“Μεῖνον μεθ᾿ ἡμῶν, ὅτι πρός ἑσπέραν ἤδη ἡ ἡμέρα…”

☦ Ἀπολυτίκιον Ἀναστάσιμον, Ἦχος πλ. α’“Τὸν συνάναρχον Λόγον”

Τετάρτη 8 Ιουλίου 2020

Άγιος Παΐσιος: «Ἡ Παναγία στόν Χριστό τά πηγαίνει ὅλα»

–Γέροντα, ποιά εἰκόνα τῆς Παναγίας τὴν ἀποδίδει περισσότερο;
Ἡ Παναγία ἡ Ἱεροσολυµίτισσα. Μία φορὰ τὴν εἶδα ἐκεῖ στὸ Καλύβι, στὴν Παναγούδα … Ἄν σοῦ τὸ πῶ, σὲ πόσους θὰ τὸ πῆς;
–Σὲ κανέναν, Γέροντα.
–Λοιπόν, εἶδα σὲ ὄραµα ὅτι θὰ πήγαινα µακρινὸ ταξίδι καὶ ἔπρεπε νὰ ἑτοιµάσω τὰ χαρτιά µου, διαβατήριο, συνάλλαγµα κ.λπ., ἀλλὰ οἱ ὑπάλληλοι δὲν µοῦ ἔκαναν τὰ χαρτιά. Ἐκεῖ ἦταν πολλοὶ ἄνθρωποι, ὅµως δὲν ὑπῆρχε κανεὶς νὰ µὲ βοηθήση. «Ποιός θὰ µὲ βοηθήση; λέω. Μὰ δὲν βρίσκεται κανένας, γιὰ νὰ ἐνδιαφερθῆ;». Εἶχα µιὰ ἀγωνία!… Καὶ ξαφνικὰ παρουσιάζεται µία Γυναίκα µὲ λαµπερὸ πρόσωπο, ντυµένη στὰ χρυσαφένια.

Όσιος Παΐσιος: Ο κόσμος θέλει να αμαρτάνει και θέλει τον Θεό καλό…

Οι απομακρυσμένοι άνθρωποι από τον Θεό πάντα απαρηγόρητοι βρίσκονται και διπλά βασανίζονται.
Όποιος δεν πιστεύει στον Θεό και στην μέλλουσα ζωή, εκτός που μένει απαρηγόρητος, καταδικάζει και την ψυχή του αιώνια.
Σε όποιο αφεντικό δουλεύεις, από αυτό θα πληρωθής. Αν δουλεύης στο μαύρο αφεντικό, σου κάνει τη ζωή μαύρη από εδώ. Αν δουλεύης στην αμαρτία, θα πληρωθής από τον διάβολο. Αν εργάζεσαι την αρετή, θα πληρωθής από τον Χριστό. Και όσο εργάζεσαι στον Χριστό, τόσο θα λαμπικάρεσαι, θα αγάλλεσαι. Αλλά εμείς λέμε: “Χαμένο τόχουμε να εργασθούμε στον Χριστό;”

Η Παναγία Θεοτόκος – Η Χώρα του Αχωρήτου

Η Παναγία Θεοτόκος - Η Χώρα του Αχωρήτου
«Τείχισόν μου τας φρένας, Σωτήρ μου
το γαρ Τείχος του κόσμον ανυμνήσαι τολμώ,
την Άχραντον Μητέρα Σου
εν πύργω ρημάτων ενίσχυσόν με,
και εν βάρεσιν εννοιών οχύρωσόν με·
Συ γαρ βοάς των αιτούντων πιστώς τας αιτήσεις πληρούν.
Συ ουν μοι δώρησαι γλώτταν,
προφοράν, και λογισμόν ακαταίσχυντον
πάσα γαρ δόσις ελλάμψεως πάρα Σου καταπέμπεται, Φωταγωγέ, ο μήτραν οικήσας Αειπάρθενον»
Κάθε φορά που πηγαίνω στην Κωνσταντινούπολη, Πόλιν αφιερωμένη στην Παναγία Θεοτόκο, επισκέπτομαι και τη γνωστή Μονή της Χώρας. Μονή αφιερωμένη στον Θεάνθρωπο Χριστό, την Χώραν των ζώντων. 

Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης - Μνήμη θανάτου

Αγιορείτης μοναχός δοκιμάζει τον τάφο του (ΠΗΓΗ)
-Γέροντα, τι πρέπει να σκέφτεται κανείς την ημέρα που γεννήθηκε;
-Να σκέφτεται την ημέρα που θα πεθάνη και να ετοιμάζεται για το μεγάλο ταξίδι.
- Γέροντα, όταν κατά την εκταφή βρεθή άλειωτο το σώμα του νεκρού, αυτό οφείλεται σε κάποια αμαρτία για την οποία δεν μετάνοιωσε ο άνθρωπος;
- Όχι, δεν είναι πάντα αιτία κάποια αμαρτία. Μπορεί να οφείλεται και σε φάρμακα που έπαιρνε ή στο χώμα του νεκροταφείου. Όπως και νάναι όμως, όταν κάποιος βγη άλειωτος, εξιλεώνεται κάπως με το ρεζίλεμα που παθαίνει μετά τον θάνατό του.

