☦ Η ΠΟΡΤΑΪΤΙΣΣΑ "ΧΑΜΟΓΕΛΟΥΣΑ"

ΚΑΠΟΙΕΣ ΦΟΡΕΣ Η ΚΥΡΙΑ ΠΟΡΤΑΪΤΙΣΣΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑΕΙ ΚΡΥΦΑ ΣΤΟΥΣ ΠΙΣΤΟΥΣ ΣΚΟΡΠΙΖΟΝΤΑΣ ΕΤΣΙ ΑΙΣΙΟΔΟΞΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΚΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ.

ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΥΠΟ ΤΗΝ ΣΚΕΠΗ ΤΗΣ !

ΑΜΗΝ.!

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ !

Θ.Π.

☦ Μεγάλη Τετάρτη (Θεολογικό σχόλιο στο περιεχόμενο και το νόημα της Μεγάλης Τετάρτης)

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου Καθηγητού

«Τη αγία και μεγάλη Τετάρτη της αλειψάσης τον Κύριον μύρω πόρνης γυναικός μνείαν ποιούμεθα οι θειότατοι πατέρες εθέσπισαν, ότι προ του σωτηρίου πάθους μικρόν τούτο γέγονεν». Αυτό είναι το συναξάρι της σημερινής ημέρας, της Μεγάλης Τετάρτης.

Οι συνοδοιπόροι του πάθους του Χριστού μας πιστοί καλούμαστε αυτή την ιερή ημέρα να τιμήσουμε την έμπρακτη και ειλικρινή μετάνοια της πρώην πόρνης γυναικός, η οποία έγινε συνώνυμη με την συντριβή και την αλλαγή ζωής.

☦ «Μυσταγωγών σου Κύριε τους Μαθητάς, εδίδασκες λέγων. Ω φίλοι, οράτε, μηδείς υμάς χωρίσει μου φόβος»

Φώτο από odosaeginis

Ο ΙΕΡΟΣ ΝΙΠΤΗΡΑΣ  «Μυσταγωγών σου Κύριε τους Μαθητάς, εδίδασκες λέγων. Ω φίλοι, οράτε, μηδείς υμάς χωρίσει μου φόβος· ει γαρ πάσχω, αλλ’ υπέρ του κόσμου· μη ουν σκανδαλίζεσθε εν εμοί· ου γαρ ήλθον διακονηθήναι, αλλά διακονήσαι, και δούναι την ψυχήν μου, λύτρον υπέρ του κόσμου. Ει ουν υμείς φίλοι μου εστε, εμέ μιμείσθε· ο θέλων πρώτος είναι, έστω έσχατος, ο δεσπότης, ως ο διάκονος· μείνατε εν εμοί, ίνα βότρυν φέρητε· εγώ γαρ ειμι της ζωής η άμπελος»..

☦ "φέτος λέγοντας το ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ νωρίτερα, νωρίτερα και θα ξεκουμπιστεί το σκοτάδι από την Πατρίδα"

Μας είπε και άλλα σεβαστός γέροντας  που δεν είναι επί  του παρόντος,  αλλά θα μείνουμε στα παρακάτω:

"διαφώνησα κάθετα,  αλλά κατέθεσα κόσμια τις θεολογικές μου απόψεις πάνω σε αυτές τις πρωτόγνωρες ανατροπές της ώρας της Αναστάσιμης Ακολουθίας "

"ο σκανδαλισμός αυτή την στιγμή είναι σαν να  μας έχουν πετάξει μέσα στην ψυχή  ένα βαρελότο"

☦ Πόσο έμεινε ο Χριστός στον τάφο; (γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου)

Μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

 Απαντήσεις αποριών (Κατηχήσεων ανδρών-γυναικών)

Απορία 32η:

….Στον Άδη; Τυπικώς είναι τρεις ημέρες. Τυπικώς. Ουσιαστικά είναι 33 ώρες. Αλλά λέω 33, διότι αυτό βγαίνει, ας το πούμε, ερμηνευτικά. Είναι μυστήριο πότε ο Χριστός ανεστήθη. Είναι από τα κεκρυμμένα. Την αρχήν της Αναστάσεως δεν την ξέρουμε. Δηλαδή πότε ανεστήθη ο Χριστός δεν το ξέρομε. Ξέρομε μόνο την αρχή…, το τέλος της Αναστάσεως. Αντιθέτως ξέρουμε την αρχή της Αναλήψεως. Αλλά δεν ξέρουμε το τέλος της Αναλήψεως. Πού έφθασε ο Χριστός; Καταλάβατε;

☦ «Μή μείνωμεν ἔξω τοῦ νυμφῶνος Χριστοῦ !»

