“Μεῖνον μεθ᾿ ἡμῶν, ὅτι πρός ἑσπέραν ἤδη ἡ ἡμέρα…”

☦ Ἀπολυτίκιον Ἀναστάσιμον, Ἦχος πλ. α’“Τὸν συνάναρχον Λόγον”

Τρίτη 20 Οκτωβρίου 2020

☦ Προσπάθησε να Τον καταλάβεις όπως είναι. Και ν’αγαπήσεις το θέλημά Του, όπως είναι...

Ένας νέος πήγε σ' έναν γέροντα και τον παρακάλεσε θερμά να του απαντήσει σε ένα ερώτημα που τον απασχολούσε:

-Γέροντα με απασχολεί το ερώτημα εάν υπάρχει Θεός. Πείτε μου, σας παρακαλώ! Εσείς το πιστεύεται ότι υπάρχει Θεός;

-Και βέβαια το πιστεύω, του απάντησε ο γέροντας.

☦ Ποιος είναι αυτός ο τυχερός που έχει τα δύο αυτά ονόματα μαζί «ΦΙΛΟΣ του ΘΕΟΥ και Πολίτης του ΧΡΙΣΤΟΥ»;

Κάθε φορά που έρχεται η 21η Οκτωβρίου τον θυμόμαστε, τον μακαρίζομε και τον παρακαλούμε. Ούτε καν κατάλαβα πως τον έκανα φίλο μου, μακάρι να με θεωρεί και αυτός το ίδιο. Όλοι να τον κάνουμε φίλο μας γιατί από αυτές τις φιλίες κερδίζουμε πολλά.

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Ας ξεκινήσουμε να ομιλούμε για αυτόν…  Στα μαύρα χρόνια της τουρκοκρατίας το 1526 ένα ορφανό από πατέρα συλλαμβάνεται από τους τούρκους και φυλακίζεται για να πιεστεί ώστε να εξισλαμιστεί. Από τα κάγκελα της φυλακής στην χερσόνησο της Παναγίας βλέπει το λιμανάκι όπου αποβιβάστηκε πριν χρόνια για πρώτη φορά σε ακτογραμμή της Μακεδονίας ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ των Εθνών Παύλος. Φέρνει στο νου του  τα παιχνίδια με τους φίλους του στα σοκάκια του κάστρου της ΧΡΙΣΤΟΥΠΟΛΕΩΣ αλλά και τις προσπάθειες που κάνουν οι Οθωμανοί κατακτητές εκείνες τις μέρες να εξισλαμίσουν το όνομα της ΧΡΙΣΤΟΥΠΟΛΕΩΣ σε Καβάλα.

☦ «Όχι, ο Θεός δεν τιμωρεί, ο άνθρωπος αυτοτιμωρείται»

«Αγάπα όλους»

 «Δεν πρέπει να κάνεις τον χριστιανικό σου αγώνα με κηρύγματα και αντιδικίες, αλλά με πραγματική μυστική αγάπη. Όταν αντιδικούμε, οι άλλοι αντιδρούν. Όταν τους αγαπάμε, συγκινούνται και τους κερδίζουμε. Όταν αγαπάμε, νομίζουμε ότι προσφέρουμε στους άλλους, ενώ στην πραγματικότητα προσφέρουμε πρώτα στον εαυτό μας. Η αγάπη χρειάζεται θυσίες. Να θυσιάζουμε ταπεινά κάτι δικό μας, που στην πραγματικότητα είναι του Θεού».

☦ Θέλει να Του μιλάμε ο Χριστός μας

Ήταν μία κοπέλα, μου τηλεφώνησε προχθές και μου λέει ότι πέρσι ήταν κατάκοιτη.

Ούτε από δω γυρνούσε ούτε από κει, είχε πάθει εγκεφαλικό. Αλλά την ευχούλα δεν την άφηνε «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με» και «Υπεραγία Θεοτόκε βοήθει μοι», στο κεφάλι δεν είχε πάθει τίποτε.

Και λοιπόν μετά παρουσιάστηκε η Παναγία τόσο λαμπρή, τόσο όμορφη, τόσο ωραία, πού ήταν ένα ανάστημα που δεν μπορεί να το φανταστεί κανείς και πίσω της ήταν τάγμα αγγέλων.

☦Ὦ τῆς παραφροσύνης!

Γράφει ὁ Φώτης Μιχαήλ, ἰατρός

Ἡ ὑγεία τοῦ σώματος εἶναι ὁμολογουμένως πολύτιμο ἀγαθό. Εἶναι, ὅμως, πάνω ἀπό ὅλα τά ἀγαθά; Εἶναι τό πολυτιμότερο ἀγαθό, ὅπως οἱ πολλοί σήμερα νομίζουν καί λέγουν; Ἤ μήπως ὑπάρχει καί κάτι ἄλλο, πιό σημαντικό καί πιό σπουδαῖο;

