Μη πεποίθατε επ’ άρχοντας, επί υιούς ανθρώπων, οίς ουκ
έστι σωτηρία.
Αρκετούς αιώνες τώρα, προ Χριστού και μετά Χριστόν, ενώ το ξέρουμε οι άνθρωποι μέσα μας αυτό το πράγμα, ότι κανένας δεν μπορεί να είναι σωτήρας, παρά μόνο ένας, παρασυρόμαστε από σωτήρες, είτε χριστιανοί είτε μη χριστιανοί. Ό Δαβίδ θα διατυπώσει αυτή τη γνώση, ουσιαστικά αυτή τη θεογνωσία: αγαθόν πεποιθέναι επί Κύριον η πεποιθέναι επ' άνθρωπον αγαθόν ελπίζειν επί Κύριον η ελπίζειν επ’ άρχουσι (Ψαλμ. 117,8-9).
Θ.Π.: ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΓΕΡΟΝΤΑ
Δρ Χαραλάμπης Μ.
Μπούσιας,
Μέγας Ὑμνογράφος τῆς
τῶν Ἀλεξανδρέων Ἐκκλησίας
καὶ ὁμόζυγος,
πνευματικὸ τοῦ Γέροντος τέκνο
Ὁ πλοῦτος τῆς γῆς εἶναι οἱ ἄνθρωποι, τὰ πλάσματα τοῦ
Δημιουργοῦ μας.
Ὁ πλοῦτος τῆς Ἐκκλησίας εἶναι τὸ λογικὸ τοῦ Χριστοῦ
ποίμνιο, οἱ ἱεροπρεπεῖς κληρικοὶ καὶ οἱ φιλάρετοι πιστοί.
Ὁ πλοῦτος τῆς ποιμαντικῆς ἐπιστήμης εἶναι οἱ ἀπλανέστατοι
τῶν ψυχῶν χειραγωγοὶ πρὸς τὴν σωτηρίαν.
Ὁ πλοῦτος τῆς Ὀρθοδοξίας εἶναι οἱ ἀγωνιστὲς τῆς ἀληθείας
μὲ ἐπίγνωση καὶ «μόρφωσιν εὐσεβείας».
Ὁ πλούσιος σὲ ἀρετές, πνευματικὴ πατρότητα, ἐκκλησιαστικὴ
προσφορά, Ὀρθόδοξο φρόνημα καὶ λειτουργικὴ διακονία, ὁ ταπεινός, φιλόκαλος,
διδακτικός, ἱεροπρεπέστατος πατὴρ Σαράντης, ἀφοῦ πλούτισε τὴν γῆ μὲ τὴν
πολυσχιδῆ, θεάρεστη διακονία του ἔφυγε γιὰ τοὺς οὐρανούς, γιὰ νὰ αὐξήσει τὸν
ἤδη ἐκεῖ ἀναρίθμητο πλοῦτο τους.
Φτώχυνε ἡ γῆ, πλούτισε ὁ οὐρανός.
Να μην κουράζονται πλέον οι γεωπολιτικοί αναλυτές γιατί
πριν από αυτούς μίλησαν οι Πατερικοί αναλυτές του ΘΕΙΟΥ ΛΟΓΟΥ. Οι προρρήσεις
των τελευταίων είναι πλέον αναπόσπαστο κτήμα – πνευματικός θησαυρός στις ψυχές
των Ορθοδόξων Ελλήνων Χριστιανών που παρακολουθούν την εξέλιξη των γεγονότων,
γνωρίζοντας την έκβαση τους, άσχετα αν τα προηγούμενα χρόνια λοιδωρήθηκαν ως
γραφικοί και οπισθοδρομικοί.
Γράφει ο Δρ.
Κωνσταντίνος Βαρδάκας
Αν δεν είχαμε αυτόν τον προφητικό λόγο των Αγίων Πάτερων μας η δαιμονική εξουθένωση θα ήταν ολοκληρωτική . Όμως τώρα γνωρίζουμε ότι θα γίνει το ΣΧΕΔΙΟ του ΑΓΙΟΥ ΤΡΙΑΔΙΚΟΥ ΘΕΟΥ.
Σε μια κορνίζα ο Άγιος Νεκτάριος εικονίζεται ως μοναχός με σκουφάκι και γύρω από τον λαιμό του διακρίνεται ο μικρός Σταυρός που του είχε χαρίσει στη Σηλυβρία η καλή γιαγιά του. Με τον Σταυρό αυτό συνδέεται και το εξής θαυμαστό περιστατικό από τη ζωή του Αγίου, πριν ακόμα ρασοφορεθεί, που μας αποκαλύπτει την πίστη που είχε ο άγιος στην θαυματουργική δύναμη του σημείου του Σταυρού του Κυρίου μας.
