“Μεῖνον μεθ᾿ ἡμῶν, ὅτι πρός ἑσπέραν ἤδη ἡ ἡμέρα…”

☦ Ἀπολυτίκιον Ἀναστάσιμον, Ἦχος πλ. α’“Τὸν συνάναρχον Λόγον”

Δευτέρα 17 Ιανουαρίου 2022

☦ Άγιος Αθανάσιος ο Μέγας & Άγιος Κύριλλος, Πατριάρχες Αλεξανδρείας εορτάζουν 18 Ιανουαρίου

Είναι κοινή διαπίστωση, μα και λυπηρά δυστυχώς, στις ημέρες μας αντιστραφήκανε οι όροι. Οι όροι της λογικής, της τάξεως και της ευπρέπειας. Τα κάτω, τα μικρά, τα ανάξια λόγου τα βάλαμε στα επάνω σκαλοπάτια της κλίμακος των αξιών και τα μεγάλα στα χαμηλά. Σεβόμαστε, αναγνωρίζουμε και ηρωποιούμε τους μικρούς, τους ανάξιους, αντί τους μεγάλους και τους άξιους. Τους μεγάλους ευεργέτες της ανθρωπότητας, τους κορυφαίους της επιστήμης, των τεχνών και των γραμμάτων, τους ήρωες της πίστεως και της πατρίδας τους περιφρονούμε, δεν τους αναγνωρίζουμε.

☦ «Ποίαν ἐπὶ σοῖ, παιδίον, προσηγορίαν εὕρω ἁρμόζουσαν;..."

«Ποίαν ἐπὶ σοῖ, παιδίον, προσηγορίαν εὕρω ἁρμόζουσαν;

Ἀνθρώπου; ἀλλὰ θεϊκὴν ἔσχες τὴν σύλληψιν.

Θεοῦ; ἀλλὰ ἀνθρωπίνην ἔλαβες σάρκωσιν.

Τί οὒν ἐπὶ σὲ διαπράξωμαι; Γαλακτοτροφήσω ἢ θεολογήσω;

Ὡς μήτηρ θεραπεύσω, ἢ ὡς δούλη προσκυνήσω;

Ὡς υἱὸν περιπτύξωμαι, ἢ ὡς Θεῶ προσεύξωμαι;

Ἐπιδώσω γάλα, ἢ προσενέγκω θυμίαμα;

Τί τὸ ἄρρητον τοῦτο θαῦμα τὸ μέγιστον!...»

(Βασιλείου Σελευκείας)

☦ O Παράδεισος της Ψαλτικής Τέχνης

 «Άσω τω Κυρίω εν τη ζωή μου, ψαλώ τω Θεώ μου έως υπάρχω…»

Ιάσων Ιερομόναχος

Πίσω απ’ το τάλαντο της Ψαλτικής κρύβεται ο Παράδεισος. Έλεγεν ένας παλαιός παπάς «από το πως ψάλλεις, φαίνεται πόσον αγώνα πνευματικό κάνεις».

Κι είναι αλήθεια. Στο διακόνημα της Ψαλτικής κρύβεται ένας παράδεισος του οποίου η κατάκτηση δε κρίνεται από το τάλαντο που χάρισεν ο Θεός στον ψάλλοντα, μα από τον τρόπο διαχείρισης του ταλάντου από τον Ιεροψάλτη.

Διαχείριση του ταλάντου, πρώτα απ’ όλα σημαίνει αναζήτηση της σχέσης του Ιεροψάλτη με τον Θεό κι έπειτα με την ίδια την τέχνη της Μουσικής. Άλλωστε, αν κάποιος ψάλλει επαγγελματικά και μόνο, χωρίς ν’ αναζητά τον Θεό, αυτό αργά η γρήγορα γίνεται κατανοητό. Ας ψηλώνει το αναλόγιο…

☦ Δεν υπάρχει κακό στον κόσμο, που να μην θεραπεύεται. Άγιος Αθανάσιος ο Μέγας

☦ ΑΠΟΣΤΙΧΑ ΑΓΙΩΝ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΚΑΙ ΚΥΡΙΛΛΟΥ

Χαίροις Ἱεραρχῶν ἡ Δυάς, τῆς Ἐκκλησίας τὰ

μεγάλα προπύργια, οἱ Στύλοι τῆς εὐσεβείας, ὁ τῶν

πιστῶν ἑδρασμός, τῶν αἱρετιζόντων ἡ κατάπτωσις.

Χριστοῦ οἱ ποιμάναντες, τὸν λαὸν θείοις δόγμασι,

καὶ ταῖς ποικίλαις, ἀρεταῖς οἱ ἐκθρέψαντες· οἱ τῆς

χάριτος, διαπρύσιοι κήρυκες· νόμους οἱ

προεκθέμενοι, Χριστοῦ τῷ πληρώματι· οἱ ὁδηγοὶ

πρὸς τὰ ἄνω· τοῦ Παραδείσου αἱ εἴσοδοι. Χριστὸν

καταπέμψαι, ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν αἰτεῖσθε τὸ μέγα

ἔλεος.

☦ Όσιος Παΐσιος: Γιατί οι μοναχοί πάνε στους γιατρούς…

Ήρθε κάποιος στο Καλύβι και μου είπε: Γιατί οι καλόγεροι κάθονται εδώ και δεν πάνε στον κόσμο, να βοηθήσουν τον λαό;
– Αν πήγαιναν έξω στον κόσμο, να βοηθήσουν τον λαό, του είπα, θα έλεγες γιατί οι καλόγεροι γυρίζουν στον κόσμο. Τώρα που δεν πάνε, λες γιατί δεν πάνε.
Ύστερα μου λέει: Γιατί οι καλόγεροι πηγαίνουν στους γιατρούς και δεν τους βοηθάει ο Χριστός τους και η Παναγία τους να γίνουν καλά;
– Αυτήν την ερώτηση, του λέω, μου την έκανε και ένας Εβραίος γιατρός.
– Αυτός δεν είναι Εβραίος, μου λέει ένας πού ήταν μαζί του.