" Εμπρός κυττάζω τ' αναμένα μου κεριά." Κ. Καβάφης
Η Ρωμιοσύνη εμπρός
κοιτάζει και προχωρά. Κεριά πίστης, ευγνωμοσύνης και τιμής που θεριεύουν την
ελπίδα, στον τόπο που έζησε σαν ασκητής και παρέδωσε την αγιασμένη του ψυχή
στον Θεό, ο Όσιος και Ομολογητής Ιωάννης ο Ρώσος στο ευλογημένο Προκόπι της
Αγιοτόκου Καππαδοκίας. Της δικής μας Καππαδοκίας .
-Τους συναθροισθέντας τω σω ναώ, αοράτων πάντας, ορατών τε επιβουλής, ημάς τυραννούντων, δεόμεθα ρυσθήναι, υπό την σην αιγίδα, θερμώς προσφεύγοντας.
-Τα πεπυρωμένα βέλη εχθρού, βροτοκτόνου, πάτερ, απομάκρυνον αφ΄ημών, ταις προς την Τριάδα, θερμαίς σου ικεσίαις, όπως ρυσθέντες τούτων, σε μεγαλύνωμεν.
- Τον αστέρα πάντες τον φαεινόν, τον εκ Προκοπίου, απαστράψαντα νοητώς, οσίων το κλέος, και Καππαδόκων δόξαν, τον θείον Ιωάννην, ύμνοις τιμήσωμεν.
