“Μεῖνον μεθ᾿ ἡμῶν, ὅτι πρός ἑσπέραν ἤδη ἡ ἡμέρα…”

☦ Ἀπολυτίκιον Ἀναστάσιμον, Ἦχος πλ. α’“Τὸν συνάναρχον Λόγον”

Κυριακή 28 Οκτωβρίου 2018

Επιβεβαιώνεται 28 Οκτωβρίου 2018 ο Άγιος Παΐσιος με αίμα ήρωα :“Μαζί με τα Σκόπια ανοίγει & το Βορειοηπειρωτικό” (αρχές του 90)

Δυστυχώς επιβεβαιώνεται με μια Εθνική δολοφονία. Το χώμα της Βορείου Ηπείρου ξαναποτίστηκε με αίμα ήρωα. Το όνομα αυτού Κωνσταντίνος Κατσίφας. ΑΙΩΝΙΑ η μνήμη αυτού, συγκαταλέγεται με τους ήρωες του 40. Κλαίω και γράφω, όλη η Ελλάδα κλαίει και γρηγορεί .
Ο Ουρανός κτύπησε ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΝΑΓΕΡΜΟ. Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΙΣΙΟΣ από την πατρίδα του στην Κόνιτσα είναι μαζί με άλλες «επίλεκτες ουράνιες δυνάμεις»  μέσα στην Βόρειο Ήπειρο στο προσκέφαλο του νέου εθνομάρτυρα.
Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
Εισερχόμαστε σε έκρυθμη κατάσταση , ας ακούσουμε τον ΑΓΙΟ «όλοι οι Έλληνες ενωμένοι»
 Ξυπνήστε, τα σκυλιά γαυγίζουν γύρω μας, θέλουν να μας κατασπαράξουν, στο χέρι μας είναι να αποφύγουμε τον θανάσιμο κίνδυνο που έρχεται καταπάνω μας.

ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΣ ΤΗΣ ΕΠΕΤΕΙΟΥ ΤΟΥ ΟΧΙ ΤΗΣ 28ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940, ΠΟΥ ΕΚΦΩΝΗΘΗΚΕ, ΣΗΜΕΡΑ 28 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2018, ΣΤΗΝ ΧΩΡΟΥΔΑ ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ ΛΑΓΚΑΔΑ

Σεβαστέ μας πάτερ Φώτιε,
ἀγαπητοί μου συμπατριῶτες καί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί.
Ἡ 28η Ὀκτωβρίου τοῦ 1940 ὑπῆρξε μιά μοναδική ἱστορική στιγμή ὅχι μονάχα γιά ἐμᾶς τούς Ἔλληνες, ἀλλά καί γιά ὁλόκληρη τήν ἀνθρωπότητα!
Τό ΟΧΙ τοῦ Μεταξᾶ, τό ἔβαλαν οἱ παπποῦδες μας βαθειά μέσα στίς καρδιές τους καί τό μετέτρεψαν πάνω στά κακοτράχαλα βουνά τῆς Ἠπείρου σέ Νίκη!
Τό πῆραν τά χείλη τῆς Βέμπο καί τό ἔκαναν τραγούδι.

