“Μεῖνον μεθ᾿ ἡμῶν, ὅτι πρός ἑσπέραν ἤδη ἡ ἡμέρα…”

☦ Ἀπολυτίκιον Ἀναστάσιμον, Ἦχος πλ. α’“Τὸν συνάναρχον Λόγον”

Δευτέρα 30 Μαρτίου 2020

ΚΕΚΛΕΙΣΜΕΝΩΝ των Θυρών

Φώτο-Προσευχόμενη γυναίκα την ώρα της Θείας Λειτουργίας (ΚΕΚΛΕΙΣΜΕΝΩΝ των Θυρών) σε ναό στην Ρουμανία.
Νίκη Κεραμέως: ''Κεκλεισμένων των θυρών και χωρίς πιστούς η Μεγάλη Εβδομάδα''
«Όπως είπε χαρακτηριστικά ο κ. Πέτσας «Ζούμε μια ιστορική στιγμή» και σημείωσε ότι «φέτος δεν θα κάνουμε Πάσχα στο χωριό, ούτε στις Εκκλησίες. Δεν θα ψήσουμε το Πάσχα στο χωριό. Θα το γιορτάσουμε σπίτι. Έχουμε χρόνια να γιορτάσουμε». https://www.romfea.gr

«ΧΑΙΡΕ, ΑΝΟΡΘΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ»

Ἄρθρο τοῦ μοναχοῦ Παταπίου Καυσοκαλυβίτου πού δημοσιεύτηκε στήν ἐφημερίδα Ὀρθόδοξη Ἀλήθεια τήν Τρίτη 24 Μαρτίου 2020   -  https://agioritikoslogos.blogspot.com

Για τρεις αφανείς αναχωρητές αγίους στον Άθωνα και τον άγγελο που τους υπηρετούσε

Ο μακάριος Γέρων, παπά Γρηγόριος (†1899) διηγόταν στα τελευταία του το έξης περιστατικό, σχετικά με το λεγόμενο ότι στον καιρό μας δεν υπάρχουν άνθρωποι αγωνιστές, όπως οι παλαιοί Πατέρες. Λειτουργούσα, έλεγε, την Μεγάλη Πέμπτη, και προς το τέλος της Λειτουργίας παρουσιάστηκε στο ναύδριον της Καλύβας μου ένας νέος μοναχός βαστώντας αναμμένο φαναράκι. Αφού μπήκε στο Ιερό Βήμα μου είπε, «να μη καταλύσεις όλην την κοινωνίαν, άγιε Πνευματικέ. Είναι ανάγκη να έλθεις, να κοινωνήσεις τρεις αδερφούς, που μένουν εδώ πιο πάνω. Γι’ αυτό ήλθα να σε πάρω».

Μοναχισμός και Μαρτύριο: Ένα σύγχρονο μήνυμα

Αγαπητοί πατέρες και αδελφοί, ο μοναχός έχει μία σημαντική αποστολή σε αυτόν τον κόσμο: να διδάξει μια από τις μεγαλύτερες αρετές, αυτήν της ταπεινοφροσύνης. Είναι σημαντική και δύσκολη η αποστολή αυτή, γιατί πρώτα πρέπει να ζήσει σύμφωνα με αυτήν, και δεύτερον πρέπει να μαρτυρήσει γι’ αυτήν. Δεν τονίζω ότι πρέπει στην πορεία αυτή να είμαστε φανατισμένοι, κάθε άλλο! Διότι ο φανατισμός σε κλείνει στον εαυτό σου, σε κάνει να μην αγαπάς. Πολλές φορές νομίζει ο μοναχός ότι είναι ταπεινότερος ή καλύτερος από τους άλλους και αρχίζει να τους διδάσκει με λόγια αντί με έργα.

Η μνησικακία (Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος)

Μνησικακία σημαίνει κατάληξη του θυμού, φύλακας των αμαρτημάτων, μίσος της δικαιοσύνης, απώλεια των αρετών, δηλητήριο της ψυχής, σαράκι του νου, ντροπή της προσευχής, εκκοπή της δεήσεως, αποξένωση της αγάπης, καρφί μπηγμένο στην ψυχή, αίσθηση δυσάρεστη που αγαπιέται μέσα στη γλυκύτητα της πικρίας της, συνεχής αμαρτία, ανύστακτη παρανομία, διαρκής κακία.
Όποιος κατέπαυσε την οργή, αυτός φόνευσε τη μνησικακία, διότι για να γεννηθούν τέκνα πρέπει να ζει ο πατέρας. Όποιος απέκτησε την αγάπη, έγινε ξένος της οργής. Εκείνος όμως που διατηρεί την έχθρα, συσσωρεύει στον εαυτό του άσκοπα ενοχλητικά βάρη.