Ἀθληφόρους τίθησι Λεσβίας κόρας,
Μίαν, δύο, τρεῖς, τέσσαρας πέντε, ξίφος.
Αν και τα ονόματά τους και το έτος του μαρτυρίου του δεν
μας είναι γνωστά, γεγονός είναι ότι κατάγονται από τη Λέσβο, αλλά και
μαρτύρησαν σ' αυτή διά ξίφους.
Η τοπική αγιολογική παράδοση αναφέρει ότι κατοικούσαν στο Γαβαθά κοντά στην Άντισσα, και ότι στον όρος Όρδυμνος υπήρχε Μονή αφιερωμένη σ' αυτές η οποία και περί το 1331 μ.Χ. ήκμαζε μαζί με δύο ακόμη Μονές, αυτές του αγίου Ιωάννου Θεολόγου και της...
Η αγία Αργυρή γεννήθηκε στην Προύσσα της Μ. Ασίας το έτος
1688 από ευσεβείς γονείς το Γεώργιο και τη Σωσάνη.
Ήταν σεμνή και προικισμένη με εξαιρετικές Χάρες, όπως την
Πίστη, τη Φρόνηση, την Υπομονή και την Ταπεινοφροσύνη.
Κάποιος πλούσιος τούρκος που ζούσε κοντά στο σπίτι της θαμπώθηκε από την ομορφιά της και της ζητούσε να αρνηθεί την πίστη της και να γίνει γυναίκα του. Η Αργυρή απέρριψε την πρότασή του με ψυχρότητα και περιφρόνηση. Αυτός όμως επέμενε και ενοχλούσε τους γονείς της και τους απειλούσε ότι θα χάσουν τη ζωή της κόρης τους αν δεν του τη δώσουν.
Αυτό το περιστατικό έγινε πριν λίγες μέρες και σήμερα μας το μετέφεραν.
"Εις το βουνό ψηλά εκεί είν' εκκλησιά ερημική" λέει το γνωστό τραγούδι των παιδικών μας χρόνων και όταν σηκώναμε το βλέμμα μας ψηλά ατενίζαμε το χαριτωμένο εκκλησάκι του ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ που μας θύμιζε τους στίχους αυτούς.
Μία έτσι να κάνει θα τον εξαφανίσει αυτόν τον ιό. Ας
έχουμε υπομονή γιατί άγιοι πατέρες λένε ότι αίφνης θα φύγει , όπως ξαφνικά ήρθε
και τότε άλλοι θα απογοητευθούν αλλά οι
περισσότεροι θα χαρούν.
ΑΥΤΟ ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ ΣΤΟΝ
ΑΠΟΣΤΟΛΟ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ
Επιστολή Αποστόλου Παύλου – Προς Εβραίους, Δ'(4) 14-16
῎Εχοντες οὖν ἀρχιερέα μέγαν διεληλυθότα τοὺς οὐρανούς,
᾿Ιησοῦν τὸν υἱὸν τοῦ Θεοῦ, κρατῶμεν τῆς ὁμολογίας.
οὐ γὰρ ἔχομεν ἀρχιερέα μὴ δυνάμενον συμπαθῆσαι ταῖς
ἀσθενείαις ἡμῶν, πεπειραμένον δὲ κατὰ πάντα καθ’ ὁμοιότητα χωρὶς ἁμαρτίας.
προσερχώμεθα οὖν μετὰ παρρησίας τῷ θρόνῳ τῆς χάριτος, ἵνα λάβωμεν ἔλεον καὶ χάριν εὕρωμεν εἰς εὔκαιρον βοήθειαν.
ΚΗΡΥΓΜΑ π. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ
ΜΗΝΑ
Ἀσπαζόμενοι σήμερα τό πάνσεπτο σημεῖον τοῦ Υἱοῦ τοῦ Ἀνθρώπου,
ἀποδεχόμαστε τήν ἀλήθεια καί πιστεύουμε ὅτι τρόπαιο καί σημαία τοῦ Χριστοῦ εἶναι
ὁ Τίμιος Σταυρός, τοῦ ὁποίου τήν προσκύνησιν, ἑορτάζομεν.
Αὐτός ὁ τύπος τοῦ Σταυροῦ καί προτοῦ γίνει τό πρωτότυπο, πολύ δοξάστηκε ἀπό τούς προφῆτες καί τούς πατέρες στήν Π.Διαθήκη, στήν πρό Χριστοῦ ἐποχή, ἀλλά καί κατά τήν Δευτέρα Παρουσία, θά προηγεῖται αὐτή ἡ μεγάλη καί φρικτή σημαία, τοῦ Μεσσίου Ἰησοῦ μέ πολλή δύναμη, λαμπρότητα καί δόξα.