☦Ο Καμηλιέρης και ο «Περαστικός» (Διδακτική ιστορία)

Θ.Π.: την παρακάτω διδακτική ιστορία την αναδημοσιεύω στη μνήμη του αδελφού και φίλου Νικολάου ο οποίος έφυγε έτσι ξαφνικά πριν από ένα χρόνο αλλά "έτοιμος" όπως ήταν,  πέταξε προς τους ουρανούς παραμονές της κοιμήσεως του μεγάλου Οσίου και πατρός ημών Παϊσίου του Αγιορείτου (με το νέο ημερολόγιο) και της μεγάλης εορτής των Αγίων ενδόξων και Πρωτοκορυφαίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου (με το Αγιορείτικο ημερολόγιο).
Την αναδημοσιεύω επίσης για όσους πιστεύουν ότι μπορούν να προγραμματίσουν από σήμερα, για την αυριανή ημέρα. Καθώς  φαίνεται να επαληθεύεται αυτό που λεει ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης: «Να θυμάσαι πάντοτε, ότι το σήμερα είναι δικό σου, το αύριο είναι στο χέρι του Θεού. Και Εκείνος που σου έδωσε το πρωί, δεν σου υπόσχεται και το βράδυ»

Ο Καμηλιέρης και ο «Περαστικός» (Διδακτική ιστορία)
Μια παλιά ιστορία λέει ότι, τον περασμένο αιώνα ένας καμηλιέρης έμπορος ξεκίνησε για το Κάϊρο, με σκοπό να επισκεφτεί έναν ξακουστό σοφό γέροντα...
Τελικά, συναντήθηκε με τον σοφό γέροντα, αφού χρειάστηκε να κάνει ένα μακρινό ταξίδι, διασχίζοντας ένα μεγάλο κομμάτι της ερήμου...

☦ «Οι κυβερνήσεις μας, εμείς οι ίδιοι, όλοι μαζί, δεν θα κριθούμε από το αν καταφέραμε να πατάξουμε τον κορωνοϊό ή να ανατάξουμε την Οικονομία. Θα κριθούμε από το αν καταφέραμε να υπερασπίσουμε με απόλυτο τρόπο τα Εθνικά Δίκαιά μας.»

Είπε ΜΕΓΑΛΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ σε πολύ δύσκολες στιγμές.
Η πιο σημαντική ομιλία στην τελετή ονοματοδοσίας και εντάξεως στο Πολεμικό Ναυτικό του πλοίου Γενικής Υποστήριξης «ΗΡΑΚΛΗΣ», που πραγματοποιήθηκε στις εγκαταστάσεις του Ναυστάθμου Σαλαμίνος, ήταν αυτή του ανθρώπου που δώρισε το πλοίο στο Στόλο.( από το https://www.militaire.gr/o-efoplistis-laskaridis-milise-ston-stolo-legontas-alitheies/)
Ο εφοπλιστής Παναγιώτης Λασκαρίδης είπε μεγάλες αλήθειες για το Πολεμικό Ναυτικό, το Στόλο και τον τρόπο με τον οποίο αυτός αντιμετωπίστηκε από πολλές ελληνικές κυβερνήσεις.

☦ Ας μην πετροβολάμε τους ανθρώπους… χριστιανικά

Είπα σε κάποιον μια φορά: «Τί είσαι εσύ; Μαχητής τού Χριστού ή μαχητής τού πειρασμού; Ξέρεις πως υπάρχουν και μαχητές του πειρασμού;». Ο Χριστιανός δεν πρέπει να είναι φανατικός, αλλά να έχει αγάπη για όλους τους ανθρώπους.
Όποιος πετάει λόγια αδιάκριτα, και σωστά να είναι, κάνει κακό. Γνώρισα έναν συγγραφέα που είχε ευλάβεια πολλή, αλλά μιλούσε στους κοσμικούς με μια γλώσσα ωμή, που προχωρούσε όμως σε βάθος, και τους τράνταζε. Μια φορά μου λέει: «Σε μια συγκέντρωση είπα αυτό και αυτό σε μια κυρία». Αλλά με τον τρόπο που της το είπε, την είχε σακατέψει. Την πρόσβαλε μπροστά σε όλους. «Κοίταξε, του λέω, εσύ πετάς στους άλλους χρυσά στεφάνια με διαμαντόπετρες, έτσι όμως που τα πετάς, σακατεύεις κεφάλια, όχι μόνον ευαίσθητα αλλά και γερά». Ας μην πετροβολάμε τους ανθρώπους… χριστιανικά.

☦ ΕΛΕΗΜΟΣΥΝΗ Η ΠΡΩΤΗ ΘΥΓΑΤΕΡΑ

Ο φούρναρης γκρίνιαζε συνέχεια στην γυναίκα του που πήγαινε στις εκκλησίες και έδινε στους φτωχούς και στους εράνους. Μια μέρα, εκεί που έβγαλε το ζεστό ψωμί και μοσχοβόλησε η γειτονιά, ήρθε και στάθηκε στην πόρτα του ένας φτωχός.
– Αφεντικό, όλα αυτά τα ψωμιά είναι δικά σου;
– Αμ’ τίνος να’ ναι;
– Και δεν τα τρως;
– Βρε φύγε από δω!
– Δώσε μου και μένα ένα ψωμάκι που πεινάω.
– Φύγε σου είπα, παράτα με.