Άμα κρατάς εσύ το άσχημο, τότε νοιώθεις όμορφα. Άμα το
δίνεις στον άλλον, τότε νοιώθεις άσχημα.
Όταν δέχεσαι την
αδικία και δικαιολογείς τον πλησίον σου, δέχεσαι τον πολυαδικημένο Χριστό, στην
καρδιά σου. Τότε ο Χριστός μένει με το ενοικιοστάσιο [1], μέσα σου και σε
γεμίζει με ειρήνη και αγαλλίαση.
Για δοκιμάστε, βρε παιδιά, να ζήσετε αυτήν την χαρά! Να μάθετε να χαίρεσθε με αυτήν την πνευματική χαρά, όχι με την κοσμική. Πάσχα θα έχετε τότε κάθε μέρα.
Ανάμεσα στις δωρεές,
τις κινήσεις των Αγίων, που δεν μπορούμε να τους φτάσουμε είναι και το παρακάτω
γεγονός:
Είμαστε ιερατική
οικογένεια και ερχόμασταν στον Όσιο Δαυϊδ οπωσδήποτε δύο επισκέψεις κάθε χρόνο,
με τα έξι μου παιδάκια, ο ένας από αυτούς έχει γίνει ιερέας, ο τελευταίος.
Λειτουργούσαμε και κοινωνούσαμε όλοι στον Γέροντα Ιάκωβο.
Κάποια φορά μόλις τελείωσε το προσκύνημα των ιερών λειψάνων, όπως φορούσε το πετραχήλι, το έβγαλε απότομα ο πατήρ Ιάκωβος από τον τράχηλό του και το πέρασε, στον δικό μου τράχηλο και μου λέει:
Ο κόσμος του τρελού νερού γιγαντώνεται γύρω μας. Μελέτες δήθεν “ειδικών”,
παρουσιάζονται κάνοντας το μαύρο άσπρο και τη νύχτα μέρα. Το παράλογο εμφανίζεται
σαν λογικό και το λογικό σαν παράλογο, το παπατζιλίκι εμφανίζεται ως επιστημονικά
ορθό και οι επιστήμονες σαν παπατζήδες. Η απειλή βίας και η απειλή στέρησης της
προσωπικής ελευθερίας κυβερνούν τον πλανήτη.
Οι λογικά σκεπτόμενοι κοιτούν αμίλητοι, χωρίς να κατανοούν τι και γιατί συμβαίνει γύρω τους. Όσες και όσοι ξέρουν τι συμβαίνει, επειδή διάβασαν τα βιβλία μου, βρίσκουν κατανοητό τον παραλογισμό που επικρατεί.
-Τον χρόνο τον γνωρίζει ο ΘΕΟΣ, αλλά αυτό στέκει ολοκάθαρα
μπροστά στα μάτια μας.
-Το κακό δεν θα
τελειώσει στην Αρμενία, αν δεν ανοίξει εδώ στα μέρη μας.
-Ξεκίνησαν με τον
Ερντογάν και θα τελειώσουν δίχως τον Ερντογάν.
-Οι συζητήσεις είναι
καπνός για να γίνουν όλα ξαφνικά.
-Είναι όλα κανονισμένα από την Εσπερία και την Ρωσία.