«Τήν ὥραν, ψυχή, τοῦ τέλους ἐννοήσασα, καί τήν ἐκκοπήν τῆς συκῆς δειλιάσασα, τό δοθέν σοι τάλαντον φιλοπόνως ἔργασαι, ταλαίπωρε, γρηγοροῦσα καί κράζουσα. Μή μείνωμεν ἔξω τοῦ νυμφῶνος Χριστοῦ».

1. Τό παραπάνω κοντάκιο τῆς Μ. Τρίτης σέ λίγες γραμμές μᾶς θέτει στήν πορεία τῆς ἀληθινῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς. «Μή μείνωμεν ἔξω τοῦ νυμφῶνος Χριστοῦ»: μᾶς καλεῖ ὁ ὑμνογράφος, δηλαδή ἡ ᾽Εκκλησία μας, νά μή μείνουμε ἔξω ἀπό τό νυμφώνα τοῦ Χριστοῦ. Ποιός εἶναι ὁ νυμφώνας; Μά ὁ ἴδιος ὁ Χριστός καί ἡ σχέση μας μαζί Του. ᾽Εκεῖνος εἶναι ὁ νυμφίος καί ὁ κάθε πιστός ἡ νύμφη ψυχή. Σκοπός μας εἶναι ἀκριβῶς νά παραμένουμε πάντοτε ἑνωμένοι μαζί Του, ὅπως συμβαίνει στή σχέση τοῦ νυμφίου μέ τή νύμφη. Αὐτό συνιστᾶ καί τόν Παράδεισο καί τή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Γι᾽ αὐτό ἄλλωστε καί ἦλθε καί ἔγινε ἄνθρωπος: νά μᾶς παραλάβει καί νά μᾶς ἐνσωματώσει στό ἅγιο Σῶμα Του, τήν ᾽Εκκλησία. Νά μᾶς κάνει κλαδιά στό δέντρο πού εἶναι ᾽Εκεῖνος. «᾽Εγώ εἰμι ἡ ἄμπελος, ὑμεῖς τά κλήματα». Ὁ κάθε πιστός συνιστᾶ, μετά τό ἅγιο βάπτισμά Του, μέ τό ὁποῖο ἐνδύθηκε τόν Χριστό, μιά προέκταση ᾽Εκείνου, μιά ἄλλη παρουσία Του μέσα στόν κόσμο.

☦ Μήν ντραπείς…

Μήν ντραπείς νά πάς στόν Χριστό όσο αμαρτωλός καί άν είσαι...

Οί δικαιολογίες πολλές!

Καί όσο διστάζεις ακόμα περισσότερες...Τόλμησε φέτος!

Τόλμησε καί κάνε τήν μεγάλη ανατροπή στό εγώ σου!

Γιά νά σού δώσει κουράγιο

Ό Θεός νά σού θυμίσω ότι στόν παράδεισο έβαλε πρώτα ένα Ληστή

Όρος Σινά

☦«Ο ΝΥΜΦΩΝΑΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ»

Κάποιος αδελφός, στενοχωρημένος, πλησίασε τον μακαριστό Γέροντα και νυν Άγιο Εφραίμ, τον «Κατουνακιώτη» (1912–1998), και τον παρακάλεσε: «Γέροντα, κάνε μου μια ευχή να μου φύγει η θλίψη!». Ο Γέροντας, έβαλε τα χέρια του πάνω στο κεφάλι του και προσευχήθηκε, όπως συνήθιζε.

Κατόπιν, του είπε:

«Άκουσε παιδί μου. Αυτές τις μέρες στην προσευχή μου ο Θεός μού αποκάλυψε τον “νυμφώνα” της ψυχής μου· όπως λέει και το τροπάριο της Μεγάλης Εβδομάδας: