι κάνουν οι κατάδικοι στην φυλακή. Τους ακούς να ρωτάνε διαρκώς με την αγωνία ζωγραφισμένη στα πρόσωπά τους: Πού είναι ο Ηγεμόνας; Πότε έρχεται; Μήπως δόθηκε χάρη; Τρέμουν και κλαίνε περιμένοντας την στιγμή που θα τους οδηγήσουν στον τόπο της εκτελέσεως.

☦ Η ΝΗΣΤΕΙΑ, έλεγε ο Αββάς Λογγίνος, ταπεινώνει το σώμα. Η αγρυπνία καθαρίζει τον νου. Η ησυχία φέρνει πένθος στην καρδιά. Το πένθος βαπτίζει τον άνθρωπο και τον κάνει αναμάρτητο.

Γεροντικό, Σταλαγματιές από την Πατερική Σοφία, Θεοδώρας Χαμπάκη.

☦ “Όσο μεγαλύτερα είναι τα δεινά, τόσο περισσότερα στεφάνια αποδίδονται σε αυτόν που τα υπομένει, γιατί οι πειρασμοί είναι γραμμάτια στο δίκαιο Κριτή” (Από την Φιλοκαλία)

☦ Μου είπανε Χριστός Ανέστη μέσα από τον Παράδεισο (Παπα Φώτης ο δια Χριστόν Σαλός)

"Φέτος πήρε εντολή από τον Αρχιερατικό να λειτουργήσει τη Λαμπρό Τρίτη σε μια εκκλησία σε ένα άλλο χωριό, όπως και έγινε. Γυρνώντας στο σπίτι του έπρεπε να περάσει μπρος από το κοιμητήριο που είναι θαμμένος ο παπα Φώτης και το σκεφτόταν….