“Μεῖνον μεθ᾿ ἡμῶν, ὅτι πρός ἑσπέραν ἤδη ἡ ἡμέρα…”

☦ Ἀπολυτίκιον Ἀναστάσιμον, Ἦχος πλ. α’“Τὸν συνάναρχον Λόγον”

Σάββατο 27 Ιουνίου 2020

☦Πότε τα βρήκε ο Ελληνικός Λαός με την Τουρκία για να τα ξαναβρεί και τώρα, την στιγμή που απειλεί και χλευάζει;

φώτο: οι Άγιοι Νεομάρτυρες κατὰ τὴν περίοδο τῆς Τουρκοκρατίας
Δεν εννοούμε στο όλο σκεπτικό μας την μεταπολίτευση που θεατρινίστηκε με τις πολιτικές εκείνες περί  ελληνοτουρκικής φιλίας, την στιγμή που ο τούρκος βήμα- βήμα δομούσε τις άτιμες διεκδικήσεις του εις βάρος των ιερών και των οσίων μας.
Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
Δεν είμεθα πολεμοχαρείς και φυσικά όχι μειωμένου νοητικού επιπέδου. Φτάνει η πλύση των εγκεφάλων τόσες δεκαετίες. Έχουμε ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ και η πλεονεξία του αγαρηνού γείτονα μας τα υποδεικνύει.

☦Ἡ ἀγάπη εἶναι πάνω απ’ ὅλα

Ἡ ἀγάπη πρὸς τὸν Χριστὸ δὲν ἔχει ὅρια, τὸ ἴδιο καὶ ἡ ἀγάπη πρὸς τὸν πλησίον. Νὰ ἐκτείνεται παντοῦ, στὰ πέρατα τῆς γῆς. Παντοῦ, σὲ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους.
Ἐγὼ ἤθελα νὰ πάω νὰ ζήσω, μαζὶ μὲ τοὺς χίπηδες στα Μάταλα χωρίς, βέβαια, ἁμαρτίες, γιὰ νὰ τοὺς δείξω τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ, πόσο εἶναι μεγάλη καὶ πῶς μπορεῖ νὰ τοὺς ἀλλάξει, νὰ τοὺς μεταμορφώσει.
Ἡ ἀγάπη εἶναι πάνω ἀπ’ ὅλα. Θὰ σᾶς τὸ πῶ μ’ ἕνα παράδειγμα.

☦Το πάθος του μοναχού

Η καμπάνα μόλις είχε σημάνει για το κάλεσμα των μοναχών στην εωθινή ακολουθία. Ο μοναχός Ησύχιος για ακόμη μία φορά έμπαινε με αρκετή δυσκολία στο καθολικό του ναού σέρνοντας, όπως συνήθιζε άθελά του τα τελευταία χρόνια, τα λεπτοκαμωμένα γερασμένα πόδια του προκαλώντας έτσι την αναστάτωση των περισσοτέρων μοναχών.
Ορισμένοι τον κοίταξαν περιφρονητικά. Άλλοι δεν καταδέχτηκαν ούτε το βλέμμα τους να του ρίξουν, αρκούμενοι στο να μουρμουρίζουν κάτι μέσα από τα δόντια τους. Δεν ήταν αυτή όμως η κύρια αιτία αναστάτωσης. Εκείνο που προκαλούσε περισσότερο τους άλλους μοναχούς ήταν η έντονη μυρωδιά του τσιγάρου που αναδυόταν από τα βρωμισμένα ράσα του και από τη λευκοκιτρινισμένη γενειάδα του.

☦ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟΣ «για αυτά που θα γίνουν θα είμαι η ΑΡΧΙΣΤΡΑΤΗΓΟΣ του ΑΙΓΑΙΟΥ»

