"Τούς τοῦ Ἄθω Πατέρας, καί Ἀγγέλους ἐν σώματι..."

Λόγος εγκωμιαστικός περί των Οσίων Πατέρων των εν τούτω τω Αγίω Όρει του Άθω λαμψάντων (Αγ. Νικόδημος Αγιορείτης)

Κυριακή Β’ Ματθαίου, των Αγιορειτών Πατέρων

Οσιακή πανήγυρις, πάντες οι δήμοι των Οσίων συνάχθητε. Μοναστών και μιγάδων εορτή σήμερον εις την του Χριστού Εκκλησίαν ανέτειλε· τα πλήθη των μοναστών και μιγάδων συνεορτάσατε. Καινή και κοινή μνήμη πάντων των του Όρους Αγίων Πατέ­ρων εξέλαμψε. Καινά και κοινά άσματα πάντες κοινώς οι εν τω Όρει πατέρες ψάλατε. Διατί κοινά; Ότι κοινοί προστάται και ευεργέται όλου κοινώς του Αγίου Όρους και οι θείοι ούτοι Πατέρες εφάνησαν. Διατί καινά; Ότι καινή και νεοφανής και η τούτων μνήμη· εις μεν τους ανωτέρω και παλαιούς χρόνους ουδαμώς τελουμένη, ήδη δε εις τους καθ’ ημάς καιρούς δικαίως και ευλόγως εορταζομένη.

ΚΑΝΩΝ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΒΑΝΙΤΙΣΣΑ

Ιερά καλύβη Ζωοδόχου Πηγής

Ιερά Σκήτη Αγίου Παντελεήμονος

Κουτλουμουσίου

"Τότε κτυπούσαν τον Παύλο με πέτρες… "

Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου

Πιστέψτε με τώρα είναι μπροστά μας να υποστούμε χειρότερα από όσα έπαθε ο Παύλος. Τότε εκείνοι κτυπούσαν τον Παύλο με πέτρες. Τώρα μας κτυπούν με λόγια οδυνηρότερα και από πέτρες. 
Τι πρέπει να κάνουμε λοιπόν; Ότι έκανε και κείνος. Δεν εμίσησε εκείνους που τον ελιθοβόλησαν, αλλά ενώ εκείνον τον έσυραν δια της βίας έξω από την πόλη, αυτός μπήκε πάλι για να ευεργετήσει εκείνους που τόσο τον αδίκησαν. Αν υπομείνεις και συ τον υβριστή, τον βάναυσο, εκείνον που σε αδικεί τόσο πολύ, λιθοβολήθηκες και συ. Μην πεις ότι δεν έφταιξα τίποτε, γιατί σε τι είχε φταίξει ο Παύλος για να λιθοβοληθεί.

Σύναξη της Παναγίας της Αρβανίτισσας στην Χίο

Βιογραφία

O ναός της Παναγίας της Αρβανίτισσας

Στην Παναγία την Αρβανίτισσα είναι αφιερωμένος ναός (εξωκλήσι) στις Καρυές της Χίου. Ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος Μονομάχος ο Θ΄ (1042 - 1054 μ.Χ.), έστειλε πετράδες (που κατάγονταν από τη Βόρειο Ήπειρο), για να κτίσουν τη Νέα Μονή της Χίου. Μετά την ανοικοδόμηση της Νέας Μονής (που, παρά τις λεηλασίες και τις καταστροφές της από τους Τούρκους, σώζεται μέχρι σήμερα), οι άνθρωποι αυτοί έμειναν στο νησί και έγιναν κάτοικοί του. Οι απόγονοί τους ήταν ποιμένες και εγκαταστάθηκαν στην περιοχή «Κοχλία» (περιλαμβάνει τα χωριά Καρυές, Αυγώνυμα, Ανάβατο και Δαφνώνα).

"Χαίροις Οσίων Άθω πληθύς"

Του Σεβ. Μητροπολίτου Καστορίας κ. Σεραφείμ

Γράφοντας ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς ο Αγιορείτης το Βίο του Οσίου Πέτρου του Αθωνίτου, του πρώτου οικιστού της Αγιορετικής Πολιτείας, αναφέρει συν τοις άλλοις και την εμφάνιση σ΄ αυτόν της Υπεραγίας Θεοτόκου και του προστάτου του Αγίου Νικολάου, καθώς και την προτροπή της να κατοικήσει στο Ιερό της Περιβόλιο που είναι ο δικός της χώρος και ότι θα είναι γι΄ αυτόν και για τους άλλους Μοναχούς,

Στον Άθωνα δεν πρέπει να ερωτεύεσαι κελλί ή καλύβα…

…Δεν ξέρω γιατί, στο Άγιον Όρος τα κελλιά και οι καλύβες στέκονται ακέραιες, χαριτωμένες, σταθερές στον τόπο τους, στοργικά προστατευτικές του οικήτορός των όσο αυτός εργάζεται ή κι απλώς αναπνέει, ανήμπορος να κάνη τίποτ’ άλλο. Έτσι όμως και πεθάνη και θαφτή ο Γέροντας, κι αργήση να βρεθή διάδοχός του, αλλοίμονο, δεν μπορούν να περιμένουν για πολύ.

Το Ακρωτήριο της Καλής Ελπίδος!

Για τους ποντοπόρους της ζωής, ανέκαθεν ο θάνατος ήταν κάτι το άκρως ανατριχιαστικό. Ήταν το μυστηριώδες, το ανεξερεύνητο ακρωτήρι, πέραν του οποίου κανείς δεν μπορούσε να δή τι συνέβαινε.

Έμοιαζε σαν το νοτιώτερο ακρωτήρι της Αφρικής, το γνωστό με το όνομα της Καλής Ελπίδος. Άλλοτε ήταν ο φόβος και ο τρόμος των ναυτικών, οι δε ιθαγενείς εβεβαίωναν, πως κανένα πλοίο, απ’ όσα επεχείρησαν να διαβούν, δεν διέφυγε το ναυάγιο.

Λόγια μεταξύ Θανάτου και Ζωής

«Αποχρώσεις του γκρι…αυτό έβλεπα γύρω μου μέσα από τα θολά γυαλιά μου. Η υγρασία ήταν αφόρητη. Η σιωπή αποπνικτική. Ακίνητος και όρθιος στο μπαλκονάκι που έβλεπε προς το ξέφωτο, προσπαθούσα να θυμηθώ πώς ήταν η αρχή, πώς ήταν τότε που το φως πλημμύριζε ακόμα και τα πιο απόκρυφα μέρη του νου.

Το μόνο που θυμάμαι ήταν η ειρήνη και η ελευθερία. Θυμάμαι την αίσθηση του θανάτου σαν λύτρωση, σαν πόθος που παρακαλείς να πραγματωθεί.