Μνημονεύοντας ψυχές σε ένα ταπεινό αγιορείτικο κελάκι…

Πριν από πολλά χρόνια, βρέθηκα στο Άγιον Όρος παρακολουθώντας μια αξέχαστη Θεία Λειτουργία σε ένα ταπεινό κελλάκι, με λειτουργό, ευλαβή Ιερομόναχο, αγιασμένη ψυχή που πλέον αυλίζεται εις τόπους, ένθα των δικαίων τα πνεύματα αναπαύονται…
Νέος παπάς ο γράφων, άγευστος ακόμα της μεταμορφωτικής εμπειρίας του πολιού και σεβασμίου λειτουργού, που κρυμμένος σχεδόν μέσα στο μισοσκόταδο, στέκονταν ευθυτενής παρά το βάρος του χρόνου που αγόγγυστα στους ώμους του κουβαλούσε και τον έβλεπα να μνημονεύει ψυχές... με ένα χαμόγελο να διαγράφεται στα χείλη του που έτρεμαν προφέροντας σχεδόν μυστικά τα ονόματα των ανθρώπων…

Χαρισματική Ταπείνωση

Ώ, η κατά Χριστόν ταπείνωση! Δίνει στην ψυχή μια ανέκφραστη εν Θεώ χαρά· και η ψυχή από την αγάπη του Θεού λησμονεί και τη γη και τον ουρανό και στρέφεται ολόκληρη με την επιθυμία της προς τον Θεό
ΜΕΓΑ ΜΥΣΤΗΡΙΟ συνιστά η δυνατότητα του ανθρώπου να φθάσει στη γνώση του Θεού. Ο άνθρωπος μπορεί κατ’ αρχάς να γνωρίσει τον Θεό, επειδή Εκείνος τον έπλασε κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν Του, ικανό να αντανακλά την τελειότητα του Δημιουργού του. Ο Θεός, για να προσφέρει στον άνθρωπο τη δυνατότητα να επιτύχει την τελείωση του, του ζητά να Τον αγαπήσει με όλη την καρδιά, την ψυχή και τη δύναμη του· και επίσης να αγαπήσει τον πλησίον του όπως τον εαυτό του (Λουκ. 10,27).

Όχι τώρα εις Απόγνωση , ξεκίνησε το εξάμηνο της Χαρμολύπης που οδηγεί στα γεγονότα της ΠΟΛΗΣ.

Φώτο από fb ( Magical Greece)
Πάει να βγει ο ΗΛΙΟΣ και τον πολεμούν τα σύννεφα, λες και θα είναι μόνιμα απέναντι του, δίχως να υπολογίζουν τον αέρα της ΟΡΓΗΣ. Αφού μάντρωσαν τους ανθρώπους τώρα νοιάζονται για την ψυχική τους υγεία , φυσικά με το δίκαιο γιατί ουδείς γνωρίζει πως θα βγούμε από την καραντίνα αυτή. Οι της νέας εποχής ακόμα και ο Ερντογάν δηλώνουν, ότι ο κόσμος  μετά από αυτή την πανδημία θα είναι διαφορετικός. Εμείς το γνωρίζουμε καλά  αυτό, πολλά χρόνια  πριν έρθει η άγνωστης προέλευσης πανδημία αυτή, καθότι  ενημερωθήκαμε μέσω των αγίων πατέρων μας ότι θα ανατραπούν πολλά πράγματα από την καθημερινότητα μας.
Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
Ένας πνευματοφόρος άγιος γέροντας και  κτήτωρ της Ιεράς Μονής Αγίου Παντελεήμονος Πεντέλης ομίλησε για την ΑΠΟΓΝΩΣΗ των ημερών μας και μας ειδοποιεί: «Τώρα όμως, ολίγες ημέρες έχουμε, οπότε επέρχεται η κάθαρσις, έχουμε ολίγες ημέρες -να μην έρχονται σε απόγνωση (οι Έλληνες)»  Γέροντας Σίμων Αρβανίτης (1901-1988)

Αποδοχή του θελήματος του Θεού († Μοναχός Μωυσής Αγιορείτης)

Μη φοβόμαστε την καθυστέρηση του θαύματος για μας. Μπορεί να είναι καλύτερα έτσι.
Σίγουρα ο Θεός γνωρίζει την κατάστασή μας πολύ καλύτερα από εμάς. Ο Θεός είναι και για μας και τα θαύματα είναι για μας, αλλά η παρουσία του και η επέμβασή του δεν είναι προσχεδιασμένα από εμάς. Η παρουσία του Θεού στη ζωή μας γίνεται πολλές φορές με πολλούς και διάφορους τρόπους και όχι με μία εκκωφαντική και φαντασμαγορική φανέρωση. Μία ανείπωτη εσωτερική ειρήνη, μία έκτακτη και συγκινητική κατάνυξη, μία βαθιά αίσθηση αμαρτωλότητος και συγχωρητικότητος τι άλλο είναι παρά σημείο της γαληνιαίας παρουσίας του Θεού στη ζωή μας;