Σχόλιο Θ.Π.: Η ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΑΡΧΙΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΑΛΛΑ ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΓΓΕΛΙΚΟΥ, ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΑΡΤΥΡΟΥΝ ΤΑ ΤΡΙΑ ΟΚΤΑΚΤΙΝΑ ΑΣΤΕΡΙΑ ΠΟΥ ΈΧΕΙ ΣΤΟ ΩΜΟΦΟΡΙΟ ΤΗΣ ΤΑ ΛΕΓΟΜΕΝΑ ΠΑΡΘΕΝΟΣΗΜΑ, ΑΠΟ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΤΟ ΕΝΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΚΕΦΑΛΗ ΤΗΣ ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ ΣΤΟΥΣ ΩΜΟΥΣ ΤΗΣ.
ΚΑΙ ΤΑ ΤΡΙΑ ΜΑΖΙ ΠΑΡΑΠΕΜΠΟΥΝ ΣΤΟ ΑΙΕΠΑΡΘΕΝΟ ΤΗΣ ΕΠΙΓΕΙΑΣ ΖΩΗΣ ΤΗΣ, ΚΑΘΩΣ ΥΠΗΡΞΕ ΠΑΡΘΕΝΟΣ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΣΥΛΛΗΨΗ ΤΟΥ ΥΙΟΥ ΤΗΣ, ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΟΥ ΤΟΚΕΤΟΥ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΟΝ. ΑΡΑ ΔΙΚΑΙΩΣ ΚΑΤΕΧΕΙ ΤΟΝ ΤΙΤΛΟ ΤΗΣ ΑΡΧΙΣΤΡΑΤΗΓΟΥ ΚΑΙ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΓΓΕΛΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΨΗΛΑ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ΚΑΙ ΚΑΤΩ ΣΤΗ ΓΗ. Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΓΕΦΥΡΑ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΓΗ. ΕΙΝΑΙ Η ΜΗΤΕΡΑ ΜΑΣ. ΑΜΗΝ. 
Η Ιστορία κλείνει τον κύκλο της. Η ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟΣ για τα έσχατα που έρχονται δίνει σημείον. Η ΠΑΝΑΓΙΑ μας ολοζώντανη επί των επάλξεων του Ελληνικού  Έθνους των Ορθοδόξων Χριστιανών, ως ΑΡΧΙΣΤΡΑΤΗΓΟΣ   Τα κόλλυβα τα έχουν στο ζωνάρι τους οι τούρκοι.
Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
Στις 19 Ιανουαρίου του 2019 ο Υποπτέραρχος Θεόδωρος Λίγκρης δίνει την κάτωθι συγκλονιστική μαρτυρία: 
Αφού αναφέρετε στις συγκλονιστικές στιγμές της διάσωσης της αρχιλοχίας της Αεροπορίας Στρατού κ. Βασιλικής Πλεξίδας με την πτώση του ελικοπτέρου ΧΪΟΥΙ στο Σαραντάπορο της Ελασσόνας, την Τετάρτη της Λαμπροβδομάδας του 2017, στις 17 Απριλίου, στο 18:01  χρονικό σημείο του παρακάτω βίντεο συμπληρώνει :

☦Εἴμαστε χριστιανοί, πραγματικοί χριστιανοί, ναί ἤ ὄχι;

«Χριστῷ συνεσταύρωμαι· ζῶ δὲ οὐκέτι ἐγώ, ζῇ δὲ ἐν ἐμοὶ Χριστός·»
«Ἔχω σταυρωθῆ μαζὶ μὲ τὸν Χριστόν. Δὲν ζῶ πλέον ἐγώ, ἀλλὰ ζῆ μέσα μου ὁ Χριστός» (Γαλ. β' 20} ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ
Ὁ Μέγας καί κορυφαῖος Ἀπόστολος Παῦλος ὑποβάλλει σέ ὅλους μας μία ἐρώτηση, τήν ὁποία σᾶς μεταέρω: Εἴμαστε χριστιανοί, πραγματικοί χριστιανοί, ναί ἤ ὄχι; Ἐάν ἰσχυρισθοῦμε, ὅτι εἴμαστε καλοί χριστιανοί, δέν σημαίνει, ὅτι πράγματι εἴμαστε. Ὁ Εὐαγγελιστής Ἰωάννης μᾶς λέει, νά μή ἀγαποῦμε τόν Θεό μέ τήν γλώσσα, μέ λόγια μόνο, ἀλλά μέ ἔργα, νά ἔχουμε ἁπτές ἀποδείξεις καί μαρτυρίες.

Ομιλία στην εορτή των κορυφαίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου (Αγ. Γρηγόριος Παλαμάς)

Περίληψη 28ης Ομιλίας, στην περικοπή Ματθ. 16,13-19.
Οι δύο απόστολοι είναι λαμπροί φωστήρες, λαμπρύνοντας την Εκκλησία με τη συνάντησή τους κατά την εορτή της 29ης Ιουνίου, η οποία δεν προκαλεί έκλειψη, αλλά έκλαμψη. Υπενθυμίζοντας τις πράξεις τους τίποτε δεν προσθέτομε στα αγαθά τους, αλλ’ αυξάνομε αντίθετα τα δικά μας αγαθά. Κεντρικό σημείο της ομιλίας είναι η περιγραφή της αντιθετικής κινήσεως του πειρασμού και της μετάνοιας.

☦ «Ὅσοι μέ τρῶνε θά πεινάσουν κι' ἄλλο, καί ὅσοι μέ πίνουν θά διψάσουν κι' ἄλλο»

Οἱ ψυχὲς ποὺ ἀγαποῦν τὸν Θεὸ καὶ τὴν ἀλήθεια, δὲν ὑποφέρουν οὔτε τὴν παραμικρὴ ἐλάττωση τοῦ ἔρωτά τους πρὸς τὸν Κύριο. Ἀλλὰ καρφωμένες ὁλοκληρωτικὰ στὸ σταυρό Του αἰσθάνονται μέσα τους τὴν Πνευματικὴ προκοπή.
Πληγωμένες λοιπὸν ἀπὸ τὸν πόθο Του, κι ἄν ἀκόμη ἀξιωθοῦν Θεία μυστήρια καὶ μετάσχουν εὐφροσύνης καὶ Χάριτος, δὲν ἔχουν πεποίθηση στὸν ἑαυτό τους, οὔτε νομίζουν ὅτι εἶναι τίποτε. Ἀλλὰ ὅσο ἀξιώνονται πνευματικὰ χαρίσματα τόσο ἐπιζητοῦν τὰ οὐράνια. Καὶ ὅσο περισσότερη προκοπὴ αἰσθάνονται, τόσο πιὸ λαίμαργες γίνονται γιὰ τὰ θεῖα.