8 Οκτωβρίου 1838 ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης εκφωνεί στην Πνύκα, τον πιο γνήσιο πολιτικό λόγο στην Ιστορία, επίκαιρος όσο ποτέ

Στις 7 Οκτωβρίου 1838 ο γηραιός στρατηγός και εν ενεργεία Σύμβουλος Επικρατείας Θεόδωρος Κολοκοτρώνης επισκέφθηκε το Βασιλικό Γυμνάσιο της Αθήνας (νυν 1ο Πρότυπο Πειραματικό Γυμνάσιο Αθήνας) για να παρακολουθήσει τη διδασκαλία του γυμνασιάρχη Γεωργίου Γενναδίου (1784-1854) για τον Θουκυδίδη. Τόσο εντυπωσιάστηκε από την «παράδοσιν του πεπαιδευμένου γυμνασιάρχου και από την θέαν τοσούτων μαθητών», ώστε εξέφρασε την επιθυμία να μιλήσει και ο ίδιος προς τους μαθητές.

Την πρότασή του απεδέχθη ο Γεννάδιος και λόγω της στενότητας του χώρου και του πλήθους των μαθητών η ομιλία του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη ορίσθηκε για τις 10 το πρωί της 8ης Οκτωβρίου 1838 στην Πνύκα.

Έρχονται απολύσεις στους δήμους. Σε ιδιωτικές εταιρείες η καθαριότητα

Το γεγονός ότι στην πρώτη λίστα της διαθεσιμότητας των 12.500 δημοσίων υπαλλήλων περιλαμβάνονται οι καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών δεν είναι καθόλου τυχαίο. Σύμφωνα με πληροφορίες έχει συζητηθεί σε υψηλότατο κυβερνητικό επίπεδο η κατάργηση των...υπηρεσιών καθαριότητας της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και η ανάθεση του έργου σε ιδιωτικές εταιρείες οι οποίες θα εξυπηρετούν τις ανάγκες καθαριότητας που έχει στο σύνολό του το Δημόσιο.

Η ΕΠΑΝΕΚΚΙΝΗΣΗ “ΑΡΓΗΣΕ … ΜΙΑ ΜΕΡΑ”

Κι άλλη καθυστέρηση για τον δρόμο Κορίνθου-Πατρών-Πύργου

Αν και οι απαλλοτριώσεις στην Ολυμπία Οδό (Κόρινθος – Πάτρα – Πύργος) έχουν ολοκληρωθεί κατά 100%, εν τούτοις το έργο είναι πάντα στον αέρα. Δεν είναι δυνατόν ο δρόμος που οδηγεί σε πόλεις κόμβους (Πάτρα 3η μεγαλύτερη πόλη στην Ελλάδα) και τουριστικά θέρετρα να παραμένει καρμανιόλα για τους οδηγούς αυτοκινήτων και φορτηγών και να μην προχωράει η κατασκευή του.

Φοβερός Πόλεμος με Δαιμόνια Υπερηφανείας

Διηγήθηκε Γέρων: «Κάποτε ήρθαν καί μέ προσκύνησαν τά δαιμόνια,ένω έψελνα τό Χερουβικό καί είχα φθάσει στό "καί τή ζωοποιώ Τριάδι". Έρχονται λοιπόν πέντε δαίμονες, ένας μεγάλος άξιωματικός μέ πηλίκιο καί κάτι σήματα δαιμονικά, γαλόνια καί κέρατα πού έβγαιναν δίπλα άπ΄τό πηλίκιο, καί τέσσερις μικροί μαλλιαροί,καί πέφτουν στά γόνατα μπροστά μου. Ό μεσαίος, ό αξιωματικός, είχε τό ένα πόδι γονατιστό καί τό άλλο μισολυγισμένο όπως οί καθολικοί καί μού λέει: «Είσαι σπουδαίος ψάλτης! Είσαι θαυμάσιος! Είσαι άφθαστος!». Είχε τό κεφάλι ψηλά, ένώ οί άλλοι τέσσερις είχαν τό κεφάλι κάτω.