Σύντομος βίος - ΑΓ. ΙΩΑΝΝΟΥ "ΤΗΣ ΚΛΙΜΑΚΟΣ"

Ἐπί κλίμαξι κλίμακας πυκνῶς, Πάτερ,

Τάς σάς ἀρετάς θείς, ἔφθασας πόλου μέχρι.

Ἔθεσες, Πάτερ τίς ἀρετές σου κλιμακωτά καί πυκνά σέ κλίμακες καί ἔφτασες 
μέχρι τόν οὐρανό.

Ὁ ὅσιος Ἰωάννης, ὁ συγγραφέας τοῦ βιβλίου πού τιτλοφορεῖται «Κλῖμαξ» ὄντας εὐφυέστατος καί γνώστης τῆς ἐγκυκλίου σοφίας ἀνέβη, σέ ἡλικία δεκαέξι ἐτῶν, στό ὄρος Σινᾶ, ὅπου ἔγινε μοναχός καί προσέφερε ὁλόψυχα τόν ἑαυτό του θυσία στήν ὑπηρεσία τοῦ Θεοῦ, διάγοντας ἐν ἄκρᾳ ὑποταγῇ καί ἄκρᾳ ταπεινοφροσύνη στούς κανόνες τῆς μοναστικῆς πολιτείας. Ἔπειτα, σέ ἡλικία δεκαεννέα ἐτῶν, σηκώθηκε καί ἔφυγε γιά τό στάδιο τῆς ἡσυχίας. Πῆγε, λοιπόν καί ἐγκαταστάθηκε στή θεία μονή τῆς ἀσκητικῆς παλαίστρας, σέ ἕνα τόπο πού ὀνομαζόταν Θωλᾶς καί ἀπεῖχε πέντε μίλια ἀπό τό Μοναστήρι.

Ο σεβασμός των αλόγων και τα πέτρινα ρεβίθια

Κάποτε η Παναγία μας, με τον Άγιο Ιωσήφ και τον μικρό Ιησού, ανέβαιναν στα Ιεροσόλυμα από την Ναζαρέτ, για την εορτή του Πάσχα.

Πέρασαν και από την Βηθλεέμ, απ’ όπου καταγόταν ο Ιωσήφ, για να συναντήσουν κάποιους συγγενείς του. Λίγο έξω από την πόλι συνάντησαν ένα χωρικό, ο οποίος αλώνιζε ρεβίθια.

Όπως λέει η παράδοσι, τα ζώα, όταν έβλεπαν την Κυρία Θεοτόκο με τον Χριστό στην αγκαλιά της, έμεναν ακίνητα μέχρι να περάσουν. Έτσι και τα άλογα, που βοηθούσαν τον χωρικό στο αλώνισμα, μόλις είδαν την Παναγία μας και τον Ιησού, σταμάτησαν να δουλεύουν και έμειναν ακίνητα.

«Εἶμαι ὑποτακτικός ὅλου τοῦ κόσμου»

Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. ∆ιονυσίου Τάτση

Ο ΑΓΙΟΣ Παΐσιος ὁ ἁγιορείτης ἐντυπωσίαζε τούς πολλούς ἐπισκέπτες του, ὅταν πηγαινοερχόταν στό ὑπαίθριο ἀρχονταρίκι, γιά νά τούς προσφέρει λουκούµι καί νερό. Ἕνας ἐνάρετος καί γνωστός γέροντας δέν εἶχε ἕνα ὑποτακτικό νά τόν βοηθάει! Ὅλα τά ἔκανε µόνος του. Καί ὅταν τελείωνε τό κέρασµα, καθόταν καί αὐτός στό πεζούλι ἤ σ᾿ ἕνα κούτσουρο, γιά νά ἀκούσει τούς ἐπισκέπτες του καί νά ἀπαντήσει στίς ἐρωτήσεις τους. Γρήγορα ὅµως σηκωνόταν, γιατί ἔξω στό σύρµα εἶχαν ἔλθει καί ἄλλοι. Ἄνοιγε, χαιρετοῦσε, κερνοῦσε καί συνέχιζε τήν ἐπικοινωνία.