“Μεῖνον μεθ᾿ ἡμῶν, ὅτι πρός ἑσπέραν ἤδη ἡ ἡμέρα…”

☦ Ἀπολυτίκιον Ἀναστάσιμον, Ἦχος πλ. α’“Τὸν συνάναρχον Λόγον”

Τετάρτη 4 Σεπτεμβρίου 2019

Τό ἀξιόποινο τῆς βλασφημίας πρέπει νά ἐπανέλθει τό συντομότερο

Ι.Κ., Ἁγιορείτης
Τό ριζοσπαστικό ἤ μᾶλλον ριζοτόμο κόμμα πού κυβερνοῦσε τήν πατρίδα μας μέχρι τίς ἐθνικές ἐκλογές τοῦ Ἰουλίου, ἄν καί ἔχασε τήν ἐξουσία, ἄφησε πίσω του τά καταστροφικά ἀποτελέσματα τῆς ἀντιχριστιανικῆς του πολιτικῆς, τά ὁποῖα εἶναι ἰδιαίτερα φανερά καί στό νέο ποινικό κώδικα, πού ὡς γνωστόν, ἀπελευθέρωσε τή βλασφημία τῶν Θείων καί τήν περιύβριση τῶν νεκρῶν.
Ὅσα καί νά πεῖ ἤ νά γράψει κανείς κατά τῆς νομοθετικῆς αὐτῆς πράξης, λίγα θά εἶναι μπροστά στό πνευματικό βάρος τῶν ἁμαρτιῶν πού ἐπιτρέπει καί μπροστά στό μέγεθος τοῦ ἀντιχρίστου τολμήματος πού ἐπιχειρεῖ, σέ μία χώρα πού ἐξακολουθεῖ νά εἶναι Χριστιανική, παρά τίς λυσσαλέες προσπάθειες τῶν ἐχθρῶν της νά ἀλλάξουν τά ἤθη καί τούς νόμους καί τό ἴδιο τό Σύνταγμα, γιά νά τήν καταστήσουν ἄθεη. Ἐντύπωση, ὅμως, προκαλεῖ τό γεγονός ὅτι ἐλάχιστες δημόσιες ἀντιδράσεις ὑπῆρξαν ἀπό τούς πλέον ἁρμόδιους νά ἐκφραστοῦν γιά τό θέμα αὐτό, τήν ἀποποινικοποίηση δηλαδή τῆς βλασφημίας [1].

Μέγας Αντώνιος: «Όσοι θέλουν να ζήσουν την ενάρετη, ζωή δεν πρέπει να κρίνονται απ΄ τους πλαστούς τρόπους και την υποκριτική συμπεριφορά

«Οι αγράμματοι και απλοί άνθρωποι θεωρούν γελοίους τους (καλούς) Λόγους και δεν θέλουν να τους ακούνε, γιατί ελέγχεται η αμορφωσιά τους και θέλουν να είναι όλοι όμοιοί τους.
Το ίδιο και όσοι ζουν ακόλαστη ζωή και δεν έχουν χαλινάρι στους τρόπους τους. Προσπαθούν όλοι να είναι χειρότεροι απ΄ αυτούς, νομίζοντας πως θα πετύχουν να μείνουν ακατηγόρητοι εξαιτίας της πολλής κακίας γύρω τους. Χάνεται και θολώνεται η άτονη ψυχή από την κακία που έχει μέσα της ασωτία, υπερηφάνεια, απληστία οργή, αυθάδεια, μανία, φόβο, θρήνο, φθόνο, πλεονεξία, αρπακτική διάθεση, κόπο, ψεύδος, ηδονή, νωθρότητα, λύπη, δειλία, αρρώστια, μίσος, κατάκριση, αδυναμία, πλάνη, άγνοια, απάτη, λησμοσύνη Θεού. Με αυτά και με τα όμοιά τους τιμωριέται η άθλια ψυχή που χωρίζει τον εαυτό της απ΄τον Θεό.

ΑΓΙΟΣ ΡΑΦΑΗΛ: «το παιδί δεν θα του δώσετε το δικό μου όνομα αλλά του συμπατριώτη μου Οδυσσέα από την Ιθάκη»

Φώτο Ιερός Ναός του ΑΓΙΟΥ ΡΑΦΑΗΛ στο Περαχώρι  Giorgos-Delaportas
Δεν λέμε «της Ιθάκης τον γόνον και της Λέσβου το καύχημα»;  και βέβαια όταν λέμε το απολυτίκιο του ΑΓΙΟΥ ΡΑΦΑΗΛ αρχίζει και μοσχομυρίζει το στόμα μας. Από την μια σκεφτόμαστε την Ιθάκη του Οδυσσέα και από την άλλη την αγιοποτισμένη μαρτυρική νήσο της Λέσβου που εποφθαλμιούν αυτές τις στιγμές οι τουρκαλάδες δήμιοι του ΑΓΙΟΥ ΡΑΦΑΗΛ.
Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
Επί πολλά έτη επισκεπτόμασταν  την γενέτειρα του Νεοφανούς Αγίου Ραφαήλ στο Περαχώρι της Ιθάκης. Εκεί γνωρίσαμε χαριτωμένες ψυχούλες και συμμετείχαμε σε όλα τα τοπικά θρησκευτικά  πανηγύρια τους. Όταν επισκέπτεσαι το Περαχώρι και την παλαιά χώρα του, με τις ερημοκλησιές νομίζεις ότι επισκέπτεσαι ένα άλλον Μυστρά.