Ληγμένοι πολιτικοί

Του Νικου Γ. Ξυδακη

Το δικομματικό σύστημα εξουσίας, που σφράγισε τη μεταπολιτευτική περίοδο, αντιμετωπίζει το ενδεχόμενο της κατάρρευσης, υπό το βάρος της οικονομικής κρίσης και της αδυναμίας του να τη διαχειριστεί. Η κατάρρευση στοιχειοθετείται αφενός από τις δημοσκοπήσεις της αλαφιασμένης και αμφίβουλης κοινής γνώμης, αλλά και από τη στάση του πολιτικού προσωπικού, ελάχιστες εβδομάδες προ των εκλογών. Ληξιπρόθεσμοι βουλευτές και υπουργοί, οι οποίοι την παρελθούσα διετία νομοθέτησαν το ψαλίδισμα των μελλουσών γενεών, χωρίς να έχουν διαβάσει καν τους νόμους, καταθέτουν στη Βουλή, την υστάτη στιγμή, τροπολογίες χιλιάδων σελίδων για να τακτοποιήσουν εκκρεμότητες της εκλογικής πελατείας. Νυσταγμένοι, βαριεστημένοι, ληγμένοι, νομοθετούν επί των ερειπίων, λίγο προτού βρεθούν στον σκουπιδοτενεκέ της Ιστορίας. Παραδόξως, δε, εκτιμούν ότι υπάρχει ακόμη εκλογική πελατεία. Οι ολίγιστοι και δείλαιοι, διά των επαίσχυντων τροπολογιών τους, δείχνουν ακριβώς ποιοι οδηγούν στην κατάρρευση τα αστικά κόμματα, ποιοι καταπατούν τους συνταγματικούς όρκους και τροφοδοτούν το αντικοινοβουλευτικό μένος του απεγνωσμένου πλήθους. Δείχνουν επίσης σε ποιους άνδρες εμπιστευόταν το πλήθος αφρόνως τη μοίρα του: σε φαιδρούς δημοκόπους, άεργους κληρονόμους, πολιτικούς νάνους.  Πολλοί απ’ αυτούς τους βρυχώμενους νάνους θα ξεμυτίσουν τις επόμενες μέρες και θα ζητήσουν ανανέωση εντολής, υποσχόμενοι το μόνο που γνωρίζουν: συνέχιση της αμοιβαίας πελατειακής εξαχρείωσης. Θα επισείουν τον κίνδυνο των άκρων και της ακυβερνησίας. Υπάρχει πράγματι το ενδεχόμενο αναρρίχησης των λούμπεν στοιχείων της άκρας Δεξιάς, παλαιάς και νέας, στο Κοινοβούλιο, αλλά μήπως η συμπεριφορά των κατεστημένων δεξιών, κεντρώων και κεντροαριστερών, δεν απέβη αναλόγως λούμπεν και εντέλει τροφοδότησε τα άκρα; Η χρεοκοπία είναι πολιτική πρωτίστως. Με ηττημένη την πολιτική και τη χώρα υπό σιδηρά επιτήρηση, οι προτάσεις διακυβέρνησης είναι αναιμικές και ελάχιστα πειστικές, διότι οι φορείς τους κείτονται ξέπνοοι και ηττημένοι, δεν μπορούν να διεκδικήσουν από το πλήθος παρά μόνο τη μοιρολατρία και τον φόβο. Η ψήφος θα είναι τιμωρητική και αντινομική.

