Θα έρθουν οι καιροί, που όλα θα δηλητηριαστούν. Αλλά εάν
πορεύεστε με πίστη, θα ζήσετε. Και ο άλλος που θα πιει ή θα φάει το ίδιο
πράγμα, χωρίς να έχει πίστη – θα πεθάνει…
«Ρωτήστε τον Παντοδύναμο, μην τον ξεχνάτε μέρα και νύχτα.» Είναι καλύτερο να προσεύχεστε νωρίς το πρωί και τη νύχτα. Η πιο ήσυχη ώρα. Ξυπνήστε, σηκωθείτε πλυθείτε και μιλήστε με το Θεό, πείτε Του τα πάντα.
Α΄ Ωδή κανόνων Χριστουγέννων, ήχος α΄. Ψάλλουν ο Γέρων Δανιήλ Δανιηλίδης και ο μον. Στέφανος Δανιηλίδης (✝2015).
«Βηθλεέμ ετοιμάζου, ευτρεπιζέσθω η φάτνη, το σπήλαιον
δεχέσθω, η αλήθεια ήλθεν η σκιά παρέδραμε, και Θεός ανθρώποις εκ Παρθένου
Πεφανέρωται, μορφωθείς το καθ’ ημάς και θεώσας το πρόσλημμα, διο Αδάμ
ανανεούται συν τη Εύα κράζοντες, επί γης ευδοκία επεφάνη σώσαι το γένος ημών.»
«Βηθλεέμ ετοιμάζου»… Ασφαλώς, αγαπητέ αναγνώστα. Ο συγγρ. Του περίφημου αυτού
τροπαρίου δεν απευθύνεται στην Βηθλεέμ της Ιεράς Ιστορίας, την Βηθλεέμ της
Ιουδαίας. Εκείνη αποδείχθηκε ανέτοιμη με την σκληρότητα και την αδιαφορία της,
με την πρόχειρη φάτνη, και το σκοτεινό και κρύο σπήλαιό της.
Η ΝΕΑ ΒΗΘΛΕΕΜ, η Εκκλησία, ο πιστός λαός του Θεού, καλείται προς προετοιμασία, μήπως και αυτός βρεθεί ανέτοιμος, καθώς ο ΕΡΧΟΜΕΝΟΣ φθάνει.
Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
Λίγα χρόνια μετά την επίσκεψη της Υπεραγίας Θεοτόκου στον Άθωνα της Ελληνικοτάτης Μακεδονίας και την απόβαση του Αποστόλου Παύλου στην μακεδονική ακτογραμμή στον λιμένα της αρχαίας Νέαπολης , της μετέπειτα βυζαντινής Χριστουπόλεως που τιμούσε τον ίδιο τον ΧΡΙΣΤΟ και της σημερινής Καβάλας, της Ελλάδος των νεοελλήνων εκείνων πολιτικών που χάρισαν σε άλλους ιστορία και όνομα , λες και η ιστορία ήταν κτήμα τους, να την κάνουν ότι θέλουν ...ΠΑΤΑΝΕ λοιπόν αυτά αγιασμένα ποδαράκια στην Μακεδονία μας του ίδιου του παιδιού που ευλόγησε ο ΚΥΡΙΟΣ κρατώντας το στην αγκαλιά του.
Ο Ιβάν Ίλιτς Σέρκιεφ γεννήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 1829 στη Σούρα, μικρό χωριό στην επαρχία του Αρχαγγέλου, στο Ρωσικό Άπω Βορρά, από γονείς φτωχούς. Ο πατέρας του ήταν νεωκόρος και του εμφύσησε την αγάπη για την Εκκλησία, τις Ακολουθίες και την προσευχή˙ τον δίδαξε επίσης να μη ζητά καταφύγιο και παρηγοριά για τις δοκιμασίες του παρά μόνον στον Θεό. Στο σχολείο, ο μικρός Ιβάν δυσκολευόταν πολύ να μάθει γράμματα˙ ο Θεός όμως άκουσε τις παρακλήσεις του και εν μια νυκτή τον απάλλαξε από την νωθρότητα του πνεύματος˙ ο Ιωάννης έγινε τόσο λαμπρός μαθητής ώστε κέρδισε υποτροφία για να συνεχίσει τις σπουδές του στην Θεολογική Σχολή της Αγίας Πετρούπολης. Ως σπουδαστής, ενδιαφερόταν για όλες τις επιστήμες, μελετούσε πολύ, αλλά αναζητούσε πάνω απ’ όλα την προσευχή και την δοξολογία του Κυρίου σε μοναχικούς περιπάτους στη φύση.
Όσοι όμως δεν μετανοούν και δεν πιστεύουν, αυτοί μοιάζουν
με τον εχθρό.
Ο Κύριος μας αξίωσε να είμαστε όμοιοι με Αυτόν, κι ο
Κύριος είναι τόσο πράος και ταπεινός, που αν Τον έβλεπες, θα ήθελες από την
πολλή χαρά να πης:
«Κύριε, λιώνω από τη χάρη Σου».
