☦ «Των Οσίων Πατέρων ο χορός» Ήχος πλ. Δ’. Το Δοξαστικό των Αίνων της Κυριακής των Αγιορειτών Πατέρων.

«Των Οσίων Πατέρων ο χορός, εκ διαφόρων πατρίδων ορμηθείς, και το Όρος οικήσας, το παρά φύσιν διέφυγε, το κατά φύσιν διέσωσε, και των υπέρ φύσιν ηξίωται χαρισμάτων˙ και ημίν την οδόν της ασκήσεως, δι’ έργων και  λόγων υπέδειξεν. Όθεν κατά χρέος αυτούς ευφημούντες βοήσωμεν˙ ώ πληθύς Οσίων ηγιασμένη, και πεποθημένη Θεώ! Ώ μελισσών Θεοσύλλεκτε, ο εν οπαίς και σπηλαίοις του Όρους, καθάπερ εν σίμβλοις νοητοίς, το γλυκύτατον μέλι, της ησυχίας κηροπλαστήσας! Τριάδος ηδύσματα˙ Θεοτόκου εντρυφήματα˙ του Άθω καυχήματα˙ και της Οικουμένης σεμνολογήματα. Πρεσβεύσατε προς Κύριον, ελεηθήναι τας ψυχάς ημών.»

☦ Νεφέλην σε κούφην αψευδώς, Παρθένε ονομάζομεν….

“Νεφέλην σε κούφην αψευδώς, Παρθένε ονομάζομεν, προφητικαίς επόμενοι ρήσεσιν˙ ελήλυθε γαρ επί σοι Κύριος, καθελείν αιγύπτια, πλάνης χειροποίητα, και φωτίσαι τους ταύτα λατρεύοντας.

Σε εσφραγισμένην αληθώς, χορός προφητικός πηγήν και κεκλεισμένην πύλην ωνόμασε, της παρθενίας της σης Πανύμνητε, τηλαυγώς τα σύμβολα, ημίν διαγράφοντα, ήν εφύλαξας και μετά γέννησιν.”

☦ Τον Θεόν αγαπήσαντες εκ ψυχής, οι του Άθω Πατέρες

Ήχος πλ. δ’. Την Σοφίαν και Λόγον.

“Τον Θεόν αγαπήσαντες εκ ψυχής, οι του Άθω Πατέρες υπερφυείς, αγώνας διήνυσαν, κατ’ ιδίαν το πρότερον, τον πλησίον δε αύθις, θερμώς αγαπήσαντες, εν διαφόροις τόποις, του Όρους ανήγειραν, Λαύρας και Σεμνεία, και Μιγάδων τα πλήθη, εν ταύταις συνήθροισαν, και τον Άθω επόλισαν˙ προς αυτούς ουν βοήσωμεν˙ Πρεσβεύσατε Χριστώ τω Θεώ, της αγάπης πληρωτάς γενήσεσθαι, ημάς τους πόθω τιμώντας, υμών την πανήγυριν.”