ΠΗΓΗ 

Το Μνημόνιο ΙΙΙ και η χρεοκοπία

Η προσφυγή της Ελλάδας σε ένα ακόμη «πακέτο» μηχανισμού οικονομικής στήριξης από δάνειες δυνάμεις, δηλαδή σε ένα Μνημόνιο ΙΙΙ, μοιάζει περίπου δεδομένη. Την έχουν προεξοφλήσει οι αγορές, προπαγανδίζουν υπέρ της αναγκαιότητάς της οι Ευρωπαίοι καθώς και σημαντικοί οικονομικοί αναλυτές, ενώ εγχώριοι παράγοντες όπως ο μεταβατικός πρωθυπουργός Λουκάς Παπαδήμος, χρησιμοποιούν τις λέξεις με εξαιρετικά προσεκτικό τρόπο, ώστε να προετοιμάσουν ψυχολογικά την ελληνική κοινωνία. Την ίδια ώρα, η Κριστίν Λαγκάρντ υποστηρίζει ότι δεν είναι βέβαιο πως η Ελλάδα έχει αποφύγει τον κίνδυνο της χρεοκοπίας, ο εκπρόσωπος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου ξυπνά μνήμες άλλων, σκοτεινών εποχών, αμφισβητώντας τη χρησιμότητα των εκλογών σε μια Δημοκρατία, ενώ το… χιλιοτραγουδισμένο PSI απαξιώνεται στην πράξη από τις διεθνείς αγορές, καθώς τα νέα ομόλογα που προέκυψαν, έχουν μηδενική αγοραστική δυναμική. Σε ένα τέτοιο πλαίσιο, είναι προφανές ότι το έργο της επόμενης κυβέρνησης είναι εκ των προτέρων υπονομευμένο. Η διάσταση ωστόσο της προσφυγής σε ένα Μνημόνιο ΙΙΙ, έχει μάλλον υποτιμηθεί σημαντικά, ως προς τις αρνητικές παραμέτρους της. Ένα Μνημόνιο ΙΙΙ, θα συνοδεύεται αναπόφευκτα από ένα… PSI ΙΙ. Μόνο που, αυτή τη φορά, το «κούρεμα» των ελληνικών ομολόγων δεν θα αφορά τους ιδιώτες επενδυτές, οι οποίοι προστατεύονται πλέον από το βρετανικό δίκαιο. Θα αφορά τα ομόλογα των κρατικών φορέων που συμμετέχουν στον μηχανισμό στήριξης της ελληνικής οικονομίας. Δηλαδή, του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, επομένως των χωρών που τη συνθέτουν.

Ο Χρυσοχοΐδης εκθέτει την χώρα και την ΕΥΠ, όμως παραμένει στην θέση του!!!

Τεράστιες οι προσωπικές ευθύνες Χρυσοχοΐδη για την άρνηση έλευσης του Πούτιν στο Άγιο Όρος. Να παραιτηθεί ως ανίκανος ή να  καρατομήσει όσους είναι ανίκανοι. Πολιτική σκοπιμότητα, υπηρεσιακή ανικανότητα ή κάτι άλλο;

Τελικά, ο Πούτιν δεν έρχεται στην Ελλάδα…! Και αυτό, για όσους γνωρίζουν, δεν είναι είδηση, αλλά μία φυσιολογική και απολύτως αναμενόμενη εξέλιξη, αφού στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, πολιτικός προϊστάμενος (βλ. υπουργός) είναι ο γνωστός Μιχάλης Χρυσοχοΐδης. Γιατί δεν έρχεται όμως ο Πούτιν; Σύμφωνα με τις επίσημες ανακοινώσεις, η Ελλάδα δεν μπορεί να του παράσχει ασφάλεια για την διαμονή του, επειδή οι υπάλληλοι (βλ. ΕΥΠ) κάνουν διακοπές!!! Δηλαδή, η ΕΥΠ δεν εργάζεται σε Κυριακές, αργίες και μεγάλες εορτές; Δηλαδή, η χώρα είναι εκτεθειμένη κάθε Σαββατοκύριακο και όποτε έχουμε κάποια περίοδο μεγάλων εορτών; Προφανώς έχει χαθεί η αίσθηση του μέτρου ή η αίσθηση του γελοίου, στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, αφού με αυτή την ανακοίνωση βγαίνουν συμπεράσματα, τα οποία διόλου κολακευτικά δεν είναι για την ίδια την χώρα, την κυβέρνηση και τον κ. Χρυσοχοΐδη.

Ενδιαφέρον από την Gazprom Neft για τα ΕΛΠΕ

Το ενδεχόμενο εξαγοράς ποσοστού στην Ελληνικά Πετρέλαια εξετάζει η πέμπτη μεγαλύτερη παραγωγός αργού της Ρωσίας, Gazprom Neft, όπως αποκάλυψε σήμερα ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας Αλεξάντερ Ντιουκόφ. Η ελληνική κυβέρνηση ανακοίνωσε τον περασμένο μήνα ότι μέχρι το Μάιο θα έχουν τεθεί προς πώληση οι συμμετοχές του δημοσίου στα ΕΛΠΕ και στον ΟΠΑΠ. Το ποσοστό του ελληνικού δημοσίου στα ΕΛΠΕ ανέρχεται σε 35,5%. «Εξετάζουμε την πιθανότητα απόκτησης αυτής της συμμετοχής. Πρόκειται για δύο αξιόλογες μονάδες με σχετικά υψηλή δυναμικότητα και αρκετά υψηλό διυλιστικό βάθος», είπε ο Ντιουκόφ.