Ἐπ’ αὐτοῦ γράφει ὁ Χρυσορρήμων Ἰωάννης: ‘’Τί ἴσον, εἰπέ μοι, ψυχή καί σῶμα;’᾿ Πές μου, κατά τί εἶναι ἴσο ἡ ψυχή καί τό σῶμα. ‘’Εἰ βούλει τήν διαφοράν ἰδεῖν’’, ἐάν θέλεις νά δεῖς τήν διαφορά, σκέψου πώς τό σῶμα, σάν ἀναχωρήσει ἡ ψυχή ἀπό αὐτό, δέν ἔχει καμμιά ἁπολύτως ἀξία. Σύ, λοιπόν, πού περιποιεῖσαι τόσο τό σῶμα, γιατί περιφρονεῖς τόσο πολύ τήν ψυχή σου; (Ε.Π.Ε. 2.634)

☦ Ο Όσιος και θεοφόρος πατήρ ημών Γεράσιμος ο νέος ασκητής ο εν Κεφαλληνία († 1579)

Αρχιμ. Δημήτριος Καββαδίας

Η ιστορία της Εκκλησίας κατά τον 16ο αιώνα είναι γεμάτη γεγονότα που επισώρευσαν σε αυτήν και την πατρίδα η Τουρκοκρατία και η Ενετοκρατία. Υψηλός ήταν ο φόρος του αίματος που πλήρωνε η πατρίδα μας στον Τούρκο δυνάστη, και μεγάλες οι απώλειες του ποιμνίου από την προπαγάνδα των Καθολικών στα Ενετοκρατούμενα νησιά. Οι δύο πόλοι που συμπίεζαν ασφυκτικά τα πράγματα ήταν ο σκοταδισμός που επέβαλλαν οι Οθωμανοί και η αλλοτρίωση που προκαλουσαν οι Ενετοί. Ωστόσο ο 16ος αιώνας είναι και αιώνας πνευματικής αναγεννήσεως. Τότε έζησαν και έδρασαν οσιακές μορφές της Εκκλησίας μας που αγωνίσθηκαν όντως ηρωϊκά για την διατήρηση της Ελληνορθοδόξου παραδόσεως ιδρύοντας μοναστήρια-προπύργια πνευματικής αντιστάσεως μέσα στην γενικότερη αρνητική κατάσταση.

☦ Ο ΒΙΟΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΜΑΤΡΩΝΑΣ ΤΗΣ ΧΙΟΥ

1. ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΧΡΟΝΙΑ

Η Όσια Ματρώνα γεννήθηκε γύρω στο 1400 μ.X. Καταγόταν από το χωριό Bολισσός την Χίου. Ο πάτερας την ήταν από τούς πλουσιώτερους και επισημότερους του χωριού. Και οι δυο γονείς ήταν και καλοί Χριστιανοί. Είχαν άλλες 6 θυγατέρες και την Μαρία επτά (έτσι την λέγανε στην αρχή). Η Μαρία προτίμησε καλύτερα να μείνει παρθένος και να γίνει Νύμφη του Χριστού. Αλλα η πραγματική παρθενία δεν είναι εύκολο να κατορθωθεί μέσα στον κόσμο και στη συναναστροφή των πολλών. Γι’αυτό αναχώρησε κρυφά και πήγε σε ένα βουνό του χωριού που λέγεται Kατάβαση.

☦ Η ΠΑΝΑΓΙΑ η ΠΟΡΤΑΪΤΙΣΣΑ θα σφραγίσει όλες τις πόρτες της Ελλάδος από το Κακό.

ΔΙΧΩΣ ΠΟΛΛΑ ΛΟΓΙΑ, Καθότι  τα μάτια μας βλέπουν αυτό που γίνεται με δόλιο τρόπο. Μα δεν υπάρχει κανείς, μα κανείς υπεύθυνος να βάλει το μυαλό του να λειτουργήσει γιατί γίνονται όλα αυτά; Και επειδή δεν υπάρχει, η ίδια η ΠΑΝΑΓΙΑ θα πιάσει την σκούπα και δη η ΠΑΝΑΓΙΑ η ΠΟΡΤΑΪΤΙΣΣΑ, όπως έκανε παλαιότερα.

Η ΠΟΡΤΑΙΤΙΣΣΑ δεν φυλάει απλώς τις πόρτες από τους βαρβάρους τούρκους αλλά θέλει και τον εσωτερικό χώρο του σπιτιού της –ΕΛΛΑΔΑ  παστρικά καθαρό.

☦ Ένας Παράδεισος σε μία κολόνα της Θήβας

Ένας νεαρός οδηγούσε τη μεγάλου κυβισμού μηχανή του, όταν παρατήρησε σε κεντρικό σημείο της Θήβας μία αφίσα με τη μορφή του μακαρίου Γέροντος Εφραίμ του Κατουνακιώτη.

Ήταν αρκετά χρόνια μετά την κοίμηση του Γέροντα, ώστε είχαν επικολληθεί αφίσες, σε σημεία της πόλεως, λόγω ενός αφιερώματος των επομένων ημερών, προς τιμήν του. Ο νεαρός είχε σταματήσει με τη μηχανή, ενώ κάπως φαινόταν από μακριά να επεξεργάζεται με το βλέμμα του, ή ακόμη και με τα χέρια του, την επικολλημένη αφίσα του παπά Εφραίμ.

Τον άνθρωπο πλησίασε ο πρωτοπρεσβύτερος π. Σπυρίδων Βασιλάκος, ο οποίος μάς μεταφέρει το περιστατικό όπως το βίωσε στην πόλη της Θήβας.