Η ΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΟΜΑΡΤΥΣ ΕΥΝΙΚΗ

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΤΕΡΕΝΤΙΟΣ και ΝΕΟΝΙΛΛΗ οι σύζυγοι και τα παιδιά τους ΣΑΡΒΗΛΟΣ, ΝΙΤΑΣ, ΙΕΡΑΞ, ΘΕΟΔΟΥΛΟΣ, ΦΩΤΙΟΣ, ΒΗΛΗ και ΕΥΝΙΚΗ
Ηταν μια πραγματική "κατ' οίκον εκκλησία" (Α' προς Κορινθίους ιστ' 191). Οικογένεια αληθινά χριστιανική, με μια ψυχή, με μια καρδιά και το ίδιο φρόνημα. Οταν άρχισε ό διωγμός κατά των χριστιανών, ειδοποίησαν τους δύο συζύγους ότι κινδυνεύουν να συλληφθούν. Τότε ό Τερέντιος και ή Νεονίλλη σκέφθηκαν να φύγουν μακριά, προκειμένου να προστατέψουν τα παιδιά τους, ή να μείνουν και να περιμένουν με γενναιότητα οποιοδήποτε μαρτύριο; Οι πέντε γιοι και οι δύο θυγατέρες τους έδωσαν αποφασιστική απάντηση. Γιατί να φύγουν; Ό διωγμός είχε εξαπλωθεί παντού. Έπειτα, ή αναχώρηση τους θα ενέσπειρε τον πανικό στους εκεί χριστιανούς. Και το σπουδαιότερο, ή Εκκλησία δεν ενισχύεται από φυγάδες, αλλά από μάρτυρες και αθλητές. Ετσι, όλη ή οικογένεια αποφάσισε να μείνει σταθερή στην απόφαση της. Και όλοι μαζί, αφού ομολόγησαν το Χριστό, πέθαναν με αποκεφαλισμό.

Έντεκα άνθρωποι μέσα σε ένα δωμάτιο! (Oσίου Παϊσίου)

Μία φορά βρέθηκα σε ένα σπίτι που ήταν όλο πολυτέλεια καί, καθώς συζητούσαμε, μου είπαν: «Ζούμε στον Παράδεισο, ενώ άλλοι άνθρωποι στερούνται».
«Ζήτε στην κόλαση, τους λέω. «Άφρον, ταύτη τη νυκτί» , είπε ο Θεός στον πλούσιο. Αν ο Χριστός με ρωτούσε: «Που θέλεις να σε βάλουμε, σε μία φυλακή η σε ένα σπίτι σαν αυτό;», θα έλεγα: «Σε μία σκοτεινή φυλακή». Γιατί η φυλακή θα με βοηθούσε. Θα μου θύμιζε τον Χριστό, θα μου θύμιζε τους αγίους Μάρτυρες, θα μου θύμιζε τους ασκητές που ήταν στις οπές της γής, θα μου θύμιζε καλογερική. Η φυλακή θα εμοίαζε και λίγο με το κελλί μου και θα χαιρόμουν. Αυτό το δικό σας τί θα μου θύμιζε και σε τί θα με βοηθούσε; Γι αυτό οι φυλακές με αναπαύουν καλύτερα όχι μόνον από ένα σαλόνι κοσμικό αλλά και απ'ένα ωραίο κελλί μοναχού. Χίλιες φορές στην φυλακή παρά σε ένα τέτοιο σπίτι».

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΑΣ Η ΙΣΤΟΡΙΑ;

Τι είναι για μας η Ιστορία; Κάθε εθνική επέτειος θέτει αυτό το ερώτημα. Μας προκαλούν  παραθέματα από απαντήσεις εφήβων, οι οποίοι συγχέουν τον πόλεμο του ’40 με την Επανάσταση του ’21, αντιπαραθέσεις μεταξύ εκπροσώπων σχολών με διαφορετική προσέγγιση ως προς την φιλοσοφία και την διδασκαλία της Ιστορίας, «απειλές» μεταρρυθμίσεων από το Υπουργείο Παιδείας, το οποίο, μετά την σύγχυση στο μάθημα των Θρησκευτικών, ετοιμάζει καινούργιες περιπέτειες για την Ιστορία, στον βωμό τού να είναι το μάθημα ελκυστικό στα παιδιά, δηλαδή χωρίς αποστήθιση, χωρίς κόπο μνήμης, χωρίς επίγνωση των γεγονότων, αλλά με ενασχόληση με την λαογραφία του χτες, για να είναι η Ιστορία πιο «ανθρώπινη» κι όχι αυτό που είναι, δηλαδή επίγνωση του ποιοι είμαστε μέσα από το παρελθόν μας. Η Ιστορία είναι η πηγή της ταυτότητάς μας, αλλά εμείς τη βλέπουμε μόνο ως ένα μάθημα.