ΠΗΓΗ

Το δάκρυ του Ιησού (Σάββατο του Λαζάρου)

Σήμερα η αγία μας Εκκλησία εορτάζει το θαύμα της έγερσης του Λαζάρου, όπως μας το περιγράφει ο ευαγγελιστής Ιωάννης. Βλέπουμεμε τον Χριστό να αποκαλύπτει με θαυμαστό τρόπο την παντοδυναμία Του:  αντιστρέφει την πορεία του θανάτου, αναδομεί την σάρκα του τετραήμερου Λάζαρου και τέλος ανασταίνει  εκ νεκρών τον φίλο Του. Αξίζει ωστόσο να σταθούμε σε μια λεπτομέρεια της διήγησης του Ευαγγελίου: όταν ο Ιησούς οδηγήθηκε στον τάφο του φίλου Του και άκουσε από την Μάρθα να Του λέει «Κύριε, ήδη όζει» και ατένισε τον λίθο που έφραζε την θύρα του μνήματος, τότε εδάκρυσε και οι παρευρισκόμενοι σχολίασαν «ίδε πώς εφίλει αυτόν». Τούτο το δάκρυ του Ιησού δεν είναι τόσο απλό όσο φαίνεται, γιατί ο Χριστός δεν ήταν απλά ένας φίλος του Λάζαρου και δεν πήγε απλά να δει τον τόπο που τον έθαψαν, αλλά είναι ο σαρκωθείς Λόγος του Θεού που πήγε στην Βηθανία με σκοπό να αναστήσει τον Λάζαρο, όπως φαίνεται ξεκάθαρα μέσα από την διήγηση του ευαγγελιστή Ιωάννη. Με δεδομένα λοιπόν ετούτα τα στοιχεία, ο Ιησούς δακρύζει. Είναι η μοναδική φορά που στην ζωή Του δάκρυσε. Και το δάκρυ αυτό είναι θεανθρώπινο, αφού ο Ιησούς Χριστός είναι τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος.

Δεῦτε ἀγαλλιασώμεθα τῷ Κυρίῳ

Γιατί επιμένουν σε μισθούς Βουλγαρίας

"Ο γερμανικός ιμπεριαλισμός δεν μπορεί να μας συγχωρέσει το γεγονός της ανάπτυξης στον χώρο της Νοτιοανατολικής Ευρώπης" υποστηρίζει μεταξύ άλλων ο Θανάσης Μαυρίδης στο άρθρο του με τίτλο "Γιατί επιμένουν σε μισθούς Βουλγαρίας" που αναδημοσιεύουμε στη συνέχεια από το capital.gr: Επιμένουν κάποιοι ότι αν οι μισθοί των Ελλήνων εργαζομένων εξομοιωθούν με τους αντίστοιχους μισθούς της Βουλγαρίας, τότε θα μας προκύψει η πολυπόθητη ανάκαμψη. Να με συγχωρούν, αλλά εδώ έχουμε να κάνουμε ή με βλάκες ή με απατεώνες. Μόνο ένας βλάκας λέει κάτι τέτοιο και δεν μπορεί να εξηγήσει για ποιόν λόγο η Βουλγαρία που έχει μισθούς Βουλγαρίας δεν έχει γίνει Ελβετία. Κι επειδή δεν έχουμε να κάνουμε με βλάκες, θα πρέπει να αναζητήσουμε την αιτία...Το «λάθος» που κάνουν είναι σκόπιμο: Μπερδεύουν τον δημόσιο τομέα με τον ιδιωτικό. Στον δημόσιο τομέα έπρεπε να γίνουν μειώσεις και μάλιστα σημαντικές. Και πάλι, όμως, όχι οριζόντια σε όλους τους δημοσίους υπαλλήλους. Υπάρχουν περιθώρια περικοπών από τον υπάλληλο του υπουργείου Οικονομίας που αμείβεται σαν να είναι στέλεχος πολυεθνικής. Από τον δάσκαλο, όμως, που αμείβεται έτσι κι αλλιώς με λίγα χρήματα, είναι άδικο να γίνονται μειώσεις επί μειώσεων. Θα μπορούσαν να έχουν εξοικονομήσει πόρους απολύοντας τους δημοσίους υπαλλήλους που προσλάβανε τα τελευταία χρόνια από το παράθυρο, παρακάμπτοντας το ΑΣΕΠ. Αλλά δεν το έκαναν! Προτίμησαν να γενικεύσουν την αδικία σε όλη την κοινωνία από το να αντιμετωπίσουν την αλήθεια...